arch/ive/ief (2000 - 2005)

Geen academische lezingen, maar een poging tot concreet basisdemocratisch werken, niet grootschalig met een hele hoop gesubsidieerd geld maar kleinschalig op basis van vrijwilligerswerk en vrije donaties, niet in luxegebouwen die te veel geld kostten, maar op gekraakte grond in eigen bouwsels vervaardigd met grotendeels geschonken materiaal,...

Het actiekamp in d'Hoppe schiet goed op. Velen komen een (of vele) handje(s) helpen. Donderdag was er vergadering tussen de bezetters en de bob, de eisen van de activisten werden er nogmaals kenbaar gemaakt. De politie komt wel es een kijkje nemen, maar laat de bezetters over het algemeen met rust. Van Fort, zijn vriendjes en fascisten hebben we nog niet erg veel last ondervonden. 's Avonds en in de weekends komen er vele buurtbewoners en andere sympathisanten een kijkje nemen. Een aanzienlijk deel besluiten te koken voor de bezetters, anderen bieden bouwmaterialen, voedsel,... aan. Minder goed nieuws is dat de buurtvergadering van vrijdagavond meer bob'ers aantrok dan buurtbewoners.

Na het opstaan begint de dagelijkse zoektocht naar warme koffie, werkelijk een dag als een andere. "Ik had er onszelf opgezet om te koken maandagavond, maar een van de bezoekers heeft dat geschrapt en zijn naam op de kooklijst gezet", vertelt een van de bezetters terwijl wat mensen wakker trachten te worden bij een kop sterke koffie. Ondertussen komt de eerste van een reeks ladingen paletten, deuren en ander hout aan. Materiaal wordt uitgeladen, de keuken en de living opgeruimd, terwijl anderen doorgaan met het bouwen van boomhutten, minder bruikbare paletten tot brandhout hakken nog wat materiaalinkopen doen, een zoektocht achter brood beginnen en medewerkers voor een dag of weekend binnendruppelen. Na de middag een discussie over hoe we het gaan aanpakken met de nieuwe keuken. Na een tijdje wordt er een consensus gevonden, en begint men met de uitvoer van het plan. Een paar harde werkers zou nog tot lang na zonsondergang, met behulp van zaklampen, doorgaan met timmeren om de nieuwe keuken zo snel mogelijk af te maken. Hun werk slechts onderbroken door een stevig avondmaal, gebracht door sympathisanten, en een vergadering. In de namiddag krijgen we behoorlijk veel bezoek, velen uit de wijde omtrek van het kamp. Opvallend veel zestigers vandaag, die in hun zondagse kleren van de ene verbazing in de andere vallen en hun ogen de kost geven tijdens een uitleg door bezetters.

Alhoewel ik eerder wel plande om naar de tweede editie van het bsf te gaan, prefereerde ik in d'Hoppe te blijven. Niet dat ik iets tegen dat bsf heb, maar ik voel me er gewoon niet bij betrokken. Bovendien ben ik liever bezig met concreet werken aan een betere wereld, dan aan een dagje Brussel met vooral veel blabla. En blijkbaar waren er ook vele anderen in de Belgische beweging die zaterdag ofwel vonden dat ze beter andere dingen konden doen, ofwel helemaal geen zin hadden in een dagje bsf. Hopelijk beginnen ngo's en andere organisatoren eindelijk es door te hebben dat het niet op basis van veel subsidies, centralisatie, enkele tientallen medewerkers die een te consumeren programma klaarstomen,... is dat de Belgische beweging een brede beweging zal worden. Hiermee wil ik zeker niet beweren dat lokale acties het enige middel zijn om de beweging verder op te bouwen, noch dat sociale fora zinloos zijn, maar een andere aanpak van die fora lijkt me dringend en noodzakelijk. Al heb ik daar zelf ook geen pasklaar concept voor.

Hoo-ray for mudcatch! :)

Hou ons op de hoogte joeri!

Ik had er ook niet zoveel zin in maar ben toch naar het BSF gegaan. Omdat ik een antwoord klaar wil hebben voor mensen die zeggen dat de andersglobalisten tegen alles zijn maar zelf niet met een alternatief komen. Ik wil kunnen weerleggen dat de andersglobalisten enkel stenen smijten, Woodstock-achtige festivalletjes organiseren maar niet weten waar het over gaat, wat die globalisering nu precies inhoudt en wat er aan te doen valt. Eén keer per jaar samenkomen om hierover de koppen bij elkaar te steken leek mij geen slecht idee.

Het is echter spijtig dat op het BSF de discussies soms enkel door experten te volgen en zeer theoretisch zijn en dat de participatiegraad laag is.

Ik had het gevoel dat ik in plaats van naar het BSF te gaan evengoed kon gesurfd hebben op het net of wat brochures en boeken gelezen hebben. op het BSF werd vooral informatie gegeven, veelal over complexe onderwerpen en op een te korte tijd.

Misschien moeten we inderdaad afstappen van het idee dat een dergelijk forum nodig is om te bewijzen dat je ook inhoud hebt. Via concrete acties zoals in d'Hoppe, trainstopping, feest van het verzet en het lappersfort maak je ook duidelijk aan de buitenwereld waar je voor staat.

Maar is de oplossing dan dat de discussies door experten gevoerd worden in aula's terwijl de radicalere en niet 'georganiseerde' activisten in boomhutten zitten te denken over de verdere opbouw van hun actiekampplaats?

