arch/ive/ief (2000 - 2005)

Dyab Abou Jahjah: "Het Irakese verzet geeft de mensen een goed gevoel."
by han Soete Monday March 31, 2003 at 10:54 AM
han@indymedia.be

Interview met Dyab Abou Jahjah We zijn natuurlijk woedend over de Amerikaanse agressie maar we zijn ook zeer fier over het verzet. Dat is voor ons nu dan ook de belangrijkste zaak : hoe kunnen we dat verzet steunen?

Dyab Abou Jahjah
Hoe kunnen we nu het best dat verzet steunen, is dat met feitelijke steun, of is dat op een andere manier, dat is wat ons nu bezig houdt. Dat verzet in Irak geeft aan de Amerikanen ook een serieuze les denk ik, al was het dat maar dat het steeds duidelijker wordt dat het laatste woord over Irak zeker nog niet gezegd is.

han
Hadden jullie dat verzet dat verwacht. In de media stelde men het toch voor alsof dit een "gemakkelijke" en korte oorlog zou worden. De media en de meeste specialisten zijn toch zeer verbaasd over het verzet dat de Irakezen bieden.

Dyab Abou Jahjah
Kijk, wij hadden verwacht dat er verzet zou zijn, maar ik moet ook eerlijk toegeven dat de media ons ook beïnvloed hebben, het is een soort brainwashing. Wij hadden dus ook niet gedacht dat het verzet dat Irakezen bieden zo sterk zou zijn. We beseften wel dat er een strijd zou geleverd worden, maar we zijn wel verrast over het heftige verzet in het Zuiden, want daar waren we zeker ook over beïnvloed over de westerse media. Ze hebben ons gebombardeerd met berichten dat het regime van Saddam op het wankelen stond, en dat er niet veel nodig zou zijn opdat het in elkaar zou storten, wij waren zeker ook in die sfeer.
Ik was er zelf van overtuigd dat er een zware strijd om Bagdad zou geleverd worden, maar ik ben heel tevreden over het feit dat het verzet van af het eerste stadje aan de grens zo hevig is.

han
Men heeft ons in de media voorgespiegeld dat heel Borgehout, Molenbeek, .... op stelten zouden staan bij het uitbreken van de oorlog. Dat is helemaal niet gebeurt, heb je daar een verklaring voor?

Dyab Abou Jahjah
Ze blijven dat soort zaken zoeken hoor, ik krijg nog altijd telefoons van journalisten die me vragen : "Wat gaat er gebeuren, wat gaat er gebeuren??"
Wij doen gewoon verder hoor: Mensen mobiliseren tegen de oorlog, en voor steun aan het verzet. We doen dat in de eerste plaats binnen het kader van STOPUSA. Maar het verzet geeft de mensen ook een goed gevoel hé, de mensen lopen niet gefrustreerd rond. Al de Arabische mensen die ik ken voelen zich goed omdat er strijd wordt geleverd en dat maakt natuurlijk dat de grote frustratie weg is.
Borgerhout mag morgen op stelten gezet worden hoor, daar heb ik geen problemen mee, maar ik denk dat we nu moeten nadenken over hoe we op de meest efficiënte manier het verzet in Irak kunnen steunen. Misschien is dat door actie te voeren tegen de wapentransporten, dat lijkt me efficiënter dan ergens op een plein in Borgerhout te verzamelen.
Misschien moeten we terug een grote nationale mobilisatie lanceren, alles kan gebeuren hé.
Maar we weten natuurlijk ook dat de Amerikanen op een bepaald ogenblik op een zeer gewelddadige manier zullen optreden. Nu proberen ze nog hun zogenaamde zachte strategie toe te passen, maar dat zullen ze niet kunnen volhouden. We weten allemaal dat de Amerikanen geen oorlog kunnen winnen zonder hun wapens en hun massale bombardementen. Ze hebben zich overschat en de kans is groot dat ze gaan overschakelen naar de massa bombardementen, dan zullen de emoties wel hoger oplaaien dan nu natuurlijk.

han
Er zijn heel wat Arabische regimes die aan de kant blijven staan, er zijn zelf landen die de Amerikanen steunen in hun oorlog tegen Irak, hoe zien jullie dat?

