arch/ive/ief (2000 - 2005)

Het probleem is Sharon, niet de oplossing
by Ben Sunday September 07, 2003 at 05:44 PM

Het probleem is Sharon, - of de mentaliteit die culmineert in figuren als hij, - die door de politiek worden gesteund tegen alle mensenrechten en internationale verdragen in, die een landje als Israël blijkbaar ongestraft aan zijn laars mag lappen?

Al vele jaren wordt buurland Palestina heimelijk ondermijnd. Het onderwijs, de economie, de staatsstructuur, de individuele vrijheid van de burger, en nu hun leiding, moeten er één voor één aan geloven. Bedoeling blijkt het buurland tot de bedelstand te verlagen, te vernederen, afhankelijk en onbestuurd te maken, om dan gemakkelijker het land te kunnen inpalmen, met financieel en ander geweld.

Dit is het oude onderhuids woekerend beleid van Sharon, dat nu openlijk, politiek ongestraft, tegen alle internationale rechten en regels in, aan de wereld wordt getoond. Nadat hij de wereldopinie stapje voor stapje, heeft gedrogeerd door uitbreiding en mooipraterij. Nadat hij eerst heeft gezorgd dat er voldoende grond was voor haat, repressie en geweld, alleen maar door zich provocerend op de Tempelberg te vertonen. En nu oogst Israël wat hij gezaaid heeft.

Maar beste Israelieten, zien jullie dan niet dat de enigen die van de verrottende situatie beter worden valse leiders zijn als Sharon en zijn omgeving, die kunstmatig haat en angst en geweld en destructie onderhouden, om hun eigen positie te kunnen justifiëren. Ze zijn niet in staat een veilige staat (zelfs niet de eigen) op te bouwen, alleen om af te breken. Hoe harder de vicieuze cirkel van angst en haat en geweld kan draaien, des te langer het volk zal roepen om hem aan de macht te houden. Dus doet hij achter de schermen er alles voor om die verderfelijke cyclus maar hard in gang te houden en alles wat naar onderhandelingen zou kunnen leiden in de kiem te smoren, of te laten smoren al was het maar door achteloos weer een paar geplande aanslagen door extremisten toe te laten om plaats te grijpen, of door op de ongunstigste momenten zelf aanslagen uit te voeren. Wie heeft hij kunnen beschermen?

En het volk huilt met hem mee. Dit is het soort leiders dat zijn volk hypnotiseert en zichzelf in standhoudt met het bloed en de angst van zijn volk (plus het nodige belastinggeld natuurlijk). Momenteel zijn de Israelieten blijkbaar blind voor alle opmerkingen van degenen die buiten het conflict staan en van op afstand de twee kanten nuchter kunnen zien, zoals Europa dat bijvoorbeeld doet. Wie heeft er baat bij die blijvende verdeling van het Midden-Oosten?

Aan de andere kant van de oceaan hebben we nog zo'n leider van dat soort, die eveneens zijn volk onder hypnose lijkt te krijgen, en blind van angst. Die heeft nu een superminhysterie opgericht. Daarmee kan hij nog rechtstreekser en sneller de individuele vrijheid van zijn burgers controleren. En die hebben niets in de gaten.

Het is het verhaal dat we al zo vaak in de geschiedenis zijn tegengekomen. Telkens als bij een volk leiders opstaan die het doen geloven dat het een herenvolk is, of een volk van de heer, of een volk dat geroepen is de wereldleider te zijn...
Nuchtere burger, wees dan op je hoede. Laat dat soort leiders in hun metersdikke haat stikken of alleen hun strijd onder elkaar uitvechten, en bouw zelf aan de eigen staat, en aan die van al je buren. Dat zal uiteindelijk het veiligst zijn.


het probleem is Ben, niet de israelieten
by leer voor je tikkelt Sunday September 07, 2003 at 11:43 PM

Ben schijnt wel een echte buitenstaander te zijn. Zo ver ervan dat hij niet eens het onderscheid kent tussen een Israeli, een Israeliet en een Jood.

Als dergelijke onwetenden zich met zo'n ingewikkelde zaak willen mengen dan is het normaal dat men niet tot een oplossing komt maar wel een taaltje gebruiken van de jaren 30 en 40 om alles op de Israelieten te steken en zoals deze ben schrijft: "Het is het verhaal dat we al zo vaak in de geschiedenis zijn tegengekomen"

Palestina tot de bedelstand verlagen
by Ben Monday September 08, 2003 at 11:43 AM

Dat is de jarenlange strategie van Israel die vandaag schrijnend duidelijk aan de oppervlakte komt. De gijzeling van de Palestijnse president Arafat, die nu al een week aanhoudt,- natte droom van een machtsdronken eerste minister Sharon -, is de kroon op het werk, bedoeld om het buurvolk definitief te onthoofden. De wereldopinie werd en wordt, met schijfjes tegelijk, gewend gemaakt aan de geleidelijke uitvoering van de wurgstrategie: het volk verlagen tot een massa bedelaars...

