arch/ive/ief (2000 - 2005)

Het Belgisch Sociaal forum, wat een flop. 1000 mensen voor een forum dat voorzien wat op 10 of 20 keer zoveel mensen. 500 van die 1000 mensen waren dan nog hoogst waarschijnlijk professionele krachten uit de NGO wereld. Workshops waar niemand aan deelnam. Stands die niemand bekeek. Een 'manifestatie' waar enkel de wereldbol van Oxfamsol aan deelnam. Optredens waar niemand naar keek. Wat pit en kracht waren volkomen afwezig. 't Deed wel zeer aan m'n hart. Hoewel het ook wel te verwachten was.

Allerlei wilde voorstellen gaan dan rond: opspitsen in een Vlaams en een Waals sociaal forum, een Vlaams sociaal forum volgend jaar gecombineerd met Mano Mundo,... Ik geloof er niet in. Iemand die hier wel goeie ideeën over heeft?

Konden we veel anders verwachten?
TUc

Zo grof als het was had ik het niet verwacht, al had ik wel een zeer lage verwachting. Maar wat doen we nu? Maar ophouden met sociale fora?

Het radicale deel van de beweging is er niet bij, wat de sfeer heel wat minder maakt.

Slechte mobilisatie, geen media-aandacht, geen reclame...

Zuurstoftekort?

de reden waarom dat dit forum zo grandioos mislukt was ligt ongetwijfeld in het organisatie model dat gehanteerd wordt. zoals gebruikelijk in NGO structuren werd er nog gewerkt met een top-down model waarbij enkele grote NGO's bij elkaar zitten en dan alles doorsturen naar hun basis.

De meeste actiegroepen, en het meest interessante deel van de antiglobalisatie model (vooral bij de zogenaamde grassroots bewegingen) denkt echter steeds meer in een netwerkmodel waarbij alles meer vanuit de basis moet komen, het gijzelen van het Belgisch sociaal forum door ngo's is gewoon een gevolg van het tekort van aandacht voor die basis, mensen komen niet af als je gewoon een weekje op voorhand een mailtje stuurt met de info, mensen moeten zelf actief zijn. Op deze manier vermijd je ook een onnodig gigantisch budget dat beter in een effectieve organisatie van de basis van de antiglobalisatiebeweging in belgie was gestoken. een budget van 88.500 euro kon beter in andere dingen gestoken worden,
KAmpên en ontmoetingen van die grassroots bewegingen zijn overigens veel goedkoper en veel effectiever dan die top-down organisatie van evenmenten, no-borderkampen, rainbow gatherings, gpa-conferences zuigen minder geld op en zijn veel effectiever

next time better???

Iedereen was gewoon al aan het blokken voor de examens. Alles aan de unief en de hogescholen ligt plat. Volgens mij verklaart dat veel meer dan de structuur. Het is praktisch onmogelijk om die mensen nu te bereiken behalve de harde kern en die zijn wellich niet geïnteresseerd in een praatbarak.

Als ik een hele week heb zitten krabben en schuren, boren en beitelen, zagen en kloppen, heb ik in 't weekend echt geen energie meer over om nog een poot te ver uit huis te zetten. Het weekend is er om de écht belangrijke dingen in keuken huis en tuin op orde te brengen, die in de week niet konden gebeuren wegens tijdsgebrek. Ik zou wel willen part-time werken, maar als mannelijk lid van de samenleving heb ik daar in de praktijk blijkbaar geen recht op. Ik zou me dan verregaander kunnen engageren in projekten die ons samen vooruit kunnen brengen. De maximum haalbare arbeidsgraad van de liberale overheid leidt ertoe dat mensen leeg en futloos achterblijven. Het weekend blijft dan over om te recupereren, om de volgende werkweek aan te kunnen. Als je echt sociale fora bij de mensen wil brengen, stap dan zelf naar de mensen toe in plaats van ze de helft van 't land te laten afreizen om zich te verenigen. Kleine lokale projekten, met steun van plaatselijke mensen en toelating van hogerop, zullen meer effect teweegbrengen dan eenmalige, grote evenementen. Toch had ik er wel willen zijn. De geest is sterk, maar het lichaam heeft zijn beperkingen.

Ik kan je redenring wel voor een groot stuk volgen hoor, maar "toelating van hogerop"? Zouden we "hogerop" niet beter gewoon afschaffen en verder werken aan netwerking? Zodra er een "hogerop" is verliest die gewoon contact met de basis, dit zal ook wel voor een stuk de kleine opkomst verklaren.

Inderdaad, lokale initiatieven zijn een stuk haalbaarder, en het concrete trekt ook meer aan dan het abstracte. Bovendien zit ik voor een stuk met hetzelfde probleem als jij, als alleenstaande is deeltijdse arbeid ook niet echt een haalbare kaart en anderzijds zal mijn werkgever (een kleine organisatie) de voorkeur geven aan deeltijdse tewerkstelling voor mijn collega die pas moeder geworden is, en dat is niet eens onlogisch.

Waarom proberen we het zelf dan niet? Waarom groeperen we ons niet met enkele meer radicale krachten en zetten we zo de ngo's onder druk? Hoe komt het eigenlijk dat er niet meer interesse is vanuit radicalere hoek? We kunnen toch de sociale fora toch niet laten recuperen door de grote ngo's?

op zaterdag 10 mei bezocht ik de kortrijkse wereldwinkel om een cadeautje te kopen voor mijn vrouw die nu ook de rol van mama op zich neemt! wat stelde ik daar vast? ik stelde vast dat er een pakket van liefst 150flyers op de toonbank lagen betreffende het belgisch sociaal forum. deze werden aan de wereldwinkel bezorgt de maandag voordien. keer op keer als de ngo's promotie moeten maken voor evenementen (betogingen, acties,....) komen ze een week op voorhand aanzetten met promotiemateriaal. is dit een gekozen strategie? of zijn ze gewoon niet professioneel genoeg wat betreft public relations/promotie. nochtans kennen ze de methodieken van de multinationals, zelf kennen ze er niet te veel van.
trouwens, ik kreeg ook geen enkele aankondigingsmail en op indymedia stond ook niet veel te lezen (in oorlogstijd kreeg ik zowel mails van de wereldwinkel, attac, bsf,...p)