arch/ive/ief (2000 - 2005)


Affiche l'article sans les commentaires

'Deng': zoek het verschil met Humo / MO* op kruissnelheid
by jpe Sunday July 20, 2003 at 06:22 AM

Kritische bespreking van twee maandbladen, een commerciële Humo-kloon en een idealistisch alternatief maandblad.

* 'Deng': zoek het verschil met Humo

'Mao' is dood, leve 'Deng'. Wat ze met hun eerste, bij Concentra ondergebrachte tijdschrift niet konden verwezenlijken, lukt dat Danny Illegems en companen wel met hun tweede poging ?

In de destijds nog gedrukte DIOGENE(S) liet ik me al zo kritisch uit over 'Mao' dat enkele lezers het er van op de heupen kregen en vroegen 'Mao' een kans te geven. Die kritiek indachtig heb ik dan ook even gewacht vooraleer Deng te bespreken.

Voor me liggen Deng 2 en Deng 3. Sjiek uitgegeven. Veel foto's. Veel reclame: voor automerken (Toyota, Renault, Alfa Romeo ...), mobiele telefonie, treinreizen, politieke partijen (SPA, Agalev en Vivant in nummer 2) ...

Verder de verplichte interviewnummertjes met populaire en/of politieke en/of excentrieke figuren: Jack Nicholson, Michael Moore, Humo Coveliers, Monica Belluci, de 'snelste plastische chirurg ter wereld', een 'hip hop pooier', muzikanten die zich al dan niet in hun blootje vertonen ... Allen zo weggelopen van de Humo-interviewstoel.

En de onderzoeksjournalistiek die Illegems & Co willen promoten ? Wel in Deng 2 en 3 vind je toch enkele artikels die de moeite waard zijn.

Deng 2 brengt een artikel over de corruptie van Think-media-topman Maurice De Velder (en zijn politieke connecties) plus een simulatie van hoe Vlaanderen zou functioneren als het Blok aan de macht zou zijn: "Het Vlaams Blok Paradijs" (zoals gezien door Raf Sauviller).

Deng 3 informeert over de dubieuze vrienden van Anke Van dermeersch: verplichte kost voor VRT- nepjournalist Siegfried B. die hier kan lezen hoe het Vlaams Blok-kopstuk die een pleitbezorgster is van de strijd tegen de 'criminele vreemdelingen', zelf "innige vriendschapsbanden onderhoudt met buitenlandse oplichters en wapenhandelaars". Deng 3 brengt ook een verhelderend dossier (van Illegems en Marc Van Springel) over drugsgebruik: "Vlaanderen snuift". Van Raf Sauviller is er dan weer een weinig genuanceerd stuk over "het geld van de jihad - zo wordt het terrorisme gefinancierd". De tweede foto bij het artikel toont Dyab Abou Jahjah, tot nader order nochtans geen terrorist. Maar voor Sauviller is het een uitgemaakte zaak: "Er is weinig verschil tussen Aboe Jahjah en iemand als Al Chattab, die in Tsjetsjenië als krijgsheer aan de slag was. Zij zijn zendelingen." Lap, alle missionarissen die ooit uit de Vlaamse klei getrokken werden, kunnen het ook schudden.

U zult begrijpen lezer dat ik na die twee nummers, nummer 4 van Deng (het als het 'katnummer' geadverteerde nummer) aan me liet voorbijgaan. Deng is overigens niet echt goedkoop: 4,90 Euro of bijna 200 frank voor zo'n 100 pagina's.


Een greep toch nog uit de inhoud van nummer 4: geplukt uit een promo-e-mail van Deng: "Het geheim van de Lal Qila" (over 's werelds grootste groene diamant, "een ongelooflijk oplichtersverhaal"), "Het fenomeen Freya" ("portret van de diva met de blote armen"), "Delphine Boël" ("de verstoten koningsdochter"), "Dossier kunstdiefstal" en verder veel 'info' over muzikanten ('Laïs slaat terug", "De verrijzenis van Turbonegro" ...). Allemaal dingen waar u in de gewone commerciële pers niets, maar dan ook niets over kunt lezen. Kortom: Deng was meer dan nodig.

