Akkoord was er dinsdag al. Tussentijd was nodig om Dewael gezichtsverlies te besparen. by christoph callewaert / han Soete (foto's) Thursday August 14, 2003 at 11:18 PM |
ccallewaert@hotmail.com |
De laatste onderhandeling tussen de Afghaanse vluchtelingen en de federale ombudsman, Pierre-Yves Monette werd uiteindelijk een marathonzitting. “Niet nodig,” vond advocate Selma Benkhelifa. Volgens haar was er eergisteren, dinsdag, al een akkoord. De resterende dagen waren nodig om minister Dewael de kans te geven het gezichtsverlies te beperken. Het relaas van een lange vreemde nacht.
Dinsdagavond
Tijdens het derde gesprek tussen de Federale Ombudsman en de Afghaanse vluchtelingen,
dat kort na middernacht eindigde, wordt een akkoord bereikt. De Federale Ombudsman
vertrekt en belooft 's anderendaags contact op te nemen met minister Dewael
om hem het akkoord voor te leggen. De vluchtelingen krijgen zwijgplicht.
Woensdagavond
Om zeven uur 's avonds keert de Federale Ombudsman terug om "nog enkele
punten te verduidelijken". Om 11 uur wordt een nieuw akkoord bereikt dat
in bijna niets verschilt van het vorige. Van dan af begint wat de Afghaanse
vluchtelingen een circus noemen. De ombudsman begint druk rond te bellen. Volgens
Selma Benkhelifa draaide alles alleen nog maar rond één
vraag: "Hoe gaan we vermijden dat minister Dewael gezichtsverlies lijdt?"
Eerste antwoord van de omgeving van de minister: "De hongerstaking moet
stoppen voor de pers ingelicht wordt over het akkoord." Om middernacht
stuurt Dewael een communiqué de wereld in dat de Afghanen hun hongerstaking
beeindigen.
Consternatie in de kerk. Het zorgvuldig opgebouwde vertrouwen ligt opnieuw aan
diggelen.
Om vier uur 's morgens worden de onderhandelingen stil gelegd. "Minister Dewael slaapt en zal pas om zes uur opstaan en een beslissing nemen," krijgen de hongerstakers te horen. De onzekerheid slaat weer toe. Zal Dewael het akkoord toch weer opblazen? 's Morgensvroeg heeft Dewael een nieuw persbericht klaar. "Er was een akkoord, maar de Afghanen hebben het opgezegd." Dit zorgt voor nog meer verwarring en ongerustheid in de kerk. De Afghanen wordt verzekerd dat Dewael wel degelijk akkoord gaat. Zij moeten wel hun mond houden. Eén woord lossen en ze staan terug bij af. Om hun dreigementen kracht bij te zetten, grendelen de ordediensten de kerk af. Niemand mag er nog in of uit. De pers wordt op een afstand gehouden.
Gedaan
Om halfvijf gaan de deuren open en mag iedereen naar buiten. Een ondertussen
fris gewassen en goeduitgeslapen Dewael kan aan de pers vertellen dat bewezen
is dat een hongerstaking niets oplevert en dat de regering slechts minimale
toegevingen doet na lange en harde onderhandelingen. Meer nog de regering heeft in deze zaak zijn hart laten zien.
"Bekijk eens de menselijke kant van de zaak. Die mensen dachten dat we
ze dadelijk gingen terug sturen. Normaal dat ze dan wat verduidelijkingen vragen.
Daarmee is deze zaak dan ook opgelost."
De Afghanen dus naar huis met een bevredigend akkoord onder de arm en veel kennis over de Belgische politiek rijker. Selma Benkhelifa mag na drie weken onderhandelen ook terug naar haar advocatenbureau. Minister Dewael verontschuldigde zich nog voor de beschuldigingen aan haar adres. Tijdens het weekend had hij aan de pers laten weten dat de advocate de Afghaanse vluchtelingen manipuleerde. Hij hoopte bij monde van de onderhandelaar dat het haar niet uit haar humeur had gebracht.