arch/ive/ief (2000 - 2005)

"Homoseksualiteit is verboden in de Islam en zal dat altijd blijven".
by Dany Neudt Sunday September 07, 2003 at 05:21 PM

"Homoseksualiteit is verboden in de Islam en zal dat altijd blijven". Deze zin stond te lezen in het jongste persbericht van de AEL. Het is met deze zin dat ik sedertdien zit te worstelen.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik er niet goed weg weg mee weet.
Hieronder zal ik proberen mijn gedachten op een rijtje te zetten. Ik hoop dat het als een open uitnodiging tot discussie gelezen zal worden.

Ten eerste, over het persbericht zelf. Het is slecht geschreven. Het ganse bericht is een aaneenrijging van slogans zonder enige duiding. Is dit de schuld van de AEL? Ja en neen. Ja. Het zou uiteraard beter zijn als de AEL haar persberichten wat meer zou verzorgen. Wat meer nuances en wat meer motivering van bepaalde standpunten zouden niet misstaan. Maar ook neen. Het zijn de media en een groot deel van de autochtone bevolking zelf die er AEL toe brengen om dergelijke berichten te schrijven. Immers, de AEL komt enkel aan bod in de media als ze spektakelwaarde biedt, als ze provoceert en rond zich heen schopt. Op dat moment haalt ze de koppen van de pers (alhoewel de laatste tijd steeds minder). Ik ben er tamelijk van overtuigd een genuanceerd persbericht van de AEL nauwelijks of niet aan bod zou komen. Dit komt voor een stuk omdat dergelijke berichten niet zo sensationeel zijn, maar ook omdat men de grond van de boodschap die de AEL brengt - respect voor de islam, tewerkstelling, onderwijs, huisvesting, ... – niet aanvaard wordt of dat men er nauwelijks mee kan omgaan. Want op dat moment komt het structurele en institionele racisme in Vlaanderen aan bod, en dat is een boodschap die “we” niet graag horen. We zijn toch allen zo beschaafd, nietwaar?!

Het perverse hierbij is dat de AEL steeds meer moet provoceren om aan bod te komen, en dat ze hierdoor steeds verder gemarginaliseerd raakt. Een vicieuze cirkel met anderen woorden waarbij de verliezer al bij voorbaat gekend is. Wat zal het resultaat hiervan zijn: nog meer frustraties, woede en onbegrip bij vele allochtone (Marokkaanse) jongeren. Dat "men" achteraf dus niet komt zagen en klagen.

Ten tweede, de eigenlijke aanleiding om deze tekst te schrijven: de stelling dat de “homoseksualiteit in de islam verboden is en altijd verboden zal blijven”. Hierbij stel ik me spontaan de vraag of de AEL zelf wel de uitdagingen van de multiculturele samenleving aankan? Moslims eisen – terecht – hun plaats op in deze samenleving. Zij willen hun deel van de publieke en symbolische ruimte in deze samenleving, een ruimte die hen nu vaak niet wordt gegund. Daarvoor vragen ze nadrukkelijk om het Heilige Boek van België (het wetboek) aan te passen en te "interculturaliseren". Met een groot deel van deze eisen ga ik volledig akkoord. Meer nog, ik wil me zelfs actief inzetten om ze mee te verwezenlijken. Een tijdje geleden schreven Younes Zarhoni en ikzelf een tekst waar dit aan bod kwam. De eis om islamscholen in te kunnen richten. Als de katholieken dat zouden mogen, waarom dan de moslims niet? De eis om de moskees te erkennen en te subsidiëren. Als de kerken erkend en gesubsidieerd worden, waarom dan de moskees niet? De eis om het Suikerfeest en/of Offerfeest als feestdag te erkennen. Als Kerstmis, Pasen, Pinksteren, ... officieel erkende verlofdagen zijn, waarom dan die islamtische feestdagen niet? Het zou voor heel wat scholieren in ieder geval een goede zaak zijn. Dan hoeven ze tenminste niet weer om een doktersbriefje te lopen of onwettig afwezig te zijn om thuis feest te kunnen vieren.

Laten we inderdaad de maatschappij aanpassen aan dit “nieuw” gegegeven, laat ons inderdaad “interculturaliseren”. Het punt is dat we de mens in zijn Mens-zijn moeten benaderen, niet vanuit een of andere statisch en onwrikbaar dogma. De samenleving is een plaats in voortdurende beweging, in voortdurende verandering. Laten we dit erkennen en niet flauw aan allerlei “zekerheden” vasthouden.

Een dergelijke, open houding brengt uiteraard veel onzekerheid en een voortdurend gevoel van twijfel met zich mee. Het is evenzeer een feit dat velen onder ons dit gevoel niet aankunnen.

