arch/ive/ief (2000 - 2005)

Handleiding tot ontstaan voor een nieuwe linkse partij in België?

Aangezien er op Indymedia na de nederlaag van Agalev, de ontchoogeling rond Resist, de groei van het Vlaams Blok en de populistische overwinning van de Spa nogal wat discussies worden gevoerd over een links alternatief, de ene keer onder vorm van Resist, de andere keer als een linkse Agalev, vond ik het maar eens tijd iets te schrijven over hoe je een linkse oppositie kan opzetten in België: een nieuwe arbeiderspartij

Wat is het karakter van een nieuwe arbeiderspartij?

Een nieuwe arbeiderspartij zal in eerste instantie een oppositiepartij zijn. Zij strijdt voor een minimumprogramma en is in eerste instantie een reformistische partij. Intern is er democratie en naargelang van de objectieve situatie is er in de partij strijd om de ideeën. In een revolutionaire periode kan een reformistische arbeiderspartij een revolutionaire partij worden. Waarschijnlijk krijgen hier al een hoop mensen kotsneigingen bij het horen van “arbeiderspartij”. Ik moet hun echter teleurstellen: Belangrijk voor een nieuwe linkse oppositie is haar klasse-karakter: zij maakt een klasse-analyse en schaart zich aan de kant van de werkende-werkloze klasse (ook wel arbeidersklasse genoemd). Ze is dus anti-kapitalistisch. Vaak is dat punt vaag en wordt hierrond in een latere fase strijd intern strijd gevoerd. Ze heeft of streeft naar een massa-karakter. Een nieuwe arbeiderspartij maak je dus niet door kleinlinks op te tellen. Ze is de resultante van een correct inspelen op sociale strijd, figuren die het voortouw nemen en in die strijd oproepen tot de uitbouw van een politiek verlengstuk. Cruciaal is haar werking: ze streeft naar een zo actief lidmaatschap en biedt mensen in hun eigen wijk of bedrijf een middel aan om de strijd aan te gaan. Ze denkt global, ze act in eerste instantie local. Een nieuwe arbeiderspartij in België zal dus als eerste taak hebben vernieuwd vertrouwen te scheppen in de mogelijkheid tot een overwinning, het duidelijk maken waar de kracht van zich organiseren zit.

Een nieuwe arbeiderspartij en radicaal links

We bevinden ons vandaag hier:
- De PVDA: is de zogezegde nieuwe revolutionaire arbeiderspartij mét fronten en duikbootstrategie. Duidelijk is dat ze regematig van karakter verandert: ofwel gaat ze heel eng (sectair), ofwel gaat ze heel breed (opportunistisch), afhankelijk van de kansen die ze ziet. Ze twijfelt over de te volgen richting: Stalinisme of niet?. Grote probleem is de karikatuur die ze zelf is geworden, vooral in de ogen van de bevolking.
- De LSP: is een revolutionaire internationalistische partij. Zij wil werken in een brede arbeiderspartij. Jammer genoeg: er is er geen in België. Ondertussen neemt zij via een dynamische frontwerking voortouw in allerlei bewegingen. Aan de andere kant ziet ze zichzelf soms verplicht om taken of campagnes te voeren op lokaal vlak die normaal gezien door een brede arbeiderspartij zouden moeten worden gevoerd. Bij gebrek aan, doen ze het zelf.
- Vonk. Is eigenlijk hetzelfde qua ideëengoed als LSP. Zij stellen dat die brede arbeiderspartij nog steeds de SPa is. Het betreft hier nog enkel een theoretsiche uitgangspositie. Een oppositie binnen SPa vormen ze niet. De meeste van hun leden zijn dan ook geen lid van de Spa. Het centrale idee is: vandaag de theorie bewaren om hem later terug te kunnen gebruiken wanneer de SPa terug naar links gaat. De vraag ron de SPa is of zij een burgerlijke arbeiderspartij is of een burgerlijke partij. Dit kan gemeten worden via actief lidmaatschap, campagnes, enz.
- Leef. Flirt wat met Anarchisme en Agalev, maar roept regematig op tot linkse frontvorming. Jammer genoeg een sterke afkeer van bestaande structuren. Sommigen bij LEEF dachten dat zij de nieuwe arbeiderspartij konden worden. Cruciaal voor hen zal zijn te beseffen dat in een nieuwe arbeiderspartij deze oude structuren wel nog een belangrijke rol zullen spelen.
- SAP. Is het politieke noorden kwijt en zou volgens geruchten overleden zijn.
- De KP. Blijft in Vlaanderen voortbestaan in lidmaatschap. Voert geen campagnes meer. Heeft wel leden actief in organisaties als Vrede VZW en Attac. Als de financiën van een nieuwe arbeiderspartij ergens vandaan kunnen komen is het hiervandaan.


Een nieuwe arbeiderspartij zal niet ontstaan door het samengooien van deze elementen. Noodzakelijk voor een gezonde geboorte van een nieuwe arbeiderspartij is dat de revolutionaire elementen geen meerderheid halen bij het ontstaan. Discussies over Trotski en Stalin kunnen een nieuwe arbeiderspartij al in het begin verlammen als deze zich binnen een meerderheid bevinden. Concreet vertaalt dit zich in de noodzaak om +- 1000 mensen te vinden die zich achter zo’n initiatief willen scharen. Een aanzet tot een nieuwe arbeiderspartij kan een alliantie zijn. Met alliantie wordt bedoeld dat alle partijen of groepen ongeacht hun achterban en ledenaantal evenveel inspraak hebben en dat bij consensus wordt beslist. Probleem hiermee is de plaats van onafhankelijken. Een alliantie kan pas overgaan naar een partij als ze meer dan verdubbeld is qua actief lidmaatschap. Anders zou één revolutionaire fractie qua ledenaantal de onafhankelijken overschaduwen met als resultaat het verdwijnen van die onafhankelijken in de geboortefase van de partij. Belangrijk is dat binnen de partij democratie is: recht op spreken, zich organiseren, fractierecht, publicatierecht. Nadat de partij wat stabieler is kan één fractie wel de meerderheid krijgen. In die fase zorgt dit niet voor een uitstroom aangezien het belang van de nieuwe arbeiderspartij al duidelijk is geworden voor het hele lidmaatschap.

Het minimumprogramma

Een nieuwe arbeiderspartij zal door sommigen van radicaal links, die de noodzaak van zo’n linkse oppositie niet begrijpen, verweten worden als ‘reformistisch’ en daarom doen ze niet mee. In deze fase zal het belang van zo’n arbeiderspartij echter niet zijn de discussie over revolutie of niet. Het belang van deze partij is het gevoel van klasse-eenheid opnieuw te vinden, de strijdbaarheid van de arbeidersklasse op te krikken, druk zetten op vakbonden...

