arch/ive/ief (2000 - 2005)

Interview met Hanane Belhadj, 6de effectief Senaatlijst RESIST!
by karima Wednesday April 16, 2003 at 12:53 AM
anilya50@hotmail.com

Hanane Belhadj werd zaterdag op het congres ook voorgesteld bij de jongeren van RESIST! Ze is 21 jaar jong, ze is geboren in Tanger van marokkaanse afkomst, heeft haar jeugd doorgebracht in Sint-Niklaas, en wil nu haar stem te laten horen en opkomen voor de vrouw. We hebben een interview afgenomen en vroegen haar waarom ze op de lijst staan EN waarom ze lid is van de Arabisch Europese Liga.

-Waarom ben je lid van de Arabisch Europese Liga, Hanane?

Als berberse van Marokko, voel ik, dat men volk onderdrukt word in Marokko, en hier in België. De AEL is de enige beweging waarvan ik weet heb die EN opkomt voor de berbers hier, maar ook voor de berbers in de arabische wereld. We eisen politieke autonomie en gelijke rechten voor iedereen, terwijl we hier streven naar gelijkwaardigheid voor alle ethnische minderheden, dus ook ons als berbers. Ik voel me trouwens ook arabisch, door mijn geloof, door de geschiedenis die we samen hebben. We hebben affeniteit met iedereen uit de arabische wereld. Ook met andere muslims uit de wereld, maar dit gevoel is nog sterker. De islam en het arabisch geeft ons een gevoel van samenhorigheid.


-Hoe komt het dan dat er nog steeds een kloof is tussen sommige arabieren en berbers?

Wel, er zijn berbers, en dat ga ik niet ontkennen, die geloven dat de arabieren in Marokko niet horen, ze hebben ons land afgenomen en hebben daar alles overgenomen. Maar dan denk ik: hoe kunnen ze nu alles gewoonweg hebben overgenomen als ze de Islam met hun hebben meegebracht, moeten we niet blij zijn, moeten we hen niet dankbaar zijn dat het zo is. De arabische cultuur is een deel van de onze geworden, en ik ben daar nog steeds dankbaar voor. Ik begrijp niet waarom zulke mensen die nonsens verkopen, dat creeert gewoonweg meer verdeeldheid.


-Dus je bent niet voor Mohemed Talhaoui en zijn berberliga?

Neen, zeker niet, ik geloof dat dat een poging was om de berbers tegen AEL op te steken, maar heel veel leden van de AEL zijn berbers, en waren hierdoor ook woedend. Hij mag nog eens proberen. (lacht)

-Waarom koos je voor een plaatsje bij RESIST? Het is toch een samenwerking met pvda, stoort dat je niet?

Kijk, het is eigenlijk een zeer simpele redenering. AEL heeft gezegd te strijden tegen het imperialistisch buitenlands politiek van de Verenigde Staten. We hebben hier een zeer duidelijk standpunt over. RESIST is tegen de oorlog, dus ook tegen de economische gevolgen. Pvda redeneert hier ook zo over. Ze maken dezelfde stelling. Daarom is er ook die samenwerking gekomen. Meer niet. We gaan nu niet van de daken lopen schreeuwen dat we voor communisme zijn. Neen, we zijn akkoord over een bepaald standpunt en die wilden we ook naar voor brengen, hiervan is het resultaat STOPUSA.

-Maar denk je niet dat het in een verkeerd keelgat kan schieten bij sommigen?

(stilte) Ja, dat kan best zijn, maar we vragen die enkelen dan ook meteen om niet te oordelen vooraleer ze weten hoe het zit. Oordelen mogen niet te snel geveld worden hé. We kunnen trouwens misschien niet iedereen ervan overtuigen van het goede van de samenwerking, maar dat heb je bij elke stap die AEL zet. Niet iedereen deelt dezelfde mening, maar we zijn een democratische beweging.


-Wat vind je van de kandidaten van de Senaatslijst en Kamerlijst?

Ik ben tevreden, het kon erger geweest zijn he, haha. Neen, het is een duidelijk bewijs dat allochtonen en autochtonen goed kunnen samenwerken en het is ook de eerste keer in de geschiedis van Vlaandere dat er moslimdemocraten opkomen op een lijst die ze zelf hebben samengesteld. Ik hoop natuurlijk dat we een zetel halen, en die kiesdrempel halen. Natuurlijk ik hou in mijn achterhoofd, dat in 2006 wij veel kans maken, maar we zullen zien. Als ik weet dat meer dan 70% van de bevolking tegen de oorlog is, en dat huidige regering er niets van bakt... wie weet. Maar we zullen zien in ieder geval.

-Word de AEL al een beetje geaccepteerd in St-Niklaas, want jullie hebben er onlangs een AEL-actie gehouden tegen Willockx onder andere, tegen de oorlog en tegen onderdrukking.

AEL word nog altijd niet 100 % geaccepteerd, maar ik ben zeker dat het mettertijd wel zal lukken hoor. Onze ledenlijst groeit aan en de vraag om lezingen en debatten te houden ook. Dus we weten wel dat het goed zal komen. Ik vertrouw erop dat het goed zal komen Insha'Allah. Ook al krijgen we geen zalen, we houden contact met onze leden en die weten altijd hoe de situatie vordert en loopt. Willockx kan wel de AEL proberen 'verbieden', maar hij denkt nog steeds niet voor de mensen. Trouwens, het word tijd dat hij eens op pensioen gaat. (lacht)


-Voel je je als vrouw onderdrukt in deze maatschappij?