Intussen wordt onder de roepnaam van de nieuwste hype de hele infrastructuur stelselmatig vernield en vernietigd. Zogezegd omdat deze een 'terroristisch' netwerk zou dienen. Indien dit de universele logica is, dan moet alle infrastructuur in alle landen worden vernietigd, want ooit wordt er wel eens van de telefoon of het wegennet of wat dan ook gebruik gemaakt door criminelen, waaronder terroristen. De retoriek met deze logica is dus opnieuw slechts oogverblinding voor de publieke opinie: volksverlakkerij.

De retoriek keert ook systematisch de zaken gewoon om. Nobelprijswinnaar voor de vrede Arafat wordt terrorist genoemd.
De verdrukte wordt agressor en terrorist genoemd. De eigen agressie, politieke en militaire staatsterreur, wordt 'verdediging' genoemd, en dan in één adem nog 'wettelijk' ook (terwijl alle internationale wetgeving aan de laarzen wordt gelapt). Intussen rukt het leger steeds verder op buiten de grenzen van het toelaatbare.

Maar blijkbaar werkt dit (althans op korte termijn), want volgens een recente opiniepeiling staan 3 op 4 Israelieten achter de huidige extreme handelwijze van Sharon en zijn leger. En zelfs in de wereld vindt zijn stoer mannetjesgedrag hier en daar aanhang (vooral in de VS dan). Drie op vier Israeli's zijn gebrainwashed dat zij slachtoffer zijn en dat de aanvallen en massale vernietigingen op Palestijns gebied dus 'normaal' zijn, en overtuigd van hun gelijk zijn ze niet voor rede vatbaar en gaan straks nog wenen als ze van de wereld ongelijk zullen krijgen.

De strategie die we al tientallen jaren toegepast zien is er een van afwisselend het net wat dichter en weer wat losser over de Palestijnen en hun grondgebied te gooien en dichthalen, en wel zo dat er telkens iets meer netto winst wordt gehaald voor en door Israel en dat de gerechtvaardigde eisen van Palestina iets verder op de achtergrond worden gedrumd.

Het inzetten van het leger voor de kolonies, het instellen van check-points, het schieten op protesterende jongeren, eerst met rubber, dan met scherp,(nooit met waterkanonnen zoals in beschaafde landen), het binnenvallen met tanks, weer terugtrekken en opnieuw binnenvallen, steeds verder doordringen, met steeds meer schade en doden en gewonden als gevolg... Het zijn allemaal opeenvolgende maneuvers en schijnmaneuvers geweest die hetzelfde doel dienen: het veroveren en behouden van vreemd grondgebied en het ontmoedigen en langzaam doden van de bewoners en hun cultuur.

Intussen wordt, vooral werd, zorgvuldig bijna dagelijks door een of andere 'woordvoerder van de Israelische regering' de nodige 'aanvaardbare uitleg' aan de pers verstrekt, om vooral maar de wereldopinie niet te zeer te verstoren. In de fase waar Israel nu beland is, hoeft blijkbaar ook dat niet meer. Het einddoel van de strategie is in zicht voor hen, en nu kan de hele wereld hen gestolen worden. Zelfs naar politieke wereldleiders wordt nu niet meer geluisterd. Snel nog even doorzetten nu, want ze denken dat zij hun 'endlosung' hebben bereikt...

Als we naar Palestina kijken, dan zien we hoe de tien geboden van de Isrealische verstikkingstrategie werden toegepast. Hier is de handleiding voor het wurgen van een buurtstaat:
1. Mogelijkheden tot onderwijs, vooral universitair, gereduceerd tot bijna niets meer (zorg dat de 'vijand' niet te slim kan worden),
2. Veel jongeren, vooral jongens, zijn verminkt of gedood of compleet moedeloos en wanhopig (zorg dat de 'vijand' niet meer kan groeien).
3. Fabrieken zijn verwoest en boomgaarden met in totaal 112.000 olijfbomen moedwillig vernield door bull-dozers en tanks (zorg dat de economie plat valt en de werkloosheid maximaal wordt),
4. Vernietig de luchthavens en sluit de havens (zorg voor internationale isolatie),
5. Vernietig stelselmatig huizen die in de weg staan, (zorg voor nieuwe ruimte voor eigen infrastructuur, en voor een toenemend leger van daklozen),
6. Vernietig de openbare omroep en neem hem liefst zelf in, stuur desnoods wat porno rond (zorg voor de nodige desinformatie en verder bederf van de jeugd)
7. Blokkeer en vernietig de waterleiding en elektriciteitsvoorzieningen (maak de mensen meer en meer afhankelijk van gestelde condities)
8. Blokkeer en vernietig ziekenhuizen en het gezondheidsstelsel (zorg voor meer 'natuurlijke' uitsterving)
9. Bespioneer alle telefoon, e-mail evenals verplaatsingen en transport (schakel iedere vorm van communicatie en organisatie uit)
10. Isoleer de leiders en daarna ook de president (zorg dat het volk compleet richtingloos wordt).