In pre-revolutionaire fases kan een revolutionaire fractie wel een meerderheid behalen binnen de arbeiderspartij, waardoor ze een revolutionaire arbeiderspartij wordt en een totale omwenteling van de maatschappij kan plaatsvinden.

Een voorbeeld van minimumprogramma.

Een voorbeeld zal ik hier niet uitschrijven. Het is echter niet moeilijk er één te vinden. Een minimumprogramma maakt een analyse van de situatie vandaag en de zaken waarvoor vandaag moet worden gestreden.

Bv. gratis openbaar vervoer, 32-urenweek, stemrecht voor migranten, vermogensbelasting, gratis openbare diensten, halt aan de privatiseringen, België uit de NAVO, belgische havens wapenvrij. Vandaag zullen de meeste van die eisen defensief zijn doordat een burgerlijke arbeiderspartij heel wat verwezenlijkheden van de arbeidersklasse doorvoerde zoals sociale zekerheidsnet. Jammer genoeg zal diezelfde partij die verworvenheden vandaag afbouwen.

Belangrijk in haar programma is het klassekarakter en het mobiliserend effect ervan. Een eis als hoge boetes voor verkeersovertredingen kunnen op basis hiervan bediscussieerd worden. In feite zouden alle belastingen en boetes moeten in verhouding zijn tot loon en inkomen.

Een minimumprogramma houdt ook in dat op de punten waar geen consensus over is bij de opstellende partijen niet verder wordt op doorgedramt

Gaan we naar een nieuwe arbeiderspartij in België?

1. Waarschijnlijk zal iedere partij en de meeste van de politiek daklozen akkoord gaan dat er nood is aan een politiek alternatief ter linkerzijde.
2. Alhoewel sommige stromingen zullen hopen dat zo’n nieuwe arbeiderspartij van onderuit en spontaan ontstaat leert de realiteit ons dat het de drijvende krachten van vandaag ter linkerzijde zijn die de rem of katalysator kunnen zijn voor nieuwe initiatieven.
3. In eerste instantie is er dus contact nodig tussen de verschillende linkse groeperingen, een algemene vergadering met alles ter linkerzijde die bereid is te werken aan een linkse herschikking, het verkiezen van een uitvoerend bureau dat werkt aan een gemeenschappelijke congrestekst: het programma en het organiseren van een congres
4. het initiatief hiervoor zal slechts plaatsvinden als de materiële omstandigheden er ons toe dwingen. Het is de vraag of de beweging rond de pensioenhervormingen en andere paarse asociale maatregelen die kan ontstaan in België of de groei van het Vlaams Blok genoeg zal zijn. Vaak zal ook gewezen worden dat een initiatief als dit idealistisch is als het niet vertrekt vanuit de praktijk van samenwerking, maar uit het idee van samenwerking. Er bestaat echter nog steeds een dialectiek tussen beide. M.a.w. het initiatief nemen voor een nieuwe arbeiderspartij vandaag kan de bewegingen en samenwerking van morgen versterken
5. Er wordt gewerkt naar een congres met als inzet de mobilisatie van de leden van radicaal linkse partijen, en met als inzet de mobilisatie van niet-partijgebonden potentiële leden. Afhankelijk van deze mobilisatie wordt beslist op het congres over te gaan tot een alliantie of tot een partij. Tussen de eerste samenkomst en zo’n congres kan wat tijd zitten. De noodzaak tot terugkoppeling naar de leden van groeperingen is van groot belang.
6. Een congres: Enkele dagen discussie over minimumprogramma, perspectieven, organisatorische werking en naam. Het vinden van een meerderheid.
7. Hoe in leven houden: Het is noodzakelijk een permante werking: financieel, medewerkers op te zetten om een partij als deze te vestigen. De vraag is of revolutionaire partijen op een bepaald moment wel geld, energie, tijd, mankracht en extra vergaderingen willen steken in een nieuwe structuur. Bijna verdwenen organisaties als SAP en KP kunnen hier echter nog steeds een belangrijke rol spelen.

8. De spelers van het eerste uur zijn: PVDA, LSP, KP, Vonk, SAP, en LEEF. Zal iemand de telefoon opnemen of zijn de omstandigheden nog niet rijp? Spelers van van het tweede uur: de hele linkerzijde: onafhankelijken, resisters, anarchisten, AEL’ers, NGO-People, Beweging voor vakbondsvernieuwing, linkse ecologisten en groenen, lokale actiegroepen... Jullie kunnen ondertussen druk zetten op de spelers van het eerste uur!


Strijdbare groeten,

Uit eigen naam
Koenraad Depauw

LSP Gent

Beste Koenraad, ik kan me inbeelden dat je het allemaal goed meent, maar als je ziet hoe de modale LSP'er tegenover PVDA en Resist staat dan moet ik hierom lachen. Sorry

Een klein voorbeeldje wat iemand schreef over de PVDA, ik ken hem niet maar denk dat hij uit jullie hoek komt

http://archive.indymedia.be/news/2003/05/65744_comment.php#65850

Je moet even gaan kijken naar meerdere tussenkomsten van ene ALEX.

Een klein voorsmaakje:

Enkele reden om lid te worden van de LSP.


2. Wij zijn geen negationisten zoals de PVDA die blijven dwepen met de massamoordenaar Stalin. Waarom is het voor neo-nazis strafbaar en voor de PVDA niet?

5. Wij zijn consequent en sluiten geen overeenkomst om stemmen te halen met moslimfundamentalisten. Communisten zijn atheisten: ik hoorde Mevrouw Othman (PVDA) onlangs Moslimscholen verdedigen. Ik denk zelfs dat vadertje Stalin zich in zijn graf zou omdraaien.

7. De PVDA parasiteert in elke beweging en eist ze dan op. Een voorbeeldje is D14 in de anti-globalisatie beweging waar ze alle info hebben opgeëist incluis de contacten, deze mensen werden daarna allemaal gecontacteerd door de PVDA!

Beste lieve, mijn vader zegt altijd (en ik moet hem eigenlijk wel gelijk geven): "ge moet met 2 zijn om te vechten".
Als een oproep komt voor een een nieuwe arbeiderspartij waarbinnen discussie mogelijk is omtrend de fundamentele verschillen tussen bv. LSP en PvdA (en anderen ook), dan wil ik daar gerust aan deelnemen en zal ik de persoonlijke vete's tussen de 2 verschillende partijen wel opzij zetten.

Marduk

nog even vermelden dat alex' houding niet representatief is voor de LSP; Hoewel ik zelf ook een probleem heb sommige met pvda-leden (bv. m.k. - hij zal wel weten waarom zeker), blijf ik nog steeds voorstander van discussie omtrend de punten die Alex aanhaalde zoals stalinisme, steunen van vrijheidsstrijders/terroristen, positieve discriminatie, enz...
maar, om ons vader nogmaals te citeren " ge moet me twee zijn om te discussieren".