Ja, zeker. De vrouw word hier nog steeds als minder gezien, minderwaardig. En zeker als vrouw van marokkaanse afkomst. Heel veel mensen hebben vooroordelen tegenover ons. Maar wij zijn gewoon dezelfde mensen, met andere geloofsovertuigingen en een ander cultuur. Ze bezien ons nog steeds als 'vreemd'. Terwijl ik gewoon mijn leven wil lijden net als hen. Wij worden bekeken als de islamitische onderdrukte vrouwen. Terwijl zij het diegene zijn die ons onderdrukken. Trouwens de huidige maatschappij heeft een ideaalbeeld die de Islam niet heeft. Vrouwen moeten zo slank zijn, vrouwen zijn zijn lustobjecten enz.. In de Islam is de vrouw de parel in het gezin. Ze moet zichzelf beschermen en zich niet laten leiden door het westers mentaliteit over de vrouw in het algemeen. Wist je dat in 1948 hier in Europa bespreekbaar was of de vrouw al dan niet een ziel had. Islam predikt al eeuwen voor de gelijkwaardigheid van de vrouw.


-Net zoals de AEL?

Natuurlijk, de belangrijkste inspiratiebron van de AEL is Islam. Voor mij ook de belangrijkste reden waarom ik lid werd van AEL. Ik ben er zeer trots op dat de ideologie van AEL gebaseerd is op Islam. Gelijkwaardigheid, identiteit, trots, versterking. Allemaal belangrijke elementen van belang zijn in onze gemeenschap.

-Laatste vraag, telt de AEL veel vrouwen?

Dat is een vraag die heel veel opkomt, ja inderdaad, de AEL telt veel meer vrouwelijke leden dan mannelijke, ook al zie je nu Dyab. Hij is voorzitter van AEL. En hij staat verbaal ook zeer sterk. Maar tijdens lezingen is er meestal ook een sterke persoonlijkheid die spreekt voor de vrouw binnen AEL dus we hebben veel sterke vrouwen binnen AEL. Er zijn trouwens ook vrouwelijke burgerpatrouilles, een vrouwengroep, enz..


***Bedankt voor je interview, Hanane***

Inzicht: een bron van vooruitgang
by P.I. Hublou Wednesday April 16, 2003 at 02:10 AM
nur@pandora.be

SA
LS

moge Allah ons belonen voor de stappen die we zetten met de beste intenties en ons onze fouten vergeven.

AEL is boeiend. Als gewezen "Agitatie & Propaganda-verantwoordelijke" van wijlen "Rode Jeugd" (Leuven, midden jaren '80) én met behoorlijk beangstigende ervaringen met de PVDA, fascineert de relatie tussen AEL en PVDA me uitermate.

Maanden geleden las ik op de AEL-website een speech van Nasser. De tekst stond daar commentaar-loos. Hij (Nasser) had het over wapenleveringen van de Soviet-unie n.a.v. de oorlogen met Israël.

Ik schreef de AEL toen een email waarin ik hen opmerkzaam maakte dat het publiceren van (andermans) speeches zonder ze van eigen commentaar te voorzien een gemiste kans tot uitdieping van de eigen standpunten is.
Daarnaast wees ik hen op

Daarnaast wees ik hen op de wapenlevering van toenmalig Chechoslowakije (lees: USSR) aan de zionistische milities in 1946/1947.

Ik kan het me niet voorstellen dat Nasser daarvan niet op de hoogte zou geweest zijn doch hij had zijn redenen om die zaak niet in zijn speech te vermelden. Het zou een boeltje geworden zijn. Ieder ander weet intussen dat de Soviet-unie de zionistische milities bewapenden. De AEL ook.


"Zelfkritiek" is een werkingsprinciepe binnen de communistische cel. Het valt te onderscheiden van "tawba", dat intrinsiek van de persoon zelf uit gaat.

Enige kritische houding t.o.v. frazologieën en feiten kan m.i. maar bijdragen tot een beter inzicht in maarschappelijke evoluties en tot het verbeteren van mechanismes die socialer verantwoorde verandering kunnen bewerkstelligen en bestendigen. Dat is toch iets dat zowel door het marxisme als door de moslims geaspireerd wordt (Khalifa(at)).


Tot op heden mocht ik geen enkele reactie ontvangen op mijn schrijven. Misschien een publieke reactie? Eén die verder gaat dan een stoffige speech van een man (Nasser) die de vader van Tariq Ramadaan - een bekend eigentijds moslim-spreker die de integratie van moslims in westerse landen bepleit - liet fusilleren?

Islamitisch bewustzijn gaat hand in hand met historisch inzicht. Beiden bronnen van vooruitgang.


Wes-selaam,

Ibrahim Hublou

rechtzetting
by Tiene Wednesday April 16, 2003 at 10:13 AM

Hanane is 6e effectieve op de senaatslijst, geen opvolgster!

Mr. Hublou,
by Els Wednesday April 16, 2003 at 10:21 AM

"wie zonder zonden is, werpe de eerste steen"...

om het voor links en moslim eens met een christelijke slogan te zeggen ;-)

Over lustobjecten en zich te beschermen
by Cecily Wednesday April 16, 2003 at 11:53 AM

"Wist je dat in 1948 hier in Europa bespreekbaar was of de vrouw al dan niet een ziel had." Nee, dat wist ik niet, want het is gewoon niet waar. Waar haalt Hanane Belhadj dat vandaan?

Feministisch ideaal is dat mannen en vrouwen samen in de gemeenschap zijn, elkaar mogen aanspreken en dezelfde rollen op zich mogen nemen.

Daarvoor denken de westersen niet dat de vrouwen zich extra bedekkend moeten aankleden. Het is een kwestie van gewoonte.

Levi Srauss in zijn boek "Tristes tropiques", verteld zijn leven bij mensen die cultureel naakt rondlopen. Toen hij zich met een stuk zeep in de rivier ging wassen, waren er enkele jonge en oude vrouwen rond hem, die uit spel zijn zeep propeerden te pakken. Ook buiten de rivier was hij af en toe uitgenodigd door een ok meer vrouwen voor een lichamelijk spelletje, zoals slechts kinderen het in onze gemeenschap doen. Die spellen hadden voor de vrouwen en de mannen van die gemeenschap geen sexuele bedoeling, en veroorzaakten bij de leden van die gemeenschap geen sexuele gevoelens. Wel bij Levi-Strauss, want hij was er niet van gewoond.

