arch/ive/ief (2000 - 2005)

In De Morgen van 3/5 staat een verslagje van het debat. Enkele citaten:

<<Hoe zwaar het taboe weegt, illustreren enkele voorbeelden uit Islam en homoseksualiteit, van panellid Omar Nahas. Aan de universiteit van Caïro, schrijft hij, wordt nog steeds gedoceerd dat homoseksualiteit een ziekte is die genezen kan worden. Toonaangevende imams in Nederland en Engeland zorgden de voorbije jaren voor opschudding in Europa met gelijkaardige uitspraken. In de praktijk betekent een outing meestal een volledige breuk met de familie, vertelt panellid Imad El Kaka. Hij interviewde 24 jonge moslimhomo's en -lesbiennes in Nederland. Zo'n twintig hebben geen enkel contact meer met de familie, vrijwel steevast omdat de ouders de band verbraken.>>

<<Hoe letterlijk veroordeelt de islam homoseksualiteit eigenlijk? "Het woord vind je nergens in de koran, maar er zijn aanwijzingen dat seksualiteit met mensen van hetzelfde geslacht niet kan", stelt Nahas. De strenge veroordeling heeft echter evengoed te maken met andere factoren, vindt hij. "De islam is niet enkel de koran en de uitspraken van de profeet. Als geen van beide duidelijk is over iets, beslissen mensen wat religieus correct is. Homoseksualiteit is zo'n onduidelijk geval. De islam kan dus best nog wat evolueren in zijn houding ten opzichte van holebi's." Nahas vindt het belangrijk de discussie te verbreden: de islam heeft problemen met elke vorm van seks buiten het heterohuwelijk. Ook op het vlak van vrouwenrechten is nog een hele weg te gaan.>>

Is dit geen mooie aanleiding voor de AEL (en bij uitbreiding RESIST) om hun standpunt in deze duidelijk te maken? Vooral uit het tweede citaat blijkt dat homoseksualiteit niet per se onverenigbaar is met het moslimgeloof.