Ik zie er dan ook een contradictie in dat de AEL absoluut vast wil houden aan het Heilige Boek van de Islam (de Koran), terwijl het het Heilige Boek van België (het wetboek) voortdurend in vraag stelt. Bovendien is hun standpunt omtrent homoseksualiteit en Islam - voor zover ik daar zicht op heb - geen onomstreden standpunt waar alle moslims het mee eens zijn.

Zonder enige twijfel raken we hiermee een van de meest heikele punten van de zogenaamde “multiculturele” samenleving aan. Een oplossing hiervoor vinden zal niet eenvoudig zijn. Maar het minste wat we daarvoor nodig hebben is een open houding waarbij discussie mogelijk is. Een dergelijke houding zal meer in het algemeen de enige manier zijn om van de 21ste eeuw een leefbare eeuw te maken.

Ondanks dit punt van kritiek nog dit. Ik hoop dat we ons hier niet door laten misleiden. De eisen rond arbeid, onderwijs en huisvesting voor allochtonen, voor het respect voor de islam en voor de strijd tegen racisme genieten absolute prioriteit. Deze discussie over homoseksualiteit en Islam zou onder geen beding misbruikt mogen worden om andere legitieme eisen te fnuiken en de kop in te drukken.

Ik hoop dat mijn “autochtone” medemensen dit kunnen aanvaarden. Al moet ik toegeven dat ik weinig illussies koester ...

Prioriteiten
by Piet van Regenmortel Sunday September 07, 2003 at 08:12 PM

Men blijft maar schrijven alsof het moslims verboden zou zijn eigen scholen op te richten. Dat is onjuist, ze hebben dat recht zonder meer. Het enige wat ze moeten doen, is het doen. Maar ze doen het niet. Moskeeën oprichten is daarentegen nooit een probleem geweest, dat gaat vanzelf. En het vreemde is, om scholen op te richten kan men van onze overheid subsidies krijgen; na een aantal jaar goede werking evenveel als andere niet-officiële scholen. Subsidies voor moskeeën zijn er voorlopig niet (al verandert dat wellicht binnenkort), maar dat is blijkbaar nooit een probleem geweest. Prioriteiten leggen heet dat.

moslim homo's
by raf verbeke Monday September 08, 2003 at 01:33 PM
carineraf@pandora.be 0497/23.07.60.

Sorry, geen tijd om te antwoorden. Ik post hier een antwoord op een ander artikel op Indymedia.


Natuurlijk zit AEL fout met haar uitspraak “ Homosexualiteit is verboden in de Islam (1) en dat zal altijd zo blijven (2)”. Over (1) kan ik niets zeggen want ik ken de Islam niet. Over (2) liggen de zaken duidelijk: geen enkel gebod of verbod “zal altijd zo blijven” ! Elk product van menselijk handelen, zij het een wet of een goed, is aan verandering onderhevig, niet in het minst religieuze inspiratie. Heeft het bestaan van een openbaring van iets goddelijks een enorme impact op de maatschappij, dan zijn de veranderingen in die openbaring nog altijd terug te brengen tot de ontwikkelingen van de maatschappij zelf.

Dit standpunt heeft meermaals geleid tot een dwaze strijd tegen de godsdienst. Een uitschuiver in het rationeel denken omdat de godsdienst net een uiting is van economische, sociale politieke en ideologische ontwikkelingen in de samenleving in hun meest abstracte vorm . Op de zelfde manier is deze uitspraak van AEL een uitschuiver in hun poging om politiek te bedrijven vanuit religieuze inspiratie ( wat een heel groot deel van de politieke actieve mensen in de wereld doet, indien niet de meerderheid ).

De uitschuiver van AEL is niet het gevolg van weerstand tegen de scheiding tussen Kerk en Staat. AEL, net als Resist waarvoor ik kandidaat was op 18 mei zijn voor die scheiding. De uitschuiver is het onvermijdelijk gevolg van ELKE politiek die gebaseerd is op religie.AEL maakt inderdaad GEEN scheiding tussen religie en politiek. En daar is niets mis mee. Want wie ben ik als atheïst om te oordelen over het geloof van anderen ? AEL heeft dus gelijk om zijn stem te laten horen wanneer zij een standpunt beledigend vindt voor haar geloof. Bepaalde acties of houdingen kunnen religieuze gevoelens kwetsen of beledigen. Of dat het geval is met de homo-affiches van AGALEV weet ik niet omdat ik die kampanje eigenlijk zelf zou moeten zien en omdat ik eigenlijk niet goed weet hoe dat thema homosexualiteit echt ligt in de moslimgemeenschap.