In de westerse cultuur zijn we een beetje naakter dan in de islamitische, maar het heeft ook minder vaak een sexuele bedoeling. Vrouwen kleden zich aan als "lustobjecten" in de ogen van degenen die er niet aan gewoond zijn, maar in onze ogen zijn ze gewoon gekleed als mooie vrouwen, en verwachten ze evenveel respect als oudere, minder mooie, meer geklede vrouwen of als mannen.

Het verleden uitklaren > bouwen aan morgen
by P.I. Hublou Wednesday April 16, 2003 at 04:26 PM
nur@pandora.be

Beste Els:

Je schreef:
"wie zonder zonden is, werpe de eerste steen"...
om het voor links en moslim eens met een christelijke slogan te zeggen ;-) "

In alle vriendelijkheid: het is een ernstige zaak. Het gaat hier nietzozeer over Nasser & Co maar over de manier waarop de AEL en PVDA & Co met het verleden omgaan.


Nasser heeft meer dan 1 steen gegooid: velen verdwenen in zijn gevangenissen. Nasser was president van Egypte en hij liet de groot-vader van Tariq Ramadan, en vele anderen, ombrengen.

De groot-vader van Tariq Ramadan, Hasan al-Banna, was de oprichter van het Moslimbroederschap. De internationalistische visie van deze beweging staat haaks op het nationalisme van de post-kolonialisten. De nationalisering van het Suez-kanaal en de eigengereide koers van de Egyptische bourgeoisie moge enige weerklank gevonden hebben; buiten repressie en illusies heeft ze het overgrote deel van de bevolking niet veel opgebracht.


De familie van Tariq Ramadan ontvluchtte het land. Ze kwamen terecht in Zwitserland waar Tariq Ramadan - kleinzoon van Hasan al-Banna - nog steeds woont.


Fragment uit de biografie van Hasan al-Banna:
------------------------------------------------------
In 1933, Hasan al-Banna transformed the Ikhwan into a political movement. The armed unit of Ikhwan took part in the Arab revolt in Palestine in 1933 and in the Arab-Israel war of 1948-49. Hasan al-Banna was wooed by the Egyptian government from 1933 to 1941 and thereafter he remained active in underground movement until his assassination. In 1948, Egypt's prime minister, Nugreshi was assassinated by a student alleged to be affiliated with Ikhwan which in turn resulted into the assassination of al-Banna by the secret police of the secularist government of Egypt, in retaliation.

http://www.salaam.co.uk/knowledge/biography/viewentry.php?id=712

-------------------------------------------------


De AEL zet dus - zonder commetaar - speeches van Nasser op haar website. In de eerste speech die daar verscheen gaat Nasser notabene het lof zingen voor de USSR omdat die hem wapens leverden - wapens waarmee hij zijn eigen bevolking onderdrukte ! De weerstanders tegen de zionistische milities kregen niet alleen soviet-bewapende zionistische milities tegenover zich maar ook nog eens soviet-bewapende Egyptische nationalisten! Mooie boel. Hoe plaats de AEL dat allemaal?

We worden verwacht geïnformeerde burgers te zijn die liefst nog zullen stemmen op de lijst "Resist" maar wat stellen die partners eigenlijk voor buiten een "10-punten-programma"? Waar zit het 'alternatief'? De 'democratische volksoorlog'? Nou, de Nassers en Saddams die mogen tegen het licht gehouden worden. De geschiedenis zegt: gewogen en te licht bevonden.


Met deze hoop ik de zaken verduidelijkt te hebben. Dialoog en discussie is prima en moet aan de basis liggen van samenwerking. Hoe de PVDA en AEL (Resist) die zaak aanpakken is een open vraag.

Van de AEL heb ik nooit enige reactie ontvangen. De PVDA kwam langs met verontschuldigingen over hun verleden én 2 minuten later met "hoe kan jij de migranten, allez, de moslims dichter bij de partij brengen?". Deze zaak overstijgt uiteraard het persoonlijke. Ook publiekelijk heb ik de PVDA en de AEL niet weten met elkaar in fundamentele discussie gaan. Ik vraag me af of het binnenkamers gebeurt. Het is dus zelfs de vraag zo'n reflectie in de eigen aparte organisaties wel plaats hebben. Buiten misschien in sommige milieus individuen dwingen tot zelfkritiek om zo elke discussie te smoren.


De meesten onder ons hebben slechts twee kaken en het is niet de moslims hun gewoonte om na aangevallen te zijn hun andere kaak bereidwillig aan te bieden. Historisch besef, ook bij het smeden van allianties - en historische kritiek -zijn belangrijk. Een vruchtbare samenwerking kan niet op een verrot en onder speeches en slogans weggemoffeld verleden.


Ibrahim Hublou


Bijlage:
-------------
Word-document
"Tariq Ramadan over integratie, antisemitisme en moslimfeminisme.doc" (68kB)


Hublo je liegt
by SALWA Wednesday April 16, 2003 at 04:51 PM

Hassan al banna was niet omgebracht dooe Nasser. Nasser was nog niet aan de macht toen dat Al Banna vermoord was. Je liegt gewoon, je spreekt over geschiedenis en je kent er zelf niets van. Ik eis een verontschuldiging voor de desinformatie dat je verspreidt.

Foutje
by christophe callewaert Wednesday April 16, 2003 at 05:30 PM

Iemand valselijk van moord beschuldigen is inderdaad niet zo mooi, Ibrahim.

Hassan Al Bana werd op 12 februari 1949 doodgeschoten door mannen die later ontmaskerd werden als agenten van het toenmalige Wafd-regime. Een lid van de moslimbroederschap had enkele maanden voordien de toenmalige eerste minister van Egypte, Nuqrashi Pasha vermoord. De moord op Hassan Al Bana was een soort wraakactie.

