arch/ive/ief (2000 - 2005)

CASH GELD EN RESERVES ZIJN SCHULDBEKENTENIS

Een werkgroep binnen Fo(e)rt-Fo(u)rt(e) ging samen met financiële experts de achtergronden van de NV Fort-Labiau bestuderen. Wij kwamen tot de conclusie dat het hier niet om een geïsoleerde lokale baron gaat die de milieuwetgeving aan zijn laars lapt, maar om een netwerk waarin gespecialiseerde firma’s da strategie uitstippelen.

Binnen Fort-Labiau zijn abnormaal veel cash geld en financiële beleggingen aanwezig die de economische realiteit niet mee benaderen. (zie bijgaande tabel SA Fort Labiau, SA SABlieres, cont…). In beide Fort-firma’s zijn voor 10.236.837 € (412 miljoen Bef) reserves terug te vinden, voor 2.224.883 € (89 miljoen Bef) aan cash geld en voor 2.234.696 € 90 miljoen Bef aan beleggingen.

Met storten is veel geld te verdienen, dat weten we al lang.

Er zijn dus middelen genoeg voorhanden om de sanering aan te vatten en te bekostigen. Méér nog: men verwacht dat eigenlijk: Er werd 309 miljoen BF aan de kant gezet onder de post reserves als ‘provision pour couverture et réhabilitation décharge’. Er is dus geen enkele reden om te twijfelen of te aarzelen, tenzij men vlug nog wat kruimeltjes wil bij mekaar sprokkelen of iets anders te verbergen heeft. Men kan zich afvragen waarom er dan voortdurend comedie gespeeld wordt en de sanering, klachten van buurtbewoners of sommige onderzoeksresultaten in twijfel getrokken worden. Dat geld (via legale truuks inherent aan deze vrije markteconomie) aan de gemeenschap onttrokken wordt om reserves op te bouwen en daardoor minder belastingen te betalen, kunnen we nauwelijks aanvaarden. Als deze centen dan ook niet aangesproken worden op de momenten dat dat nodig is, dan zitten we volgens ons de grens van de immoraliteit ver voorbij.

Ook de groep rond Jonniaux gebruikt deze strategie.

HET PLAATJE KLOPT NIET

Het beeld dat in deze zaak opgehangen wordt van de noest werkende ietwat agressieve middenstander die zich opgewerkt heeft, klopt niet: het gaat hier om een ingenieus uitgewerkt netwerk van firma’s die met mekaar verbonden zijn en waarin winst via reserves omgeturnd wordt tot verlies. Firma’s verdwijnen en duiken op.

Centraal staat de in 1999 opgerichte vennootschap C Comme….SPRL, waar mensen uit de stort- en afvalwereld mekaar ontmoeten, ‘une societé qui a poursuivi ses activités de consultance et de conseil en matière de droit de ‘l environment et de ‘l aménagement du territoire.’

Dit bewijst dat ook het plaatje van de wat vereenzaamde stortbaron die af en toe eens misgokt niet klopt. In dit netwerk worden alle middelen ingezet om uit te kienen hoe men op een zo efficiënt mogelijke manier de milieuwetgeving kan ontduiken. Geen wonder dat de zaken in het Bois De la Honte niet vooruitgaan.

Het voorgaande sterkt Fo(e)rt-Fo(u)rt(e) in zijn mening: niet de mensen die zich in het bos engageren moeten hier gevolgd, geanalyseerd en beteugeld worden, wel diegenen die zich organiseren in een afvalnetwerk.

Filip De Bodt