arch/ive/ief (2000 - 2005)

Vooral in West-Vlaanderen zijn er hardnekkige stakingen aan de gang in de textielsector. We hielden halt bij de stakersposten in Vichte en Waregem. Alle vakbondsleden waren er het unaniem over eens: Zoals het er nu aan toe gaat, kan het niet langer! Waar loopt het precies scheef?

"De loonsverhoging die Febeltex voorstelt komt neer op 11 Eurocent (= 4 Bef) die we pas in 2004 zouden krijgen. Wij eisen 22 Eurocent, want je moet ook rekening houden met de stijging van de index binnen deze periode.
Veel bazen klagen dat de loonkost veel te hoog is, maar kom daar alstublieft niet mee af! Velen produceren in lageloonlanden terwijl de prijs voor een hemd, dat in de lageloonlanden of in België geproduceerd is, net hetzelfde is! Dat is dus pure winst dat ze in hun zakken stoppen, dus ze kunnen zeker wel concurreren."

"De arbeiders worden in vergelijking met de bedienden veel minder fair behandeld. Zo zal een bediende zijn Carensdag (d.i. de eerste dag van een ziekteperiode, minder dan twee weken)uitbetaald krijgen en een arbeider niet. We eisen dat de Carensdag na verloop van tijd gelijkgesteld wordt voor arbeider en bediende"

" Dan is er nog de problematiek omtrent het tijdskrediet. Dit is een arbeidssysteem waarbij het personeel verkort kan werken: bvb. 4/5den of halftime. Op dit moment ligt de limiet op maximum 5% van het personeel dat mag werken op tijdskrediet. Wij willen die grens afschaffen zodat het bedrijf zelf kan beslissen hoeveel mensen ze volgens dit systeem tewerk stelt. Het personeel wil trouwens niet liever dan verkort werken, het reduceert de werkdruk namelijk heel wat."

En dát er werkdruk is, is een vaststaand feit. Een veelgehoorde klacht: 'we moeten te flexibel zijn', waaronder we mogen verstaan dat ze van her naar der moeten rennen, tussen de machines door. In kapitaalintensieve bedrijven, waarbij hoogtechnologische machines dus van uitermate belang zijn, moeten de personeelsleden een hoge kennis van de computergestuurde systemen hebben. éen verkeerde druk op de toets en het hele productieproces is in de war geschopt.

De bazen handelden aan het begin van deze werkdag uitermate achterbaks door het personeel op te bellen om toch te komen werken onder het mom dat er al een akkoord bereikt was, terwijl de onderhandelingen pas om tien uur begonnen. Dit kon natuurlijk op niet veel sympathie rekenen van het stakende personeel. Plots weergalmde een mij-bekend-in-de-oren-klinkende strijdkreet: "Hasta la Victoria". Ché Guevara leeft blijkbaar nog onder de mensen! De vakbondsacties gaan alvast door tot er een plausibel akkoord bereikt wordt.

Als apotheose kregen we te horen dat er gisteren een VTM journalist wat interviews kwam afnemen, en dat de arme drommel het begrip 'tijdskrediet' volledig verkeerd inschatte. In plaats dat hij vroeg wat het volledig inhield, bleef hij maar foutief vragen stellen hierover. "Er bestaan geen domme vragen, enkel domme antwoorden", zeg ik altijd.

Gisteren en vandaag was er ook in Gent grote stakingsbereidheid. Veel tekstielarbeid(ster) stonden pikket aan UCO-Braun en Domo-Zwijnaarde.Het vakbondsfront is hecht. Het loon werd het meest besproken van de eisen.
Over het tijdskrediet zijn er toch tegenstrijdige berichten. Febeltex wil dus geen doorbraak in de sector om meer dan de 5% tijdskredieters toe te staan. Maar er blijken in het Gentse tekstielbedrijven die daar al ver bovenzitten, tot 20 % en meer. Het tijdskrediet is een succes in de bedrijven als formule van arbeidsduurvermindering. Voor het eerst ook bij de mannen. Algemeen gesproken staan de de patroons onder druk om het toe te staan maar dat willen zij blijkbaar niet op algemene basis. Maar als het in hun kraam past willen ze het toch kunnen gebruiken als vorm om te reorganiseren. Tijdskrediet is immers een vorm van arbeidsduurvermindering zonder vervangingsplicht. Dit met het feit dat de overheid een flink deel van het loonverlies financiert maakt de houding van Febeltex nogal hypokriet.
Onderhandelingen zijn nu bezig.