Diksmuids debat op vrijdagavond

In januari vertrok Marc voor de derde keer met enkele ACV-militanten naar Irak met drie bedoelingen.
Ten eerste wilden ze protesteren tegen de oorlog en het embargo. Daarnaast wilden ze ook aantonen dat de oorlog niet alleen schadelijk is voor de Irakese bevolking, maar ook voor de bevolking hier. Tot slot hadden ze ook nog een aanklacht tegen de oorlogslogica.

De dia's waren een mengeling van de verschillende reizen, waarbij een opdeling gemaakt werd tussen de schoonheid, de sfeer van Irak en de Arabische cultuur enerzijds, en de gevolgen van het embargo en de oorlog anderzijds.
Door de intense gevoelens,spanning die ontstond op de reis, schreef Marc gedichten neer, waarvan hij er ons een paar voorlas.

De levensstandaard in Irak is de voorbije 12 jaar fel achteruit gegaan door het embargo. De situatie daar is schrijnend. Irak was voeger modern waarbij er scheiding was van kerk en staat.
Nu zien we dat er door het embargo veel geweigerd wordt aan Irak.
Het land wil vernieuwen, andere en modernere machines, fabrieken heropbouwen,…maar alle benodigde stukken worden hen geweigerd met als reden: "Alles kan voor militaire doeleinden gebruikt worden".
Daardoor is er een enorme kindersterfte omdat er geen melk is, geen zuiver water en zelfs medicatie tegen kanker geweigerd wordt.
Veel kinderen sterven dan ook aan kanker door de wapens die de VS en Groot-Brittannië gebruikten tijdens de Golfoorlog. Deze wapens bevatten namelijk verarmd uranium die een enorme straling afgeeft, waar je nooit vanaf komt en generaties lang meegedragen wordt…
Deze uiteenzetting was enorm pakkend, iedereen was onder de indruk.

Na de pauze was het tijd voor het debat met als panelleden Ludo Debrabander (Belgisch anti-oorlogsplatform), Zohra Othman (Stop USA),
Dyab Abou Jahjah (AEL) en Wim de Neuter (Oxfam). Jozef Mampuys was moderator van dienst.
Het debat bestond uit drie grote delen. Eerst legde de moderator aan elk panellid enkele citaten voor en stelde daarbij vragen, waarop het panellid kon op reageren. Daarna konden de panelleden reageren op wat andere panelleden gezegd hadden. Ten slotte kwam het publiek aan het woord met enkele vragen die ze hadden. Het debat verliep heel rustig, zonder enige erge woordenwisselingen.
Wilt u graag weten wat er gezegd geweest is? Geen probleem, hier volgt woord voor woord wat gebeurd is…

Het eerste aspect dat aangekaart werd, was voor Wim de Neuter en handelde over het probleem dat deze oorlog opwekt voor het geheel van het Midden- Oosten, meer specifiek dan over Israël- Palestina.
Vragen hierbij waren:
Wat hebben Israël en Palestina en de oorlog in Irak met elkaar te maken? Wat denk je van het citaat zelf van Marc ? We weten hoe Bush het probleem Irak wil aanpakken, zou hij misschien het geval Palestina ook zo aanpakken?
Daarna kon Dyab Abou Jahjah zijn antwoorden geven op de vragen:
Er wordt oorlog gevoerd, maar met deze oorlog probeert Amerika vrede te creëren. Wat gaat deze oorlog in het Midden-Oosten teweeg brengen.? Gaat men vrede realiseren of vrede op weg zetten? Hoe voelen de moslims in het Midden-Oosten zich, hebben die een collectief gevoel of zijn er ook onderlinge tegenstellingen? Hoe staan de moslims in België daar tegenover?

Het derde aspect voor Zohra Othman bevatte de thema's: De spanningen zijn duidelijker en duidelijker geworden tussen Europa en de VS. Is het zo dat Europa zich probeert af te scheuren van/ af te zetten tegen Amerika?

Tot slot kreeg Ludo De Brabander het volgende thema op zijn bord:
De VS tegenover de NAVO.

Het werd een boeiend debat. De vier panelleden kwamen allemaal heel sterk uit de hoek.
Excuseer dat ik geen reacties vermeld heb, maar dan zou dit artikel eindeloos lang worden.

arch/ive/ief (2000 - 2005)