arch/ive/ief (2000 - 2005)

Noorden (Turkije):
Sinds enige jaren vragen de Koerden aan zowel de Turkse als de Internationale instanties de erkenning en het respect voor hun identiteit en voor hun fundamentele rechten. Ondanks barbaarse reacties en militaire aanvallen van de Turkse autoriteiten zijn de Koerden heel rustig en plegen ze geen geweld. De Newroz-vieringen van dit jaar, met ongeveer 500 000 mensen in Diyarbekir en verschillende duizenden in elke stad in Koerdistan en zelfs sommige steden in het westen van Turkije, tonen aan dat hun eisen niet meer ongehoord kunnen blijven.

Oosten (Iran):
Ook daar hebben de Koerden hun beste wil getoond door de wapens neer te leggen. Sinds enkele jaren heeft de Koerdische Bevrijdingsbeweging de Iraanse autoriteiten de ruimte willen geven om dit probleem via dialoog op te lossen. Ook hier is de houding van de autoriteiten dubbelzinnig is. Een TV-uitzending in het Koerdisch is toegestaan, maar het is enkel in het buitenland te bekijken. In het land is er een verbod op het programma! Het Koerdisch mag men spreken op straat maar er mag niets in het Koerdisch verschijnen!

Zuiden (Irak):
Sinds 1992 worden de Koerden in dit deel van Koerdistan 'beschermd' 'door de internationale gemeenschap tegen een eventuele agressieve houding van het Iraaks regime, maar wanneer het hen uitkomt. Want het Irakese regime mag de territoriale en de mensenrechten in dit deel niet schenden, maar het Turkse leger mag doen wat het wil en niemand reageert. Het ziet er bovendien niet naar uit dat een erkenning van eender welk statuut in zicht is. Onlangs hebben de twee grote Koerdische partijen in Irak, de KDP en de PUK, na jarenlange interne ruzie de strijdbijl begraven.

Zuiden (Syrië):
Hier is de onderdrukking van de Koerden zo groot dat niemand nog durft te spreken. Er zijn Koerdische politieke gevangenen waarvan niemand weet waar ze zijn; ze zijn simpelweg in 'niemandsland'. Een ander triestig bericht is dat een Koerdische asielzoeker, Hussein Daoud, een paar maanden geleden werd teruggestuurd naar Syrië, waarna hij door de Syrische autoriteiten werd doodgefolterd.

Koerdische Diaspora:
Ook in de ex-Sovjetunie krijgen de Koerden het hoe langer hoe moeilijker; ze moeten maar oprotten! Ze vluchten massaal naar het Westen. Ook hier kunnen ze niet rekenen op een redelijk onthaal. De reden hiervoor is dat men beschikt "over tamelijk objectieve informatie dat de Koerden er niet worden vervolgd omwille van hun etniciteit." In Europa kunnen de Koerden, zoals alle andere nationaliteiten, niet rekenen op 'gemeenschapsrechten.' De staat 'Koerdistan' bestaat niet, dus…!!

Hussein Daoud is gelukkig niet dood maar verdween wel meteen in de gevangenis na zijn uitwijzing door Duitsland, men vreesde voor zijn dood. In 2002 werd hij dan tot 2 jaar gevangenisstraf veroordeeld. (Voor alle duidelijkheid: bovenstaande tekst dateert van 2001.)

Van de website van Kein Mensch Ist Illegal, Keulen:
(http://www.kmii-koeln.de/)

"Hussein Daoud zu zwei Jahren Gefängnis verurteilt"

Am 20. März 2002 wurde der syrische Kurde Hussein Daoud zu einerGefängnisstrafe von zwei Jahren verurteilt. Er befindet sich jedochbereits seit seiner Abschiebung aus Deutschland im Dezember 2000 in Haft. Nach seinerVerhaftung galt er als verschwunden, niemand konnte etwas über ihn in Erfahrung bringen.Erst infolge der Proteste der Kurden in Deutschland sah sich dieBundesregierung gezwungen zu handeln und übte Druck auf die syrischeRegierung aus, woraufhin am 26. Juni 2001 Vertretern der Deutschen Botschaft ein Besuch Hussein Daoud gestattet wurde. Im September konnten ihn schliesslich seineEltern besuchen. Bei den Bersuchen musste in Erfahrung gebracht werden, dass man Hussein Daoud schwer gefoltert hatte. Ohne die Proteste in Deutschland wäre Hussein Daoud inzwischen wahrscheinlich tot.Nach nahezu eineinhalb jahren Inhaftierung ohne jeglicher rechtlicherGrundlage, wurde Hussein Daoud in einem zweifelhaften Prozessschliesslich zu zwei Jahren Haft verurteilt. Das Urteil begründete sich auf sein Engagement für die Kurdische Volksunionspartei in Deutschland. In Deutschland hingegenhatte Die Gerichte sein Engagement für die Partei für nicht asylrelevant befunden.Amnesty International stuft Hussein daoud jetzt als politischenGefangenen ein und ruft zu einer dringlichen Fax- Aktion auf. Wirmöchten uns dieser Aktion anschliessen und rufen dazu auf, einen Brief, ein Telegramm oder ein Fax an Bashar al-Assasd (Internet-Adresse unten), mit der Forderung nach seinerunmittelbaren Freilassung und nach einer unabhängigen Untersuchung bezüglich der anHussein Daoud begangenen Folter, zu senden.

http://www.humanrights.de/s/syria/daoud_charged2years.html