arch/ive/ief (2000 - 2005)

Ik ben net terug uit Genève, Annemasse en Lausanne. Ik stel vast dat de meeste gebeurtenissen hier gemeld zijn, maar de gebeurtenissen van maandagavond in Genève, die mij toch het meest hebben getroffen, wil ik hier toch eens extra vermelden.

Maandag 2 juni werd er vanuit Annemasse door een groep uit Amsterdam een actie gepland tegen de privatisering van water. Velen waren enthousiast en we vertrokken al liftend in kleine groepjes naar het WTO gebouw in Genève. Daar blokkeerden we de ingang en een deel van de drukke weg naar Lausanne.
Na een tijd verjaagde de politie ons naar het centrum van de stad. Ondertussen arriveerden meer en meer sympathisanten. Toen we uiteindelijk aan een kruispunt voor een brug kwamen, werden we ingesloten door de politie: twee groepen Zwitserse politie en twee groepen Duitse.
De politie eiste dat iedereen werd gefouilleerd en onze identiteit gecontroleerd. Dit weigerden we gezamenlijk en we besloten van allemaal neer te gaan zitten op het kruispunt.
Op dat ogenblik was er een grote massa sympathisanten verzameld voor het station, die we konden zien in de verte.
We eisten een doorgang naar de andere groep betogers. Toen de Zwitserse politie dit weigerde, gingen we arm in arm voor hen neerzitten. Een groep vrouwen (van jong tot oud) ging vooraan zitten, om een eventuele charge nog brutaler te doen lijken. Enkele personen gingen op hun rug voor de politie liggen, maar die werden na een charge gearresteerd.
We maakten ons klaar voor een aanval met traangas. Er was zelfs een grote kruiwagen met vette modder om de traangaspatronen te neutraliseren.
Maar dan, plots en zonder aankondiging, terwijl iedereen op de grond zat (!), begon de Zwitserse politie massaal rubber kogels af te vuren op de massa en het waterkanon in te zetten (en we waren omsingeld door politie!). Die kogels zijn keiharde achthoekige projectielen en de straat lag ermee bezaaid (ik heb er zelf een zestal meegebracht). Ik heb minstens drie mensen, waaronder een jong meisje, gezien die zo’n kogel in hun gezicht hebben gekregen, vlakbij hun oog. Zij hadden een uiterst gezwollen en bloedend gezicht.
Ondertussen was men ook rubber kogels, flashballs (een projectiel dat explodeert met een felle lichtflits) en andere knallende dingen beginnen afvuren op de andere betogers. Later heb ik een meisje gezien die een brandwonde had aan haar arm van zo’n flashball.
Ook de Duitse oproerpolitie was nu tot vlakbij ons genaderd en we werden op de brug gedreven. Daar vormden we nog even een cordon met een grote spandoek met ‘G8 illégal’ erop, al roepende 'police partout, justice nulle part'. De politie bleef ons wegjagen en, raar genoeg, recht in de grote winkelstraat van Genève (provocatie?). Daar sneuvelden slechts enkele vensters omdat de meeste winkels volledig met hout waren gebarricadeerd.
Uiteindelijk kwamen we aan op een groot plein waar de politie toeliet dat bussen en auto’s ons kwamen halen om ons naar Annemasse te brengen. Ik ben nog een tijdje in Genève blijven rondhangen, maar heb niet veel meer gezien. Wat er gebeurd is met de andere betogers weet ik niet.

Ik wil alleen toevoegen dat ondanks het vertrek van de sambaband de sfeer erg lang goed is gebleven, hoewel we zonder voorbereiding, zonder genoeg eten en drinken en tabak erg lang in de brandende hitte hebben gezeten. Er werd met twee kleine jembes en een trommel en wat fluitjes een nieuw bandje samengesteld. Maar in tegenstelling tot de ingesloten groep in het kamp in Lausanne, na de demonstratie en blokkades op zondag 1 juni en de ingesloten groep voor het WTO gebouw, voordat we naar de brug werden gelaten, was er in deze groep geen echt centrum. Waarschijnlijk omdat er verschillende demo's met verschillende organisatoren en verschillende doeleinden op een plaats samenwaren. Maargoed, uiteindelijk was er consensus over het blijven en niet een voor een de demo verlaten en gecontroleerd worden en wie weet wat nog meer, buiten de aanwezigheid van de camera's. Toen de demo aan de andere kant van de ME steeds meer uit de hand bleek te lopen (water, traangas en rubber kogels) werd ik aangesproken door een meisje dat echt wegmoest omdat ze anders haar vervoer zou missen. We zijn door de Duitse ME doorgelaten en gechecked. Ik ben omgelopen en het bleek dat de demo aan de andere kant niet meer was ingesloten, met als resultaat dat de vreedzame demonstranten wegwaren en de rel was overgenomen door de plaatselijke bevolking. Jeugd vanaf ongeveer 15 jaar, scooter groepjes en ook oudere sensatiezoekers. En dat onder de aanblik van mensen op terrasjes, die met een biertje in de hand rubber kogels op enkele meters afstand zagen langsvliegen. Ik ben toen weer teruggelopen naar de ingesloten groep op het kruispunt bij de brug, om te zien dat na een uur (het was inmiddels al donker, dus vermoedelijk een uur of 22.00) de Duitse ME op de brug zich terugtrok van de brug en de demonstranten met de hele groep tegelijk werden weggelaten zonder gechecked te worden. Toen wij met onze affinitygroup met de auto de stad probeerden te verlaten bleek het dat de sensatierel zich door het hele centrum van Geneve had verspreid, want overal waren ME, traangas en rennende mensen. De zin ervan ontging me een beetje en we zijn na een uur omrijden en tegen worden gehouden uiteindelijk veilig weggekomen. Groet, Wil de Wingerd.

dus waarom niet sympathisanten???

Jeugd vanaf ongeveer 15 jaar, scooter groepjes en ook oudere sensatiezoekers. En dat onder de aanblik van mensen op terrasjes, die met een biertje in de hand rubber kogels op enkele meters afstand zagen langsvliegen