De extreem rechtse tijdbom tikt.

Gisteren, 31 april 2003, werd Achmed Azzuz door het Antwerpse 'Gerecht' - voor zover dat die naam waardig is - veroordeeld tot drie maanden voorwaardelijk en een boete van 250 Euro. Hij werd beschuldigd van 'bedreigingen' die hij zou geuit hebben aan het adres van Gerolf Annemans van het Vlaams Blok en van Kris Borggraeve van VTM.

Waaruit bestonden deze 'bedreigingen' nu?

De eerste 'bedreiging' greep plaats in de gebouwen van de rechtbank van Antwerpen op het ogenblik dat Dyab Abou Jahjah moest voorkomen nadat hij beschuldigd was van feiten die hij niet gepleegd had. De moord op Mohammed Achrak en de ontkenning van de racistische aard ervan, was voor de meeste allochtone jongeren nog een open wonde. Het verdriet zat diep, de woede was groot. De AEL-leiders hadden vanaf het ogenblik dat ze op de hoogte waren van de moord, alles gedaan wat mogelijk was om de woedende jongeren te kalmeren.

Ook in de gebouwen van de rechtbank was de sfeer gespannen, de situatie explosief, ondermeer vanwege het onrecht wat Dyab was aangedaan. In die omgeving kwam Kris Borggraeve op jennende wijze nieuws sprokkelen, met de bedoeling sensationele beelden voor VTM te bemachtigen. Zelf als journalist wat herrie schoppen kan goed zijn voor de kijkcijfers, weet u wel.

Achmed Azzuz heeft Borggraeve gewaarschuwd voor het riciso op het uit de hand lopen van de situatie met de bedoeling Borggraeve te beschermen tegen personen die vanwege de enorme druk door het lint zouden kunnen gaan. Die bekommerde waarschuwing heet 'bedreiging' voor wat in de Antwerpse rechtbank voor rechter moet doorgaan.

De tweede 'bedreiging' greep plaats tijdens een debat waar Achmed Azzuz aan deelnam met Gerolf Annemans. Het is misschien wat naïef, maar Achmed gelooft dat het mogelijk is om via bewustmaking het Vlaams Blok te bestrijden en heeft gezegd: "Wij zullen ervoor zorgen dat mensen zoals Annemans hier niet meer zullen zitten" en "Ik zal dat niet doen, dat zullen anderen voor mij doen", waarbij Achmed dus gelooft dat de bevolking Annemans wel zal uitspuwen eens geweten is waar het Annemans om te doen is. Het was bijzonder moedig van Achmed Azzuz om als nieuwkomer in de politieke arena met weinig ervaring van praten voor de pers, het in een vijandige omgeving op te nemen tegen Annemans, een ervaren professional is in het manipuleren van een publiek. Wat Achmed beter had kunnen doen, was zich nauwkeuriger uitdrukken. De rechter knoopt een interpretatie vast aan de woorden van Achmed die niet strookt met de feitelijke bedoeling ervan.

Het meest ontstellende is dat het 'Gerecht' voor zover dat die naam in casu nog waard is, meewerkt aan de pesterijen tegen AEL en de allochtone bevolking. Iedereen in dit land weet nu onderhand wel dat de scheiding der machten maar schijn is en dat de (on)afhankelijkheid van de rechterlijke macht bepaald wordt in de Rotary, de loge en selecte serviceclubs allerhande. Rechters zijn universitair geschoold. Zij hebben in hun opleiding instrumenten aangeboden gekregen die hen moeten toelaten de grondwet billijk toe te passen. In de praktijk blijkt dat ze het niet altijd even nauw nemen en met hun interpretaties alle kanten uit fietsen. Het is duidelijk dat men bij dit vonnis te doen heeft met beïnvloeding door extreem rechts.

Het kan niet de bedoeling zijn dat justitie een instrument wordt in handen van extreem rechts om bepaalde bevolkingsgroepen te treiteren. Vlaanderen heeft daar geen enkel belang bij, integendeel. Je veroordeelt ook geen mensen die waarschuwen dat je niet mag oversteken als het verkeerslicht rood is en je veroordeelt geen mensen omdat ze de intentie uiten aan bewustmaking te willen doen. De verrechtsing van onze maatschappij neemt gevaarlijke vormen aan. Een cultuur die pesterijen en fascisme promoot ondergraaft zichzelf. De huidige attitude naar de allochtone bevolking in Antwerpen vertoont opvallende gelijkenissen met die in de jaren '30 naar de Joden toe. Men gaat zelfs zover de voormalige slachtoffers van verzuring te misbruiken en in te zetten als wapen bij de huidige heksenjacht.
Het is noodzakelijk dat Vlaanderen met bekwame spoed werk maakt van het verbeteren van de intermenselijke relaties bij zijn burgers onderling. Het is weinig waarschijnlijk dat politieke partijen die zelf de polarisatie naar de allochtone bevolking toe organiseren en de normvervaging bepleiten de bekwaamheid in huis hebben om duurzame, constructieve voorstellen te doen en uit te werken. Men heeft ongeveer 25 jaar geleden al de verkeerde analyse gemaakt en de Islamitische cultuur als bedreigend gecatalogeerd. Omdat openlijk fascisme 'niet netjes' was, heeft men voor verdoken fascisme gekozen, wat niet minder erg is. Het is belangrijk dat men opnieuw de grijze massa aan het werk zet en een nieuwe en meer degelijke analyse uitwerkt in samenspraak met de allochtone gemeenschap. Het respecteren van het zelfbeschikkingsrecht van de allochtone gemeenschap is prioritair om tot een bloeiende interculturele samenleving te komen. Het is niet omdat bepaalde allochtonen uitspraken doen waar we het niet mee eens zijn, dat het verdedigbaar zou zijn hen verder uit te sluiten. We zijn het onder mekaar ook niet altijd over alles eens en toch geeft dat niemand het recht een ander uit te sluiten. Die politiek van twee maten en twee gewichten moet verdwijnen. In het Belgische wapenschild staat 'Eendracht maakt macht.' Laat ons naar eendrachtigheid streven inplaats van onszelf uit te putten in onnodige polarisaties.

Laten we ons er ook bewust van worden dat het racisme binnen onze maatschappij voor een belangrijk stuk werd opgeklopt door de oorlogspropaganda van de Bush administratie, Texaco, Enron, Coca Cola en co. met als doel de bestaande machtsgreep over de mensheid en over ons, te verstevigen.

arch/ive/ief (2000 - 2005)