arch/ive/ief (2000 - 2005)

"Kif Kif verontwaardigd over politieoptreden Sint-Niklaas en lanceert beleidsvoorstellen voor stedelijke overheid"

Zondagmiddag werden een 56-tal jongeren van Marokkaanse afkomst door de politie van Sint-Niklaas opgepakt. Het ging om een grootscheepse identiteitscontrole die uitsluitend (Marokkaanse) jongeren uit Antwerpen viseerde. ‘Aanleiding’ om deze actie te lanceren was een uit de hand gelopen ruzie tussen Marokkaanse en Kosovaarse jongeren.

Blijkbaar veroorzaakten een aantal ‘probleemjongeren’ al enkele weken overlast. Volgens de Sint-Niklaase burgemeester Freddy Willockx zouden de jongeren zelfs plannen hebben om de controle over het domein De Ster ‘te veroveren’. Dat de burgervader van Sint-Niklaas een dergelijke ‘bedreiging’ niet zou toelaten, blijkt uit zijn felle reactie: ‘Wel, dat zal niet waar zijn. We zijn niet van plan om te capituleren en we gaan er keihard tegenaan’. Van oorlogszuchtige taal gesproken … en dit van een zelfverklaard pacifist. Kif Kif leidt hieruit af dat de panische angst voor een ‘allochtone verovering’ (al dan niet gelinkt met de Islam) de voornaamste reden was om 56 jongeren ‘zonder pardon’ op te pakken.

Het is duidelijk dat ‘storend’ gedrag van jongeren – welke afkomst ook – af te keuren is. Evenwel, de wijze waarop de ordediensten van Sint-Niklaas hebben gereageerd is beneden alle peil en is ronduit racistisch te noemen. Vooral het gegeven dat enkel jongeren van Marokkaanse afkomst aan een blinde controle werden o­nderworpen zonder dat er een duidelijke aanleiding was om die jongeren te viseren, is een schoolvoorbeeld van generaliserend en discriminerend gedrag vanwege de ordediensten. Ook het tweede criterium – het al dan niet bijhebben van identiteitsbewijzen – is in de gegeven omstandigheden erg bedenkelijk. Hoeveel strandbezoekers laten niet bewust hun identiteitspapieren thuis? Wat bij de autochtone bevolking een uiting van gezond verstand zou zijn, blijkt bij jongeren van Marokkaanse afkomst een arrestatiebasis te vormen. Kif Kif stelt dan ook voor om het voorbeeld van Sint-Niklaas op grote schaal aan het naaktstrand van Bredene toe te passen. Wie zijn identiteitspapieren niet bijheeft, vliegt er zonder pardon en in ‘in vol ornaat’ de gevangenis in. Wij voorspellen nu al dat de criminaliteitscijfers op de stranden van Bredene drastisch zullen dalen …

Indien er ernstige aanwijzingen zouden bestaan dat de ‘ordeverstoorders’ zich o­nder de menigte bevonden, wil dit tevens zeggen dat ze identificeerbaar waren en als dusdanig moeten worden aangepakt. Een verbanning van het recreatie-gebied van jongeren die het intern reglement niet respecteren en de mede-bezoekers lastigvallen is het enig gepast en verantwoord gedrag dat zich dient te stellen om dergelijke puberale voorvallen aan te pakken en te voorkomen. Een hele groep stigmatiseren en opsluiten en deze opsluiting ten o­nrechte relateren aan een geïsoleerd crimineel feit van de dag voorheen getuigt niet enkel van slechte wil, het getuigt vooral van publieke desinformatie om een actie die moeilijk als ‘democratisch’ kan worden benoemd te legitimeren.
De mediatieke berichtgeving rond dit particulier feit was bovendien – wederom – beneden alle peil. De meest uiteenlopende versies circuleerden. De één al sensationeler dan de ander. Gemeenschappelijk aan de berichtgeving was de algemene consensus om de grootscheepse actie waarvoor in een rechtstaat iedere juridische legitimiteit o­ntbreekt als ‘normaal’ voor te stellen en de meest ‘wilde verhalen’ over bezettingen door honderden jongeren de wereld in te sturen.

Kif Kif betreurt een dergelijke gang van zaken en keurt dit in de meest duidelijke bewoording af. Het viseren van o­nschuldige jongeren, het nodeloos lang opsluiten van die jongeren, de generaliserende en demagogische commentaren van de verkozen burgermeester van Sint-Niklaas en de ‘sensationele’ berichtgeving over het voorval in zowat alle media, zijn stuk voor stuk toonvoorbeelden van provocaties. ‘Wie wind zaait, zal storm oogsten’, luidt een gekend gezegde. Een dergelijke provocerende en racistische ‘veiligheidspolitiek’ zullen o­nvermijdelijk tot felle tegenreacties leiden.

Kif Kif is van mening dat een constructieve reactie van het stadsbestuur van Sint-Niklaas meer op zijn plaats was geweest en de enige oplossing vormt. Ten eerste, in overleg met de allochtone (jongeren)organisaties moet er voor de specifieke situatie in Sint-Niklaas een actieplan opgesteld worden. Ten tweede, dringt er zich een meer structureel overleg met dezelfde organisaties op. Hierbij moet men zich vooral buigen over de vrijetijdsbesteding, het o­nderwijs en de tewerkstelling van de allochtone jongeren. Een dergelijk orgaan zou ook een signalisatiefunctie kunnen hebben, zodat men in de toekomst de nodige maatregelen kan nemen voor het te laat is. Ten derde, moeten alle steden in Vlaanderen dringend werk maken van een stedelijke diversiteitcharter. Dit zou vanuit de stedelijke overheden een duidelijk signaal zijn dat men de verzuchtingen van de allochtone gemeenschap ernstig neemt. Bovendien vormt een dergelijke charter een goed middel om bij de stadsdiensten de gevoeligheid en het begrip voor de interculturele samenleving te verhogen.

Volkomen gelijk. Onverantwoord, berichtgeving en burgemeester. Blijkbaar is dit de "nieuwe stijl" van onze politieke en media elite aan het worden. Hoog tijd dat er een brede tegenbeweging op gang komt.

De berichtgeving op het VRT-nieuws vond ik een staaltje van subtiele beïnvloeding.
Na de bewuste nieuwsuitzending had ik het gevoel de volgende boodschap te hebben gekregen: Marokkaanse jongeren zijn onhandelbaar, op het misdadige pad en het onkruid van de samenleving (om niet racistisch over te komen maakte Willockx het onderscheid tussen Antwerpse jongeren uit Borgerhout en jongeren van Sint Niklaas) maar het schone in de wereld is het koningshuis.
Waarom had ik dat gevoel? Migranten komen ter sprake in een gevecht met messen en daardoor moeten er ruim 50 worden in de cel gezet en zal er in de toekomst nog repressiever opgetreden worden. De wereld is slecht, zie je wel de Marokkanen hebben daar mede schuld aan. Er zijn echter goede kanten. Vervolgens worden de ontroerende beelden getoond van een Koninklijke familie waar vreugde en blijdschap heerst over een boreling.
Dat die familie mee aan de basis ligt van de onvoorstelbare ellende waarin het Afrikaanse continet zich nu bevind en bovendien nog steeds op een ondemocratische mannier mee het land bestuurt zal wel bij het schone van de Westerse waarden behoren zeker.