arch/ive/ief (2000 - 2005)

Brief uit Bagdad.

Zoals Nietzsche in Florence
de hemel neer zag dalen.
Toen Mora Barcelona zag vergaan
in de chaos van de tijd.

Als Kant die Berlijn verliet,
en dacht de wereld te vatten.
Waar, bij Léon, in Parijs,
de lichtstad brandde.

En er is iets aan de hand,
want de wereld staat in brand
en in plaats van te sussen,
doet niemand moeite om te blussen.

En in Leipzig liet Leipniz de toortsen branden,
en toen in Dresden, na de mis,
werd de lont ontstoken.
En in Berlijn goot men olie op het vuur,
met volle handen;
en maanden later zou ook Bagdad branden.

En daar schrijf ik deze brief,
een afscheidsbrief;
met het einde van mijn verlangen,
het einde van mijn pijn en
het einde van mijn denken.
Terwijl ik langzaam brand,
denk ik aan al die helden op dat plein.