arch/ive/ief (2000 - 2005)

- Onze internationale economische instellingen worden gedomineerd door de westerse regeringen die op hun beurt worden gedicteerd door het 'kapitaal'. Er is dus geen sprake van democratie in de politieke besluitvorming.
- De internationale rechtsregels worden te pas en te onpas ingeschakeld door de grootmachten en misbruikt om economische belangen te verdedigen. Er is dus geen democratie in de internationale rechtspraak.
- De resoluties van de VN worden niet gerespecteerd en de VN is op zich al geen toonbeeld van democratie. De internationale wetgevende macht is dus niet democratisch.
- De zogezegde vierde macht is voor het overgrote deel in handen van het kapitaal, dat het niet nalaat zijn macht te misbruiken en de berichtgeving te vertekenen, achter te houden of te vervalsen. Enkel alternatieve media vormen een spreekbuis voor wat er echt leeft onder het volk, maar die blijven bij gebrek aan middelen marginaal klein (wat niet wil zeggen dat het geen zegen is dat die er op zijn minst nog zijn). Onze berichtgeving is dus gemanipuleerd en niet democratisch.
- Onze productiefactoren zijn voor het overgrote deel in handen van het privé-kapitaal en voor zover ze het niet zijn, dreigen ze het spoedig te worden, zoals hierboven nog eens in de verf wordt gezet. De beslissingen over onze productie worden dus niet democratisch genomen, maar behoren toe aan de kleine elite met het kapitaal.

Het behoeft niet veel meer uitleg. Elke mogelijk relevante beslissing wordt heden ten dage genomen door het groot kapitaal. Dit terwijl de bevolking een beeld voorgeschoteld krijgt van democratie en vrijheid. Dit beeld wordt efficiënt ingeprent via de indoctrinatie van de media (denk maar aan het aantal reclame boodschappen die je dagelijks te slikken krijgt zonder dat je er om vraagt, om over de filmindustrie nog te zwijgen).
Dit systeem is bijna waterdicht, zolang het de mensen zoet kan houden met brood en spelen. Die zullen echter op een dag in te weinige maten voorhanden zijn en pas dan zullen de mensen wakker schieten en aandacht schenken aan de alternatieve stemmen rondom hen. Die dag zal het menselijk leed helaas rampzalige vormen en proporties hebben aangenomen.

De enige omwenteling die eender welke oplossing mogelijk kan maken, is het ontnemen van de macht van de kapitaalselite, ten voordele van de werkende bevolking, welk systeem er daarna ook gekozen wordt. Of je nu geleidelijk aan het kapitaal van zijn onredelijke privileges wilt ontdoen of opslag door de productiemiddelen aan de staat over te dragen.
Zolang echter het kapitaal de volledige beslissingsmacht in handen heeft zal zij die steeds uitsluitend gebruiken in haar eigen voordeel.
Wanneer de druk van de bevolking te groot wordt, zal zij kleine toegevingen doen waar nodig, om die zodra haar greep op de massa weer verstevigd is terug af te nemen.

De vraag blijft dan hoe we de macht werkelijk bij de massa kunnen leggen. Mijns inziens is enkel een participatieve democratie die vertrekt vanuit de basis een mogelijke oplossing. Het Cubaanse model is een redelijke goed voorbeeld.
Aan de basis mag iedereen die er zin in heeft deelnemen aan het politieke debat en vertegenwoordigers kiezen voor het bovenliggende niveau, die weer kiezen voor het niveau daarboven. Het aantal niveaus moet worden beperkt en aan het einde van het proces moet de basis opnieuw de mogelijkheid krijgen om binnen de top te kunnen kiezen. Iedereen vertrekt zo vanuit de basis.

Commentaar welkom