arch/ive/ief (2000 - 2005)

In De Morgen van 1 april publiceerde Hilde Van Malderen een verhaal over de Iraakse politica, mevr. Huda Amash, waarin deze wordt voorgesteld als 'specialiste biologische oorlogsvoering'. Ze werd daarin bedacht met koosnaampjes zoals 'Chemical Sally', 'mrs Antrhax' en 'de gifmengster van Bagdad (!)'. Onze zelfverklaarde 'progressieve kwaliteitskrant' publiceerde nog maar eens een desinformatie-artikel dat meer dan waarschijnlijk van A tot Z verzonnen en geredigeerd is door de 'black-propaganda'-diensten van de CIA. Hoewel ik De Morgen vier dagen eerder waarschuwde voor deze kwakkel, deed de krant geen enkele poging om de CIA-beweringen na te trekken.
Het verhaal over 'chemical' Sally was namelijk al eerder uitgezonden door de Amerikaanse propagandazender CNN. Aanleiding waren toen de beelden van een bijeenkomst van Saddam Hoessein met Iraakse regerings- en partijleiders. Daarop was, voor het eerst sinds het begin van de oorlog een vrouw te zien, meer bepaald mevr. Huda Saleh Jeannk Amash. Volgens CNN kon de verschijning van deze ‘specialiste inzake biologische wapens' er op wijzen dat Irak zou willen overgaan tot biologische oorlogsvoering. Ik meldde de Belgische redacties prompt dat deze commentaar me perplex deed staan. Vorig jaar ontmoette ik immers, samen met de dokters Geert Van Moorten en Colette Moulaert, die ook nu in de Iraakse hoofdstad zijn, mevr. Huda Amash na afloop van een conferentie in Bagdad (zie foto, kan vergroot worden en ook in bijlage). Ik bezorgde de redacties meteen het volledige verslag dat ik destijds van de conferentie van mevr. Huda maakte. Daarin stelde zij duidelijk dat ze doodgewoon... hoogleraar microbiologie is in het derde jaar geneeskunde. Enkele maanden geleden is ze bovendien ook minister van Onderwijs geworden, nu niet bepaald een bezigheid die je toelaat om je volop op de biologische oorlogvoering toe te leggen.
Hieronder enkele deeltjes uit de conferentie die mevr. Huda Amash voor ons hield. Daaruit blijkt ook dat deze vrouw met linkse politieke overtuigingen zich klaar durft af te bakenen van het islamitisch fundamentalisme. Wie haar volledige toespraak wil lezen kan dat op http://www.irak.be Peace mission 2002, Artikels.

Bagdad, april 2002
De Iraakse professor en politica mevr. Huda Saleh Jeannk Amash over de 'wapeninspecties'
"Ze stelden 280.000 vragen over onze labo-instrumenten en tot de laatste moeten we beantwoorden"

"Wij zijn fier u een vrouw te kunnen voorstellen die tegelijk een hoogstaande wetenschapsvrouw en een grote politica is." Zo leidde dr. Al Hassimi van de Iraakse vereniging voor vriendschap, vrede en solidariteit de conferentie in de die mevr. Huda Saleh Jeannk Amash op dinsdag 16 april gaf voor de Europese vredesdelegatie. Deze jonge vrouw, lid van de regionale leiding van de Arabische socialistische Baath-partij, zou haar reputatie waarmaken. Een letterlijk verslag.