Een coup onder leiding van Nasser maakte een einde aan het Wafd-regime en verwees koning Farouk naar de geschiedenisboeken.

Nasser had dus niks te maken met de moord op Hassan Al Bana. Toen Nasser zijn regering vormde heeft hij zelfs drie ministerposten aangeboden aan de moslimbroeders. Ideologische verschilpunten dreven hen korte tijd later uit elkaar. Qutb, de toenmalige ideoloog van de moslimbroederschap, vond ondermeer dat nationalisme een Westerse uitvinding was die de Umma moest verdelen. Na een mislukte aanslag en couppoging die beiden toegeschreven werden aan de Moslimbroederschap, werd Sayyid Qutb in 1965 terechtgesteld.

Een groot deel van de moslimbroederschap heeft de harde standpunten van die periode verlaten. Zij zien onder druk van de gebeurtenissen in Palestina nu wel mogelijkheden tot samenwerking met nationalisten en zelfs met communisten.
In het boekje "Resist! Meer dan een cultuurschok" vertelt Abou Jahjah meer over die evolutie.

Ik merk dat nogal wat mensen zonder kennis van zaken zomaar van alles beweren over de Arabische wereld.

Het is een boeltje...
by P.I. Hublou Wednesday April 16, 2003 at 08:21 PM
nur@pandora.be

(article 1)

Na er de boekenkast bijgehaald te hebben moet ik toegeven dat Nasser inderdaad niet de moord op Al Banna er op zitten heeft doch wel die van andere mensen tijdens zijn bewind.
(cf. p. 188, "Islam voor Ongelovigen", Lucas Catherine).

Mijn punt m.b.t. Resist; in het bijzonder m.b.t. de AEL; blijft: wat is het doel en het nut van het commentaarloos publiceren van speeches? Van een man die verre van onbesproken is notabene. In bredere context: wie wil perspectief bieden moet zowel heden als verleden (durven) analyseren. Zowel toen als nu worden fouten gemaakt. Als dat niet in een discussie kan duidelijk gesteld worden dan kan men niet spreken van dialoog en dan ook niet van samenwerking.

Daarbij aansluitende: het contact met de AEL gaat klaarblijkelijk enkel via de publieks bijeenkomsten. Enkel de PVDA komt aan huis. AEL beantwoord geeneens haar email - tenzij men hen applaus toezend -. Dan wel. Dat is mijn ervaring en betoog.

In mijn email aan de AEL was er, het is wel al erg lang geleden, geen sprake van Al Banna. Die gegevens heb ik in die periode opgepikt uit een tijdschrift- of krantenartikel.

Ik ga nu niet beweren, want geen voldoende bronnen bij de hand, dat het dan wel de vader van Ramadan was die op last van de nieuwe machthebber gedood werd...


Aan de moslims die hier reageerden:
--------------------------------------------
Uiteraard is er slechts 1 Islam. Het is dan ook des te bevreemdender dat sommigen het nationalisme blijven verdedigen.

Muhammad (saw) said:
"He is not one of us who calls for Asabiyya
(nationalism, tribalism, or partisanship), or who fights for Asabiyya, or who dies for Asabiyya."
http://www.khilafah.com/home/category.php?DocumentID=1063&TagID=2

Niet dat het nationalisme, zoals Marx ons leert, geen relatieve voordelen heeft geboden: de ontwikkeling van massaproductie binnen kaders waar de barbaarse kapitalistische concurrentie enigzins beperkt wordt gehouden. Wie heeft er nu - buiten de fracties van de burgerij - nog voordeel van? De CIA??? :-)


Hou wel in gedachte beste broeder/zuster dat de Koran ook onderwijst dat 'Als Allah gewild had hij één volk had geschapen doch dat Hij dat niet deed ten behoeve van de mensen die nadenken'. Multiculturaliteit is altijd eigen geweest aan de Islamitische samenleving(en). Universaliteit tegenover de primitieve gedachte dat via de (pragmatische?) omweg van de nationale staten het ooit tot een "socialistische wereldorde" zal komen. Zei kameraad Lenin niet "Imperialisme is de hoogste vorm van kapitalisme"? Ik denk niet dat hij lang genoeg geleefd heeft om Stalin's idee van "De opbouw van het socialisme in één land" vorm te zien krijgen. De Tjechenen, de Yakuts en nog tal van andere volkeren wel maar die hebben allemaal zo'n vreemde culturen en volgens de ijzeren Soviet ideologie moesten ze verdwijnen, Russificatie, heette dat. "Opgaan in de vaart der volkeren".

De boel is gestuikt en nog hoor je weining zelfkritiek bij de aanhangers van de nochtans sociaal klinkende ideologie die aan de basis lag... Jammer. Toen steunden sommigen onder hen de Taliban omdat ze tegen de Soviets vochten (die toen heette de grootste vijand te zijn). Diezelfde mensen zitten nu aan tafel dood leuk te zeggen dat de Tsjchenen kunnen stikken omdat ze wapen zouden krijgen (volgens hen) van de CIA; zoals welleer de Taliban. Tibet blijft natuurlijk een "historisch deel van China".
--- Ja, de mensen die het concept natie-staat bezigen hebben een boelje gemaakt waar ze nog niet zo snel zullen aan uit raken. Dialoog kan helpen. (...) Allah alim.


Met mijn bescheiden kennis hoed ik me ervoor een volgeling van de Moslimbroeders (toen en nu); noch van Tariq Ramadaan te worden. De tijd van Mao-op-de-pet is ook voorbij.
Het boekje van Abou Jahjah "Resist! Meer dan een cultuurschok", zal ik me eens aanschaffen. Bedankt voor de tip.


Ibrahim Hublou

Guidance from Al-Qur'an:
----------------------------
"And hold fast, all of you together, to the Rope of Allah (i.e. this Qur'an), and be not divided among yourselves......"
(Al-Qur'an, Surah Al-Imram [No. 3], verse 103, translated by Dr. Al-Hilali and Dr. Khan)

----
De Moslimbroederschap, net als de communistische clubjes, hebben hun fouten. Misschien zat het allemaal in de dialoog?