Marduk

Beste Koenraad,

Dat lijkt allemaal wel goed en wel maar wat stel je eigenlijk voor?
Zeg eens concreet hoe je dat allemaal ziet gebeuren.
Want zo'n discussie over een vaag, breed begrip is natuurlijk zinloos.

Trouwens, RESIST, moest je het nog niet gemerkt hebben is een brede linkse lijst. AEL, PVDA, ex-AGALEV, individuen uit SAP-middens, individuen uit KP-middens,... Steunbetuigingen van academici, syndicalisten, ...
Als jij op zoek bent naar een basis om een linkse arbeiderspartij uit te bouwen dan is RESIST the place to be.

Dan nog een berichtje voor Marduk: "de persoonlijke vete's tussen de 2 verschillende partijen".
Het spijt mij zeer maar politieke strijd tussen 2 partijen heeft NIETS te zien met vetes of persoonlijke vetes of whatever. Het is politieke strijd rond politieke standpunten. Zo bv. RESIST: LSP weigerde RESIST te steunen, met een op zijn zachtst gezegd zwakke argumentatie, maar op basis van politieke standpunten. De LSP weigerde mee te lopen op bepaalde betogingen omdat er steunbetuigingen werden geroepen voor Palestijnse bevrijdingsorganisaties.
En ga zo maar door. Het hele Palestina-debat toont duidelijk aan hoeveel mijlen onze standpunten uiteen liggen.
Hetzelfde trouwens met het standpunt over de SP. De LSP beweerd dat de SP maar recent is afgeweken naar de huidige rechtse koers, de Militant is uit de SP gegaan toen zij vonden dat het toen te erg geworden was, wat inhoudt dat het daarvoor dus beter was.
De PVDA heeft lang gezocht naar het moment waarop de SP een linkse koers vaarde en een daadwerkelijke linkse, socialistische kracht was in België. Welnu de PVDA heeft niets gevonden. De PVDA-onderzoekers vonden wel zaken als "de SP en Congo", "de SP en NATO", "de SP en de privatiseringen", of gaan we nog verder: Hendrik De Man, of gaan we eens naar BWP-tijdens waar de "socialisten" de rijkswacht loslieten op stakers,... Het rijtje is ellenlang.
Maar hoe dan ook, dit toont nog maar eens aan dat we mijlenver van elkaar afliggen.

Harko Vande Loock
ten persoonlijken titel
http://www.pvda.be

Een linkse eenheidspartij? De voorloper van de LSP, militant links, heeft er in het verleden al een aantal keer over geschreven. In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen in 2000 was er al een dergelijke discussie rond eenheidslijsten. Waar toen zelfs iemand van de LSP op de lijsten ging staan van de PVDA. Deden ze dat toen uit liefde voor de PVDA? Of hadden ze een achterliggend idee?

Ik vraag me af in het voordeel van wie deze linkse lijst zal zijn? Welke achterliggende motieven vinden we terug bij de LSP? Waarom willen zij juist met de "Stalinisten" die ze o zo haten in de boot gaan? Ik spring even terug naar boven tijdens de verkiezingen van 2000 kwam de PVDA met de lijst PVDA+, dat was een open lijst waar onafhankelijken aan konden deelnemen. In Antwerpen stond er zelfs iemand van de Militant Links (LSP) op de lijst, behalve door redenen van domiciliëren is dat niet doorgegaan.
Later ontdekten we de volgende tekst die Eric Beyl (voorzitter LSP) schreef in aanloop naar de verkiezingen, we vonden het fragement, inderdaad in een tekst die ging over de "linkse eenheid".

"Ofwel zal de PvdA dat inzien en zichzelf hervormen -we denken helaas in reformistische zin - ofwel zal de PvdA ten gevolge van haar vasthouden aan een achterhaalde ideo-logie herleid worden tot een skelet. In de PvdA begint men zich dat stilaan te realiseren. Via allerlei organisatorische maatregelen probeert de leiding het politieke probleem te omzeilen. Dat zal niet lukken.

Intussen trekt de PvdA echter wel een aantal strijdbare arbeiders aan, enerzijds door de inzet van haar militanten, o.a. in Geneeskunde voor het Volk, anderzijds door een doorgedreven organisatorische stiptheid. Het zou een stommiteit zijn die arbeiders af te stoten op basis van het stalinisme en het sectarisme van de PvdA. Wij denken integendeel dat een linkse alliantie hen een perspectief kan bieden waardoor ze zich geleidelijk kunnen bevrijden van het sectarisme en het stalinisme. Dat doe je niet door hen uit te sluiten van deelname aan het debat."
Bron: http://www.geocities.com/militantarchief/la/lacompilatie2.html

Met andere woorden schrijft Eric Beyl dat de PVDA achterhaald is, dat we herleid zullen worden tot een skelet.

En dan...

Ja mensen dan komt het: "de PVDA trekt veel arbeiders aan, geneeskunde voor het volk", en dan zegt hij: "Wij denken integendeel dat een linkse alliantie hen een perspectief kan bieden waardoor ze zich geleidelijk kunnen bevrijden van het sectarisme en het stalinisme"

Koenraad, is dit de achterliggende gedachte? Via een linkse alliantie de PVDA kapot krijgen? Via een linkse lijst geneeskunde voor het volk en onze leden overnemen? Is dit het meester plan van de LSP? Waarom verwacht jij dat wij met de PVDA posititef op dit voorstel zullen reageren als jullie topman dergelijks schrijft? IK denk dat het kalf al was verdronken voor jij jouw tekst schreef!

Hallo Kevin. Als je denkt dat er één LSP'er de bedoeling heeft om de PVDA kapot te krijgen dan vergis je je zeer.

Het is niet onze bedoeling om het 'grootste' klein-linkse partijtje te worden. Zonder de PVDA zou links zeker niet sterker staan, integendeel wellicht maar dat wil niet zeggen dat we geen kritiek mogen hebben (op elkaar)

Trouwens op wie zou ik dan moeten stemmen in West-Vlaanderen. ;)

Sorry Koen,

Maar zo'n blauwdruk is nu net wat wij NIET nodig hebben om " een linkse oppositie op te zetten".

In theorie ben ik het volledig eens met ongeveer alles wat je schrijft over " een nieuwe arbeiderspartij".

Maar je conclusie haalt heel je stuk onderuit: "Spelers van het eerste uur zijn: PvdA,LSP,KP,Vonk,SAP en LEEF!. Zal iemand de telefoon opnemen of zijn de omstandigheden nog niet rijp ?". Over de telefoon opnemen discussieer je niet op Indymedia ! Dat doe je gewoon ! En dan laat je ons het resultaat maar weten.

Je idee hier lanceren betekent immers dat " de omstandigheden nog niet rijpt zijn " voor je "handleiding tot het ontstaan van een nieuwe linkse partij in België".

