arch/ive/ief (2000 - 2005)

1) Vrouwen komen er toch beter uit

Zoals in de verkiezingsanalyse van maandag in DIOGENE(S) al gemeld, werd voor het samenstellen van de kieslijsten van 18 mei voor het eerst een nieuwe vrouwvriendelijke wet toegepast. Publicist Eddy Daniëls bekloeg zich daarover, maar in het citaat dat we van hem overnamen had hij het verkeerdelijk over de "contingentering op onze kieslijsten - één derde vrouwen". Dat vond hij "een schande".

Wel, om Daniëls een nachtmerrie te bezorgen: het is nog straffer. Een politiek werkzame lezeres mailde wat de wet echt in houdt: "de helft vrouwen op de lijsten vanaf deze verkiezingen waarvan minstens 1 vrouw bij de top 3 van elke lijst". Voilà. We horen Daniëls al vloeken.

De nieuwe regeling zorgde er voor dat nu één op de drie gekozenen voor Kamer en Senaat een vrouw is: welgeteld 32,7 % van de 113 Vlaamse verkozenen is vrouw. (Bron: de deze week door Jo Noppe en Stefaan Fiers van de KULeuven gemaakte profielschets van de verkozenen van 18 mei). Dat leidt tot een stevige vervrouwelijking van vooral de Kamer, zoals de kranten De Standaard en La Libre ("La montée en puissance des femmes à la Chambre") op dinsdag meedeelden.

In de Senaat verandert er weinig: er werd slechts één vrouwelijke senator meer verkozen dan in 1999. "Mannen blijven boven in de Senaat" kopte De Morgen van 21 mei. In percentages uitgedrukt: 37,5 % van de rechtstreeks verkozen senatoren is vrouwelijk, tegen 35 % in 1999. In deze cijfers zitten de gecoöpteerde en de gemeenschapssenatoren niet verrekend: door hun komst zakte het vrouwelijk aandeel in 99 tot 29 %.

De Nationale Vrouwenraad uitte deze week zijn tevredenheid maar blijft aandringen op een kieswet die de toepassing van het "ritssysteem" (continue afwisseling m/v of v/m) over het geheel van de kieslijsten verplicht maakt.

Overigens werd er deze week op de Nederlandse televisie - waar een nieuwe regering in de maak was - gedebateerd over de problemen die ook Nederlandse vrouwen hebben om in de politiek tot de top door te stoten. Bert Middel van de PVDA heeft daar een boek over geschreven. Hij stelde in 'BMW' dat het politieke bedrijf niet beter of slechter wordt als je er vrouwen in betrekt, maar het is wel representatiever, wel democratischer. De vrouwen in het debat in BMW legden er o.a. de nadruk op dat een sterke vrouwelijke vertegenwoordiging ook leidt tot meer aandacht voor die onderdelen van het samenleven waar vrouwen meestal meer mee bezig zijn. De zorgsector bv. Het onderwijs ook. En laat dat nu net voor de samenleving essentiële sectoren zijn die onder de druk staan van het bedrijfsleven dat daar zo weinig mogelijk belastingen wil voor betalen.

* Vrouwelijke stemkanonnen

Jammer wel dat de populairste Vlaamse politica een Blok-ster is: Anke Van dermeersch (103.185 voorkeurstemmen voor de Senaat). Zij sluit - met dank aan de media - nog net de top 10 van Vlaamse stemkanonnen af. Een top die geleid wordt door Steve Stevaert (604.571) en premier Verhofstadt (573.190).

Bij de vrouwen komt Inge Vervotte op de tweede plaats (96.030, CD&V, Kamer). Op drie staat Freya VDB (89.896, SPA, Kamer).

Aan Franstalige kant is CDH-voorzitster Joëlle Milquet de populairste politica (153.949), gevolgd door Anne Marie-Lizin (PS, 72.097) en jawel, Isabelle Durant (Ecolo, 67.696 stemmen). De drie dames staan hoog in de Franstalige top tien: op 3, 5 en 6. Op 1 staat Louis Michel (389.961), op 2 Elio Di Rupo (364.551) en op 4 nieuwkomer-ex-voetbalvedette Marc Wilmots (MR, 94.877).

Tot slot: op de nieuwe regeringsfoto zal behalve de in het rood geklede Laurette Onkelinx wellicht - zoals een lezeres opmerkte - voor de symboliek ook nog Annemie Neyts staan: "de blauwe excuus-meid voor alle werk".

