arch/ive/ief (2000 - 2005)

it's not only about the war victims.
no justice no peace!

In alle commentaren van vredesmanifestanten op televisie hoor ik spreken over het feit dat zij de oorlog omwille van het geweld niet zien zitten, dat er naast precisiebombardementen ook bommen vallen die meer burgerslachtoffers zullen maken, enzovoort enzoverder, en ook dat het in tegenspraak is met de opzet van een vredesbetoging dat er projectielen (van mandarinekes tot een kwart stoeptegel) worden gegooid naar politiebakken. Het verbaast mij dat andere soort bommen nodig zijn om zijn standpunt hard te maken. Op alle twee de fenomenen wil ik even grondig (sorry) reageren.

Het is erg hoopgevend te horen dat haast de gehele bevolking de oorlogsslachtoffers van het kapitalisme niet zien zitten. Dat wil dus zeggen dat er een grens bestaat voor de consumenten in het westen.
Toch gaat het niet alleen om dat bloed. Dat zou betekenen dat na de paar weken waarin het Irakese regime vervangen is door één die de kapitalistische belangen van Amerika dient, de consumenten van het westen weer tevreden zijn, ah ja, want er vallen geen bommen meer. En wat met precisiebombardementen? Zijn we nog tegen deze oorlog als geen enkele burgerdode zou zijn gevallen in plaats van de drie waar de Irakese bronnen over spreken? Zo niet, dan zijn we ver van huis (toch van het mijne). Nog een vraagje: moeten we niet voor massavernietigingswapens zijn als we zien dat Noord-Korea niet aangevallen wordt omdat het er wel heeft in tegenstelling tot Irak? Als het ons alleen gaat om de oorlogsslachtoffers wel, nietwaar?

We hebben hier te maken met een oorlog om grondstoffen, nu in handen van Saddam en met zijn goedwil gebruikt voor de noden van de bevolkers van het oliebronnenland, met handelsakkoorden waar vooral the VS niets aan heeft. De oorlog wordt ook gevoerd om via de verkoop van wapens de beurs weer omhoog te krijgen, en voor macht in de regio in het algemeen. Aanvallen dus, gewoon overpakken, partijpolitici uit de oppositie kneden met handelsakkoorden en voila. De VN is uitgeschakeld want oorlog is er zo-wie-zo. De wapeninspecties waren er voor de publieke opinie, om de weinige wapens die er nog zijn eventueel uit te schakelen en waarschijnlijk ook als spionage, nu Irak geen enkel land heeft aangevallen zoals in de tweede GO wel het geval was. Frankrijk, Duitsland en co doen niet mee en hadden Saddam er liefst nog een tijdje zitten gehad. Geen regering dus die iets om de Irakese bevolking geeft.
Kapitalisme maakt elke dag slachtoffers, niet alleen door scherfinslagen. Elke Chiquita die u eet is gegroeid op gronden van uitbuiting en elke bus Europese melk komt van een industriële producent waarvoor tientallen kleine traditionele producenten geweken zijn (sinds de EU een overlevingsklimaat schepte waarin alleen de groten passen). Het gebeurt slechts zelden dat het tot een militaire machtsgreep moet komen om de belangen van één van de kapitalistische grootmachten te vrijwaren. Meestal gebeurt het door regeringsleiders in de invloedssfeer te krijgen, een regering massaal wapens te verkopen om tegen de 'eigen' mensen te gebruiken, door manipulatie van de nieuwsberichten, door stakingen te ensceneren tegen lastige regeringsleiders, door een Chileense generaal te zoeken die een staatsgreep voor de grootmacht wil uitvoeren, enz....
Waar vroeger, toen het SU nog bestond, de verschillende kapitalistische grootmachten meestal samenwerkten is nu een strijd tussen kapitalisten begonnen. De VS zijn momenteel de enige met een machtig hightech leger. Langs de andere zijde wordt nog met diplomatie gestreden. Toch wil elke staat niet meer of minder dan de macht van zijn multinationals vrijwaren. Het is geen consequente ideologische strijd. Men zal Bush niet voor de rechtbank dagen, er komt geen VN resolutie tegen de oorlogsmisdaden die de VS nu pleegt... De EU voelt zich voorzichtig sterk om de economische concurrentiestrijd stilletjes aan ook tegen de VS in te zetten. Daarom flirt men: geen tweede resolutie, wel militair logistieke steun, zeker en vast mits een paar handelsbeloninkjes. Europa wil het nu, onder leiding van Verhofstadt?, opnemen tegen de bemoeienissen van Turkije, waarom niet tegen die van de VS?
Na deze bombardementen heeft de Irakese bevolking alle, maar dan ook alle macht, om over het eigen welzijn te beslissen verloren. Hoewel ze dat met Saddam al niet meer kenden, kon men nog rekenen op een beleid dat economisch
wel in functie van het land stond. Binnenkort is de economie van Irak een radertje in het mondiale economisch monster en ziet een gehele bevolking zijn functie gereduceerd tot de olie tussen de radertjes.