De omstandigheden zijn rijp, overrijp, voor een links politiek alternatief !!!! Al sinds de eerste zwarte zondag !!! De uitslag van 18 mei heeft dat nogmaals aangetoond:

"flink-rechts" en "uw sociale zekerheid" gaan vooruit. Alle flou artistique en alles wat de koolm en de geit probeert te sparen (AGALEV,CD&V,VIVANT,) gaat achteruit, komt niet van de grond (NVA) of gaat op in iets anders (Spirit). De partijen schuren zich wel in het centrum vanhet politieke spectrum maar de polarisatie is vergroot !

Dat is het resultaat van een duidelijker polarisatie in de maatschappij over de echte machtsverhoudingen in de wereld.

In dat kader bieden Resist,LSP, Maria, PvdA en PTB weerstand. Dat is belangrijk.

Hoewel je zelf suggereert dat de oplossing niet de optelsom is van klein-links blijft je betoog toch steken in voorstellen tot programma, democratische functionnering en zelfs de organisatie van een congres ter mobilisering van de leden van radicaal links die gepromoveerd worden tot de "spelers van het eerste uur" in ht poliotiek alternatief en waarbij " de hele linkerzijde, onafhankelijken, resisters, anarchisten, AEL-ers, NGO-people, BVV, linkse ecologisten en groenen, locale actiegroepen" gedegradeerd worden tot " spelers van het tweede uur" (sic !) die als boodschap meekrijgen " jullie kunnen ondertussen druk zetten op de spelers van het eerste uur".(sic!)

Deze voorstellen moeten leiden tot een "oppositie-partij" met een anti-kapitalistisch miniumumprogram vanuit een klassenanalyse die democratisch functionneert met/of gericht op een massakarakter om zich te scharen aan de kant van de werkende/werkloze klasse.

Maar... " het initiatief (tot een congres) zal slechts plaatsvinden als de materiële omstandigheden er ons toe dwingen." waarbij " er zal op gewezen worden dat een initiatief als dit idealistisch is als het niet vertrekt vanuit de praktijk van samenwerking, maar uit het idee van samenwerking." Want " Er bestaat nog steeds een dialectiek tussen beide. M.a.w. het initiatief voor een nieuwe arbeiderspartij vandaag kan de bewegingen en de samenwerking van morgen versterken".

Hiermee haal je natuurlijk heel je blauwdruk voor een nieuwe partij onderuit !

De toestand in België is namelijk zo dat de " de praktijk van samenwerking" vandaag NIET leidt " de idee van samenwerking" om politiek weerstand te bieden ! Want het is inderdaad "de vraag of de beweging rond de ... antisociale maatregelen die kan ontstaan of de groei van het Vlaams Blok genoeg zal zijn". Los van de vraag of er enige beweging komt tegenover de paarse regering, moeten wij konstateren dat zelfs zeer belangrijke bewegingen inde jaren '90 niet geleid hebben tot een links alternatief, maar in het beste geval tot een paarsgroen regering. Kijk naar de beweging tegen de oorlog in Irak. Fundamentele theoretische problemen in de "eerste lijn" en fundamentele politieke zwakheden "in de tweede lijn" maken dat uit talloze initiatieven van samenwerking geen positief resultaat van samenwerken voortvloeit.

Nu kan jij wel zeggen:

+"had die nieuwe partij er in de jaren '90 geweest dan waren de ervaringen positiever uitgedraaid." OK, maar ze is er niet. En zolang ze er niet is: waarom dan geen veelzijdige steun aan initiatieven als Maria, Resist, de oproep vanuit Leef! die nu uitkomt enz.

+"had iemand het initiatief genomen tot het congres dan stonden wij al dichter bij die partij". OK Doe het dan !

+"had die of die politieke fractie niet die of die houding aangenomen in deze of die beweging dan hadden wij er beter voorgestaan".OK, maar als dat het probleem is hoe wil je dan naar zo'n congres ? Over essentiële problemen is er binnen de linkerzijde zelfs geen constructieve dialoog mogelijk. Bekijk de teleurstellende reactie van de linkerzijde op Resist, incluis jullie stellingname, en je ziet toch dat je congres voor een alliantie of voor een organisatiecomité ter oprichting van "een nieuwe linkse partij in België" geen basis heeft.

+had die of die strijd/beweging tegen dit of dat punt die of die richting uitgegaan dan waren de omstandigheden voor samenwerking gunstiger..." OK, maar samenwerken is net samenwerken met mensen die verschillende conclusies trekken uit de resultaten van de voorbije strijd. En die verschillen zijn er tussen mensen van de zelfde politiek formatie of beweging.

Met andere woorden je idee is goed, maar je blijft rond de pot draaien omdat je niets concreets zegt over "de praktijk van samenwerking" waar je je wilt op baseren en des te meer over jouw "idee van samenwerking" waar je naar toe wilt. Nl."werken in een brede arbeiderspartij", maar "jammer genoeg: er is er geen in België". "Bij gebrek aan", neem je "het voortouw via een dymamische frontwerking in allerlei bewegingen" en zie je jezelf verplicht (!) "om taken of campmanjes te voeren op lokaal vlak die normaal gezien door een brede arbeiderspartij zouden moeten gevoerd worden".

Snap je niet dat gewone mensen die zich willen inzetten voor je minimumprogramma deze omweg naar een politiek alternatief links laten liggen en rechtstreeks kiezen voor Stevaert ?

Snap je niet dat de werkende klasse die de basis is van de nog op te richten arbeiderspartij nooit kiest voor iets dat zijn nut nog moet bewijzen, maar altijd kiest voor iets dat macht uitstraalt, bv. het Blok.

Bespaar ons dus uw simplistische opsomming van de veschillende politieke groepen in dit land en deel ons mee wat jouw positieve praktijkervaringen van samenwerking zijn waarop je je baseert om tot een politiek alternatief te komen en wat de problemen zijn die je daarbij tegenkomt.

Hier volgt alvast de mijne:

1. RGB. Een poging tot vorming van een linkse politieke beweging vanuit zwarte zondag en de acties tegen het globaal plan. Opgevat als linkse politieke vernieuwing tegenover de rechtse politieke vernieuwing die Verhofstadt startte met zijn VLD. Programma: uw minimumprogramma van de arbeiderspartij. Werd gesteund door KP en SAP. Beperkt tot Vlaanderen. Overleefde de Europese verkiezingen niet bij gebrek aan stevige leiding en motivatie tot inzet aan de basis.Bleef gevangen in een te intellectualistisch kader.
2. Gauches Unies. ontstaan:Idem.Programma: idem. Haalde een zeer goede score (1,9% bij de euroverkiezingen). Gesteund door PC en POS. Beperkt tot Wallonië. Overleefde de verkiezingen niet wegens grondige menigsverschillen tussen de beide leidende ortganisaties en gebrek aan perpectief op concreet basiswerk met eenhele hoop mensen (veel meer dan met RGB) die wel in staat waren tot zelfstandig optreden tegenover de weifelende krachten van de sociale bewegingen en de beperktheid van de intellectuele middens.
3. LEEF! De enige blijver uit RGB in Vlaanderen, zij het op lokaal vlak en als kritiek op de vrijblijvendheid van RGB. In Herzele de enige plek in Vlaanderen waar het Blok verslagen is door een linkse lijst. Was onbestaand zonder bestaand centrum van locale basisbewegingen aldaar. Heeft als enige een aanbod om deel te nemen aan de macht met succes afgewezen. Blijft, zoals 18 mei bewezen heeft, een netwerk van lokale groepen en geen nationaal alternatief. Uitzwerming naar Gent en Aalst blijft locaal. Maar blijft een werkplaats voor de nationale discussie zoals de laatste oproep bewijst. Gesteund door LSP en SAP als 't verkiezingen is en als' t hen uitkomt. Miste de boot van de globaliseringsbeweging. Ondanks zijn kleinheid toch aanwezigheid van ALLE politiek schakeringen van links: communist, anarchist, groen, sociaal democraat, met alle schakeringen van dien. Een prestatie ! Maar niet gemakkelijk.
4. BSV. De enige echte electorale doorbraak links van AGALEV en SP.Beperkt tot Antwerpen. Programma: het minimum program van de arbeiderspartij.Gesteund door SAP en KP in samenwerking met AGALEV. Overleefde de sirenenzang van de macht niet.Waarmee aangetoond dat een oppositiebeweging alleen als basisbeweging in buurten en bedrijven zich kan hadhaven en niet als drukkingsgroep op andere stromingen. En dat zelfs een oppositiebeweging een positief program moeten hebben hoe zij zou regeren eens de macht lonkt! Met kop een schouder veruit " dé missing link" in heel dit debat hier want het bilan daarvan is eigenlijk nooit gemaakt.
5. PSP. Afscheuring van de SP in Vilvoorde. REsultaat van een echt conflict tussen links en rechts binnen de SP (Bonte tegen Stroobants). Bleef bij een lauw program. Gesteund door VONK. Overleefde de verkiezingen niet wegens te weinig stemmen.
6. Afscheuring in Tubize tegen de PS. Idem. Heeft zich gehandhaafd met een verkozene. Verbonden met de strijd van Clabecq.
7. DEBOUT. Veruit de belangrijkste ervaring. Beperkt tot Wallonië. Programma: geen !!!!! t.t.z. de ervaring an de strijd van Clabecq. Gesteund door LSP,VONK,PvdA,SAP, maar geboycot door de KP. 30.000 stemmen. Een beginnende doorbraak zoals Gauches Unies, maar zonder de vaste wil om iets politiek zelfstandigs op langere op te bouwen. Noch de leidende kern (Clabecq), noch de ondersteunende groepen waren daar toe bereid of in staat.
8. PNP.Resultaat van de schandeijke afwezigheid van links in de witte mars. Niet links maar bleek toch immuun voor een "openbaar opbod" van de uiterst rechtse middens buiten het Blok. Interessant om aan te tonen dat zelfs de grootste media aandacht niet volstaat om meer dan 0,2% van de stemmen te hebben. Door niemand gesteund. Zeer eenvoudig program met democratische eisen.
9. Resist. Resultaat van de meest alerte en bewuste jonge mensen uit de migrantenmiddens in Antwerpen en van de beweging tegen de oorlog. Programma: elementair democratisch program. Alleen gesteund door PvdA. Electorale doorbraak in Antwerpen. Kon onmogelijk nationaal doorbreken wegens... de afwezigheid van een globaal politiek alternatief in de strijd tegen het paarsgroen probleem. Zeer moedige ervaring die de linkerzijde zal vooruithelpen in de strijd voor gelijke rechten en in de nieuwe wereldsituatie na de bezetting van Irak. Gaat door na 18 mei.
10. Maria. Resultaat van het sociaal deficiet van paarsgroen. Programma; elementair democratische en sociale eisen.Zelfs geen minimumprogram van een arbeiderspartij. Hergroepering van linkse sindicalisten. Heeft zeer interessante weerslag op de vakbonden. Gesteund door PvdA. Geen electorale doorbraak maar gaat er mee door.
11. Beweging van MArcel Cools. Afscheuring van de PS. Komt wellicht niet van de grond.
12. RDS-PC. Resultaat van de strijd rond de affaire Faust en de politieke discussies binnen fransalig Brussel. Program: het program van de toekomstige arbeiderspartij. Haalt nauwelijks stemmen. Gesteund door KP,PC,SAP,LSP, en nog twee groepen.Heeft geen toekomst.

Voilà en dan zal ik hier en daar nog iets vergeten zijn zeker. Ik wil hier geen discussie op gang brengen over al die initiatieven op zich. Maar uw congres gaat toch het warm water niet uitvinden. Denk je echt dat al deze ervaringen zo maar in de lucht hingen ? Elk op zich heeft een bepaalde ervaring meegedragen in de strijd voor een politiek alternatief. Neem uw verantwoordelijkheid op in deze ervaringen en sluit je niet op in een disucssie over een handleiding voor een toekomstige partij.

Uit al die ervaringen zou ik voorlopig 2 twee fundamentele zwakheden willen halen die in het debat moet kunnen overstegen worden:

1° Er bestaat geen alternatief op Belgisch niveau meer !!!! Links, heeft zich gaande weg laten meeslepen met de opdeling van de staatsstructuren van dit land in plaats van de verdeeldheid die er het gevolg van is, te bestrijden met een dialoog aan de basis. In het opgang brengen van de dialoog tussen Noord en Zuid ligt de sleutel voor het te bovenkomen van onze politieke zwakheden. Links VLaanderen heeft D'Orrazio en Decroly nodig om te vechten tegen het Blok . Terwijl de arbeidersbeweging in Wallonië een Abu Jah Jah en Filip De Bodt nodig heeft om het initiatief uit handen van de PS te nemen. Als er 1 les moet getrokken worden uit 18 mei dan is het dat in tegenstelling tot de verhalen in de media en onder de politici, de kiezers ZEER SYMETRISCH gestemd hebben. Dat wil zeggen dat als de situatie polariseert zoals nu, dat Noord en Zuid in dit land GELIJKMATIG stemt !!!! Dat is een belangrijke les voor de uitbouw van een alternatief.

2° Er is geen begin van alternatief, onder welke vorm ook en op welk niveau ook, mogelijk, indien er geen positieve ervaring is waarbij grote groepen mensen inzien dat hun strijd loont. Hoe beperkt ook. Dat Resist en LSP nationaal niet doorbreken, had jij het anders verwacht ?