Dyab Abou Jahjah
De Jordaanse regering staat natuurlijk niet echte bekend voor zijn nationale standpunten hé. Ze staan niet bekend om hun positieve standpunten ten opzichte van het verzet, reeds in 1991 was hun standpunt zuiver pragmatisch. Maar dat is natuurlijk een 100% verkochte regering, dat is al altijd geweest en dat zal wel altijd zo blijven. De hypocriete houding van het regime is dan ook absoluut geen verassing. Dat is zo voor de meeste Arabische regimes natuurlijk, je kan moeilijk zeggen dat je verrast bent over hun houding. Het enige dat hen nu bezig houdt is het behoud van hun machtspositie naar hun eigen bevolking toe.
Maar ik wil er toch op wijzen dat het Arabische volk zich mobiliseert ondanks de zware repressie in die landen. Desondanks het feit dat er mensen worden doodgeschoten zijn er toch betogingen. Uit berichten in Egypte weten we dat er een grote mobilisatie is, maar dat er ook een ongelooflijke agressieve onderdrukking is. Dat vertellen ze in de media niet, maar via onze contacten weten we dat mensen in elkaar worden geslagen, dat vrouwen die durven betogen worden verkracht, de repressie in die landen is echt wel zeer hard. Men sleurt mensen s'ochtends uit hun bed om ervoor te zorgen dat ze niet zouden betogen, de meeste kopstukken van de beweging werden geslagen. Er werd zelf een parlementslid die durfde te betogen in elkaar geslagen, hij was uit zijn hoofd aan het bloeden op straat.
De meeste Arabische regimes zijn in paniek. Ze weten maar al te goed dat die oorlog wel eens het einde van hun macht zou kunnen betekenen.

Han
Hoe verklaar dat je dat mensen als Louis Michel en zelfs Chirac als helden worden verwelkomt in de Arabische wereld. Chrirac die werd in Algerije werkelijk als een held ontvangen, duizenden mensen stonden hem toe te juichen.

Dyab Abou Jahjah
Wij zien dat natuurlijk een beetje anders, omdat we weten hoe de vork in de steel zit. Wij hier weten wat de Belgische regering echt doet, ondanks haar retoriek.
Maar we appreciëren natuurlijk wel de Franse positie, zeker omdat ze het Amerikaanse plan heeft belemmert. De mensen zijn emotioneel natuurlijk, ze uiten dat dan ook door massaal op straat te komen voor Chirac. Maar je moet niet denken dat de mensen niet weten dat de Fransen dat alleen maar doen in eigen belang, ik denk dat de mensen zich daar zeer goed van bewust zijn. Als de mensen in Algerije Chirac toejuichen dan toont dat in de eerste plaats dat de mensen zeer hard meeleven met de Irakese kwestie. Wij proberen de zaken binnen hun context te plaatsen, we proberen duidelijk te maken dat ze niet moet rekenen op die machten. Voor het zelfde geld verkopen ze ons terug, nu hebben ze misschien een positieven houding, maar morgen draaien ze ons misschien terug de rug toe. Voor hen gaat het enkel over hun eigen imperialistische belangen en dat zijn niet de belangen van de bevolking.
Maar strategisch is het misschien wel goed dat de imperialisten ruzie maken onder elkaar.


Translation please
by Steve Monday March 31, 2003 at 11:57 AM

It would be good to see this interview in French or English translation.

well Steve
by elChe Monday March 31, 2003 at 05:16 PM

bottom line, the Arab people will rise up from beneeth the opression of it's official leaders that are supported en placed bij imperialist opportunists like Chirac. The Arab people have learned to smile at hypocrite imperial leaders and to stand up when necesarry.