Abou Jahjah tijdens kopstukkendebat: "Hé, ik ben hier de enige linkse."

Donderdag sloeg het verkiezingscircus zijn tenten op in het Pius-X college in Hoboken. Nadat in de voormiddag alle partijen de kans hadden gekregen om in aparte workshops een groep geïnteresseerde leerlingen te overtuigen, was het in de namiddag de beurt aan de kopstukken om in debat te gaan met elkaar en met de vijfdes en de zesdes van de school. Voor Resist was Dyab Abou Jahjah present. Hij moest het opnemen tegen Fauzaya Talhaoui van Agalev, Nahima Lanjri van CD&V, een hopeloos te laat komende Kathleen Van Brempt, een grommende, eveneens te laat binnenstormende Coveliers die zijn rol van cynische bullenbak met verve speelde en oud-journalist van de Frut, Vlaams Blokker Guido Tastenhoye. Onder de figuranten merkten we ook nog een dame van Liberaal Appel, Bart De Wever van NV-A en een Vivant-kandidaat die vreselijk doet denken aan Richie - I said brick, Eddie... Not Penis!! - uit Bottom.

Het debat verliep rommelig en af en toe werd het zelfs rumoerig. Eén keer dreigde de moderator zelfs de microfoon af te nemen van Coveliers die maar bleef mompelen terwijl Dyab Abou Jahjah aan het woord was. Voor uw verslaggever van dienst was het niet altijd even makkelijk om bij de les te blijven aangezien ik mij per ongeluk tussen de campagneploeg van Vivant had gezet. Een blonde Vivant-reus hield niet op aangebrande opmerkingen te maken over de lijsttrekker van Resist. Op een bepaald moment stond hij zelfs recht en riep: "Meneer Chacha, Bent u nu van de AEL of van de PVDA?", waarna hij met een vette grijns zijn elleboog in mijn ribben porde. "Ik weet zeker dat hij mijn naam ook niet kan uitspreken."

Tastenhoye: "Maar mevrouw Talhaoui, u bent geassimileerd."
Het debat dus. Dat begon met een vraag over de "migrantenproblematiek". "Waarom mogen joden wel hun eigen cultuur beleven en moslims niet?", wilde een leerlinge weten. Tastenhoye antwoordde dat iedereen zich moet aanpassen, maar dat het Vlaams Blok zich niet moeit met wat mensen in hun keuken doen. Toen Nahima Lanjri daarop repliceerde, zei Tastenhoye: "Maar mevrouw, u en mevrouw Talhaoui zijn een schitterend voorbeeld van een gelukte integratie. Hoe jullie jullie plaats in de Vlaamse maatschappij hebben ingenomen, daar valt niets aan te verbeteren." Op Abou Jahjah's vraag: "En ik?", kwam geen antwoord.

Over het stemrecht voor migranten waren bijna alle partijen het eens dat de snel-belg-wet veel te snel is. "Daar zit het levende bewijs dat die wet veel te soepel is.", gromde Coveliers terwijl hij in de richting van Dyab knikte. Dyab vroeg hem waarom Nederlands-onkundige Zweden en Portugezen wel mogen stemmen en Marokkanen die hier al heel hun leven wonen en werken niet, maar ook hier geen antwoord. Toen het debat door een vraag van een leerling terugkeerde op het punt van het behoud van de identiteit, zei Coveliers dat de meeste vrouwen niet staan met een hoofddoek en dat men maar moet weten dat die vrouwen een beroep doen op zijn verdraagzaamheid.

Over veiligheid ging het ook even en daar wist Coveliers te vertellen dat hij voor zero-tolerance is en voor community police. "Meer blauw op straat moet, want dat heeft een psychologisch positief effect." Dyab Abou Jahjah wees op nog andere vorm van onveiligheid. De onzekerheid die allochtonen voelen als ze zich in Antwerpen tegenover een politieagent bevinden of op de tandartsstoel plaatsnemen. "Zouden die agent of die tandarts ook één van de drieendertig procent zijn?"

De werkgelegenheid was ook een thema dat door de leerlingen was aangestipt. "Hoe kan de werkloosheid opgelost worden?" Alle partijen behalve Resist pleitten voor een loonlastenverlaging. Vivant-kandidaat en Rick Mayall-lookalike Luc Schoofs mocht zijn onbegrijpelijke fantasieplan over de afschaffing van de loonlasten uit de doeken doen en er tot algemene hilariteit aan toe voegen dat dat plan minstens dertig jaar nodig had om verwezenlijkt te kunnen worden.
Het deed Dyab opmerken dat hij blijkbaar de enige was die in die discussie een links standpunt durfde innemen. "Als je kiest voor een loonlastenverlaging, kies je voor een afbouw van de sociale zekerheid. Het enige serieuze alternatief is een vermindering van het werkritme. Zo creëer je meer arbeidsplaatsen en red je levens door de arbeidsongevallen te vermijden." Daar had geen enkele andere partij iets tegen in te brengen. Coveliers kon enkel mompelen: "Die spreekt hier over werkloosheid en heeft zelf nog nooit gesolliciteerd."

Alles gratis!
Tegen die tijd was ook Kathleen Van Brempt komen aanschuiven. Gelukkig voor haar net op het moment dat het over openbaar vervoer en verkeersveiligheid ging. "Wij maken het openbaar vervoer gratis." Waarop de anderen in koor riepen dat gratis niet bestaat. Ook hier was Dyab de enige met een links standpunt. "Voor mij is gratis geen taboe, maar ik ben consequent. Voor mij zijn belastingen op de lonen van grootverdieners ook geen taboe."

Achteraf toonde Dyab Abou Jahjah zich niet helemaal tevreden over het debat. "Niks over de oorlog, terwijl dat toch centraal staat bij Resist." De oorlog in Irak is ondanks de vele duizenden betogers op straten en pleinen enkele weken geleden geen opmerking waard in geen enkel verkiezingsdebat. Het hele debat is verengd tot iets meer of veel meer blauw op straat, een grote of een kleine loonlastenverlaging en nog eens een rondje debateren in het parlement over het migrantenstemrecht of niet. Gelukkig is daar Resist om wat zout in de soep en roet in het eten te gooien of zoals Dyab zichzelf voorstelde: "Ik doe mee aan de verkiezingen omdat ik gescandaliseerd ben over de houding van de andere partijen omtrent de oorlog en om wat kleur en actie te brengen in de saaie politiek."

Zaterdagavond, 11 mei 20u00, mag Dyab het nog eens overdoen in Terzake. Dan zal hij El Khadraoui (SP.a), Fauzaya Talhaoui (Agalev) en Nahima Lanjri (CD&V) van antwoord dienen. Benieuwd of de oorlog dan ook opnieuw verzwegen wordt.

arch/ive/ief (2000 - 2005)