arch/ive/ief (2000 - 2005)

Agalev terug naar de buiten-parlementaire oppositie?

Als de groenen op zo veel plaatsen onder de kiesdrempel blijven hangen, zal hen dat tot heroriëntatie dwingen. Misschien worden ze wel terug naar de beweging geforceerd, terug naar de basis. Misschien liggen er kansen om de hele oude garde van Agalev te ontbinden en een totaal hervormde politieke beweging te beginnen. Misschien een heuse andersglobalistische partij? Als agalev het aandurft haar partij-elite buiten te gooien liggen er misschien kansen open voor een geloofwaardiger links front? Niet?

Volledig mee akkoord, ik ben nog steeds overtuigd dat groen-andersgloblistisch de toekomst is. Moge de barslechte uitlagen van Agalev een les zijn. Laten we hopen dat dom-agalev niet luistert naar de raad van de liberalen om gematigder te worden!

Progressieve linksen die met Agalev betogen tegen het beleid van SP-a/Spirit en wie er nog in de Regering komt.

Wat is de nut van andersglobaliste sektarisme, arub ?
En wat als anderen beginnen zich te beschrijvren als "rood-andersglobalisten, anarcho-andersglobalisten, ezv. Eendracht maakt kracht, of niet ? ;-)

Is het niet mogelijk dat wij samen, iedereen met zijn eigen doelen, toch erin slagen een gezamenlijk projekt te hebben ? En om dat efficient te kunnen doen is het niet beter als wij meer aandacht besteden aan wat ons verenigt dan aan onze verschillen ?

Naar dat het schijnt ben ik een mens, mijn diersoort kreeg de naam mens. Mijn ouders noemden mij o.a. Guido.

Voor de rest aanvaard ik geen enkel etiket.

De dag dat mensen gaan kunnen samenwerken, ik kijk ernaar uit.

De dag dat alle soorten -isten gaan kunnen samenwerken, pas interessé.

Agalev had blijkbaar gematigd linkse stemmers aangetrokken die het geklooi en gesjoemel van de sp niet zagen zitten, die zijn waarschijnlijk gedesillusioneerd door de Agalev-uitverkoop van armoe terug op de spa gaan stemmen, vermoedelijk voorgoed verloren voor het geloof in gematigd links en correcte politiek. Nie te veel hopen op terugkomst van Agalev, met of zonder herbronning.

Een eerste losse bedenking die door mijn hoofd ging :
Deze uitslag wil wel zeggen dat de enige partij die echt bleef knokken voor migrantenstemrecht met moeite nog één zetel zal halen in het parlement.

Inderdaad niet hopen op de terugkomst van het agalev kiesvee. Maar ik hoop ook niet echt langer op de terugkomst van trotskistisch links of pvda of wat dan ook. Ik zie wel dat er binnen Agalev een deel bekwame mensen zijn die nog met twee voeten en hun kop op straat staan, ook al zit hun lange arm in het parlement. Met het hart op de juiste plaats, en die bereid zijn zich af te wenden van de wegen naar de macht, om weer voor een aantal idealen te vechten, die verenigbaar zijn met die van vele commies, anarchos of sossen.

Ik vermoed dat Agalev Geysels, Jos enigzins met zijn hoofdje in de vuilbak zal stoppen. En dan zullen er allerlei figuren opstaan die zijn plekkie willen innemen. Mensen die een kartel willen met SP.A, mensen die eerst aan herbronning willen doen, machtstrijd,... enfin, een volksunie-scenario, maar dan in 't groen. Ik hoop er alleen maar op dat er een groep mensen gaan zijn die groot genoeg is, en het toch ziet zitten om een volledig nieuw project te beginnen. Ik vindt het jammer dat mensen als Vincent Decroly en Peter Vanhoutte er steeds op hun eentje uitstappen, om die ontelbare anonieme militanten niet te vergeten, die even gedegouteerd zijn in agalev dan u en ik.

Ik wil niet beschuldigd worden van bewust aan te sturen op een scheuring, maar als het nu eenmaal scheurt dat het kraakt, dan vindt ik dat er maar beter iets positiefs uit kan ontstaan.

