Zijn we nog baas in eigen hoofd?

Voor een student economie en voor iedereen die het wil maken in deze wereld, is het belangrijk een zo scherp mogelijke analyse te maken van hoe de globale economische dynamiek in mekaar zit en welke de krachtsverhoudingen zijn. Men heeft er bovendien alle belang bij de eigen plaats daarbinnen op een objectieve wijze, wars van enige emotionele afhankelijkheid te bepalen.

Omdat te doen is het prioritair dat men leert wat men aan de media heeft en welke hun functie is binnen de krachtsverhoudingen. Hoe vervormen ze de realiteit en hoe beïnvloeden ze onze perceptie van feiten teneinde de economische en politieke dynamiek te sturen. Inzicht daarin is belangrijk opdat we de controle over ons eigen denken zoveel mogelijk behouden.

Wie over het vermogen beschikt een correcte analyse te maken zal beter gewapend zijn om zich te handhaven en doeltreffender te functioneren. Hoe scherper de analyse, des te groter de vrijheid, des te meer controle men heeft. De correcte analyse zal niet in iedere omgeving aanvaard worden. Belangrijk is dat men kan kiezen of men met die analyse in de openbaarheid treedt of niet en wanneer men dat doet.

Daarom is het van belang een zo onafhankelijk mogelijk denken te ontwikkelen. Dat is niet eenvoudig, aangezien we de oorlogslogica door de media met de paplepel al kregen ingelepeld. Toch is het ontwikkelen van een analytische, kritische en onafhankelijke geest essentieel om te vermijden dat men voor de kar gespannen wordt van personen en/of groepen ten bate van hun belangen en ten koste van de onze. Verontrustend is dat intellectuelen, onder meer economici, in de val trappen en rustig de oorlogslogica blijven slikken.

De beursterugval van de afgelopen drie jaren heeft honderdduizenden gepensioneerden hun pensioen gekost en miljoenen mensen hebben hun spaarcenten zien verdampen. Om dergelijke drama's te vermijden heeft men maar één wapen en dat is denken, denken en nog eens denken.

Concreet betekent dat voor onze situatie hier en nu, voor de Europese en meer bepaald de Belgische economie, dat we ons trachten te onttrekken aan het kuddedenken en een objectieve analyse maken van de factoren welke de kracht van onze maatschappij in het gedrang brengen.

Veel belangrijker dan de hoge belastingdruk is de rol van de verzuring, de onverdraagzaamheid en in het bijzonder het racisme en de positieve discriminatie van blanke autochtonen. Het hanteren van huidskleur als criterium bij aanwervingen is onwetenschappelijk en kost ons land veel geld.

Welke is de logica die hierachter schuilt? Na de tweede wereldoorlog heeft de US-administratie - dit is niet het Amerikaanse volk – de hele wereld opgeruid tegen de Soviet Unie. Een groot deel van de Belgische bevolking heeft zich aan die hersenspoelingen nogsteeds niet onttrokken.
Teneinde haar macht te bestendigen en vergroten heeft de US-adminstratie een vijand nodig. Na de val van de Sovietunie op 26 december 1991 schoof de US-administratie dan ook onmiddellijk een nieuwe vijand naar voren om de wereld te verdelen en verzwakken: de moslims. Moeilijk was dat niet, de US-administratie was al betrokken in een omvangrijk sociaal-economisch deficiet in het Midden-Oosten en natuurlijk hadden ze de olie al op het oog, dé sleutel bij uitstek tot de macht. Een mondiale anti-islampropaganda met behulp van het machsinstrument media lag voor de hand.

Deze internationale oorlogspropaganda speelt een belangrijke rol in de ontplooiing van het racisme en de onverdraagzaamheid binnen de Vlaamse maatschappij. Er bestaat een synergie van deze propaganda met de verzuring binnen onze samenleving. De individuële behoeften van het extreem rechtse electoraat aan een vijand past prima in de verzwakkingsstrategie van de US-administratie.
Jammer genoeg heeft wat in dit land moet doorgaan voor democratische partijen de afgelopen decennia weinig blijk gegeven van doorzicht in de mechanismen waarvan wij de speelbal zijn.

Prioritair, teneinde de verzwakking van ons land een halt toe te roepen, is dan ook noodzakelijk iedere emotionele afhankelijkheid te ontmaskeren en constructieve en éénmakende initiatieven in ons politieke landschap de aandacht te geven waar ze recht op hebben.

Een land dat een deel van zijn bevolking onderdrukt en uitsluit, ondermijnt zichzelf. Het respecteren van de gelijkwaardigheid van mensen, ongeacht hun cultuur en levensbeschouwing is essentieel voor de toekomstige welvaart van ons land. Het zilverfonds is niet meer dan een boekhoudkundige truuk. Voor demografische redenen is het noodzakelijk per jaar 15.000 nieuwe Belgen in te voeren.

In de huidige context is het dan ook niet erg verstandig nieuwe initiatieven die niet betrokken zijn in het machtscomplot a priori af te wijzen. Het verdient op zijn minst aanbeveling de analyse die door Dyab Abou Jahjah wordt gemaakt, aandachtig te lezen. Er valt heel wat te zeggen voor de stelling dat hij een belangrijke rol kan spelen in het herwinnen van de kracht en het evenwicht van ons land, zonder dat we daarom voorbij gaan aan de kwaliteiten van andere politieke actoren.

We moeten vaststellen dat de politieke wil om een grondige en correcte analyse te maken van de rol die wij spelen in de polarisatiebehoeften van de US-adminstratie bij de machtspartijen niet of weinig aanwezig is. Het is niet omdat corporate America ons in een wurggreep heeft, dat we daar blind moeten voor zijn en geen pogingen mogen ondernemen om ons daaraan te ontrukken.

Nationaal zijn Dyab Abou Jahjah en RESIST de enigen die op een onafhankelijke manier de emancipatie van de allochtone gemeenschap verdedigen, de enigen die oprecht naar de sociale rechtvaardigheid streven die ons land zo broodnodig heeft. Op internationaal vlak maakt Abou Jahjah een onafhankelijke analyse van de internationale krachtsverhoudingen. Info: http://www.arabeuropean.org

Dyab Abou Jahjah zou het parlement de nodige zuurstof kunnen leveren om te komen tot een cultuuroverstijgend en verrijkend samenleven in wederzijds respect.

Een stem voor RESIST is dan ook een stem van betekenis en met doorzicht.

Lees ook: 'De hersenschim van de onderdrukte moslimvrouw' door Nadia Fadil op http://www.kifkif.be/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=18

arch/ive/ief (2000 - 2005)