Abou Jahjah "Resist! Meer dan een cultuurschok"

Link:
--------------
http://www.arabeuropean.org/Documents/Nasser.html

Als bijlage:
----------------
VTM-nieuws fragment 16/4/'03:
Dyab Abou Jahjah (AEL/RESIST) en Fauzaya Talhaoui (AGALEV)
op verkiezingsronde in Antwerpen. 2MB (2032kB) 34 sec.


NB: "Malcom X", zoals ook vermeld op de AEL-website,
was de naam van een persoon ten tijde van diens
lidmaatschap aan een rascistische organisatie: de "Nation of Islam". Na zijn haddj liet hij zich Malik Shabaaz noemen. Hiermee onderstreepte hij zijn Islamitische identiteit en nam hij afstand van het slachtofferdenken zoals weerspiegelt in "Malcom X". Moge we hem in het Paradijs ontmoeten.


Het was TR's grootvader (en nog een aantal andere ook)
by P.I. Hublou Saturday May 03, 2003 at 10:58 AM
nur@pandora.be

m.b.t. de AEL/RESIST-discussie aangaande Nasser;
m.b.t. Tariq Ramadan en diens familiegeschiedenis in relatie tot Nasser,

(...)
Tariq Ramadan stamt uit een roemrucht geslacht. Zijn grootvader, Hassan el-Banna, richtte in 1928 in Caïro de Moslimbroederschap op. In 1949 liet de Egyptische president Nasser hem executeren. Tariqs vader en moeder ontvluchtten Egypte en belandden na veel omzwervingen in Genève. Daar werd Tariq Ramadan in augustus 1962 geboren. Ramadan doceert filosofie aan de universiteit van Genève en islamologie aan de universiteit van Freiburg. Hij heeft veel gepubliceerd en wordt vaak gevraagd voor debatten en lezingen. Hij is innemend, welbespraakt en mijdt de gevoelige onderwerpen niet.
(...)


De gehele tekst:
---------------------

INTERVIEW. Islamoloog Tariq Ramadan over integratie, antisemitisme en moslimfeminisme

De stille revolutie

De Zwitserse filosoof en islamoloog Tariq Ramadan is een optimist. Hij beseft dat de integratie van grote groepen islamitische migranten in West-Europa moeizaam verloopt. Maar de laatste vijftien jaar is voelen migranten zich steeds meer burger van het land waar ze verblijven. ,,Niemand hoeft minder moslim te worden om meer Vlaming te zijn. Burgerzin, daar gaat het om.''

Tariq Ramadan stamt uit een roemrucht geslacht. Zijn grootvader, Hassan el-Banna, richtte in 1928 in Caïro de Moslimbroederschap op. In 1949 liet de Egyptische president Nasser hem executeren. Tariqs vader en moeder ontvluchtten Egypte en belandden na veel omzwervingen in Genève. Daar werd Tariq Ramadan in augustus 1962 geboren. Ramadan doceert filosofie aan de universiteit van Genève en islamologie aan de universiteit van Freiburg. Hij heeft veel gepubliceerd en wordt vaak gevraagd voor debatten en lezingen. Hij is innemend, welbespraakt en mijdt de gevoelige onderwerpen niet.

Neem nu het antisemitisme, dat onder moslims wijdverbreid lijkt. Ramadan schetst eerst de context waarin het antisemitisme gedijt, maar zijn afwijzing is daarom niet minder duidelijk. ,,Het conflict tussen Palestina en Israël vergiftigt de boel. Het hangt nauw samen met het gevoerde beleid en met een bepaalde lezing van de recente geschiedenis. Voor de ene partij gaat het om kolonialisme en om het ontstaan van een staat. Voor de andere kant is het voor de enen een puur seculier project, voor de anderen net een ultra-religieuze onderneming. Dat is in een notendop het geschil tussen de islamitische en de joodse wereld. Moslims, ook buiten de Arabische wereld, vinden dat zij recht hebben op Jeruzalem en de Palestijnse gebieden. Maar dat moet je absoluut los zien van het jodendom als zodanig. In de islamitische traditie hoort ook het jodendom bij 'de mensen van het Boek' (de profeet Mohammed beschouwde het jodendom en het christendom als de voorlopers van dezelfde monotheïstische godsdienst waarvan de islam de ultieme uitdrukking was ).''

In december 2001 publiceerde Tariq Ramadan in het Franse dagblad Le Monde een artikel waarin hij het antisemitisme van de moslims in scherpe bewoordingen laakte. Vandaag zegt hij: ,,Het probleem is dat er moslims zijn -- niet alleen ongeschoolden, maar ook imams en hoog opgeleiden -- die onder het mom van kritiek op de staat Israël het jodendom of de joden in het algemeen bekritiseren. De gerechtvaardigde kritiek op de Israëlische politiek glijdt soms af naar een onterechte kritiek op de joden en naar een jodenhaat waarvoor in de islam geen enkele rechtvaardiging te vinden is.''

Daar mag geen misverstand over bestaan, vindt Ramadan. Hij vindt ook dat moslims onomwonden het joodse lijden moeten erkennen en de holocaust moeten veroordelen. De islamitische intelligentsia heeft daarbij een belangrijke rol.

,,Die kan wel onderscheid maken tussen de politiek van Israël en het jodendom. Maar er zijn ook veel moslims die weinig onderwijs hebben genoten, die sociaal en cultureel gesproken een arm leven leiden en alles op één hoop gooien. Zij kunnen een discours ontwikkelen dat puur antisemitisch is en dat we zonder omhaal moeten verwerpen. Uit naam van de islam moet je nee zeggen tegen antisemitisme, tegen racisme, tegen een nieuwe vorm van jodenhaat. Op grond van onze eigen godsdienstige referenties dus. Om elke schijn van onduidelijkheid te vermijden, moeten we een kritische houding hebben tegenover degenen van ons die wel goed opgeleid zijn, maar toch kritiek op Israël met kritiek op de joden verwarren. En moeten we hardop zeggen dat in bepaalde moskeeën dat onderscheid niet wordt gemaakt. Want dat is onaanvaardbaar.''