Dat Abu Jah Jah in Antwerpen zoveel stemmen haalt is voor mij wel het bewijs dat er in de migranten middens aldaar het gevoel heerst dat de alerte en fiere houding van "eigen volk OOK" wel degelijk nuttig is. Dat links Vlaanderen incluis een groot deel van uiterst links dit niet weet te appreciëren is secundair.Zoals het debat tussen Trotski en Stalin absoluut secundair is ! Dit debat is historisch in die zin dat ALLE politieke stromingen altijd zullen blijven van mening verschillen over de afloop van de Russische revolutie. Zoals er over de franse revolutie en de rol van Napoleon altijd een debat zal blijven hangen. Net door vandaag een politiek alternatief te organiseren zal dit historisch debat beslecht worden en niet door de broze politieke ervaringen van vandaag te gaan bekijken vanuit de bril van een partij die nog moet opgericht worden. Vertrek van de positieve nuttige ervaringen en deel ze mee in dit debat ! Die zijn er geweest met Gauches Unies, Debout, BSV,LEEF,Maria.

Graag had ik van jou vernomen of LSP concrete positieve ervaringen van samenwerking heeft waarbij een bredere groep mensen buiten jullie organisatie tot het bewuistzijn is gekomen dat verzet loont en daar ook de conclusie uit trekt dat een nieuwe arbeiderspartij nodig is.

''Snap je niet dat de werkende klasse die de basis is van de nog op te richten arbeiderspartij nooit kiest voor iets dat zijn nut nog moet bewijzen, maar altijd kiest voor iets dat macht uitstraalt, bv. het Blok''

Moest dat het geval zijn dan zou de sociaal-democratie niet bestaan. Enfin zelfs het liberalisme zou dan niet bestaan. Welke macht straalt het Blok trouwens uit. Ondanks alle succes hebben ze maar een zeer beperkte actieve basis. Ik denk dat je een beetje te pessimistisch bent op dat vlak.

Een arbeiderspartij moet trouwens niet voor de 'arbeiders' opgericht worden maar door de 'arbeiders' anders hebben we geen arbeiderspartij (in ieder geval moet het gedragen en ondersteund worden door arbeiders en bedienden) Een partij kan dus geen arbeiderspartij zijn zonder arbeiders. Klinkt simpel maar is wel essentieel.

Groeten

Kiezen in de betekenis van z'n stm uitbrengen bij verkiezingen natuurlijk. Niet meer niet minder.

Karel in alle eerlijkheid:

Jij stelt: "Als je denkt dat er één LSP'er de bedoeling heeft om de PVDA kapot te krijgen dan vergis je je zeer."

Dus jij gaat mij vertellen dat jullie geen enkel probleem hebben met de PVDA, en dat jullie geen enkel idee hebben om de PVDA of slagen toe te brengen of er voor te zorgen dat de PVDA zich ontbindt of verdwijnt?
Dat lijkt mij een zwak verweer en eerlijk gezegd hecht ik daar weinig geloof aan.
Zeker als jullie voorzitter tijdens een electorale campagne dit schrijft: (URL vindt u enkele comments hierboven)
Even situeren men spreekt hier over geneeskunde voor het volk en de arbeiders van onze partij (PVDA)

"Wij denken integendeel dat een linkse alliantie hen een perspectief kan bieden waardoor ze zich geleidelijk kunnen bevrijden van het sectarisme en het stalinisme. Dat doe je niet door hen uit te sluiten van deelname aan het debat."

Karel geef toch toe dat wat Eric Beyl hier schrijft dat de linkse alliantie een middel is om de vele leden van onze partij te laten overgaan naar jullie partij??

In een 'alliantie' is het niet de bedoeling om leden van elkaar af te pakken Kevin. Zo'n alliantie zou trouwens niet lang standhouden. Ik denk gewoon net als vele anderen ter linkerzijde dat we moeten kijken in hoeverre we met elkaar kunnen samenwerking. Het is echter een vaststelling dat de PVDA ondanks haar pak trouwe leden, relatief grote achterban, mediabekendheid er niet in slaagt om echt iets te forceren. Ik zeg niet dat wij daar beter in zullen slagen hoor.

Groeten.

KAM laten we even bij de essentie van mijn betoog blijven en stoppen over "jullie hebben veel leden", "wij zullen daar beter in slagen". Daar gaat het niet over.

Waar het wel over gaat is dat jullie in het verleden al meermaals hebben opgeroepen met militant links en daarna met de LSP voor een linkse alliantie.

Maar als er dan een proces bezig is in Antwerpen waar wij onze verkiezingslijsten open stellen tot de LSP, en waar Nikei D. op de lijst kon staan. Ik iets heel anders lees van jullie voorzitter. Als hij stelt dat de linkse alliantie een middel is "om de leden van de PVDA te bevrijden van het sectarisme en het Stalinisme" Welke strategie ligt er dan achter die alliantie, en hoe relateer je die strategie ten opzichte van de PVDA? En wat is dan je uiteindelijke doel met de PVDA?

KAM, Karel, Koenraad ik zou hier graag eens een eerlijk antwoord willen zonder dat er rond de pot gedraaid wordt! En ga eens in op het opniestuk van Eric Beyl omtrent de linkse alliantie!

Je moet niet schrijven wat er niet staat Kevin.

1''Wij denken integendeel dat een linkse alliantie hen een perspectief kan bieden waardoor ze zich geleidelijk kunnen bevrijden van het sectarisme en het stalinisme. Dat doe je niet door hen uit te sluiten van deelname aan het debat."

2''Als hij stelt dat de linkse alliantie een middel is "om de leden van de PVDA te bevrijden van het sectarisme en het Stalinisme"''

Ik weet niet of je het zelf beseft maar er is een groot verschil tussen zin 1 en zin 2. Als je zin 1 leest dan staat er nergens iets over 'leden'. In zin 2 leg je woorden in de mond en dat is niet netjes. Er staat zeker niet dat het de bedoeling is om leden af te 'pakken'.

Zo bouw je dus een nieuwe linkse partij op. Eerst werk je samen met de SAP in twee verkiezingsinitiatieven in Wallonië. De week daarna schrijf je dat die partij zou overleden zijn. Ofwel kiest de LSP zijn partners dus op een necrofiele wijze, ofwel raaskalt Koen hier. Eerste voorwaarde om een bredere kring aan te spreken is stoppen met elkaar dolken in de rug te steken. Helaas doen Koen en co, moet ik vaststellen, niets anders dan andere groepen beschimpen en bedriegen. En maar stoefen over zichzelf, terwijl ze nogmaals totaal onderuitgaan bij de verkiezingen. Voer voor psychologen.

In ieder geval heeft hij wel het lef om zijn naam er onder te zetten als hij iets schrijft. Dat praat nochtans makkelijker.

Groeten.

Kam, ik stop hier de discussie, want er is gewoon geen discussie. Ik vraag een eerlijke uitleg over wat jullie voorzitter schrijft over de linkse alliantie en jij begint te leuteren over een zin die ik anders heb geformuleerd. Met andere woorden je weigert erop in te gaan.

