arch/ive/ief (2000 - 2005)

Hola camisetas,

De verkiezingen in België zitten er dus op, de stemmen zijn geteld en aan de wonden wordt al driftig gelikt. De redactie van de Granma besloot uiteindelijk geen 5 regeltjes aan de uitslag te besteden, naar verluid vond de hoofdredacteur België ´toch wel erg klein`, hij mompelde ook nog iets over ´veel te veel regen`. Niet getreurd, lang zijn we niet onwetend gebleven: het internet en de wereldomroep brachten licht in onze duisternis, inmiddels hebben ook wij de nodige portie uitslagen, analyses en commentaren mogen slikken.

Informatie over ons Vaderland (ons Bloed, onze Bodem) halen we hier trouwens best van het internet, bij de wereldomroep (excuseer: Radio Vlaanderen Internationaal) heeft men een nogal aparte kijk op wat Belgen in het Buitenland zoal kan interesseren. Blijkbaar liggen wij Buitenlanders niet echt wakker van het verloop van de verkiezingen in onze Heimat, neen, wij vertonen vooral interesse voor de stembusgang buiten België. Wij willen weten wie die 6 kiezers in Mogadishu precies zijn, en waarom ze gaan stemmen.

Gelukkig stuurde RVI medewerkers naar Kaapstad en Tenerife voor diepte-interviews met bijvoorbeeld de vrouw van de plaatselijke ambassadeur die haarfijn uit de doeken deed welke hapjes ze precies aan de stemlustigen zou aanbieden. Wisten jullie dat de stemhokjes op Tenerife eigenlijk omgebouwde computermeubels uit de Ikea zijn? Wij gelukkig wel. Bij onze Vlaamse radiotrots meent men ook te weten dat Belgen in het Buitenland een speciale interesse ontwikkeld hebben voor het wel en wee van reisagenten.

Regelmatig krijgen eigenaars van reisbureaus ruim de tijd (er wordt slechts een half uur in het Nederlands uitgezonden, de rest van de zendtijd wordt wijselijk besteed aan Engelstalige reportages over bijvoorbeeld een tentoonstelling van miniatuurwindmolentjes in Ruddervoorde) om de nieuwste trends in de reissector te verklaren: waarom kende Turkije in april dit jaar een dipje, terwijl het aantal boekingen voor Wit-Rusland tegenover vorig jaar maar liefst met 5% steeg (waardoor het gemiddelde op jaarbasis overigens nog steeds 3,8% lager ligt dan voor 11 september).

Ja, wij Belgen in het Buitenland zijn een ras apart. Wij storen ons bijvoorbeeld al helemaal niet aan herhalingen. Vijf maal hetzelfde liedje op 2 dagen? Voor ons geen probleem (authentiek: ´Running againt the Wind`, zanger gelukkig onbekend).
Pauzes van enkele minuten voor het nieuws begint? Daar hebben wij lak aan. Uitzendingen van slechts een kwartier? Drie minuten aan 1 stuk door jingles? Verwijzingen naar items die later in de uitzending helemaal niet aan bod blijken te komen? Wij Belgen in het Buitenland zijn vergevingsgezind, strijken regelmatig over ons hart en knijpen meer dan één oogje dicht.

Neen, even serieus. Beseffen die radio-amateurs daar in Brussel niet dat 2 individuen in Cuba over een blauw atomaschriftje beschikken waarin ze nauwgezet alle blunders, uitschuivers en flauwiteiten die dagdagelijks op de wereldomroep te horen zijn noteren, met vermelding van datum en uur? Voelen ze het dreigende onweer niet naderen? Beseffen ze niet dat er een tijdbom onder hun pluchen zeteltjes tikt? Wie weet verschijnt er spoedig een vlammende lezersbrief in alle Vlaamse kranten. Wie weet krijgt mediaminister Van Mechelen binnenkort een lijvig dossier op zijn bureau, waarin alle zondaars met naam en toenaam genoemd worden. Kent u zo´n etherpiraat? Waarschuw de man, zodat hij er twee waard kan zijn.

