arch/ive/ief (2000 - 2005)

De voorbije weken werd in de Wetstraat een schimmenspel opgevoerd rond geheime bilaterale akkoorden tussen ons land en de VS. Volgens onze Eerste Minister moeten we het Amerikaans militair materieel op weg naar een illegale oorlog maar slikken, moeten we ons medeplichtig maken aan oorlogsmisdaden, omdat ene P. Harmel op de mooie zomerdag 16 juli 1971 zijn handtekening zette onder een geheim akkoord met de V.S. De wakkere parlementairen die dit even willen checken worden naar de gesloten brandkast van Minister Michel verwezen. U moet weten (want wij weten er wèl iets over) dat die geheime akkoorden nog geheimere militaire plannen bevatten om Duitsland te verdedigen tegen de Soviets. Totaal onverantwoord natuurlijk om hierover iets aan totaal onbetrouwbare parlementairen te vertellen. De binnenlandse vijand lonkt om de hoek.

Wat historisch opzoekingswerk heeft ons heel wat geleerd. Bijvoorbeeld over ene Mark Eyskens, ooit nog minister van buitenlandse zaken. In 1990 antwoorde hij op een parlementaire vraag: ?Voor crisistijd werden met de VS technische akkoorden gesloten om de doortocht en het verblijf in Belgie van die strijdkrachten te vergemakkelijken. In deze akkoorden worden de soevereine rechten gevrijwaard die Belgie over zijn grondgebied uitoefent?. Over de activiteiten op de luchthaven van Oostende voegde defensieminister Coëme toe: ?Een diplomatieke toelating is gegeven voor technische tussenstoppen voor bevoorrading van de vliegtuigen van de Amerikaanse burgerluchtvaart met dewelke troepen worden vervoerd in het kader van de Golfcrisis?. Vandaag probeert diezelfde Eyskens ons te doen geloven dat er NAVO-verplichtingen zijn waar we niet onderuit kunnen. Over de transporten in Oostende verklaart de Premier dat wapens in een burgervliegtuig geen militaire transporten zijn en dus geen toelating nodig hebben. Kan iemand ons uitleggen wat er tussen de eerste en tweede versie van de Golfoorlog veranderd is? Eyskens blijkt ook te vergeten dat artikel 7 van het NAVO- Verdrag stelt: ?Dit Verdrag heeft geen invloed, en mag niet worden uitgelegd als hebbende enige invloed op de rechten en verplichtingen ingevolge het Handvest van de Verenigde Naties? . Bij deze illegale oorlog zonder VN-mandaat kan dus onmogelijk sprake zijn van NAVO-verplichtingen.

Dicht bij de verkiezingen blijken sommige ministers ook het Noorden kwijt te zijn, of beter het Oosten. De akkoorden zijn expliciet opgesteld om troepentransporten naar Duitsland te regelen in het kader van het 'Rapid Reinforcement Plan'. Nu zien we de Amerikaanse tanks van de andere kant komen, en niet met de bedoeling om ons te beschermen tegen de Soviets. We konden een gelijkaardig akkoord uit 1981 tussen Duitsland en de VS op de kop tikken 'concerning Host Nation Support during Crisis or War'. Artikel 1 zegt waar het akkoord over gaat: ?versterking van de Amerikaanse militaire aanwezigheid in Duitsland?.

Niets zo gemakkelijk natuurlijk als de oude afspraken uit de Koude oorlog te blijven gebruiken uit gewoonte. De Nederlandse Regering verklaarde in 1990 dat het 'Host Nation Support' gebruikt was voor transporten van Amerkaans materieel naar de Golf via Rotterdam ?omdat daarmee veel ervaring is opgedaan voor grootscheepse verplaatsingen?.

Maar de gewijzigde geo-politieke situatie is Belgen en Amerikanen niet volledig ontgaan. In 1994 werd een nieuw akkoord gesloten. Over de inhoud ervan zijn we wat te weten gekomen via een vertrouwelijk document uit 1996: 'Militaire Verdediging van het Grondgebied'. Bij de verdediging van de militaire transporten wordt de 'potentiële vijand' nu elders gezocht: ?incidenten uitgelokt door drukkingsgroepen, betogingen...? met de bedoeling om ?langs de publieke opinie politieke beslissingen te beïnvloeden?. Ook migrantengemeeschappen zijn een belangrijke potentiële vijand. Wij waren dan ook niet verbaasd dat na de acties van Greenpeace en het Forum voor Vredesactie in de Antwerpse haven, er plots een 'dwingende richtlijn' van minister Duquesne uit de lucht kwam vallen met ongeziene repressiemaatregelen. Dit kadert binnen de slapende besluiten waar Premier Martens in 1989 reeds naar verwees. Ze zijn opgesteld door het schimmige CNVV (commissie voor de nationale vraagstukken inzake verdediging), dat nu operationeel is binnen het Crisiscentrum.

Wij stellen vast dat deze akkoorden uit de Koude oorlog hun consumptiedatum ver overschreden hebben en enkel goed zijn voor de prullenmand. Minstens twee politieke families (groene en socialisten) hebben zich geëngageerd om die obscure akkoorden te herzien. Dit is niet voldoende. De procedure om de akkoorden op te zeggen moet onmiddellijk gestart worden. Wachten tot na de ontbinding van het Parlement zou van politieke hypocrisie getuigen. Intussen zijn nieuwe transporten in strijd met het VN-Handvest en zelfs met het NAVO-Verdrag en kunnen dus onmogelijk toegestaan worden.

Toelichting bij het bilateraal akkoord tussen de VS en België over militaire transporten door ons land. In bijlage de volledige tekst van het akkoord van 1971.

Toelichting bij het verdrag

serieus werkje!
nice...