Of deze strategie op termijn de beste is zal de geschiedenis uitwijzen. Maar de voorbije geschiedenis geeft ons toch alvast reden om te geloven dat er een betere moet bestaan.

Het is niet door jezelf wijs te maken dat Jaweh heeft gezegd dat jij de beste bent, de uitverkorene, en dat hij gezegd heeft dat je die anderen rustig van hun land mag verdrijven, dat je daarmee ook je geïntegreerde plaats in de wereld verdient. Anderen zouden er wel eens net zo kunnen over denken, en wie heeft dan gelijk: Jaweh of Noway?

De verholen en soms onverholen zelfingenomen hoogmoed die geïndoctrineerden van dit soort geloof kenmerkt, is oorzaak van veel ellende. Men zou kunnen parafraseren: "het lot dat Israel nu ondergaat, heeft het zichzelf aangedaan".

Feit is dat de link tussen het systematisch toepassen van de wurgingstrategie enerzijds en het systematische voorkomen van wanhoopsdaden door zelfmoordactivisten anderzijds, voor de doorsnee westerse waarnemer (her en der een verstokt politicus uitgesloten) tenslotte een hoogst voor de hand liggende vanzelfsprekendheid is. Voor de fundamenteel goedgelovige Jood blijkbaar (nog altijd) niet. Mogelijk ligt daar het (gouden) kalf gebonden...

De vraag die we ons in Europa nu al stellen is: en wat daarna? Nadat dit lokaal feestje van schijnbaar ongeremd zwelgen in het eigengereid smoren van angst en haatgevoelens is afgelopen. Als het kille eenzame ontwaken opnieuw zal volgen in een wereld van onbegrip, rondom een ditmaal zelf aangericht vers rokend puinlandschap? Zal men dan inzien dat er iets anders nodig was dan dit? Beseft men dat niet alleen het buurvolk, maar ook de wereldgemeenschap (waarin beide volkeren leven en moeten integreren) diep ontgoocheld en beledigd is? Dat de wereld nu al de rekening opmaakt?

Stop zo vroeg mogelijk deze waanzinnige razernij-aanval op een deel van de mensheid. Hoe vroeger aan constructieve samenwerking wordt gedacht, hoe beter en voordeliger voor iedereen. Het volstaat de wurgingstrategie gewoon om te keren, om de zon in het water te kunnen zien schijnen Ook bij de buren. Zij zijn even goed als jij zelf.


Ben=Mein Kampf?
by - Monday September 08, 2003 at 12:53 PM

Wanneer een Ben over "endlosung" schrijft zou ik hem eerst aanraden eens de Kazerne Dossin in Mechelen te bezoeken.

Ook laat hij ( en de modderatoren van Indymedia) weer eens hun masker vallen door weeral de Joden als dergelijk aan te vallen. Ik dacht dat antisemitisme verboden was op Indymedia? Of toch niet?

Anti-semitisme
by lappie Monday September 08, 2003 at 03:47 PM

Deze reacties hier op Ben doen mij huiveren.

Blijkbaar lopen er veel Joden rond met nog steeds een minderwaardigheidscomplex. Anti-semitisme is geen anti-joods. Maar ik krijg toch meer en meer de indruk dat sommigen zich wentelen in zelfmedelijden, ze hebben een minderwaardigheidsgevoel en gebruiken elke anti-semitische uitspraak om degene die kritiek geeft te bestempelen als anti-joods, een racist dus.

Laat mij u het volgende zeggen, jullie reactie verleidt mij steeds meer om anti-joods te worden maar mijn geweten verhinderd mij om iedereen over dezelfde kam te scheren. Elk initiatief van Joden voor vrede, protesten tegen Palestijnse bezetting, ... doen mij dan ook meestal enorm veel deugd omdat dit mij doet beseffen dat er ook goede Joden bestaan en dat zij onze steun verdienen.

Jullie moddergooierij doet jullie zaak echt geen goed. Maar dat heb je natuurlijk graag. Dan kan je je nog wat meer wentelen in zelfmedelijden, zoals een rolmops zich oprolt in zijn eigen zure sop.

Aan Ben: doe zo voort, niet iedereen is even kortzichtig.