Als een partij als AGALEV een kampanje voert waar moslims aanstoot aan geven dan heeft AEL gelijk om te protesteren, excuses en /of een veroordeling te vragen… maar dan moet dat gebeuren zonder verwijzing naar enig religieus dogma. Om de eenvoudige reden dat dit enkel en alleen door de gelovige kan begrepen worden. AEL kan in haar kritiek op en in haar relatie met niet gelovigen enkel democratische argumenten inroepen. In dit geval zou dat kunnen zijn: ” AEL laat iedereen vrij in zijn of haar sexuele voorkeur” …. en steunt elkeen die omwille van die voorkeur gedicrimineerd of onder drukt wordt !

Dat laatste is absoluut noodzakelijk om de hypocrisie van de gevestigde partijen te ontluisteren. AGALEV houdt zich bezig nu met de problemen van de homo’s in de moslimgemeenschap, maar was als regeringspartij mee verantwoordelijk voor het in standhouden van de moslimexecutieve. Deze executieve is van bovenaf, met nep verkiezingen opgelegd in het kader van de erkenning van de erediensten en is omwille daarvan een broeinest van fundamentalisten en reactionaire regimes en stromingen met vernederende opvattingen over sexualiteit. AGALEV (net zoals de andere partijen) had beter strekkingen in de islam als de AEL gesteund met basisdemocratische opvattingen inzake de organisatie van de religieuze gemeenschappen in deze samenleving. Dat zou veel meer bijgedragen hebben tot een dialoog over de problemen van homosexuelen in de moslimgemeenschap dan het beleid van de paarsgroene regering.. Die regering heeft natuurlijk het homohuwelijk gestemd. Maar bv. niet het stemrecht voor imigranten.

In de officiële stellingnames wordt homosexualiteit meer en meer aanvaard . Maar dat betekent nog niet dat homofobe houdingen verdwijnen. Integendeel ! Op mijn werk, in mijn vakbond en in mijn buurt merk ik veelvuldig beledigende opmerkingen en gedragingen tegenover uitingen van sexuele gevoelens tussen mensen van het zelfde geslacht.Daar hebben moslims geen patent op ! Oude Belgen en nieuwe Belgen zijn m.i. ongeveer even homofoob als homofiel.

Matthias Lievens heeft gelijk als hij wijst op de verantwoordelijkheid van AGALEV en de linkerzijde in heel het debat over zelforganisatie. Hij heeft natuurlijk gelijk dat homosexuelen in de moslimgemeenschap dan maar zelf moet opkomen voor hun problemen. Dat zal meer wonderen verrichten als duizend affiches die gezien worden als een standpunt van buitenaf.

Homo’s vormen een minderheid in de maatschappij. Door drukkingsgroepen te vormen kunnen hun rechten wet geworden en wordt hun seksuele geaardheid meer en meer aanvaard. Dat is fundamenteel democratisch. AEL kan niet anders dan dit fundamenteel democratisch gegeven te accepteren los van haar theologische opvatting over homosexualiteit. Niet zo zeer om “ de vicieuze cirkel van de marginaliteit” te vermijden zoals Matthias zegt. Maar om zelf niet in de val te trappen die het systeem spant voor de moslims. Elke zelforganisatie, ook de AEL, kan zich immers opwerpen als uitdrukking van een bepaalde minderheid met eigen cultuur, religie of geaardheid. Er is geen andere wereld en geen democratie mogelijk zonder respect voor deze minderheden en hun organisaties. Maar de opbouw van die wereld veronderstelt een politiek van de overgrote meerderheid van de maatschappij. Die meerderheid winnen is meer dan het ontwikkelen van zelforganisatie. Dat veronderstelt strijd voor de macht in handen van die meerderheid.

Zelfs al is de meerderheid gelovig dan kan deze macht en haat wetten onmogelijk gebaseerd zijn op geloof. Maar Simpeltjes is wel nogal naïef om te denken dat “ wetgeving nu eenmaal een product is van een gehele samenleving”. De wet spreekt in naam van gans het volk en is in theorie gelijk voor iedereen. Maar in de praktijk is de wet de uitdrukking van strijd en van machtsverhoudingen. Als een kind van textielbaron De Clercq verdwijnt staat gans het politieapparaat klaar (terecht) om het kind te zoeken en zitten de rechters thuis bij de ouders om de speuractie te coördineren. Wanneer arbeiderskinderen vermoord worden door Dutroux en de bevolking hiervoor opgeroepen wordt om hun ouders te steunen dan volstaat een bord Spaghetti om de rechter die Dutroux op het spoor kwam te liquideren. En dit allemaal in naam van het zelfde strafrecht.

