arch/ive/ief (2000 - 2005)

Michel Nihoul gaat dan toch naar het Hof van Assisen. Tot algemene verbazing besliste de rechtbank in Luik woensdag dat er voldoende aanwijzingen bestaan om hem voor een volksjury te doen verschijnen, naast Marc Dutroux, zijn echtgenote Michèle Martin en zijn medeplichtige Michel Lelièvre.

De Kamer van Inbeschuldigingstelling oordeelt dat Nihoul zich moet verantwoorden voor "bendevorming" met oogmerken als "kinderontvoering". Hij wordt ervan beschuldigd een drughandelaar te zijn en te hebben meegewerkt aan de ontvoering van Laetitia Delhez. Marc Dutroux wordt beschuldigd van kidnapping, gijzeling, verkrachting en van de moord op Julie en Melissa en An en Eefje. Volgens de KIB heeft hij zich ook schuldig gemaakt aan de verkrachting van Sabine Dardenne en Laetitia Delhez, de meisjes die levend in de kelder in een van Dutroux’s huizen werden teruggevonden.

In geen enkel ander dossier zou de doorverwijzing een discussie gevraagd hebben.

Er is wel algemene verbazing, maar niet omdat het dossier niet genoeg elementen zou bevatten om Nihoul naar het Hof van Assisen te verwijzen. Integendeel. Volgens meester Jan Fermon, de advocaat van Laetitia Delhez, zou in geen enkel ander dossier zou er twijfel zijn geweest of een beschuldigde met zoveel aanwijzingen tegen hem ja dan neen voor het Hof van Assisen moet verschijnen.

Algemene verbazing is er enkel om het gerecht tot dusver al het mogelijke heeft gedaan om Nihoul wit te wassen. Onderzoeksrechter Langlois had een heel dossier opgemaakt dat moest aantonen dat Dutroux altijd alleen handelde en geen rader was in een criminele organisatie.

Een groot deel van de pers begon de polycrimineel Nihoul al meer een meer voor te stellen als ‘de Brussele zakenman’, die zich weliswaar al eens met seksfeestjes en met allerlei oplichterij, maar niet met echt ernstige feiten.

Wie toch probeerde te bewijzen dat het gerecht een aantal aanwijzingen voor een grotere betrokkenheid van Nihoul in de kringen van Dutroux niet grondig had onderzocht, werd afgeschreven als populist en als aanhanger van het grote complot. Hij werd steevast verdacht belangrijke politici, hoge officieren en rijke patroons te willen in diskrediet te willen brengen. De advocaat van Nihoul, De Cléty was zo zeker van zijn zaak dat hij het niet eens nodig vond zijn vakantie in Thailand te onderbreken om het vonnis te komen aanhoren.

Nihoul naast criminelen die worden vervolgd voor moorden, kinderverkrachtingen en drughandel

De algemene verbazing is ook te verstaan doordaat de raadkamer van Neufchâteau, meegesleurd door de grootse ‘doofpotoperatie’ Nihoul in januari van dit jaar nog had vrijgesproken. Die buitenvervolgingstelling wordt nu dus ook vernietigd.

Maar zowel procureur Bourlet als het gros van de advocaten van de slachtoffers gingen in beroep tegen deze vrijspraak. De advocaten Fermon en Beauthier hebben toen zestig bladzijden conclusies ingediend. Ze trokken het alibi in twijfel dat Nihoul volhield voor de dag voor de ontvoering van Laetitia door zich te beroepen op betrouwbare getuigen en op tegenstrijdigheden in de verklaringen van Nihoul zelf over zijn tijdsgebruik in de dagen voor en na de ontvoering.

Zo waren er de verklaringen van de oud-advocaat Van der Elst die Nihoul eerst een alibi verschafte maar daar later op terugkwam. Van der Elst is een grote vriend van Nihoul En lid van de bende van Patrick Haemers. Ze bewezen dat Nihoul banden had met Dutroux of met zijn entourage, en dat via diverse kanalen, zoals autozwendel, handel in valse papieren en mensenhandel. Nihoul is zeker niet zomaar een "zakenman" of een vrolijke kerel, zoals een bepaalde pers hem beschreef.

