Proces tegen de Belgische staat: het antwoord van paarsgroen by Jo Cottenier Tuesday April 29, 2003 at 12:44 PM |
Op 1 april werd door Geert Van Moorter, Colette Moulaert en Stopusa een kortgeding aangespannen tegen de regering, om het onmiddellijk verbod op Amerikaanse militaire transporten doorheen België te vragen en de publicatie van eventuele geheime akkoorden. De advocaten van de regering hebben hun verdediging neergeschreven in een document van 35 bladzijden. Het toont goed aan hoe laf en schijnheilig de Belgische regering in werkelijkheid is.
1. Eerst voert het document (op blz. 4) aan dat het geheim akkoord van 1971 tussen België en de VS de transporten toelaat, ook buiten het kader van de Navo.
2. Dan stellen de advocaten van paarsgroen (op blz. 20) dat het niet nakomen van die akkoorden, door gevolg te geven aan het kortgeding, “onherstelbare schade” zou toebrengen.
“Dergelijke maatregel in kort geding zou onomkeerbare gevolgen hebben voor de Belgische staat. Uit persberichten blijkt dat de VS het nu reeds zeer moeilijk hebben met de houding van België inzake Irak, en dat verdere incidenten de spreekwoordelijke druppel kunnen vormen die de emmer doet overlopen.”
België mag dus zoveel verbaal protest aantekenen als het wil maar een concrete daad tegen de oorlogspolitiek van de VS gaat te ver in tegen de dictatuur van de wereldgendarm.
3. De klacht werd ingediend in naam van de bedreiging waaraan de dokters Colette Moulaert en Geert Van Moorter in Bagdad waren blootgesteld maar de advocaten van de regering vinden (op blz. 21) dat de belangen van een paar individuen niet opwegen tegen de belangen van de Belgische staat.
“Het individuele belang van de verschillende eisers, als dat al zou bestaan, weegt in geen geval op tegen de belangen van de Belgische staat als geheel genomen.”
4. De advocaten van de regering vinden (op blz. 6) dat de bombardementen op Bagdad erg beperkt waren en dat de huidige bezetting door de VS goed verloopt.
“Na het aflopen van het ultimatum, werden door de VS precisiebombardementen uitgevoerd op Bagdad. Deze bombardementen waren beperkt in omvang.(...) Op 15 april waren er in Ur Iraakse oppositiegroepen en stammen bijeengekomen voor een eerste gesprek over de toekomst van Irak (...) Deze gesprekken worden in goede banen geleid door Jay Garner, de Amerikaanse oud-generaal die het Bureau voor Wederopbouw en Humanitaire Hulp leidt, de interim-administratie voor Irak.”
Beperkte bombardementen? De interim-regering in goede banen geleid? Als je de advocaten van paarsgroen moet geloven, was de oorlog nog zo erg niet. Colette Moulaert, die de bombardementen meemaakte, kon dat heel pakkend weerleggen. (lees blz. 6 en 7 in deze krant).
5. De wapentransporten via de haven van Antwerpen waren niet van essentieel belang in de oorlogsinspanningen van de VS, vindt paarsgroen (op blz. 22).
“De Belgische staat begaat evenmin een onrechtmatige daad door zogenaamde ‘medeplichtigheid aan een schending van het internationaal recht’. Hij levert geen ‘wezenlijke bijdrage’ aan de oorlogsvoering tegen Irak, zodat er geen sprake kan zijn van medeplichtigheid.”
De 170 treinen met materieel, de 60 colonnes oorlogsvoertuigen en de 10.000 manschappen van het 5de elitekorps die via Antwerpen werden verscheept, zijn wel degelijk ingezet in Irak. Ze hebben er dood en vernieling gezaaid, onderandere in Kerbala en in Bagdad. Ze nemen deel aan de bezetting. Is dat geen “wezenlijke bijdrage” tot de oorlogsmisdaden?
6 Het document stelt dat de dokters zelf niet gebombardeerd werden. Bovendien hebben ze het gevaar zelf gezocht door naar Bagdad te trekken, voegen de juristen van de Belgische staat er aan toe.
“Het volstaat vast te stellen dat eisers zichzelf in een situatie hebben geplaatst, waarvan zij thans beweren dat deze bepaalde gevaren of ongemakken veroorzaakt.”
7. De advocaten vinden (op blz. 22) dat de regering niet verantwoordelijk is voor wat er met de wapens gebeurt die via de Belgische haven passeren.
“Het staat de VS vrij om die troepen te sturen zonder dat het aan België toekomt zich in te mengen in de soevereine beslissingsvrijheid van de VS nopens de aanwending van de troepen eens ze over het Belgisch grondgebied zijn getransporteerd.”
En Irak aanvallen, is dat op zich geen inmenging in zaken van een soevereine staat?
8. En tot slot oordelen de advocaten (op blz.12) dat het nog niet zo zeker is dat de oorlog tegen Irak onwettelijk is volgens het internationaal recht.
“In casu blijkt het evenwel niet boven enige twijfel verheven dat de militaire operaties de toets van het internationaal recht niet kunnen doorstaan.”
Maar de oorlog werd onwettelijk verklaard door de belangrijkste professoren internationaal recht en door de overgrote meerderheid van de Uno-lidstaten. Nu Irak bezet is door de VS, komt onze regering helemaal terug op haar eigen verklaringen.