arch/ive/ief (2000 - 2005)

Geachte heer/mevrouw, Kennelijk bent u niet goed ingelicht. In tegenstelling tot wat u schrijft, heeft de overgrote meerderheid van de
Afghanen de mogelijkheid een automatisch opschortend beroep in te stellen bij
een administratieve rechtbank. Daarnaast kan elkeen die 3 jaar (families met
schoolgaande kinderen) en 4 jaar (alleenstaanden en koppels zonder kinderen) in
de asielprocedure heeft verbleven alvorens een uitvoerbare beslissing te hebben
ontvangen, een individuele regularisatie aanvragen.

Bovendien heb ik beslist dat, ongeacht het indienen van een beroep, elke
Afghaan die voor 1 januari 2003 een asielaanvraag heeft ingediend, kan blijven
tot maart 2004 (alleenstaanden en koppels zonder kinderen) of tot juli 2004
(families met schoolgaande kinderen).

Er zijn overigens nooit 1.100 bevelen om het grondgebied te verlaten, afgeleverd.

Begin 2004 evalueer ik opnieuw de humanitaire en veiligheidssituatie in
Afghanistan en overleg ik daarover met mijn Europese collega's. Op dat ogenblik
neem ik opnieuw een beslissing inzake de verblijfsmogelijkheden van deze
Afghanen.

De VN-vluchtelingenorganisatie (UNHCR) noemt het Belgische standpunt trouwens
zeer redelijk en genereus.

Ik blijf erbij dat een hongerstaking in een democratische rechtsstaat
onaanvaardbaar is. Het is en blijft een chantagemiddel. Wat zal u doen wanneer
morgen iemand het niet eens met de uitspraak van een rechtbank en het beroep
niet afwacht maar een hongerstaking begint? Op die wijze verlamt men de werking
van onze samenleving.

Deze mensen kiezen zelf voor het middel van de hongerstaking. Zij zijn dan ook
verantwoordelijk voor de gevolgen van hun daden.

Hoogachtend,

Patrick Dewael

Vice-eerste minister, minister van Binnenlandse Zaken _______________________________________________________________________________________________________________ 2.300.000 Afghaanse vluchtelingen zijn NIET teruggekeerd naar Afghanistan.
VN-vluchtelingenorganisatie(UNCHR) scant irissen van Afghaanse vluchtelingen.