arch/ive/ief (2000 - 2005)

“Er zijn 1200 Afghanen die met een uitwijzing bedreigd worden. Driehonderd onder hen houden een hongerstaking in de kerk in Elsene. De anderen doen niet mee aan de hongerstaking omdat de kerk te klein is, niet omdat we niet akkoord zijn met de actie. Wij kiezen misschien voor zachtere middelen zoals deze persconferentie maar uiteindelijk hebben we precies dezelfde doelstelling als de mensen in de kerk. Wij willen een collectieve maatregel voor de Afghaanse vluchtelingen die niet willen terugkeren naar een land in oorlog.” Aldus Mirbaz Ahmed Sakhi, één van de sprekers tijdens de persconferentie.

De sprekers weerlegden nog meer geruchten. Volgens hen klopt er van het verhaal van de Belgische regering over de mensensmokkelaars die de Afghaanse hongerstakers manipuleren helemaal niets. “Er zijn smokkelaars. Dat weet iedereen. Maar als die er zijn, dan is het de bevoegdheid van de politie om daar iets aan te doen. Maar de regering kan geen hele gemeenschap in een slecht daglicht plaatsen omwille van een paar mensen met slechte bedoelingen. Bovendien is het ondenkbaar dat enkele criminelen zo’n invloed hebben op 1200 Afghaanse vluchtelingen die voor de grote meerderheid mensen zijn die hogere studies gedaan hebben,” legde Sakhi uit.

De Afghaanse vluchtelingen zijn er van overtuigd dat ze het recht aan hun kant hebben. “Het Commissariaat voor de Vluchtelingen heeft een fout gemaakt door ons in 2000 en 2001 niet te erkennen onder de Conventie van Genève. Er werd een beslissingsstop ingevoerd omdat de situatie te onduidelijk was. In andere Europese werden Afghaanse vluchtelingen op dat moment wel makkelijk erkend. De regering beweert nu dat een collectieve maatregel onmogelijk is. Maar wij denken juist dat de huidige beslissing tot uitwijzing een typevoorbeeld van een collectieve maatregel is. Alle 1200 beslissingen werden op ongeveer hetzelfde moment bekend gemaakt.”

Mirbaz Ahmed Sakhi hechtte ook weinig geloof aan het excuus van de commissaris voor de Vluchtelingen Pascal Smet dat de brieven per toeval allemaal in de vakantie werden verstuurd. Dat komt de vluchtelingen slecht uit. In vol verlof krijgen zij slechts twee weken om een advocaat te vinden die in beroep wil gaan. Ik denk dat het precies de bedoeling was van Smet om het ons zo moeilijk te maken.” Om al die redenen vindt Ivo Flachet, die de advocaat is van enkele Afghaanse kerkbezetters dat de bal nu in het kamp van minister van Binnenlandse Zaken Dewael ligt. “De Afghaanse vluchtelingen willen nu weten waar ze aan toe zijn. In plaats van de Afghanen met allerlei geruchten zwart te maken, moet hij nu zijn verantwoordelijkheid opnemen.”

Sakhi sprak op het einde van de persconferentie de vrees uit op een slechte afloop. Volgens hem kunnen er binnen twee of drie dagen al slachtoffers vallen. Op de ontzette reactie van enkele journalisten reageerde hij laconiek. “Dit is geen chantage. Iedereen heeft toch het recht te sterven waar hij zelf wil. In Afghanistan wacht velen onder ons ook de dood.”