Ramadan verlangt van zijn geloofsgenoten dat ze uit hun slachtofferrol stappen -- de 'joodse samenzwering' -- en hun lot in eigen hand nemen. ,,We moeten een nieuwe vorm van burgerschap creëren op basis van gemeenschappelijke waarden, en voorkomen dat er een kloof ontstaat door de moslims te stigmatiseren als de stuwende kracht achter het nieuwe antisemitisme. Want dat klopt niet. Ook al is het waar dat moslims uit Noord-Afrika er vatbaarder voor zijn.''

,,Zoals ik met een aantal andere moslimintellectuelen in het Westen mijn eigen geloofsgemeenschap bekritiseer, zo wil ik ook dat joodse leiders zich niet laten verleiden tot stigmatisering van moslims of tot slachtoffergedrag, maar mikken op een dialoog en opkomen voor gemeenschappelijke waarden. Met veel progressieve joden in Frankrijk en België lukt het prima om op die manier samen te werken. Het is de taak van de leiders van de moslimgemeenschap om kritisch te zijn en antisemitische incidenten te veroordelen. Maar van de joodse leiders verwacht ik dat zij geen olie op het vuur gooien, anders zal de kloof steeds moeilijker te overbruggen zijn.''

Om de dialoog mogelijk te maken is volgens Ramadan een pedagogisch programma nodig dat via drie assen moet lopen: ,,Ten eerste: hoe kunnen moslims de koran en onze andere bronteksten zo bestuderen dat we beseffen dat het daarin om waarden gaat die we met anderen delen, en niet om het eenzijdig de waarheid in pacht hebben. De erkenning dus van de joodse traditie rond Mozes en de christelijke traditie rond Jezus. De manier waarop we over onszelf en onze teksten praten, is bepalend voor de manier waarop we over anderen spreken. Het gaat om religieus onderricht dat niet uitsluit, maar insluit, dat de verschillen en de overeenkomsten omvat. Als je in Europa in een pluralistische maatschappij leeft, dan moet onderwijs niet alleen over jezelf gaan, maar ook over de anderen.''

,,Ten tweede: het openbaar onderwijs moet op een objectieve manier over de geschiedenis van de godsdiensten spreken. Want onwetendheid baart angst en angst mondt uit in conflicten. Hoe moeten we een pluralistische samenleving krijgen als er geen kennis is over wat dat pluralisme behelst?''

,,Ten slotte moet onze benadering van de geschiedenis integrerend zijn. Een voorbeeld: de Vlaamse bevolking is veranderd. De filosofische grondslag van de samenleving was jarenlang Grieks-Romeins, de godsdienstige joods-christelijk. Daarna kwamen de agnostische en rationalistische dimensie, die heel natuurlijk geïntegreerd zijn in het onderwijssysteem. Maar je moet je ook openstellen voor de islamitische traditie, die hier nieuw is. Je moet rekening houden met elementen van de geschiedenis, maar ook met de veranderde collectieve psychologie. Je kunt geen echte Europeaan zijn met het collectieve onderbewustzijn dat daarbij hoort, als je geen rekening houdt met het lijden van het joodse volk, want dat is deel van de collectieve psychologie in Europa.''

,,Maar tegenwoordig leeft u in uw land samen met mensen die andere wonden hebben, zoals bijvoorbeeld de kolonisatie. Over dat lijden, over de psychologie van die jongeren en hun vaders, moeten we het ook hebben. En wat te zeggen van de economische ballingschap? Ook die maakt deel uit van de psychologie van de immigranten die Europa hebben helpen opbouwen. Ten slotte kun je ook niet om het lijden van het Palestijnse volk heen, want dat dragen de islamieten met zich mee. Daarmee hoort het lijden van het Palestijnse volk vandaag dus tot de collectieve Europese psychologie. En dat moet blijken in het onderwijs, op de televisie en in de pers. Samenleven is gedoemd te mislukken als we niet in staat zijn het lijden van de ander te erkennen, want samenleven is gebaseerd op de principes van gelijkwaardigheid en op een gedeelde psychologie. De wet alleen volstaat niet om samen te leven.''

De intellectuele verhandeling van Tariq Ramadan lijkt ver af te staan van de alledaagse werkelijkheid van veel islamitische jongeren. Op een minder abstract niveau moet er ook nog veel gebeuren, want de sociale problemen zijn groot. Maar voor hij daarop ingaat, legt Ramadan eerst een geloofsbelijdenis af, die klinkt als een saluutschot.

,,Het integratieproces van immigranten met het islamitische geloof is bezig. Jonge Vlaamse moslims die onderwijs hebben genoten en hun geloof kennen, participeren in de maatschappij. De problemen komen niet door de islam, maar door het sociale beleid en het grotestedenbeleid. Hoe gaan we die jongeren integreren door werk, door stedelijke socialisering -- we moeten ermee ophouden ze allemaal op dezelfde plek te stallen -- en natuurlijk door onderwijs.''

,,De probleemjongeren komen meestal uit een zwak milieu. Op school zijn ze vastgelopen, werk hebben ze vaak niet en uiteindelijk krijgen ze dan ook nog eens te horen dat ze Arabier zijn. Ze mogen dan wel hier geboren en getogen zijn, maar ze zien eruit als Arabieren. Omdat die jongeren in meerderheid van Marokkaanse origine en moslim zijn, wordt de islam als het probleem gezien. Maar dat slaat nergens op, het gaat om sociale uitsluiting. Dat is hun werkelijkheid. En op de televisie zien ze al meer dan twee jaar dag in dag uit hoe de Palestijnen de volle laag krijgen. Zo beleven zij dat in ieder geval. Iets vergelijkbaars gebeurt nu met Irak. De eigen maatschappij stoot hen uit, ze worden gemarginaliseerd, ze identificeren zich met die andere onderliggende partij, en alle remmen gaan los, op zijn minst verbaal.''

