arch/ive/ief (2000 - 2005)

Na zeven jaar burgeroorlog in Nepal, die al het leven heeft gekost aan 8000 mensen, kondigden de "Regering van Zijne Majesteit" en de rebellen onder leiding van de Communistische Partij van Nepal (Maoistisch) een staakt-het-vuren af op 29 januari 2003 en begonnen ze vredesonderhandelingen. Op 13 maart tekenden beide partijen een gedragscode in 22 punten. Tweemaal kwamen beide partijen naar de onderhandelingstafel, op 27 april en 9 mei. Daar werden enkele belangrijke overeenkomsten bereikt, zoals de uitvoering van de gedragscode, het begin van de vrijlating van de politieke gevangenen, het beperken van de bewegingsvrijheid van het Koninklijk Leger tot een straal van 5 km rond hun kampen, en het creëren van gunstige voorwaarden om de politieke agenda te bespreken. In de tweede onderhandelingsronde stelde de CPN Maoist een duidelijke politieke agenda voor om de politieke, economische en sociale crisis van het land op te lossen (zie http://www.cpnm.org/other-information/agenda_for_dialogue.htm).

Wat is de huidige politieke situatie in Nepal?
In Nepal kunnen we vandaag spreken van een dubbele politieke macht, de oude staat en de nieuwe, opkomende staatsmacht - de ene geleid door een absolute monarch, de andere door de maoïstische revolutionairen. Dit feit wordt door beide partijen erkend. Objectief bekeken is zowat het hele platteland onder de controle van de nieuwe staat, en daar leeft 80% van de bevolking (van 23,5 miljoen). Het leger kan zich maar ophouden in zijn hoofdkwartieren en in de stedelijke gebieden. De zelfbenoemde koning, die na de moordpartij op de familie van koning Birendra, op 1 juni 2001, aan de macht kwam, ontbond het parlement op 22 mei 2002 en stuurde de verkozen regering naar huis op 4 oktober 2002. Hij nam zelf de volledige uitvoerende macht op zich en herinstalleerde de absolute monarchie zoals in het Europa van de Middeleeuwen. Vandaag is er in Nepal noch een verkozen regering, noch een grondwet.
Deze crisis aanpakken en er een politieke oplossing voor vinden kan enkel via een rondetafelconferentie van alle politieke partijen, intellectuelen, de civiele maatschappij en de verschillende sectoren van het volk. Dat moet leiden tot de vorming van een interimregering en het houden van verkiezingen voor een Grondwetgevende Vergadering.

Wat gebeurt er vandaag?
De huidige regering, onder controle van de koning, past noch de gedragscode noch de overeenkomsten van beide rondetafelgesprekken toe. Bovendien heeft de overheid sinds het uitroepen van het staakt-het-vuren volgens krantenberichten al meer dan 19 burgers omgebracht. De secretaris van het onderhandelingsteam van de maoïsten werd gekidnapt op 18 juli. In veel dorpen kwamen grote legereenheden, onder het mom van een gezondheidscampagne, in strijd met artikel 4 van de Gedragscode (zie http://www.cpnm.org/other-information/code_of_conduct.htm).
Op 25 april 2003 sloot de regering een overeenkomst met de VS "Operatie voor Opstandbestrijding". Het leger houdt nu gezamenlijke militaire maneuvers met VS- en Britse militaire experten en adviseurs. In de periode van het staakt-het-vuren stuurde Groot-Brittannië twee MI-17-helikopters en gaf ze 6,5 miljoen pond voor militair materieel.
Binnenkort zullen 6 maanden verstreken zijn sinds het uitroepen van het staakt-het-vuren, en tot nu toe heeft de regering nog geen enkel politiek voorstel gedaan om de crisis op te lossen. Ze bereidt wel oorlog voor tegen het volk. Onschuldige Nepalezen lijden opnieuw onder een fascistische staat. De volgende feiten spreken voor zich. Alleen al in de periode van de noodtoestand, van november 2001 tot januari 2003, doodde het Koninklijk Leger 3297 mensen bij zogenaamde "gewapende treffens". Duizenden mensen bevinden zich in de gevangenissen van het leger en de politie, waar ze kunnen gefolterd worden. 169 journalisten werden gearresteerd, 7 van hem werden gedood. 348 mensen verdwenen, 326 door de staatsdiensten en 22 door de maoïsten (bron: INSEC, een mensenrechtenorganisatie).
Na de oorlogen tegen Afganistan en Irak richten de VS de blik nu op Zuid-Azië. Nepal ligt tussen China en India en is dus van groot strategisch belang. Door politieke instabiliteit te creëren willen de VS een voorwendsel hebben om militair een voet in huis te krijgen in Nepal, wat in hun langetermijnstrategie deel uitmaakt van de omsingeling van China en de controle over heel Zuid-Azië.
Op dit cruciaal moment tussen oorlog en vredesonderhandelingen, is het de CPN Maoist die naar voor komt met duidelijke politieke voorstellen om de crisis op te lossen op vreedzame en democratische manier, en die de verantwoordelijkheidheid toont flexibel te zijn. Om alle soorten crisis in het land op te lossen moet er een doortastende politieke oplossing zijn. Maar de oefening van de regering lijkt erin te bestaan om de huidige crisis op te lossen door oorlog en repressie en door buitenlandse troepen uit te nodigen. De VS en Groot-Brittannië willen hun strategische belangen veiligstellen, maar dat is tegen de belangen van het land en het volk.
1. Laat het Nepalese volk zelf over zijn lot beslissen!
2. Voer het democratisch proces van de rondetafelconferentie, de interimregering en de grondwetgevende vergadering uit!
3. Pas de principes van het staakt-het-vuren, de gedragscode en de onderhandelingen van de eerste en tweede dialoogrondes toe!
4. Maak de verblijfplaats van de verdwenen burgers bekend!
5. Laat alle politieke gevangenen vrij!
6. Laat het Koninklijk Nepalees Leger in zijn kampen blijven om hun dictatuur te beëindigen!
7. Schort het verdrag met de VS op voor gecombineerde legeroperaties tegen zogenaamd terrorisme!
8. Zet alle Amerikaans legerpersoneel onmiddellijk het land uit!

Nepalese People’s Progressive Forum, Belgium : nppfbe@hotmail.com,30 juli 2003