Vrouwenrechten in Afghanistan en Irak: met Amerikaans geweld er niet op vooruit

Op de website van http://www.divazine.be vergeleek Anne Adé in haar artikel "Bush voert oorlog ‘om Iraakse volk te bevrijden", de retoriek in de Irak-oorlogsspeech van Bush met die van de radiospeech van 17 november 2001 van 'first lady' Laura Bush. Laura Bush prees toen de Amerikaanse aanval op Aghanistan als positief voor de Afghaanse vrouwen. "Nu worden de vrouwen niet langer opgesloten in hun huizen en kunnen ze vrij naar muziek luisteren en naar school gaan."

"Nochtans", zo stelt Anne Adé, "is de situatie van de Afghaanse vrouwen, met uitzondering van een kleine minderheid in de hoofdstad Kaboel, er sinds de Amerikaanse inval weinig of niets op vooruitgegaan. Dat staat in het Afghanistan-2003 rapport van de mensenrechten-organisatie Human Rights Watch. Door de val van de Taliban kwamen diverse ‘warlords' weer aan de macht, en hebben vrouwen en meisjes weer af te rekenen met dezelfde restricties en intimidaties als onder de Taliban. Scholen werden vernietigd en vrouwen moeten opnieuw hun gezicht bedekken. Vrouwelijke afgevaardigden van de Loya Jirga krijgen doodsbedreigingen als ze willen deelnemen aan de verkiezingen. Seksueel geweld tegen Afghaanse vrouwen in het algemeen neemt snel toe."

Tja, hoe komt het dat we daar in de media niets van horen of zien ? Dat de mythe in stand gehouden wordt dat de Afghanen de Amerikanen op hun blote knieën mogen danken ? Vergeten we ook niet dat van de beloofde financiële hulp, er nog maar weinig in het straatarme land is aangekomen.

* VS-militaire bezetting Irak leidt tot meer vrouwenhandel

In het tweede deel van haar artikel citeerde Anne Adé de Amerikaanse Groene Partij. Die vreest "dat een gelijkaardig scenario zich zou herhalen in Irak. Een militaire bezetting zal volgens een rapport van de partij leiden tot een verhoogde trafiek in vrouwen die in de prostitutie terechtkomen. De aanwezigheid van 100.000 Amerikaanse soldaten die na de oorlog het land bezetten, doet de vraag naar prostituees fors stijgen. De stilzwijgende samenwerking tussen Amerikaanse militaire officieren en plaatselijke bordeelhouders en mensenhandelaars is op andere plaatsen (o.a. de Filipijnen en Honduras) zwart op wit gedocumenteerd. In het na-oorlogse Irak zal dit niet anders zijn, aldus de Amerikaanse Groenen. Ze besluiten hun rapport met volgend statement: ‘De wereld die wij willen voor vrouwen en mannen, waarin iedereen kan leven in vrijheid, veiligheid en gezondheid, kan niet bekomen worden via oorlog'."

Soldaten en mensenrechten: het is vechten.

PS. En dan nog deze verwijzing: In de oorlog tegen Irak zijn vrouwen meer dan ooit actief op oorlogs- én vredesfront, zie http://www.divazine.be/index.asp?module=varia&id=278

* "Watjes praten, echte mannen slaan"

Bij "Mo", het nieuwe "Mondiaal magazine" zit hoofredacteur Gie Goris ook op de hierboven gevolgde lijn. In 'Echte mannen slaan', het voorwoord van MO*2, schrijft Goris: 'De voorbije maanden hadden de VS en enkele Europese leenheren het voortdurend over de noodzaak tot actie in Irak, terwijl ze het moeizame zoeken naar een niet-militaire uitweg uit de crisis afdeden als de zwakke houding van een bang en oud continent. Het deed een beetje denken aan de Vlaamse beschaving van vijftig jaar geleden, toen een familiale ruzie nog met een flinke klap om de oren beslecht werd. Watjes praten, echte mannen slaan, dat soort houding... De miljoenen burgers die op 15 februari en op 15 maart hun discussies vertaalden in vreedzame optochten hebben mee de aanzet gegeven om op langere termijn een nieuwe wereldorde uit te tekenen. Zij beseffen het misschien niet tenvolle, maar de geschiedenis wordt stap voor stap gemaakt, woord voor woord. Zolang er maar gepraat wordt.'

Een gelijkaardige stelling lag aan de basis van de actie die vorige vrijdag gelanceerd werd, zie http://www.mo.be (onder 'Acties en campagnes').

arch/ive/ief (2000 - 2005)