,,Wat je hebt is sociale uitsluiting, geen islamitische opvoeding, de meeste van die jongeren weten niets van hun eigen godsdienst, want anders zouden ze zich tegen dat antisemitisme verzetten en het veroordelen.''

,,De grootste dreiging voor de moslimgemeenschappen in Europa is wat in de VS de islamitische Afro-Amerikanen is overkomen. Die worden totaal aan hun lot overgelaten. En we moeten oppassen dat de islamitische intelligentsia niet vergeet echt solidair te zijn met de achtergestelden en de armsten. Want de intelligentsia kan hen helpen om hun sociale uitsluiting te doorbreken, die ook een gevolg is van een tekort aan kennis. Die jongeren worden in hun gevoel uitgesloten te zijn, vaak nog gesteund door fundamentalisten, die heel goed opgeleid zijn, maar een visie hebben waarin de moslims tegenover Europa staan. De oorlog tegen Irak zal dat gevoel ook alleen maar versterken.''

De intellectuele voorhoede van de moslimgemeenschappen in Europa moet dus een sleutelrol vervullen bij de integratie van hun geloofsgenoten. En daarbij zouden ze ook de discussie over de partnerkeuze open moeten breken. Al te veel moslims in West-Europa halen hun partner uit de landen van herkomst, waardoor de eerste generatie migranten telkens aangevuld wordt en de problemen zich ook blijven herhalen.

,,Dat is een groot probleem. Veel moslims hier isoleren zich. Op termijn is er niets slechters denkbaar. Mensen moeten de getto's uit komen. Maar u moet wel bedenken dat het zeker in Nederland en Vlaanderen om een recente immigratie gaat, van twintig, maximaal dertig jaar geleden. In Frankrijk en ook Wallonië is het een ouder fenomeen, en daar zijn de moslims al veel meer ingeburgerd. Maar dat gaat niet vanzelf. Migranten die hier geboren worden, moeten zich thuis voelen, ze moeten hun geboorteland ook echt als hun land beschouwen. In de VS, Frankrijk, Groot-Brittannië en Wallonië is dat al gelukt, dus dat zal ook in uw land gebeuren. Dat proces is overal aan de gang en ik beschouw dat als een stille revolutie. We zijn hier thuis.''

,,Verder moeten we ophouden moslims aan te praten dat ze een minderheid zijn. Je bent burger van een land of niet. Burgers zijn burgers, je maakt geen onderscheid tussen joodse burgers, christelijke burgers en islamitische burgers. De collectiviteit bestaat op basis van rechtsregels en gedeelde waarden. Dat gepraat over minderheden is een val.''

Met moslima's gaat het over het algemeen veel beter dan met hun mannelijke geloofsgenoten. Het is een constante in alle westerse landen met een moslimgemeenschap. Die is volgens Ramadan terug te voeren op de achtergestelde rol van de meisjes.

,,Wat begon als een ernstige belemmering, is veranderd in een troef, waardoor moslima's zich op gehele nieuwe wijze kunnen verheffen. De eerste generatie had een houding die veeleer cultureel dan religieus bepaald was. Ze lieten de jongens veel vrijer dan de meisjes. Die hingen tot 's avonds laat op straat rond, gingen tot diep in de nacht uit en mislukten op school. De meisjes moesten heel vaak onder druk van hun vader thuisblijven. Ze hebben zich dan maar op hun schoolcarrière gestort, als vorm van zelfverwerkelijking. Daarmee is de universiteit binnen hun bereik gekomen. Dat leidt tot het ontstaan van een nieuwe vrouwelijke islamitische intelligentsia, die op haar beurt het islamitische feminisme zal voortbrengen. Vrouwen die door de patriarchale cultuur het onderwijs in gedreven werden, eisen nu ze geschoold zijn in naam van de islam hun vrijheid op. Ze komen op tegen die patriarchale culturele benadering en bestrijden dat dat iets met de islam te maken heeft.''

Ramadan kan er zich helemaal in vinden dat steeds meer Vlamingen duidelijk zeggen dat er waarden bestaan waaraan immigranten zich moeten aanpassen. De vrije zeden, bijvoorbeeld, de opvattingen over homoseksualiteit, abortus, euthanasie, leveren voor veel moslims, maar overigens niet alleen voor hen, problemen op.

Ramadan: ,,In de klassieke moslimtraditie bestaat er geen absolute afwijzing van abortus of euthanasie. Die biedt dus een opening. De Belgische wet staat het drinken van alcohol toe. Mijn geweten verbiedt me dat. Ik doe wat ik wil, dus ik drink niet. Met homoseksualiteit is het niet anders. De wet staat dat toe, maar ik wil het niet. Het draait om respect. Respect voor mensen die wel homoseksueel zijn of wel willen drinken. We moeten Vlaamse moslims uitleggen dat ze de hier bestaande tolerantie moeten respecteren en vervolgens in volle gewetensvrijheid hun eigen keuze kunnen maken.''

,,Eigenlijk zijn jullie in Vlaanderen nog niet uit de eerste-generatieproblematiek. Vroeger had je islamitische geleerden die zeiden: 'We kunnen niet in Europa blijven, want daar mag je alcohol drinken.' Maar niemand verplicht je daartoe. Eerst moesten we begrijpen dat het tolereren van alcohol geen verplichting is die tegen je geweten ingaat. Met homoseksualiteit ligt het net zo. Dat is fundamenteel. Het probleem is dat velen denken: hoe minder Vlaams ik ben, hoe meer ik moslim ben.''