1. Of je hebt geen argumenten
2. Of dit is de reële strategie achter de "linkse" alliantie. En het is pijnlijk dat we deze tekst ontdekt hebben!

Je bekijkt het maar groeten Kevin

Waarom zou ik moeten ingaan op zaken die niet gezegd of geschreven zijn en die enkel in de fantasie van ene Kevin bestaan?

Groeten.

Laat het voor iedereen duidelijk zijn dat er totaal niet wordt ingegaan op de tekst die Eric Beyl van de LSP, vroegere militant links, schreef ten aangaan van een linkse eenheidslijst tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van 2000.

Op mijn inhoudelijke argumenten wordt er niet ingegaan, men blijft leuteren en rond de pot draaien... KaM (niets persoonlijk, alleen politiek) gaat niet in op mijn argumenten...

Voor de mensen die het wel interessant vinden en die wel bereid zijn tot debat u vindt de tussenkomst op de onderstaande URL.
http://www.geocities.com/militantarchief/la/lacompilatie2.html
Daar kan u op Ctrl + f drukken, daar typt u PVDA in en u komt snel op de bewuste tekst. Enkele citaten heb ik reeds hernomen in mijn bovenstaande comments.

Groeten Kevin

Ik dacht dat je gestopt was Kevin maar blijkbaar weet je van geen ophouden. Ik draai trouwens rond geen enkele Pot of kun je dat ook afleiden uit één of andere tekst. :) Vanwaar trouwens de plotse interesse voor de standpunten van de LSP? Het is nooit te laat weet je? ;)

Groeten.

Kevin Wolfs,
heb jij eigenlijk wel bergrepen wat er in die tekst van erik Byl staat?
Wat er staat is dat niemand nog geinteresseerd is in stalinverheerlijking en dat we, tenzij we duidelijk afstand nemen van het stalinisme, geen enkele arbeider meer gaan kunnen overtuigen van de nood aan een socialistisch alternatief op het kapitalisme. We kunnen echter wel duidelijke lessen trekken uit wat er is fout gegaan met sovjetunie.
Als jullie echter blijven volhouden dat heel de wereld fout is en Ludo Martens in zijn boek gelijk heeft, zullen meer en meer mensen zich afkeren van de PvdA.

Het is overigens niet onze bedoeling de PvdA te recupereren of iets dergerlijks maar een nieuwe linkse partij op te bouwen die verder reikt dan klein-links en haar wortels in de arbeidersbeweging heeft.

Marduk

Een nieuwe eenheidslijst met een oud programma ?

Wanneer ik enkele voorbeelden van een mogelijk minimumprogramma bekijk, ik plak ze maar eens eventjes :

"Bv. gratis openbaar vervoer, 32-urenweek, stemrecht voor migranten, vermogensbelasting, gratis openbare diensten, halt aan de privatiseringen, België uit de NAVO, belgische havens wapenvrij."

zie ik eigenlijk niet veel nieuws. Het zijn dezelfde programmapunten die klein-links sinds decennia als een heilige mantra herhaalt.

Mochten deze "programmapunten" nu door een eenheidslijst verdedigd worden, denk ik dat ze niet veel meer succes zouden hebben dan nu.

Het beschikbare "budget" om verkiezingspropaganda te maken, zou +/- hetzelfde blijven, de geinteresseerde doelgroep ook. Resultaat zou zijn : 0.2 + 0.4 = 0.6 % : proficiat, klein links heeft een schitterende overwinning gehaald, wij zijn met 0.2 % vooruit gegaan.

Het spijt me, maar ik denk dat klein-links zich ideologisch een beetje zou mogen vernieuwen. Zolang jullie in verouderde denkpatronen blijven redeneren, arbeidersklasse vs kapitalisten, enz..., denkpatronen die wetenschappelijke verfijning benodigen, alternatieven (een communistische of socialistische maatschappij) die niemand niet meer aanspreken (om dat men daar meestal heel vaag over blijft), allee, mij dan toch niet en de meeste arbeiders -sters die ik ken, ook niet, zie ik niet veel toekomst voor een linkse eenheidslijst.

Mocht het van mij afhangen, dan mogen LSP, PVDA en SAP met hun gekibbel de boom in. Het zijn die mensen, die volgens mij een doorbraak van links blokkeren, doordat zij volgens mijn mening heel de discussie ideologisch verachteren.

Nu moet ik wel zeggen dat het alternatief van Jaap Kruithof en co mij ook niet zoveel zegt. De "vergader-democratie" die zij wel lijken voor te staan (radicale basisdemocratie), lijkt mij eveneens een model dat de massa's niet bepaald zal aanspreken. Dat hebben zij ondertussen blijkbaar ook wel gesnopen, sinds zij enkele decennia overtuigingswerk vooropstellen.

Hier ga ik het voor vandaag bij laten.

Groetjes aan allen,


Jan

Dat is een beetje de eeuwige contradictie hé ter linkerzijde. Enderzijds zijn we (klein-links) compleet achterhaald en irrelevant maar anderzijds blokkeren we wel, tja wie of wat eigenlijk?

Het is makkelijk om kritiek te hebben op anderen en aan de kant te blijven staan. Niet dat je je gedacht niet mag zeggen hoor. Kritiek maakt je scherper en allerter. Het is alleen soms frustrerend dat je nooit iets kan terugzeggen.

Groeten

KaM

Je vindt het frustrerend dat je nooit iets kan terugzeggen ? Wat hindert je om op mijn kritiek in te gaan ?
Fundament van mijn kritiek hier is, dat het eisenpakket dat in deze oproep bij wijze van voorbeeld naar voor gebracht werd, ik zal het hier nog even plakken :

"Bv. gratis openbaar vervoer, 32-urenweek, stemrecht voor migranten, vermogensbelasting, gratis openbare diensten, halt aan de privatiseringen, België uit de NAVO, belgische havens wapenvrij."

Niets nieuws bevat. Het is +/- hetzelfde eissenpakket dat al decennia-lang door verschillende klein-linkse initiatieven naar voor gebracht wordt, en dat nog nooit enig electoraal succes gehad heeft. Vandaar mijn redenering dat, zelfs met een eenheidslijst, het electoraal succes van zo’n eisenpakket zeer bescheiden zal uitvallen. (zie mijn eerdere bijdrage, een beetje meer uitgewerkt)

« Aan de kant blijven staan » :

die enkele keren dat ik mij geprobeerd heb te engageren, waren niet telkens een aangename ervaring geweest.

Een maal werd ik er door een aantal SAP-POS-ers van beschuldigd medewerker te zijn van de Gerechtelijke Politie of de Geheime Dienst, en werd ik op een als open aangekondigde vergadering gewoon aan de deur gezet. Dit was voor mij een zeer leerzaam moment geweest. Hoe je met een gewoonweg idiote beschuldiging iemand kunt brandmerken, en hoe, eender welk argument dat je naar voor brengt om dat te weerleggen, je toch verdacht blijft. Het heeft mij ook geleerd hoe « fascistisch » sommige strekkingen van de klein-linkse beweging zijn, hoe elementaire rechts- en rechtvaardigheidsregels gewoon aan de laars gelapt worden, en hoe de hele bende als een meute een aantal tot leiders gebombardeerde figuren volgt, zonder de eigen breins nog te gebruiken.