2) Allochtone volksvertegenwoordigers: van 1 naar 7

In De Morgen, De Standaard en Le Soir vonden we er deze week geen informatie over maar La Libre Belgique van woensdag 21 mei bracht op pagina 5 het artikel "Candidats d'origine étrangère: sept élus directs". Annick Hovine schreef dat Fauzaya Talhaoui (Agalev) in 1999 de enige verkozen allochte kandidaat was. Zondag verdween samen met Agalev ook Fauzaya (met nochtans 12.650 voorkeurstemmen) uit het parlement, maar 7 nieuwkomers raakten wel verkozen: 5 in de Kamer en 2 in de Senaat. Naar geslacht: 3 mannen en 4 vrouwen.

Namen ? Voor de Kamer gaat het om: Nahima Lanjri (CD&V, Antwerpen), Said El Khadraoui (SPA, Leuven), Anissa Temsamani (SPA, Antwerpen), Dalila Douifi (SPA, West-Vlaanderen) en aan Franstalige kant Mohammed Boukourna (PS). Nadat de ministers zullen zijn aangesteld, zal wellicht nog één allochtone plaatsvervanger van uit de PS in de Kamer zitting nemen: Talbia Belhouari.

In de Senaat komen de twee allochtone stemmen, beiden van de SPA: Fatma Pehlivan en Mimount Bousakla (bekend vanwege haar 'troubles' met de AEL).

Al met al levert de SPA dus 5 van de 7 allochtone parlementsleden. CD&V en PS leveren er elk één, MR, CDH en Ecolo geen.

Aan Franstalige kant ontbreekt wel de man die de eerste Belg van Congolese afkomst in het parlement had moeten zijn: Bob Kabamba. Als tweede geplaatst op de lijst van Ecolo, raakte hij met 19.964 stemmen, toch niet in het parlement.

3) Aantal arbeiders naar het parlement: 0

Uit de al vermelde studie van Noppe en Fiers leren we dat geen enkele van de 113 verkozenen arbeider was. Hetgeen niet verwondert als men weet dat er van de 1.188 kandidaten bij de verkiezingen, slechts 24 arbeiders (2 %) waren. De bedienden doen het iets beter met 4 verkozenen (3,5 %) op 253 kandidaten (21,3 % van het totaal aantal kandidaten).

Inzake beroepsgroep vormen de "beroepspolitici" "overduidelijk de grote winnaars", stelden Noppe en Fiers. Ze zijn goed voor 76 verkozenen: 67,3 % van het totaal aantal verkozenen van 113. De tweede grootste groep is die van de zelfstandigen en vrije beroepen: 19 verkozenen (16,8 %).

Fiers en Noppe schreven nog dat wanneer men de analyse per partij maakt, blijkt dat "de beroepspolitici bij het Vlaams Blok - nog meer dan bij de andere partijen - het geheel domineren (82,6 %)." De mythe dat het Blok een partij van de 'gewone mensen' zou zijn, ligt weer eens aan diggelen.

Nota bene: er werd ook één 'werkzoekende' verkozen: Patrick Janssens ...

Merk tot slot nog op dat geen enkele van onze vier kwaliteitskranten (DS, DM, LLB, LS) het deze week nodig vond om het ontbreken van arbeiders-parlementsleden te vermelden; daar waar La Libre toch nog een artikel aan de allochtone vertegenwoordigers besteedde.

4) Nog meer Blok-succes in Brussel

In de dinsdag-editie van De Morgen kreeg het feit dat het Vlaams Blok in het gewest Brussel 38,8 % haalt, de nodige aandacht. De krant waarschuwde voor de strategie die het Blok in Brussel volgt: proberen aan Nederlandstalige kant 'incontournable' te worden (een absolute meerderheid te behalen) om daarna via een blokkering van de Brusselse instellingen het institutioneel raderwerk in België spaak te doen lopen".

Al diegenen in de media en elders die het Blok al dan niet ongewild in de hand werken, moeten over de gevolgen van een Blok-meerderheid in Brussel maar eens nadenken. Als we in België naar Noord- Ierse toestanden willen evolueren ...

Het zal overigens niet alleen het werk van de Nederlandstaligen zijn om het Blok af te remmen, want de racistische partij haalt in de hoofdstad ook heel wat Franstalige stemmen.

Le Soir bracht op 20 mei een onthullend artikel over de opkomst van het Blok bij de Franstaligen in Brussel. Boven het artikel stond getiteld:

* "J'ai voté Vlaams Blok, comme tout le monde ici"

En dan waren er in de Brusselse cafés op maandag nog heel wat te vinden die zich ofwel de moeite niet deden om te gaan stemmen ofwel door de lange files in de hoofdstad afgeschrikt zagen worden en die daardoor niet op het Blok gestemd hadden. Want "Y en a marre des étrangers. J'aime pas leur façon d'être." Een andere die op het Front National stemde: "Moi, j'ai voté FN. Parce que j'en ai assez de voir tous ces ministres nous prendre notre argent."

DIOGENE(S) 55