Het probleem met veel imams is dat ze vaak mijlenver afstaan van de maatschappij waarin ze werken. Daarom zijn ze vaak juist een rem op de integratie van moslims. In een artikel in het maandblad Le Monde Diplomatique van juni 2000 hekelde Ramadan de greep van buitenlandse mogendheden op de moskeeën in West-Europa.

,,Kijk'', zegt hij, ,,we moeten natuurlijk niet de ogen sluiten voor de geschiedenis. De integratie van de katholieke Polen in Frankrijk is heel moeilijk geweest. Die van de Italianen in Zwitserland een drama. En dan wil je dat moslims in vijftien of twintig jaar helemaal geïntegreerd zijn? Dit is een overgangsperiode. We moeten geduldig zijn, maar niet passief. We moeten imamscholen opzetten om de imams hier op te leiden. Moslimgemeenschappen moeten zich hier ter plekke organiseren zonder bemoeienis van buitenaf.''

,,En nog eens, de afgelopen vijftien jaar heeft zich een revolutie voltrokken. Als ik in België kom spreken, dan zitten de zalen vol omdat de mensen vinden dat er wat moet veranderen. Ik hou mijn publiek voor dat niemand minder moslim hoeft te worden om meer Vlaming te zijn. Maar Vlaanderen kennen om een islamitische Vlaming te zijn, is een voorschrift. Burgerzin dus, daar gaat het om. Geef de mensen de tijd, maar doe dat op een actieve manier. Je moet hoge eisen stellen aan die gemeenschappen, maar geen onrechtvaardige. Je moeten mensen niet vragen vlugger te gaan dan ze kunnen. Waarom zou in Vlaanderen niet lukken wat elders ook gelukt is?''

,,Ik weet dat er enorme problemen zijn. Maar ik zie ook dat de oplossingen zich aftekenen. En ik ben ervan overtuigd dat wat zich in Europa voltrekt, een impact zal hebben op de islam in de hele wereld. Ik merk het als ik spreek in Marokko, Indonesië, Jordanië, aan de reacties van de mensen. Ze zijn in voor vernieuwing.''

· Tariq Ramadan geeft op 6 maart een lezing in Leuven: Le chemin spirituel d'un européen musulman . Promotiezaal, Universiteitshal, Naamsestraat 22, Leuven. Gratis toegang.

01/03/2003
Rinke van den Brink

©Copyright De Standaard

De puntjes op de i: de krant is fout
by P.I. Hublou Saturday May 03, 2003 at 12:25 PM
nur@pandora.be

Gent, 3 mei 2003

SA
LS

m.b.t. de AEL/RESIST(/PVDA)-discussie aangaande Nasser;
m.b.t. Tariq Ramadan en diens familiegeschiedenis in relatie tot Nasser,
http://archive.indymedia.be/news/2003/04/57718_comment.php#60641

In een krantenartikel verschenen in "De Standaard" van 01/03/2003, van de hand van "Vrij Nederland"-medewerker en auteur van o.m. "De Internationale van de haat. Extreem-rechts in West-Europa" en "De jonge Turken van het Vlaams Blok. Extreem-rechts tusen uniform en maatpak",
Rinke van den Brink, lezen we:

----------
Tariq Ramadan stamt uit een roemrucht geslacht. Zijn grootvader, Hassan el-Banna, richtte in 1928 in Caïro de Moslimbroederschap op. In 1949 liet de Egyptische president Nasser hem executeren. Tariqs vader en moeder ontvluchtten Egypte en belandden na veel omzwervingen in Genève. Daar werd Tariq Ramadan in augustus 1962 geboren. Ramadan doceert filosofie aan de universiteit van Genève en islamologie aan de universiteit van Freiburg. Hij heeft veel gepubliceerd en wordt vaak gevraagd voor debatten en lezingen. Hij is innemend, welbespraakt en mijdt de gevoelige onderwerpen niet.
----------------

De stelling dat Nasser Hassan el Banna liet vermoorden heeft heel wat deining veroorzaakt.

Volgens de gegevens in Lucas Catherine's boek "Islam voor ongelovigen" is de bewering in het krantenartikel FOUT: De grootvader van Tariq Ramadan, Hassan al Banna, werd vermoord (later lezen we ter dood gebracht) in 1949 (°1906). - p. 187 - en p. 190 - Dat is voor de tijd dat Nasser president was.

Enkele verwijzingen naar het desbetreffende boek:
-----------------------------------------------------------

Hassan al Banna, leerling van Rida en leraar aan het Dra al Ulum, richtte in 1928 de Moslimbroederschap (Al Ikhwan al Muslimun) op. "De Moslimbroeders ontkennen een golf van terrorisme tegen het Nationaal Democratisch Front (1945-1948). Al Banna werd hierbij gedood". - p. 187 -

In 1952 nemen de "Vrije officieren", waaronder Gemal Abdal Nasser de macht in handen. Nasser wordt voorzitter van de Nationale Raad. - p. 176 -

Op 26 oktober 1954, enkele jaren later dus, is er de moordpoging op Nasser met de daaropvolgende repressie. Eén slachtoffer van de repressie is Abdal Qadir Audah. Hij volgde in 1949 Al Banna op als hoofd van de legale vleugel van de Moslimbroederschap. - p. 188 -

(…) "zowel Al Banna als Audah waren op beschuldiging van geweldpleging ter dood gebracht". - p. 190 -

In 1956 wordt Nasser president. - p. 176 -


Vraag blijft wie in 1949 de opdracht gaf en/of uitvoerde om Hassan al Banna te vermoorden/terecht te stellen. Een verdere bestudering van die periode en van de biografie kan meer klaarheid scheppen. Het bestuderen van het verleden heeft haar nut bij het werken naar de toekomst toe. Juiste historische gegevens zijn noodzakelijk hiertoe.

Alle hier vermelde literatuurverwijzingen leiden naar slechts één bron:
"Islam voor ongelovigen", Lucas Catherine, uitgeverij EPO/Babylon-De Geus.

In de hoop hiermee de dingen duidelijker te hebben gemaakt,
Ibrahim Hublou