arch/ive/ief (2000 - 2005)

Lampedusa is een eilandje op 113 km van de kust van Tunesië en 205 km verwijderd van Sicilië, de grens van ‘Fort Europa’. Tijdens de maand juni alleen al waagden zo’n 2366 mensen de overtocht op gammele vlotten of hangend aan een opblaasboei. Palestijnen, Irakezen, Congolezen, Sudanezen, Somaliërs, .. de lijst is lang maar heeft 1 gemeenschappelijk kenmerk : oorlog. Meestal zijn het mannen, op zoek naar ‘iets’ om hun drie kinderen thuis te eten te geven. De meesten zijn vertrokken voor de kust van Tunesië maar sommigen zeggen in Turkije te zijn vertrokken en hebben reeds meer dan 7 dagen op zee rondgedobberd.

Vandaag, 20 juni, op de ‘internationale dag van de minderjarige vluchteling’ werden in Lampedusa ook 26 kinderen tussen 0 en 5 jaar ‘opgevist’. Het persbericht van het Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen, nog zo’n schaamlapje van de VN, huilt luid over de “wanhopige armoede en harteloze uitbuiting” van zij wiens enige fout het was “om op het verkeerde moment op de verkeerde plaats te zijn geboren” en “slachtoffer zijn van de oorlog van anderen die hen van hun geboorteplaats jaagt”.

Nog voor deze ‘sussende’ woorden de wereld werden ingestuurd beslisten de Europese leiders gisteravond om 250 miljoen euro extra te pompen in maatregelen om ongewensten terug te sturen naar hun land van herkomst en nog eens 140 miljoen euro extra uit te trekken voor de ‘strijd tegen de illegalen’. Over een bijkomende 80 miljoen om de gelaatstrekken van de illegalen ook digitaal te scannen wordt nog onderhandeld.

Het is niet de eerste keer dat de “asiel- en immigratie kwestie” op het europese programma staat. In Tampere (Finland, 1999) en later in Laken (2001) en Sevilla (2002) werd reeds beslist om een ‘evenwichtige’ politiek te voeren op basis van drie pijlers : betere integratie van legale migranten, samenwerking met de landen van oorsprong en een strenge controle op illegale migratie. Alles wijst er nu op dat alleen op de repressieve pijler ‘vooruitgang’ werd geboekt. Van inspanningen om de immigranten beter op te vangen of te integrereren is gewoon geen sprake meer. De samenwerking met landen van oorsprong blijkt nu te ontaarden in het organiseren van een soort concentratiekampen en “veilige zones” waarnaar de vluchtelingen kunnen worden teruggestuurd of worden tegengehouden “om hen te beschermen tegen de mensensmokkelaars”, aldus commissievoorzitter Prodi.

Wat eens een ver-van-mijn-bed-show was wordt op Lampedusa opeens een schrijnende realiteit. Zonnende westerse toeristen staan vandaag oog in oog met de gestrande vluchtelingen. Een oude man op een ezel schreeuwt : ‘stuur ze naar het huis van Berlusconi, of beter nog, naar het vaticaan’. Aan een schuldgevoel is op Lampedusa geen ontkomen meer aan. Of neemt het racisme toch de bovenhand ? De Italiaanse tv schreeuwt moord en brand, toeristen zouden hun hotels annuleren, de regering Berlusconi sust : alles wordt in het werk gesteld om de immigranten strikt gescheiden te houden van de toeristen. Sommige toeristen vinden het wel een leuke ‘attractie’ en trekken er met digitale camera op uit om een plaatje te schieten. Ongeveer zoals toen, 50 jaar geleden, in het park van Tervuren…

Bron : Il Manifesto, 20 juni 2003, p 2-3-4