arch/ive/ief (2000 - 2005)

De Sjieten en de Iraakse communisten die met goedkeuring van de VS door Saddam jarenlang het zwijgen waren opgelegd, laten opnieuw van zich horen. Bij de aankomst van Jay Garner, de Amerikaanse 'gouverneur' van Irak kwamen gisteren reeds duizenden woedende Sjieten op straat. Voor het Hotel Palestine -het 'Amerikaans kwartier' van Bagdad - kreeg de Amerikaanse bezetter een luid 'No to colonialism' te horen. Verwacht wordt dat de grote pelgrimstocht van honderd duizenden Sjieten naar Karbala zich morgen zal omvormen tot een massale betoging tegen de Amerikaanse bezetting. Vorige vrijdag leidde de eerste religieuze bijeenkomst in Bagdad reeds tot een luid protest tegen de Amerikanen : "No Bush, no Saddam, yes, yes for Islam".

In Kirkuk, in het Noorden van Irak lijken de Koerden van de Amerikanen vrij spel te hebben gekregen en reageren ze hun jarenlange frustratie af op de plaatselijke Arabische bevolking. Hun huizen worden geplunderd en de Arabische minderheid krijgt van de Koerdische Peshmerg te horen dat ze binnen de week hun huizen moeten verlaten. De situatie in het Noorden is ook bijzonder explosief omdat de Amerikanen de Turkse regering zou hebben gevraagd soldaten te sturen om 'orde op zake te stellen'. Dit is hoogstwaarschijnlijk de strategie van Washington om een Turkse inval af te wenden en de Noord-Irakese oliebronnen veilig te stellen. Ankara heeft Washington nog niet van antwoord voorzien, maar het is duidelijk dat het Noorden van Irak snel in een nieuwe crisis kan terechtkomen. De Turken vragen politieman te spelen voor de Koerden laat zien in welke mate de Amerikanen rekening houden met de geschiedenis van de regio. Deze beslissing kan de Amerikaanse soldaten duur te staan komen indien de Koerden de Amerikanen die eerst als bondgenoten werden aanzien nu als verraders zullen worden gebrandmerkt.

De dreigende taal die vorige week tegen Syrië uit wordt sinds de speech van Bush op Paaszondag vervangen door de klassieker "het was maar om te lachen". Syrië is van een schurkenstaat opeens weer omgevormd tot een staat 'die te vertrouwen is'. Het 'probleem' Syrië wordt weer een probleem 'zoals er zovele andere zijn' en waar niet noodzakelijk veel aandacht aan moet worden besteed. De ommezwaai van de Amerikaanse haviken is uiterst opmerkelijk. Er wordt gefluisterd dat de bondgenoten van Bush, Spanje en Australië uiterst alarmerend zouden hebben gereageerd op het dominospel dat de Bush administratie in het Midden-Oosten wou spelen en zij Bush ervan hebben een overtuigd zijn haviken een toontje lager te laten zingen.

En kijk, Syrië ligt niet meer onder vuur en er duiken weer stemmen op dat Saddam niet naar Syrië zou zijn gevlucht, maar zich waarschijnlijk nog steeds in Irak bevindt. En ook de enorme hoeveelheid massavernietigingswapens zijn nog steeds zoek. Voorlopig toch. Want naar het schijnt zijn de Amerikanen op de goede weg om ze te vinden. De New York Times kreeg alvast de primeur met een 'avonturenverhaal' "over een mysterieuze Irakees die een niet nader genoemde wetenschapper zou kennen die gewerkt zou hebben voor een chemisch en biologisch wapenarsenaal dat onmiddellijk na de Amerikaanse inval zou zijn vernietigd en onder het zand op een plaats die de Amerikaanse wapeninspecteurs de journalist van de New York Times niet konden toevertrouwen. Maar er zouden honderden zulk een wapens aanwezig zijn en hoewel Blix en El Baradei ze niet konden vinden, vroeg of laat zullen de Amerikaanse inspecteurs ze wel vinden"

Ook na het einde van de bombardementen vallen er in Irak nog dagelijks slachtoffers. Overal liggen nog onontplofte bommen, tot in de huizen waar Iraakse soldaten zich verborgen hielden voor de Amerikaanse aanvallen met clusterbommen. De lijst met doden en gewonden groeit nog iedere dag. Ook Kirkuk, in het Noorden van Irak, op het grensgebied tussen Koerdische en Irakese inwoners ligt het al jarenlang vol met mijnen. In het voetspoor van de Koerdische Peshmerg raakten vele burgers gewond toen ze het Arabische deel van de stad probeerden te plunderen.

Bron : Il Manifesto, 22 april 2003, p. 2, 4 & 5

bovendien gaat de VS nu ook nog FBI agenten sturen naar irak met als 'taak' om de gestolen voorwerpen uit de musea terug te vinden... slimme zet om zo gemakkelijk wapens van massadestructie te kunnen plaatsen en dan claime ze eidenlijk gevonden te hebben...

Het spijtige is, dat of er nu wel of niet massavernietigingswapens worden teruggevonden er ondertussen niet veel meer toe doet.

De VS heeft haar zin gedaan, en de landen die sterk tegen de oorlog waren (uit eigenbelang natuurlijk), zoals Duitsland en Frankrijk matigen hun taalgebruik en doen al het mogelijke om de breuk met de VS te lijmen, nu er grof geld kan verdiend worden met de heropbouw.

Ik zie binnen enkele maanden een Afghanistan scenario zich voordoen, waar we misschien nog sporadisch in de marge van andere krantenberichten zullen horen wat er in Irak aan de gang is. En zodra Irak niet meer in de mainstream media verschijnt, zal de publieke opinie de kwestie ook vergeten. Het is spijtig, maar mensen hebben een kort geheugen.

Mijn grote angst is dat de VS zich gesterkt zal voelen door de "overwinning" en nu naar andere doelen zoekt. Het lijstje is al lang klaar: Iran, Syrie en Noord Korea.

Ik ben blij dat sites zoals Indymedia bestaan, zodat we in de komende maanden toch nog een bron van informatie omtrent Irak zullen hebben.