arch/ive/ief (2000 - 2005)

Deze 'Carte Blanche' staat hier wat hoger in het Frans onder déclaration de la régularisation...', ik vond het interessant om hem te vertalen...Wie van u vertaalt naar het Spaans???
Bedoeling van deze 'Carte Blanche' is zoveel mogelijk 'autoriteiten' vinden die deze verklaring willen onderschrijven én: de journalist oproepen om deze verklaring als 'Vrije Tribune' te laten verschijnen in de Morgen of De Standaard...zodat er eindelijk dieper over gediscussieerd wordt. In komkommer-(en kwel)tijden als deze...

Christophe had het daarnet wel over de Afghanen, maar er staan nog een aantal mensen in het rijtje die de pers momenteel niet halen, omdat ze nog niet goed georganiseerd zijn, maar die hetzelfde te wachten staat... hun land is misschien wel niet in "oorlog", maar, ze 'kunnen' er gewoon niet overleven... anders waren ze veel liever in hun land gebleven.

Het is aan u en ik om dit discours open te trekken en het verhaal van razzia's in Brussel in een veel breder kader te plaatsen. Patrick Dewael zal dit niet kunnen blijven volhouden, hij zal tegenwind krijgen, aan u en ik om die wind laten opwaaien! Of wil u nog langer dat uw belastingsgeld naar het bekostigen van de federale politie gaat die verantwoordelijk is voor deze menselijke drama's in uw hoofdstad?

Hieronder de Carte Blanche of Vrije Tribune:

"Meerdere politie-invallen in de woningen van onze hoofdstad volgen elkaar op in deze zomermaanden. In de vroege ochtenduren worden ze per tien meegenomen in politiecombi's die geparkeerd staan voor de huizen. Iedere keer herhaalt zich hetzelfde scenario: de mensen worden midden in hun slaap weggerukt uit hun huizen, en moeten de federale politie gedwee volgen, er is geen tijd om nog bagage te pakken, kinderen en oude mensen inbegrepen. Daarna is het heel moeilijk om te weten te komen waar die mensen uithangen: waarschijnlijk in een gesloten centrum, en bepaalde werden meteen uitgewezen in de uren die volgden na hun aanhouding.

En zo was het, dat op 24 juni, een zoveelste razzia plaatsvond in een wijk van Sint-Gillis, duidelijk gemunt op de ecuadoriaanse gemeenschap van de hoofdstad.
Onder het voorwendsel van een open gerechtelijk onderzoek ten laste van een professor aan de universiteit van Louvain La Neuve, werden vele tientallen mensen wakkergemaakt om 7 uur 's morgens. Ze werden opgepakt en vastgehouden in het federaal politiebureau, om daarna meegenomen te worden naar Steenokkerzeel. Bepaalde inwoners zijn vandaar reeds gevlucht en overnachten nu in parken, en worden bang bij de idee naar huis terug te keren in Sint-Gillis. Vooral als je weet dat de federale politie bepaalde sloten heeft vervangen en indien de mensen de sleutels willen, moeten ze ze gaan opeisen op het commissariaat! In deze val wilen inwoners natuurlijk niet trappen.
Ondertussen zijn we eind juli, en hebben de mensen onder elkaar naar oplossingen gezocht: iedere gevluchte equadoriaan, heeft opnieuw een bed in Sint-Gillis. Er is veel solidariteit onder de bewoners.
Er is bovendien aangetoond dat meerdere personen niet op de hoogte werden gebracht van het feit dat ze een advokaat mochten raadplegen, zelfs wanneer ze opgesloten zaten in een gesloten centrum.

Het is onaanvaardbaar dat een gerechtelijk onderzoek ten laste van een 'marchand de sommeil' (huisjesmelker) als voorwendsel gebruikt wordt om een razzia te houden met het enige doel: mensen zonder papieren het land uitwijzen. Misbruikt door een man zonder scrupules die enorm hoge huurprijzen vroeg voor zijn krotten, en gevolgd door de belgische autoriteiten, zijn die inwoners de enigen niet die ontdaan worden van hun veiligheid, uitgebuit op alle terreinen van het sociaal leven.
De mensen zonder papieren, zonder stem, zijn met duizenden in onze gemeentes, ze wonen naast ons, in onze straten.
We kunnen onze ogen niet meer afwenden van deze ondraaglijke situatie. België heeft zichzelf veel te verwijten als we het hebben over vreemdelingen, aanvragers van asiel, of mensen zonder papieren. Deze brutale en onwettige praktijken, dikwijls illégaal, gebeuren onder onze ogen: denken we maar aan de dood van Sémira Adamu. En nu de razzia's in onze eigen wijken.
In het begin van deze operaties in Sint-Gillis, die jammergenoeg niks buitengewoons meer zijn, verzamelden en organiseerden zich groepen mensen van allerlei slag en soort om te reageren en een ketting van solidariteit te vormen: algemene vergaderingen in de wijken, actiecoördinatiegroepen,, zoals nu ook deze van de Equadorianen...
maar ondertussen gaan de razzia's verder aan een razend tempo...

