arch/ive/ief (2000 - 2005)

De oorlog tegen Irak is geen verhaal van 3 weken maar een verhaal van 13 jaar. Dertien jaar geleden besloten de VS en hun coalitie of the willing dat het Irakese regime moest wijken. Het Irakese volk weigerde zich te plooien naar de winsthonger van de Amerikaanse Petroleum multinationals en het zou daarvoor gestraft worden.

Tijdens de eerste fase van de oorlog Irak wisten de Amerikaanse petroleum multinationals nog een coalitie van meer 100 landen op de been te brengen om te strijde te trekken tegen Irak. Meer dan 500.000 militairen werden er ingezet, en duizenden bommen vernietigden het hele land. Het verzet tegen de oorlog in de Europese maar ook vele Arabische landen was toen zo goed als marginaal. Een deel van vredesbeweging slaagde er zelf in de straat op te trekken ter ondersteuning van een embargo, een embargo dat later meer dan 500.000 kinderen de dood in zou jagen. En toch, toch,... slaagde die koloniale interventie macht er niet in om de controle te verwerven over de Irakese petroleum rijkdommen.

De oorlog stopte sindsdien nooit:
# 13 jaar lang bombardeerden Amerikanen en Britten Irakese stellingen in het Noorden en het zuiden van Irak.
# Irak werd onderworpen een embargo dat het leven kostte aan meer dan 500.000 kinderen.
# Dat embargo maakte het ook onmogelijk voor het Irakese volk om zich te bewapenen en voor te bereiden om zich te verzetten tegen een invasie.
# Dat embargo zorgde er ook voor dat het merendeel van militaire materieel verouderde en zelfs onbruikbaar werd omwille van een gebrek aan wisselstukken.
# Inspecteurs trokken het land rond op zoek naar "wapens" en vernietigden alles waarmee het land weerstand zou kunnen bieden aan een invasie: raketten, wapenfabrieken, ....

Ondertussen begint het stilaan duidelijk te worden dat de plunderoorlog van Bush en Blair duizenden en duizenden mensen het leven zal kostten. In de woestijn rond steden als Basrah rapporteren journalisten over de eerste massagraven (VRT terzake, 08.04.03) en dit is nog maar het topje van de ijsberg. Laat ons toch niet vergeten dat het Amerikaanse leger zelf verklaarde dat deze oorlog waarschijnlijk aan meer dan 500.000 mensen het leven zou kostten.

En toch vond het Irakese volk na 13 jaar oorlog nog de moed om zich te verzetten tegen een invasie van het modernste en grootste leger ter wereld. Wie weet dat tijdens WOII de Duitse invasie van België, Frankrijk, Nederland, ... slechts enkele weken in beslag nam kan niet anders dan bewondering hebben voor de moed van de Irakezen.

Vandaag voel ik me overvallen door verdriet, verdriet omwille van het spoor van dood en vernietiging die het Amerikaanse en Britse leger achter laten. Het gevoel van verdriet dat je overvalt als een vriend of familie lid je onrechtmatig word ontnomen door de dood.
Maar ik voel me niet machteloos, omdat ik de oorzaak ken van dit verdriet. Ik voel me niet machteloos omdat ik weet dat ik het beest die deze moorden pleegden kan bestrijden.

Dertien jaar geleden konden de kolonialen de wereld te verblinden met hun woorden van "democratie" en "bevrijding". Vandaag is het voor de volkeren duidelijk dat gaat om een koloniale plunderoorlog. 13 jaar geleden was het verzet tegen de plunderoorlog van petroleum multinationals minimaal. Vandaag is het verzet tegen de koloniale oorlog wereldwijd. Over de hele wereld en vooral in de Arabische wereld kwamen miljoenen mensen in beweging tegen deze oorlog, en deze beweging is niet meer te stoppen.