Een andere keer bleek de organisatie dan toch af te hangen van de PVDA, waar men mij eerst verzekerd had dat dat niet zo was…dus ben ik eruit gestapt (niet omdat ik iets tegen PVDA’ers heb, maar omdat er een soort ideologische arbeidsverdeling bestond tussen die organisatie en de PVDA, hetgeen volgens mij de verderontwikkeling van die organisatie in de weg stond, iets wat enkele jaren later blijkbaar uitgekomen is, want die organisatie bestaat praktisch niet meer) .

Een andere keer werd mijn kritiek op een vriendelijke manier genoteerd, maar bleef men gewoonweg op het pad dat blijkbaar door een aantal klein-linkse voordenkers was uitgetekend, verdermarcheren. Ik had de keuze tussen meemarcheren, « ‘t is toch voor het goede doel, en ‘t is toch beter iets te doen, dan niets, om de eenheid wille, en de redenering van een aantal leiders te volgen, omdat zij nu eenmaal de leiders zijn, en het toch wel zullen weten, nee ? », of mijn gevoel te volgen, « ik ben hier gewoonweg mijn tijd aan het verliezen, dus ik kijk liever uit naar iets waar ik meer in zie ». Ik heb toen voor het laatste gekozen.

En de anders-globalistische beweging ? Jaap Kruithof en co zien onder het motto « eenheid in verscheidenheid » kansen in die beweging, die ontegensprekelijk een aantal successen heeft behaald. Daar tegenover staat de kritiek van Dyab Abou Jahjah in zijn open brief aan de anti-globalisatie-beweging (zie http://www.archive.indymedia.be/news/2003/01/45189.php), waarin hij juist stelt dat die verscheidenheid de beweging verzwakt (« Het verzet is verdeeld, ongestructureerd, verward en verliest terrein. »), en dat de beweging niet radicaal genoeg is (« De anti-globalistenbeweging staat nu voor een keuze: ofwel wordt ze een soort 'solidariteitsfestival', elk jaar georganiseerd onder de naam 'sociaal forum'. Ofwel zal ze zich ontwikkelen tot een internationaal volksverzet tegen alle vormen van onderdrukking, uitbuiting en onrechtvaardigheid, gebruik makend van alle nodige middelen om zijn doelstellingen te bereiken, binnen de wet waar deze regels bestaan, en buiten de wet in wetteloze of apartheidsstaten. »).

Ik vind dat de kritiek van Dyab Abou Jahjah op de anti-globalisatiebeweging iets heeft. Het gebrek aan structuur en ideologische eenheid verzwakt die beweging, maakt die beweging minder slagkrachtig, en zij riskeren door de snelle evolutie van de feiten ingehaald te worden.De anti-globalisatiebeweging heeft geen afdoende politieke vertaling gekregen (noch bij de groenen, noch bij klein-links), hetgeen het gevaar beinhoudt dat het zich hier, om in de woorden van Herman De Croo te spreken (ik hoop dat ik nu niet op hidden gezet wordt), om een « paddestoelbeweging » handelt, juist door die intrinsieke zwakheden, door Dyab Abou Jahjah beschreven.

Attac ? Probeert zich zowat op te werpen als de aanvoerder van de anders-globalistische beweging. Bijft daarbij evenwel vrij oppervlakkig in zijn maatschappelijke analyses. Durft blijkbaar niet de marxistische tour op te gaan. Komt niet goed van de grond, en terecht : lijkt mij soms meer op een intellectuelenclubje, dan mensen die op conrete problemen ingaan. De Tobin-taks bvb, is voor de meeste mensen een ver van mijn bed-gegeven, vrij abstract, niet enthousiasmerend. Heeft geen politieke vertaling.

“Klein-links compleet achterhaald en irrelevant ?”
Wanneer ik schrijf dat klein links zich ideologisch een beetje zou mogen vernieuwen , en dat hun socialistisch alternatief heel vaag blijft, maakt jij ervan “compleet achterhaald en irrelevant” : een mooi staaltje van hoe je een karrikatuur van iets kunt maken.


“anderzijds blokkeren we wel, tja wie of wat eigenlijk? “
Klein-links is, dankzij zijn goede organisatiegraad, belangrijk voor de alternatieve beweging. Dankzij de marxistische achtergrond maken zij naar mijn gevoelen vaak goede analyses. Maar daar houdt het dan ook op. Door star vast te houden aan sinds decennia niet meer aangepaste alternatieven, staan jullie ideologische vernieuwing in de weg. Door jullie goede organisatiegraad binden jullie veel positieve elementen, maar voeren veel positieve elementen ook in de ontgoocheling. Gezien de progressieve beweging al klein is, verzwakt de binding van velen aan klein-linkse partijen, die beweging nog. Ik onderschrijf alle oproepen tot eenheid van progressieven. Maar wat zien we ? Vroeger was het PVDA vs SAP, nu is het PVDA vs LSP. En de PVDA moet niet altijd zo onschuldig doen : zij zien zichzelf als enige revolutionaire arbeiderspartij, en dulden naast zich geen partijstructuur die hun ideologisch leiderschap in vraag zou kunnen stellen. LSP van hetzelfde laken een broek blijkbaar, zoals we in deze discussie konden lezen. Men probeert hier voor een klein publiek elkaar de zwarte piet toe te schuiven : zielig, voor hoe dom houden jullie ons eigenlijk ?
In plaats van dat al dat intellectueel potentieel dat door klein links wordt gebonden star blijft vasthouden aan historische concepten en loopgravenoorlogen, zouden jullie misschien beter eens jullie koppen bijeensteken, en een realistisch en enthousiasmerend project op poten te stellen.
Denken jullie nu echt dat de kiezers zo dom zijn ? Stellen jullie je nooit eens de vraag, hoe het komt dat onze boodschap zo slecht aanslaagt ? En hier enkel de pers en de media met de vinger wijzen, vind ik een beetje zwak. Ik denk dat klein-links terecht de laatste decennia rond de 2 % is blijven hangen.

Groetjes,

Jan

Tot op heden geen reactie op bovenstaande gehad ? Lag het aan Evian, aan het goede weer ? Of heb ik gewoonweg over de hele lijn gelijk ? Wouw, ik denk dat ik eens een boek zal moeten schrijven :-)

beste koenraad ,

Ik vrees dat ik slecht nieuws heb .
We zijn springlevend .
Nu als ik je toon zo hoord . Weet ik niet wat te denken over jullie open brief .


jimmy