We zijn er ons van bewust dat naast de dringende acties om de mensen opnieuw een dak bo hun huis te geven, het bevrijden van aangehouden personen, ... wij een verandering eisen van de Belgische migratiepolitiek. Inderdaad, de situatie vandaag is het resultaat van de manier waarop de Europese grenzen werden gesloten sinds 1974, elke dag absurder en absurder. De migratiekwestie krijgt steeds het volgende simplistische antwoord: de toevloed van vreemdelingen en asielvragen eist meer controle aan de grenzen, meer repressie. Het komt erop neer de toegang tot het europese territorium uit alle macht tegen te houden. Terwijl deze mensen naar hier komen, niet uit vrije wil, maar omdat ze gedwongen zijn door een economische internationale overmacht in hun land: ze zitten vaak tot over hun oren in de schulden door de politiek van het IMF en komen hier werken om hun familie geld toe te sturen. Een straatje zonder eind natuurlijk, als we de néoliberale economie laten verder boeren.
Maar nee, de vreemdeling wordt gecriminaliseerd, beschouwd als een profiteur.
In dit kader, zijn diverse maatregelen genomen om vreemdelingen terug te dringen die zich aan de deuren van het imperium aanmelden, die zelfs binnengedrongen zijn in de unie.

Bij ons zie je de gesloten centra die gebouwd werden in de jaren negentig, het is niet mogelijk om dit te vergelijken met gevangenissen. In een gevangenis weet een gedetineerde wanneer hij buitenkomt, hij mag zijn advokaat zien, hij mag bezoek ontvangen, een opstand in de gevangenissen wordt onmiddellijk in de kijker gezet door de media. In een gesloten centrum zien mensen zonder papieren hun gevangenschap verlengd van maand tot maand, ze worden niet systematisch geadviseerd van de mogelijkheid om een advokaat te raadplegen, het recht op bezoek is afhankelijk van de attitude van de directeur van elk centrum, een opstand wordt vlug opgemerkt en onderdrukt. De zeldzame informatie komt van de gedetineerden zelf, die een telefonische communicatie (der toezicht) moeten betalen om te buitenwereld te verwittigen. En nochtans, de mensen in gesloten centra hebben geen misdaden begaan...

Anderzijds, duizenden mensen zonder papieren zitten niet, of niet meer, in gesloten centra. Maar, zoals bewijst wat de Equadorianen is overkomen, men is slachtoffer van mensen zonder scrupules. De situatie is gekend en wordt getolereerd door de belgische regering. De zwarte economie die zo ontstaat, verhoogt de rentabiliteit van bepaalde sectoren zoals horeca, de bouw, de akkerbouw. Het is misschien daarom dat tijdens de razzia's, als bepaalde personen onmiddellijk opgepakt worden en uitgewezen, vele anderen (65%) opnieuw losgelaten worden in de natuur dikwijls met een bevel om het belgisch grondgebied te verlaten. Paradoxaal? In realiteit, voeden en reproduceren deze methodes de clandestiniteit, 't is te zeggen, de uitbuiting en de kwetsbaarheid.

De kwestie van de migratietoevloed is nauw verbonden aan ons mondiaal economisch systeem. De economische globalisering, de deregulisering van de economie van de landen in het Zuiden, de privatisering van de openbare diensten, en de oneerlijke concurrentie waaronder de economie van deze landen te lijden hebben, kan niet leiden tot een herstel van deze landen.
Zolang er geen goede wil is om deze tendens van néo-libéralisme om te keren met de logica van het kapitaal, zullen de migraties uit economische gronden niet verminderen, maar net vermeerderen. Zelfs al gebeuren de migraties meestal in de landen van het Zuiden onderling, dan nog zal de toevloed naar Fort Europa er niet op verminderen in de toekomst. Eerder dan onze ogen te sluiten voor dit fenomeen en de mensen slechts op te merken bij hun uitwijzingen, beter zou zijn om deze mensen een legaal bestaan aan te bieden, met rechten en plichten, ttz ze regulariseren.
Wij roepen een halt toe aan alle illegale razzia's, stop aan de uitwijzingen, en de regularisatie van de mensen zonder papieren."
"Coördinatie tegen de uitwijzingen"

Als u ideeën hebt voor de pers: krant, radio of TV, aarzel niet om met mij contact op te nemen, momenteel is de coördinatie vooral franstalig, maar ik probeer mij danig in te werken om met alles mee te zijn en overal wel een nederlandse versie van te maken. Ik zoek wel nog iemand voor de Spaanse...

Tine Demyttenaere: 02/539 37 07 (afwezig... van 3- 17/08)