arch/ive/ief (2000 - 2005)

Een uur met dichter CESAR VALLEJO
by AILA Thursday June 19, 2003 at 02:47 PM

Het AILA (Actie- en Informatiecentrum Latijns-Amerika) organiseert "Een uur met CESAR VALLEJO" in het kader van de literatuurdag die het oude Badhuis organiseert. (Een hele literatuurdag voor kinderen en volwassenen.)

"Ik ben geboren op een dag dat God ziek was"

Dit zijn woorden van de poezië van de grootste peruaanse dichter César Vallejo. Woorden die op een of andere manier de weerspiegeling zijn van de aard van zijn hele werk.

En...
"Ik zal sterven in Parijs bij plensregen,
op een dag die ik mij al herinner.
Ik zal sterven in Parijs -en ik loop niet weg-
mischien een donderdag, als vandaag, in de herfst..."

Die op een waarschuwende manier zijn eigen dood zouden voorspellen op een regenachtig dag in Parijs. De stem van César Vallejo word beschouwd als de vernieuwing van de latijnsamerikaanse dichttaal en één van de meest diepe met een humanistische blik.

Wij zullen over "El cholo", zoals zijn vrienden hem noemden, praten.
Wanneer?... nu zaterdag 21 juni van 17:00 tot 18:00 uur in "HET OUDE BADHUIS"

Stuivenbergplein 38
2060 Antwerpen
03/ 272 3140

Het AILA (Actie- en Informatiecentrum Latijns-Amerika) organiseert "Een uur met CESAR VALLEJO" (de uitleg zal in het Nederlans zijn en de poezië in het nederlands en af en toe gedichten in het spaans. Dit zal zijn in het kader van de literatuurdag die het oude Badhuis organiseert. (Een hele literatuurdag voor kinderen en volwassenen.)

Wij verwachten jou!

P.S. voor alle geïntereseerden in een poëtisch moment, hieronder een voorbeeld van zijn poezië:

De zwarte herauten

Er vallen klappen in het leven, zo'n harde… Ik weet niet!
Klappen als van Gods haat; alsof in hun aanschijn,
de branding van al het geledene
de ziel drassig zou maken… Ik weet niet!

Er vallen er weinig; maar ze vallen… Ze trekken donkere groeven
In het hardste gelaat en in de sterkste rug.
Zullen ze misschien de veulens zijn van barbaarse attila's;
of de zwarte herauten die de Dood ons zendt.

Het zijn de diepe vallen van de Christussen van de ziel,
van een brood dat voor ons verbrand wordt aan de deur van de oven.

En de mens… Sukkel… sukkel! Hij draait de ogen, zoals
wanneer een schouderklopje ons roept;
hij keert zijn dolle ogen, en al het geleefde
wordt drassig, als een poel van schuld, in onze blik.

Er vallen klppen in het leven, zo'n harde… Ik weet niet!

tip
by octo Thursday June 19, 2003 at 05:48 PM
fa092640@skynet.be 042 759 268

kan niet komen maar voor poezie en essays enz rond filosofie; maatschappij en gevoelsleven kunnen jullie kontakt nemen (op afspraak) in het 'voedsel voor de geest-projekt in Rillaar RielAart