Volledig akkoord met Stephen: de mogelijkheid voor een links front ligt er. We moeten er op een rustige manier aan bouwen. Zo tegen 2006 of zo... Groen, Links, Democratisch en, vooral, Geloofwaardig.

word je niet gewoon belg als je wil stemmen? zoveel moeite kost dat niet, behalve een van de twee landstalen leren en dat vind ik maar normaal ook.

Ik lees hier een zeer goed voorstel:
groepeer alle kiezers en activisten die links van de SPA/Spirit te vinden zijn tot een andersglobalistische beweging of partij. De kiezers van Agalev mogen meedoen, op voorwaarde dat ze een echte, onbezoedelde andersglobalist als lijsttrekker aanvaarden.
Maar daar begint het: wie kan dat zijn? Hoe maken we dat democratisch uit? en hoe noemen we die beweging/partij?
"Resist" vind ik als naam niet slecht. En als lijsttrekker stel ik Tarik Fraihi voor - of, als het een vrouw moet zijn: Meryem Kaçar.

Een politieke partij, welke ook, kan alleen iets uithalen als haar kiezers haar leiders volledig steunen. Dat is vandaag blijkbaar niet gebeurd. Nochtans, als je in de politiek wil, dan moet je ook de huidige wetten van de politiek aanvaarden en bespelen. Dan moet je dus de weinige echte goede politiekers die je hebt niet afbreken, maar vertrouwen en steunen. Dat geldt evenzeer indien je een nieuwe partij zou willen stichten, (wat zeer moeilijk is en veel tijd vergt).
Dus ofwel kies voor veen 'beweging' die allerleid acties kan doen en indirect invloed uitoefenen, ofwel voor een politieke partij die, in de mate dat zij door kiezers vertegenwoordigd wordt, mee een deel van het beleid kan bepalen... Dat laatste is door Agalev zeker succesvol gebeurd. En dat zal de komende jaren dus even niet succesvol kunnen gebeuren.
Bedankt kiezers...

't Is de schuld van de kiezers, niet van de politici die hun job niet behoorlijk gedaan hebben.

...als je denkt kiezers te kunnen bedriegen met een symbolenpolitiek. Zelf heb ik nog agalev gestemd omdat er mijn insziens geen goed alternatief was maar agalev stond de laatste jaren helemaal niet meer voor anders gaan leven. Ze hebben zich langzaam naar het lichtjes progressieve centrum bewogen waar geen plaats meer was voor echte tegenstanders van de oorlog, voor echte belangrijke milieudossiers voor een serieus discours over migranten en integratie ipv voor symbolen als het migrantenstemrecht of de 3 gr. wiet die we nu mogen bijhebben. Agalev wou zich te populair maken bij het centrum en heeft daardoor z'n achterban verloren, een nieuwe partij is misschien wel de oplossing ja, eventueel zelfs met jahjah.
Maar laat het geen los verband van allerlei tegengestelde visies worden. Communisme is geen andersglobalisme en islamisme al zeker niet.

Beste Erik,
Ik denk juist dat dit een goede zaak is voor het migrantenstemrecht. Let op, dat Agalev verloor natuurlijk niet. Maar de winst van het kartel gaat om verschillende redenen druk genereren t.v.v. migrantenstemrecht:

1. sossen scoren zwaar bij de migranten. Sossen zullen ook wel eens de grootste partij willen worden.
2. VLD leert dat ze niet wordt afgestraft voor een meer centrum-gerichte koers. Zal zich niet meer zo sterk verzetten tegen migrantenstemrecht m.i.
3. MR zal nu niet meer tegenstemmen.
4. SP.a zal veel te zeggen hebben nu.
5. Mogelijkheid tot kartel-vorming met Agalev?

Kweeni, ik zou niet al te pessimistisch zijn m.b.t. migrantenstemrecht...

afwachten alleszins.
groeten,
TUc

Hoe beïnvloedt men verkiezingen? Blijkbaar is de VLD erin geslaagd AGALEV van de kaart te bashen en echt wel onterecht.Is men dan vergeten welk werk Boutmans op ontwikkelingssamenwerking heeft geleverd, hoe Taveniers de vogelpest snel onder controle kreeg, de zinnige argumenten van Dua over isolatie,... Hoe durft een partij als VLD Agalev aan te vallen, we zijn nog niet vergeten hoe Rik Daems (VLD)door zijn geklungel verantwoordelijk is voor de zelfmoord van een aantal ex-sabeniens. En hoe 'da arrogant joenk' Verhofstat met zijn 'sociale' maatregelen (regelrechte leugens) de belastingen evenredig verlaagt voor iedereen (maw nettowinst voor hoge inkomens).