Mevr. Huda Amash. Dank dat jullie de lange en moeilijke weg naar hier hebben genomen. Dat geeft het Iraakse volk moed in zijn strijd tegen het criminele embargo dat op onwettelijke wijze tegen een hele natie wordt opgelegd. Het embargo is een dubbele misdaad omdat het ons verhindert adequate maatregelen tegen de gevolgen van het verarmd uranium uit de wapens die de VS tegen ons hebben gebruikt.
De VS zoeken nu oude en nieuwe redenen om Irak aan te vallen. De enige echte reden is dat Irak nee zegde tegen het nieuwe imperialisme, maar ook omdat we onze soevereiniteit en vrijheid willen verdedigen. De achterliggende bedoeling van de VS is dat ze een nieuwe VN-resolutie willen bekomen. Want de door de VN en Irak aanvaarde resolutie van 1991 is volledig geïmplementeerd (nagekomen) door Irak. De tijd is dus gekomen dat de VN ook zijn engagement uitvoert om de sancties op te heffen. Er staat ook in, met name in artikel 14, dat als Irak zijn massavernietigingswapens verwijderd heeft dat ze dan in het hele Midden Oosten moeten verdwijnen, met inbegrip van Israël. De tijd om dit artikel uit te voeren is gekomen. En de druk om dat te doen groeit internationaal. Daarom willen ze nu Irak opnieuw aanvallen. Ze zoeken daar allerlei voorwendsel voor, telkens een ander: Irak zou het terrorisme steunen, nog massavernietigingswapens maken, geen wapeninspecteurs toelaten… Het ene voorwendsel volgt het andere op en dat bewijst dat ze geen voet hebben om op te staan. Voor geen enkele van die drie voorwendsels bestaat er ook maar enige aanwijzing, laat staan een bewijs.
Terroristen-piloten opgeleid in een no-fly-zone?!
Voor het eerst het terrorisme. Wij zijn daar tegen. Wij waren er zelf slachtoffer van in 1980 toen een granaat aan de universiteit naar huidig vice-premier Tariq Aziz werd gegooid maar tussen de studenten ontplofte en verschillende doden maakte. En, hoe zouden wij geld kunnen geven aan terroristen? Al het geld dat we voor de verkoop van olie krijgen moet verplicht langs een Franse bank gaan. Door de sancties mogen er geen buitenlandse deviezen verhandeld worden door Iraakse banken, dus groepen die terroristen steunen kunnen daar in geen geval voor terecht. Het vliegverbod (de no-fly-zones boven het noorden en het zuiden) maakt het onmogelijk dat wij terreurpiloten zouden kunnen opleiden, zelfs al zouden we het willen. In tegenstelling tot wat in VS en andere westerse grote banken gebeurt kan er bij ons geen zwart geld worden witgewassen. Internationale luchtvaartmaatschappijen mogen onze vlieghavens niet aandoen, dus kunnen kapers er niets komen doen. Er zijn geen bewijzen, maar er zit ook geen logica in deze beschuldiging.
Wij zijn tegen terrorisme omdat onze beschaving tienduizend jaar oud is. Onze ideologie is strijdig met die van de fundamentalistische islamisten, Ze is socialistisch en progressief. Wij zijn geen communisten maar waren goede vrienden met de Sovjetunie en alle communistische partijen. We zijn vanuit onze waarden al veel langer tegenstander van het fundamentalisme.

