Als het er op aan komt,promoot Knack toch weer Verhofstadt

Knack-hoofdredacteur Rik Van Cauwelaert is één van de meest aimabele mensen binnen de Vlaamse pers; iemand ook die het voorbije jaar de dialoog met DIOGENE(S) niet uit de weg ging. Onlangs liet hij nog weten, in een mailtje dat "de nieuwsbrief vaak talk of the town is in het wereldje. Voortdoen! Ook al zijn we het vaak oneens."

Herinner u ook hoe Van Cauwelaert in een Terzake-uitzending zeer scherp was voor Verhofstadts bemoeienissen met de pers. Ongewoon.

Maar deze week keeg de blauwe premier in Van Cauwelaerts weekblad wel bijzonder veel positieve aandacht. Hoe je het weekblad ook op je leestafel legde, altijd zag je Hem. Helm op, in het groot op de cover. Genoegzaam glimlachend op de achterflap (met dank aan de VLD die de advertentie betaalde).

Binnenin vond je het "omslagverhaal" "macht en onmacht van de premier". Daarna volgden interviews met ex-premier De Haene en huidig-premier Verhofstadt. Verhofstadt wordt in een titeltje bij een foto omschreven als "een heel gewoon man".

* "Bange blanke man vooral bang voor ... de premier ..."

Dan was er nog dat bizarre stukje van Ann Peuteman: "Omdat hij het nog zo slecht niet doet".

Peuteman leidde haar artikel in met deze conclusie: "Als het aan het sociale middenveld en een aantal uiteenlopende belangengroepen ligt, mag Guy Verhofstadt nog een tijdje premier blijven. Als hij maar weet dat ze hem met argusogen blijven volgen."

Tiens, met wie sprak Peuteman dan wel ? Ze schrijft: "Het leek zo'n simpele vraag: welke drie mensen komen voor u in aanmerking om eerste minister van België te worden ? Maar van de ongeveer vijftig organisaties, belangengroepen, ondernemers en andere belangrijke Vlamingen die Knack contacteerde, was minder dan de helft bereid kleur te bekennen." Volgens Peuteman gaven de weigeraars allerlei redenen op; waaronder ook deze twee: "Wij hangen van overheidssubsidies af" en "Ik ben mijn carrière nog niet beu". "De bange blanke man betaat en is vooral bang van ... de premier" besloot Peuteman.

* Om in te kaderen en op te hangen in alle journalistenscholen

Even verder lazen we: "Uiteindelijk noemden achttien Belgen uit onder meer de culturele sector, het bedrijfsleven, de academische wereld, belangengroepen en middenveldorganisaties in totaal 49 namen" (van gewenste premiers).

Bekijkt u dat zinnetje nog eens. De lange opsomming wekt de indruk dat hier een breed spectrum van de samenleving zijn zeg deed. Het getal 49 - dat anders dan de 18 die zich uitspraken, wel als getal vermeld wordt - versterkt nog de indruk dat het om veel mensen ging.

Maar neen: Peuteman brengt een artikel van twee pagina's over de premier op basis van uitspraken van 18 mensen waarvan ze er slechts één met naam vermeldt: Michel Vandenbosch (GAIA). Op basis van die beperkte, mysterieuze groep oordeelt Peuteman dat voor "het sociale middenveld en een aantal uiteenlopende belangengroepen, Guy Verhofstadt nog een tijdje premier mag blijven."

Om in te kaderen dit artikel en op te hangen in alle journalistenscholen. Straf staaltje van tendentieuze journalistiek ...

Het wordt nog straffer als Peuteman Frank Vandenbroucke gaat bewieroken en Stefaan De Clerck afschrijft. Het opschrift bij een foto luidt: "Stefaan De Clerck wentelt zich even graag in bescheidenheid als in zijn ondertussen haast legendarische wolligheid." Is dit nu de visie van de 18 of van de 1 (Ann P.) ? U hebt er het raden naar. Wel geeft Ann P. nog mee dat "een stem voor CD&V in plaats van voor de VLD, er kan voor zorgen dat de socialistische familie het sterkst wordt". En dat is toch wel het ergste dat kan gebeuren. Met andere woorden: stem zeker niet op de CD&V.

* Willy weet het: "paars gaat het goed doen"

Onder de 'kop' "Wie redt het vaderland ?" vind je in Knack op de pagina's 24/25 andermaal een glimlachende premier.

De tekst hier (een verzameling korte uitspraken) leert ons wel wie de 18 waren. We sommen ze even op (in ongeveer de volgorde van Knack): Jacques De Toeuf (artsenleider), Gerard Alsteens (cartoonist GAL), Jef Vermassen (advocaat), Mohammed Chakar (Marokkaanse verenigingen), Walter Zinzen (ex-VRT), Marc Justaert (Christelijke Mutualiteiten), Hugo Verhenne (Kristelijke beweging gepensioneerden), Hugo De Greef (Brugge 2002), Jan Hoet ("cultuurpaus"), Eric Goeman (Democratie 2000), Michel Vandenbossche (GAIA), Baron Paul Buysse (Bekaert), Toon Colpaert (oa Vlaams havencommissaris), Jan Callebaut (Censydiam) plus de professoren Carl Devos, Jan De Maeseneer en Koen Pelleriaux.

Ziedaar het Vlaamse middenveld ... Er was een tijd dat men kon verwachten van Knack-journalisten dat ze even doorgestudeerd hadden en geleerd hadden wat 'representativiteit' inhoudt. Maar blijkbaar hoeft dat tegenwoordig niet meer. Als het eindresultaat maar het gewenste kleurtje heeft.

Het blauwe overwicht in de Knack van deze beslissende verkiezingsweek werd nog een stuk donkerder want van wie krijgen we in het "Kroonraad"-'interview' de wereldvisie ? Toch wel van een andere blauwe vaste (adverterende) waarde bij Knack: good old Willy De Clercq. En Willy weet het: "paars gaat het goed doen".

Op de achterflap kan zijn vriend Gie de tevredenheid zelve zijn. Zijn naam hoeft er nu niet meer bij. Wat zou het: dit is al zijn 14de foto in de Knack van 14 mei. Neen, nu is het tijd voor dé verkiezingsboodschap: "Ons land staat er weer."

Tja, in tijden van verkiezingen, herkent men zijn vrienden. Mag Knack straks bij het aantreden van Verhofstadt II weer op primeurs rekenen ? Moeten we Knack dat zich zo graag een 'air' van 'neutrale objectiviteit' aanmeet, dan toch klasseren als "een rechts weekblad" (zoals een lezer van de Knack- 'bijlage' MO* onlangs schreef) ?

P.S. Toevallig - heel toevallig uiteraard - bracht het linkse weekblad Le Journal du Mardi deze week geen blauwe maar een roze achterkantman: Elio Di Rupo. Voor de achterflap van LJDM deed die zich de moeite om lachend op de foto te verschijnen én een briefje "aux progressistes" bij te voegen. Een briefje over de keuze die we op 18 mei maken. De Franstalige politicus - die volgens die andere grote progressief, Guy Verhofstadt, een aarts-conservatief is omdat hij nog in de tegenstelling links-rechts gelooft - roept op om deze klare keuze te maken: die tussen solidariteit en egoïsme. Een keuze die de Vlaamsche media ons zelden presenteren.

arch/ive/ief (2000 - 2005)