arch/ive/ief (2000 - 2005)

Het is lang niet zo dat "alleen Israël zo fel en onophoudelijk" wordt bekritiseerd. Zie bv. de jarenlange demonisering van Irak en Saddam Hoessein. Het mag zelfs verbazingwekkend genoemd worden dat Israël zó weinig wordt bekritiseerd. Geen enkele regering durft openlijk kritiek uiten op Israël, ondanks het feit dat het nu wordt geregeerd door rechtse extremisten en ultra-haviken. Een mooi staaltje is het feit dat de Europese landen tegenstemden of zich onthielden, toen op 15 april in de Mensenrechtencommissie van de VN in Genève gestemd werd over een resolutie waarin Israëls bloedbaden, likwidatiepraktijken en buitengerechtelijke executies werden veroordeeld. Dit terwijl alleen al in de eerste drie maanden van dit jaar 241 Palestijnen, onder wie 60 kinderen, werden gedood.

"Waarom doet ook Pax Christi via het Palestina-platform Codip mee aan een hate speech tegen Israël": dit is desinformatie aangezien er geen Palestina-Platform Codip bestaat. Hieruit blijkt duidelijk dat mevr. Doornaert niet op de hoogte is van de werking van CODIP, noch van de beweging voor vrede in het Midden-Oosten in Vlaanderen. CODIP staat voor Centrum voor Ontwikkeling, Documentatie en Informatie Palestijnen en is een
onafhankelijke organisatie die zich inzet voor informatieverstrekking en vorming rond de Palestijnse problematiek en voor noodhulp aan de slachtoffers van de Israëlische repressie in de Bezette Gebieden. CODIP is o.m. lid van het Actieplatform Palestina (dat wezenlijk verschilt van CODIP), waarvan ook Pax Christi lid is. Informatie over CODIP vind je op http://www.codip.be.

Bovendien is het smaad ten overstaan van CODIP, dat jarenlang strijdt voor de legitieme rechten van het Palestijnse volk op basis van het Internationaal Recht, de VN-resoluties, het respect voor de mensenrechten en de democratie. CODIP daagt mevrouw Doornaert dan ook uit om te zeggen wat er fout is aan de informatie die CODIP verspreidt.

Gedurende tientallen jaren hebben joden kritiek geuit op de Israëlische politiek. Maar meestal worden deze joodse stemmen in de doofpot gestoken, met als gevolg dat we vandaag met een propagandamolen zitten, die ontoelaatbare repressies door een staat tegen een burgerbevolking verdedigt.
Achtergrondinformatie over het Israëlisch-Palestijns conflict vinden we niet terug in onze media. De kern van het conflict is het zionisme, dat een joodse staat nastreeft zonder (al teveel) Palestijnen, een verdoken racisme dus. Zolang dit niet aangeklaagd wordt, zal een duurzame vrede in het Midden-Oosten onmogelijk zijn.

Alle racisme draagt haat in zich. Haat en racisme leiden tot totale vernietiging, dàt leerde CODIP uit de holocaust. En precies dàt wil CODIP vóórkomen, gèèn tweede holocaust, noch voor de joden, maar óók niet voor de Palestijnen. Als mevrouw Doornaert echt racisme wil bestrijden, waarom verdedigt ze dan een staat gebaseerd op racisme?

Mevrouw Doornaert bevestigt de mythe als zou Israël opgericht zijn door de Verenigde Naties. Feit is dat Israël ontstaan is uit oorlog en niet opgericht werd door de VN. Er heeft nooit een officiële machtsoverdracht plaats gevonden, niet door Groot-Brittannië aan de Verenigde Naties en niet door de VN aan de joodse en Arabische staat. Israël ontstond na de oorlog van 1948-1949 en omvat 78% van het historische Palestina, terwijl de voorziene joodse staat slechts 54% zou omvatten. Bovendien had de joodse staat minstens 750.000 Palestijnen tot vluchteling gemaakt en gezorgd dat deze nooit meer konden terugkeren. Terwijl de VN-res.181 voorzag dat er geen enkele discriminatie of onteigening zou gebeuren. Deze resolutie, waarop mevr.Doornaert zich baseert wordt dus volkomen uitgehold en genegeerd. Mythes ontkrachten met feiten is èèn van de vormingscampagnes van CODIP.

Vandecan Myriam