Wat je AGALEV kan verwijten is dat ze niet als 1 blok hebben geageerd en zich hebben laten doen, blijkbaar hadden ze op bepaalde momenten wat te veel 'gesmoord' om te beseffen wat de neoliberalen aan het aanrichten waren.

Tot slot wil ik niet beschuldigd worden van een AGALEV militant te zijn, maar na wat ik nu heb gezien ga ik er volgende keer zeker op stemmen (nu ik het niet gedaan heb)

Het hele scenario staat in detail beschreven in het boek: "De groei van groen" , uitgeverij Houtekiet. Daarin wordt deze verkiezingsuitslag als mogelijkheid volledig met oorzaken en al uit de doeken gedaan. Dit boek verscheen drie jaar geleden, dus dit scenario was bij Agalev gekend.

Ik raad iedereen aan dit boek ter hand te nemen, want de oase van ideeën die het verder nog bevat zullen de toekomst bepalen. Agalev is nooit een star propagandapartijtje als pakweg de PVDA geweest, maar een partij met ijzersterke ideeën en een permanente zoekhouding. Er staan een aantal vertalingen in van werk van hedendaagse filosofen, (oa rond multi-culturaliteit) die iedere denker doet blozen. Als het nu in partijverband of ander verband is, de stelling blijft: de toekomst zal groen zijn, of niét zijn.

Het probleem van Agalev lijkt mij de spanning, om niet te zeggen kloof, tussen een idealistische achterban en een realistische politieke leiding.
Maar iedereen zou moeten beseffen dat politiek vandaag een bedrijf apart is, zoals de zakenwereld, met eigen regels en vereisten, die inderdaad in tegenspraak kunnen zijn met de idealen van een welmenende en weldenkende achterban.
Er is een verschil tussen een beweging en een partij. Een partij is een instrument. Het moet goed georganiseerd en geregeld zijn als men het als middel wil gebruiken om het gedachtengoed van de beweging in beleidslijnen om te zetten. En zelfs dat kan dan alleen ten dele.
De harde realiteit is nu eenmaal dat men hier onmogelijk van twee walletjes kan eten als men niet de meerderheid heeft. Het is dan ofwel content zijn met een gedeeltelijke deelname (in verhouding tot de behaalde stemmen) ofwel géén deelname in het beleid.
En als men deelneemt, dan is het opnieuw ofwel content zijn met de behaalde resultaten (als je maar tien procent van de zetels hebt kan je niet voor honderd procent resultaten halen in een democratie!) ofwel ook dàt niet de moeite vinden en helemaal géén resultaat halen.
Volgens mij moeten de groene partijen de regels van het democratisch spel nog wat beter leren kennen en aanvaarden en ze zelf leren toepassen, en tijdelijk water in de wijn durven doen als het om resultaat boeken gaat. Als men dat niet wil en liever een nieuwe partij opricht, dan begint het hele spel gewoon van voor af aan. Als men daarentegen buiten de politiek wil blijven, met andere woorden ook niet met een minderheidsvertegenwoordiging content is, dan kan men geen beleidsmaatregelen verwachten die zij het ook maar een beetje met het groene gedachtengoed stroken.
Het milieu dat 'te kostbaar was om in handen van de groenen te laten', is nu in handen van de liberalen en de roden. Zien hoe dat evolueert nu er geen groene politiekers meer mee mogen spelen...

Agalev heeft hun eigen graf gedelgd door het mee goedkeuren van de ondemocratische kiesdrempel en subsidies af te pakken van de natuurverenigingen (hun trouwste stemmers tot nu).

LeFou, volgens mij kan communisme maar al te goed andersglobalisme zijn. Als ik me niet vergis is de beweging van landloze boeren in Brazilië MST marxistisch. En het werkt daar!

Maar al eerder gezegd hier: dat is een DEMOCRATISCH en PROGRESSIEF gegeven, zelforganisatorisch en gericht op de behoeften van de mensen, niet op de grote dogma's maar op de huidige realiteit.