Het belangrijke netwerk van relaties van Nihoul in de PRL en de PSC

Nihoul had contacten met de bende van Haemers, met criminelen die werden vervolgd voor moorden, voor kinderverkrachting en kindermoord, voor drughandel. Als de rechttbanke Nihoul had vrijgesproken, dan zou dat duidelijk geen juridische, maar een politieke beslissing zijn geweest, een eclatant bewijs vor de straffeloosheid van de bescherming van Nihoul. De onderzoekscommissie Dutroux-Nihoul heeft destijds het belangrijke netqerk van relaties blootgelegd dat er bestond tussen Nihoul en de PRL (nu MR), de PSC van Vanden Boeynants (nu CdH), zijn goede betrekkingen (onder andere via seksfeestjes) met hoge ambtenaren, politieagenten, rijkswachters en magistraten. Rechter Langlois deed later al het mogelijke om alle sporen naar die relaties niet grondig te moeten onderzoeken.

Het resultaat van het verzet van de ouders en de advocaten

De onderzoekscommissie had het afschermen van sommige misdrijven van Nihoul beschreven als "vriendendiensten". Een vrijspraak van Nihoul zou het manifest bewijs hebben geleverd van de verwevenheid en de wederzijdse bescherming van het criminele milieu en een deel van het staatsapparaat.

Nihoul en zijn bende kunnen nog in Cassatie gaan. Maar daar kunnen ze alleen procedurefouten inroepen. Volgens meester Fermon heeft de Kamer van Inbeschuldigingstelling daar al op geanticipeerd door al de juridische argumenten die Nihoul al had naar voren gebracht, te counteren. Zo beweerde Nihoul dat een eerlijk proces voor hem niet meer mogelijk was, omdat hij mikpunt was geweest van een hele lastercampagne.

Dit vonnis is in de eerste plaats het resultaat van de moed en de geest van verzet van de ouders van de kinderen en van het doorzettingsvermogen van hun advocaten zoals Jan Fermon en anderen.

De moed van Carine Russo, die zelf bedreigd werd met gerechtelijke vervolgingen omdat ze had aangedurfd kritiek uit te brengen op het werk van een rijkswachter. De moed van Pol Marchal, wie men zelfs het recht ontzegde om de debatten voor de rechtbank in zijn eigen taal te volgen.

De moed van Tinny Mast die nog altijd de waarheid zoekt over de moord op haar twee kinderen.

En die moed putten zij uit de steun van de vele gewone mensen waar ze altijd op hebben kunnen bouwen. Die steun drukt zich vandaag niet meer uit in betogingen, maar blijft even groot als het wantrouwen van deze gewone mensen tegenover het klassengerecht en de eenheidspolitie, die nog altijd even antivolks is als de vroegere rijkswacht.

Maar het is nog niet gedaan. We kunnen ervan op aan dat zij die de zaak in de doofpot hadden willen houden, zij die Nihoul altijd beschermden om zelf buiten schot te blijven, niet bij de pakken gaan zitten. Zeker is vandaag alleen dat de ouders en de advocaten deze ronde hebben gewonnen.

Veel kan ik niet zeggen, dat zou te herkenbaar dús te gevaarlijk zijn voor mij, vandaar ook de schuilnaam, ik kan u als slachtoffer zeggen dat Nihoul al zeer lang actief is in de praktijken waarvoor hij naar het Assisenhof moet. En ik hoop met heel mijn hart dat wát hij destijds zei tegen mij: dat niemand hem iets zou doen...dat hij contacten genoeg had....ik hoop dat dit nu onwaarheid zal blijken en dat hij zijn straf zal krijgen...al zal het nooit meer goedmaken wat hij (en kornuiten) mij hebben aangedaan. Dit moest ik kwijt.
Moge de waarheid gehoord worden en rechtvaardigheid geschieden!