Of kan het dat die twee naast elkaar doorgaan zonder dat dit tot verdeeldheid, onduidelijkheid en andere toestanden leidt?
Het lijkt me sowieso interessant om van elkaar te leren.

Meer concrete acties en actiemethoden kunnen in het vervolg misschien opgenomen worden in het BSF? (de vorige keer was er wel een workshop 'Lappersfortbos', hoe is dat eigenlijk afgelopen?)Workshops: wat zijn je rechten als acitivist, media-activisme, hoe zet ik een lokale actie op poten, blokkagetechnieken,...Zodat de diehard activist en de mensen die meer van doen houden ook hun gading vinden op het BSF.

De workshops en debatten op het BSF interessanter maken kan misschen via kleinere groepen en door vanaf het begin zeer interactief te werken met meer toehankelijke discussietechnieken.

Ik weet het ook niet zo goed Joeri, maar ik hoop dat we de stem van de ngo's hierover gaan horen. Op indymedia laten ze niet van zich horen, misschien verschijnt er hierover enig kritisch en tegensprekelijk denkwerk in MO. (lezersbrieven schrijven kan een aanzet zijn :)

ik zit er stikvol mee, met blauwe plekken, van het sleuren met balken, het wegschieten met een koevoet, het leegghalen van zolder en kelder voor bruikbaar materiaal. ik denk nie dat ik mij op 't bsf builen zou gelopen hebben.

Ik vond het nuttiger om met iets concreets bezig te zijn, iets wat belangrijk is, iets wat op zijn minst al het effect heeft de moraal van de plaastelijke bevolking op te krikken en wie weet...

Ik heb geen behoefte aan praatbarakken. Ik weet waarom en waarmee ik bezig ben en ik hoef mij hiervoor echt niet te verantwoorden, het verantwoord zichzelf, een praatbarak is daarvoor niet nodig. De wetenschap dat op hetzelfde moment andere mensen rond gelijkaardige en andere thema's concreet actie aan het voeren zijn, dat ik een klein radertje ben in een netwerk van netwerkjes, over de hele wereld verspreid, waarin activisten met concrete zaken bezig zijn, de wetenschap dat ik in rechtstreeks contact sta met andere radertjes in die netwerkjes, hier en over de halve wereld verspreid, dat ik op die radertjes en die netwerkjes een beroep kan doen, voor concrete hulp en ondersteuning van zij die dichtbij zijn, voor gedachtenuitwisseling en brainstorming met zij die veraf wonen en dat zij voor hetzelfde bij mij terecht kunnen... dat is volgens mij de essentie. Gerformaliseer en gestructureer, het creëren van een bovenbouw die zich al snel als "hogerhand" gaat beschouwen (ergo de organisatie van het forum) zonder daarvoor ook van iemand een mandaat gekregen te hebben (of zelfs nog maar gevraagd) daar heb ik echt geen behoefte aan.

Een bsf dat groeit vanuit de grassroots, graag, dit bsf der professionelen krijgt van mij geen prioriteit.

Patdagasch heeft meer kans mij van mijn hoogtevrees af te helpen en mij boven in de boom te krijgen (of toch ten minste in de keuken) dan dat men mij naar dat soort bsf krijgt.

Sander, ik wist dat ik iets vergeten was, dju toch, en moest ik dan juist die moddercatch vergeten te vermelden? :-) btw, blok ze! :-p

Elke:
Tuurlijk is het goed om met veel mensen uit de beweging regelmatig samen te komen, maar dan wel op een gelijkwaardige basis, niet de traditionele meerderheid die luistert naar een kleine minderheid (daarvoor kunnen we ook gewoon de tv aanzetten dezer dagen)

die workshop van Lappersforters vorige keer is tot stand gekomen doordat die Lappersforters er een lokaal gekraakt hebben:-)

" Ik weet het ook niet zo goed Joeri, maar ik hoop dat we de stem van de ngo's hierover gaan horen."
Ik zou het vooral interessant vinden moesten bepaalde van die ngo's (en dan vooral de betaalde krachten) es luisteren en kijken naar andere stemmen en manieren van werken in de beweging en handelen naar wat ze daaruit leren; dat zou al een begin zijn (bij sommigen zou het vooral een cultuurshock geven, maar kom).

Joeri,
Misschien moeten we gewoon een keer een BSF opzetten. Basis Sociaal Forum. Ik dacht dat het BSF niet elk jaar meer gaat georganiseerd worden, maar om de twee jaar. Ik denk dat de trend duidelijk is. De eerste keer wou iedereen erbij zijn om te kijken wat zo'n Sociaal Forum net was (Potro Allegre had harten gestolen, en als je zoiets naast je deur in BXL krijgt, dan moet je daar toch heen?).

Maar er zat weinig achter. Vanaf editie twee blijven mensen weg. Het BSF is dus misschien niet slechter geworden. Het kan evengoed zijn dat het nooit goed is geweest, maar dat de eerste versie om andere redenen meer volk trok. Ik herinner me dat versie 1 ook al kritiek kreeg op enkele cruciale punten.

Misschien is het eens de beurt aan de basis om een BSF op ze zetten? Als dat een succesvol initiatief is, hebben we een sterke grond om in het vervolg te claimen dat zo'n BSF niet voor betaalde NGO-krachten alleen is.

Beste groeten,
TUc