Etherpiraten, ook in Cuba heeft men er wel eens last van. Dinsdag begon Radio Martí, de zender van de anti-Cubaanse maffia in Miami, plotseling uit te zenden op maar liefst 4 nieuwe frequenties. Vanuit een vliegtuigje probeerden enkele individuen televisiebeelden door te stralen naar Cuba. Tussen 6 en 8 uur ´s avonds trachtte men zelfs de 3 kanalen van de Cubaanse televisie over te nemen en te vervangen door extreemrechtse propaganda. De onderneming was zonder veel succes: wij hebben er niets van gemerkt, naar het schijnt waren de beelden slechts op enkele plaatsen in het land te zien. Reden van deze verhoogde
activiteit was de 20 meiviering.

Op 20 mei 1902 werd Cuba uitgeroepen tot ´onafhankelijke` republiek. De Spanjaarden gaven hun kolonie door aan de Amerikanen, die de Cubaanse vrijheidsstrijders ontwapenden, de partij van José Martí ontbonden en Cuba een schijn van onafhankelijkheid gaven. De VS schreven de Cubaanse grondwet, waarin ze ondermeer het Platt-amendement opnamen: indien de Cubaanse ´onafhankelijkheid` in gevaar kwam, had het VS-leger een interventierecht. Een bepaling die op zijn minst open stond voor interpretatie, en dan ook zeer ruim
geïnterpreteerd werd. Geen eerlijke Cubaan ter wereld durft op 20 mei de vlag uit te hangen. Gelukkig kan niemand de maffia in Miami van eerlijkheid verdenken, zij vierden dan ook naarstig feest.

Ook vriend George, president van de VS, vierde mee en gaf een gelegenheidsfeestje in het Witte Huis. Hij hield zelfs een korte rede, die trouwens de aanleiding vormde voor de illegale televisie-uitzendingen waarmee Cuba dinsdag te kampen had. George Bush: ´Vandaag vieren Cubanen over de hele wereld de 20ste mei, dag van de Cubaanse onafhankelijkheid. In naam van het Amerikaanse volk groet ik de Cubaanse gemeenschap. Ik hoop dat de Cubanen spoedig ook kunnen genieten van onze rechten en vrijheden. In Amerika (George bedoelt hier natuurlijk het hele continent, dat hij maar al te graag als zijn achtertuin beschouwt) is er geen plaats voor dictaturen. God zegene het Cubaanse volk dat vecht voor zijn vrijheid. Bedankt.'

´Bedankt, Führer`, blokletterde de Granma woensdag. Op het feestje van Bush ter gelegenheid van de 20ste mei waren 11 genodigden aanwezig. Drie ervan zijn terroristen. Angel Fransisco D´fana is een contrarevolutionair die in Cuba veroordeeld werd. Eusebio de Jesús Peñalver werd op 12 december 1995 (onder Clinton) in Californië gearresteerd toen hij werkte aan de voorbereidingen van een gewapende actie in Cuba. Een grote lading wapens werd in beslag genomen. Hij is bevriend met Luis Posada, een man die in Panama in de gevangenis zit omdat hij met behulp van 48kg explosieven Fidel (en de studenten die hij zou toespreken) wou opblazen. Ernesto Díaz was betrokken bij de voorbereidingen van een aanslag tegen Chávez (de president van Venezuela). Hij werd opgepakt door de Amerikaanse kustwacht toen hij ten tijde van de 7de Ibero-Amerikaanse top op weg was naar de Islas Margarita (waar de top zich afspeelde), gewapend met 2 geweren (kaliber 50) met telescopisch vizier. Hij was van plan Fidel neer te leggen. Dankzij de lange arm van de anti-Cubaanse maffia lopen zulke mensen niet alleen vrij rond in de VS, ze worden zelfs uitgenodigd door de president. We vragen ons af waar ze het over gehad hebben.

Groetjes en tot volgende week
Gwen en Veerle

PS: Voor de liefhebbers van informatie uit de reissector: het aantal toeristen in Cuba is in het eerste kwartaal van dit jaar maar liefst met 19% toegenomen in vergelijking met vorig jaar. Kassa, kassa!