Serieus nu terug: zal 'Deng' een langer leven beschoren zijn dan 'Mao' ? Illegems & Co hebben dit keer wel een geldschieter van formaat aan de haak geslagen: multimiljonair Roland Duchatelet - dezelfde van de politieke partij Vivant. Duchatelet krijgt overigens zijn dada's geplaatst in Deng. Zie het artikel van Frank Demets in nummer 2 over "het zilverfonds: paniek over pensioenen". Het is wel te hopen dat Duchatelets politieke alternatief het niveau van Deng ver overstijgt want anders ziet dat er niet goed uit de dag dat Duchatelet de macht grijpt. (jpe)

P.S. Voor wie zich af zou vragen waarom de vergelijking met Humo niet bepaald positief bedoeld is: lees het prachtige artikel dat Jos Vranckx schreef over de "humo-isering van Vlaanderen", een artikel dat in de maand mei in Tertio en DIOGENE(S) verscheen. Zo één van die artikels waar lezers maanden later nog naar verwijzen. Het tijdschrift 'De Journalist' citeerde er ook uit.


* MO* op kruissnelheid

"Mo*" het mondiaal magazine dat begin 2003 verrees uit de asse van twee langzaam ter ziele gegane derdewereldpublicaties, komt op kruissnelheid. Het 5de nummer (juli) lijkt me het meest boeiende van de halve tot nu toe verschenen jaargang. Om dat te bewijzen enkele titels die meteen tot lezen aanzetten (een gevoel dat me bij de vorige nummers iets te weinig overviel): "New Labour rechtser dan Thatcher", "Werk aan de winkel: allochtone ondernemers - Vriendschap is bij ons belangrijker dan concurrentie", "De comeback van de Koerden", "België investeert in één Congo", "Er zijn 2 supermachten: de VS en de publieke opinie", "De ongewenste Indianen van Chiapas", "Ze hebben onze wet afgepakt - Aboriginals in Australische gevangenissen" en als heerlijke uitsmijter, Geert Van Istendaels column over 'Privatisering" die we hierboven al overnamen. Vergelijk dit summier inhoudsoverzicht van Mo* 5 met Deng en je weet dat Roland Duchatelet zijn centen wel in iets beters zou kunnen 'investeren'.

Enig (opvalllend) minpunt in het nummer 5 van Mo*: de titel op pagina 24: "Het democratisch deficiet van de islam". Niet dat dat deficiet er niet is, maar vonden we zulke artikels niet al in de commerciële pers (De Standaard o.a.) ? Krijgen de moslims al niet genoeg op hun kop ? Moet Mo* daar nu ook aan mee doen ? Is het christendom (en bv. de christelijke Europese Unie) dan zo superdemocratisch ?

Het stuk met de schokkerende kop is afkomstig van Mo*-hoofdredacteur Gie Goris en dus heb ik er met hem wat over gemaild waarbij Gie zijn standpunt wel wist te verdedigen. Het artikel is overigens boeiender dan zijn titel, want het brengt een interessant gesprek met een "islamitische bevrijdingstheoloog" (die bestaan dus ook) en een atheïst. Ik zou nu graag uitgebreid uit de interviews met beide mannen gaan citeren, maar probeert u toch maar het hele nummer 5 van Mo* te pakken te krijgen. Het loont de moeite. Mo* 5 is er één om bij te houden. Moge er zo nog vele Mo*s volgen. (jpe)

Meer info over Mo*: http://www.mo.be

Beide besprekingen komen uit het mediawatch-e-zine DIOGENE(S), nr 56. In nr 56 verder o.a. een uitgebreid luik over de discussies rond Indymedia.

Meer info en aanvraag voor gratis toezending via email: mediadoc.diva@skynet.be