“Zelforganisatie” is dus een belangrijk, maar onvoldoende antwoord op Simpeltjes probleem dat dat niet betekent dat “alsof iedere minderheidsgroep de wet naar zijn of haar noden en wensen zou moeten kunnen herschrijven. Want dan blijft er van wetgeving niks meer over of wordt het zo'n rommel dat niemand ze nog respecteert omdat niemand ze nog begrijpt. “

Emancipatie is maar ten dele het gevolg van zelforganisatie. Omdat de burgelijke samenleving altijd in staat is de vele identiteiten die zich aandienen in de maatschappelijk ontwikkeling in zich op te nemen. En er zelfs vele zelf te creeëren. Al dan niet kunstmatig. De verzuchtingen van minderheden komen immers niet zo maar uit de lucht gevallen, maar zijn concrete antwoorden op problemen en dysfuncties van het systeem zelf dat in zijn moderne rijke democratische vorm altijd manieren heeft om deze te integreren. Via officiële erkenning en vertegenwoordiging in de instelllingen van de staat. Maar niet in het minst door economische exploitatie.(Homo)sex wordt evengoed een ding zoals alle andere dingen in het kapitalisme. En de culturele, porno- en andere markten voor homo’s kunnen niet zonder rekening te houden met de emancipatieverzuchtingen van de homo’s. Vanuit de Islam is daar kritiek op te geven.Zoals dat ook kan vanuit het marxisme of gelijk welke andere levensbeschouwing.

Is zelforganisatie van culturele, sexuele of andere minderheden noodzakelijk voor deze kritiek dan zal deze kritiek hoe dan ook en vooral een algemeen maatschappelijke (politieke) vorm moeten aannemen. Zoniet ontstaat een dovemansgesprek dat hier nu duidelijk naar voor komt en waardoor zelforganisatie ten onder gaat aan zijn eigen beperktheden. Dat dreigt hier nu net te gebeuren in dit homo-moslim-debat.

AEL heeft het recht respect te eisen religieuze beleving van haar leden indien zij vind dat de AGALEV-campanje beledigend is. Maar AEL doet er best aan haar islam-kritiek op de hedendaagse sexualiteitsbeleving als gelovigen te ontwikkelen en terzelvertijd te combineren met een politieke kritiek op deze samenleving die vol is van illusies van zelfrealisatie en participatie. Al dan niet op basis van sexuele geaardheid. Kort en goed: AEL moet én respect voor het geloof van haar leden afdwingen én scrupuleus respect opbrengen voor de zelforganisatie van homo’s die hun eigen geaardheid niet op een democratische manier kunnen beleven. Ook al heeft AEL over homosexualiteit een andere opvatting.

Tot nog toe is er maar 1 politiek front tot stand gekomen die in staat was dergelijk brede opvatting van democratie te ontwikkelen en dat was Resist. Resist was een broze poging om een democratisch front te bouwen dat politiek alternatief en zelforganistie met elkaar verbindt. Niet als compromis, maar als wapen tegen de gevestigde machten. En onafhankelijk van de gevestigde machten. Tegen oorlog, tegen uitsluiting voor een politiek van en door de gewone mensen. Op Resist-lijst stonden zowel militante moslims en homo-militanten .

Jong AGALEV zou eerder eens gaan kijken hoe dergelijke complexe dialoog verloopt binnen Resist, eerder dan de provocatie van het hedendaagse mediagebeuren op te zoeken om een boodschap te brengen. Jong AGALEV zou beter leren van ervaringen van zelforganisatie als die van de AEL om te leren dat politieke macht niet in de kabinetten ligt maar op straat aan de basis in bedrijf en wijk.

Met de oprichting van de MDP in het vooruitzicht zou AEL er best aan doen om deze les van Resist mee op te nemen in haar discussies en resoluut de weg te kiezen van democratische fronten die vandaag noodzakelijk zijn om dergelijke complexe problemen op te lossen. Of die nu de vorm of de naam van Resist of iets aan anders aannemen heeft geen belang.

Raf Verbeke

homos en islam
by Harko Monday September 08, 2003 at 11:56 PM

Over homosexualiteit stelt de Islam duidelijk dat het niet verboden is!
Islam verbied mensen niet om holebi te zijn. De Islam zegt wel dat verboden is om de homo-sexualiteit te "bedrijven".
Dit even in de zijlijn en geheel terzijde.

Homos en islam
by Abou Nawfal Tuesday September 09, 2003 at 08:17 AM

effe reageren op Harko

je stelt dat homosexualiteit en of holebi zijn niet verboden is in de Islam, kun je me dan hierbij bronnen geven waar dit aangegeven staat in de Koran of overleveringen?

Het is wel verboden, als je die gevoelens hebt dan zijn er zaken die je moet ondernemen om die weg te werken. maar dat het ok is om die te hebben daar sla je da bal compleet mis.