arch/ive/ief (2000 - 2005)

De inspiratie voor mijn huidig werk is de verwrongen machtsverhouding tussen mens en dier. Het misbruik dat de mens maakt van zijn positie. Het dier wordt niet meer gezien als levend wezen, maar als gebruiksvoorwerp, consumptiemateriaal. Nochtans is de mens in wezen ook een zoogdier, een homp vlees. Welliswaar met een brein, dat denkt dat hij superieur is. Maar als je ziet hoe hij met de dieren omgaat, stel ik mij daar vragen bij.

In eerste instantie heb ik in mijn werk proberen aan te geven dat de mens een 'echt' dier is, waarvan de lichaamsdelen niet verschillen met die van het dier. De werking en opbouw van ons lijf is in grote mate vergelijkbaar met die van de zoogdieren. Wij hebben ook spek op. De spijsvertering, maag en darmen werken ook op een identieke manier. Zelfs onze voortplanting is in essentie net hetzelfde. Alhoewel de mens ook hierin manipuleert, zowel bij dier als mens.

Het dier wordt nog enkel als product gezien, naamloos en zonder gevoel.

Als ik denk aan de veetransporten, de vetmesterijen, de kwekerijen komen automatisch en spontaan beelden van concentratiekampen in mij op. Een dier dient enkel nog als gebruiksgoed, waarvan liefst niets verloren mag gaan. De niet- gebruikte delen vermalen we en worden terug als voedsel voor de eigen soortgenoten aangewend. Dit is je reinste kannibalisme.

Als je bedenkt dat een varken terug zijn eigen staart opeet, heb ik dit proberen weer te geven door de staart terug in zijn originele lichaamsfunctie te herstellen, als vliegenmepper. We weten zelfs niet meer hoe zo'n staart eruit ziet, de meesten denken automatisch aan een klein krulstaartje. Een varken dat de kans krijgt om volwassen te worden ontwikkelt een behoorlijke lange, krullende en harige staart. Daar de meeste varkens niet ouder worden dan enkele maanden, weten we dat niet meer.

Eieren kopen we in doos. We vergeten dat de kip de drager is van het ei, de eigenlijke. Ze is enkel op zoek naar een leven om te overleven, niet in een legbatterij, maar naar een dierwaardig bestaan.

Woorden en beelden schieten tekort om de complexiteit van deze materie weer te geven. Daarom heb ik mij beperkt tot het aanstippen van enkele voorbeelden.

Onze maatschappij heeft de dieren gedegradeerd tot consumptieproduct. Dit geef ik weer in mijn werk, zonder belerend te willen zijn. Het is de visie van een buitenstaander, een toeschouwer, die waarneemt en constateert.

Email: monique.ramakers@skynet.be

Tot en met 27 juni 2003 in Galerie De Kroon, Bosscheweg 239, Tilburg. Openingstijden donderdag en vrijdag van 11.00 uur tot 17.00 uur (en na tel. afspraak 013-5452896)