Massavernietigingswapens? We kunnen nog geen stoelgangtest meer doen!
Dan het tweede voorwendsel. Ze zeggen dat 'het regime' –want zo noemen ze onze regering denigrerend- "massavernietigingswapens ontwikkelt". We kunnen nog geen brief van 20 gram ontvangen vanuit Groot Britannië of de VS want dat is verboden. We kunnen nog geen instrumenten krijgen om een kind zijn gehoor te testen, of om een eenvoudige stoelgangtest uit te voeren bij een kind met diarree omdat ze 'dubbel gebruikt' kunnen worden (= ook voor biologische wapens enz.) maar we zouden wel massavernietigingswapens kunnen maken. Gewoon alle invoer staat hier onder controle van de UNO- commissie 661, belast met de controle op de naleving van de sancties. Zo'n massavernietigingswapens zijn heel duur en vergen een uiterst gesofistikeerde technologie. Zoniet zou meer dan de helft van de wereld ze kunnen maken en al gemaakt hebben, ook heel arme landen zoals Congo, Niger,…
'Wapeninspecties' aan de universiteiten
En dan zou er onze houding tegenover de wapeninspecties zijn. Ik had er zelf mee te waken en kan er dus over meespreken. Ik gaf microbiologie aan de studenten van het 3de jaar geneeskunde die hier, zoals overal ter wereld, dat vak krijgen. Wij hebben als academici niets te maken met wapenproductie. Wat jullie campus noemen heten wij 'heilige plaats', dezelfde term als voor een moskee of een kerk. De Iraakse wet verbiedt zelfs aan een verkeersagent op de campus te komen, maar de wapeninspecteurs wilden er wel komen en kwamen er ook. Wel maak nu even samen met mij een rekensommetje.
Er zijn hier 8 universiteiten, die elk 6 geviseerde faculteiten hebben: exacte wetenschappen, geneeskunde, diergeneeskunde, ingenieurs, landbouw en farmacologie. Dat is 8 x 6 = 48.
Elk van die faculteiten heeft 3 departementen, chemie, fysica en biochemie. Dat is 48 x 3 = 144
Gemiddeld heeft elk departement minstens 10 laboratoria. Dat is 144 x 10 = 1440.
Stel dat ze er gemiddeld 15 apparaten vinden, 8 microscopen, 3 balansen enz. Dat is 1440 x 15 = 21.600
Voor elk apparaat dient er een formulier ingevuld te worden, zoals ik er hier een bij heb. Er staan 13 vragen op zoals: wat is de naam van het instrument? wanneer werd het gekocht? uit welk land werd het ingevoerd? via welke haven? enz. Dat is dus 21.600 formulieren over evenveel apparaten met telkens 13 vragen of in totaal 21.600 x 13 = 280.800 vragen.
Een stomme vraag niet beantwoord? Sancties verlengd!
We hebben hier in Irak de oudste universiteit ter wereld, gesticht in de 9de eeuw. Sommige instrumenten zijn dus behoorlijk oud. Zo vonden wij bijvoorbeeld een microscoop van 1957 waarvan we niet meer wisten via welke haven hij was ingevoerd. Was het Dubai? Of Damas? … We lieten die vraag dus open op een formulier. Als het merkplaatje van een frigo afgebroken of onleesbaar was –was het nu een Westinghouse, of een Philips? – lieten we het antwoord open. Welk gevolg heeft dat? Wel dat men aan de buitenwereld zegt: 'Irak komt de de VN-resoluties niet volledig na' en zo worden de sancties iedere keer met 6 maanden verlengd. Dit hebben we 8 jaar lang moeten verduren. Is dat niet genoeg geweest? Daarom vinden wij dat het tijd is om, wars van elke emotie, het mechanisme van de inspecties te onderzoeken: is het efficiënt? is het echt bedoeld als controle?
Maar gaf Irak de inspecteurs wel genoeg tijd? Zij wilden 6 maanden, wij gaven hen 8 jaar! Een half miljoen kinderen stierven in die tijd. En gaf Irak hen genoeg faciliteiten? We gaven hen auto's, hun dagelijkse salarissen die 1000 tot 3000 dollar per dag bedroegen, en dat voor 1000 inspecteurs. Geld betaald door Iraakse mensen die honger leden tot de dood. De meeste mensen in de wereld weten niet eens dat wij die betaalden (ze nemen ze af van onze 'geblokkeerde bezittingen'). En dat terwijl onze natie verstijfde van de honger.
8 ½ jaar duurde dat. Was het dan geen tijd om te zeggen ofwel 'ons werk is gedaan', ofwel 'ons mechanisme is niet efficiënt', ofwel ' we zijn hier voor iets anders, bijvoorbeeld om te spionneren'. Dat is het standpunt van Irak. Wij gaan niet nog eens een half miljoen kinderen laten sterven om jullie iets te laten doen dat niets met wapeninspectie te maken heeft.