Dit is een verdere reductie van het menselijk bestaan.

Ondertussen proberen de andere kapitalistische machten de bevolking te lijmen voor hun eigen concurrentiestrijd waarvoor nu duidelijk een militaire macht nodig is. De vredesbeweging is, als die niet steviger schoenen staat dan antiamerikanistische en pacifistische, gemakkelijk om te schakelen tot een groep die de publieke opinie rijpt voor een nationalisme, waarin europa de natie vormt en de E.U. de leiders ervan. Die E.U. kan dan de soevereiniteit van derde wereld landen verder aantasten (in de strijd tegen de belangen van een concurrentiele grootmacht), en kan de reducties van sociale rechten, de afbraak van het sociaal weefsel, de onderdrukking en criminalisering van dissidente Europeanen, enz. als offers voor de concurrentiezaak verkopen. Deze vredesmanifestanten zouden wel eens de katalysator van dat rijpingsproces kunnen zijn.

In dit kader aanvaard ik de opmerkingen van pacifisten niet die beweren dat deze betogingen vredesmanifestaties zijn. Voor vele deelnemers zijn ze alleen vredesbetogingen als men ook spreekt over de voorwaarden voor vrede. Zolang de rechten van de producent (boer, arbeider) niet mondiaal gegarandeerd zijn (rechtvaardige prijzen, zelfbeschikkingsrecht) en vrij van machtsinmenging van staat en kapitaal dan kan er alleen sprake zijn van oppervlakkige onrechtvaardige vrede. Vrede ja, maar: no justice, no peace (fuck the corporate police!). Zolang ik daar niet over hoor spreken ben ik niet akkoord met de term vredesbetoging. Voor velen is dit geen pacifistische betoging omdat pacifisme universeel wil zijn, in elke situatie geweld verwerpt. Ondertussen draait de wereld op steeds meer ongeremd, schaamteloos geweld van het grootkapitaal en vormen de zogenaamde pacifisten, die andere betogers veroordelen voor het gooien van een steen of mandarijntje tegen een waterkanon of bank, geen enkele bedreiging voor dat grootkapitaal en kunnen ze in een wip en een flik voor het (europees) grootkapitaal gemobiliseerd worden.
Voor anderen is dit geen pacifistische betoging maar een betoging tegen de schendingen van de soevereiniteit van de Arabische volkeren en de kontlikkerij van de regeringen in veel Arabische landen. Voor anderen is dit geen pacifistische betoging maar een betoging waarin gebruik wordt gemaakt van het feit dat zij, die in de Belgische maatschappij geen stem krijgen, eens het verschil kunnen maken en het nieuws kunnen maken. Ikzelf ben het met iedereen eens maar vind niet alles even waardevol of constructief.

Bij deze vraag ik respect voor de beweegredenen van elke anti-oorlogsmanifestant en wil ik iedereen vriendelijk uitnodigen hun plaats in het debat te bepalen. Ondersteun ik het kapitalisme en kom ik alleen op straat als het de spuigaten uitloopt? Of ga ik verder in mijn redenering dan ‘ik wil geen oorlog, want daar vallen burgerslachtoffers'? Aanvaard ik het fenomeen van de staat? Volgens de communisten heeft Saddam op veel vlakken binnen de logica van de natie logisch gereageerd, ook in de oorlog tegen Koeweit (zie boekje Marc Van de Pitte, jan 2003, 2 euro). Als dat zo is, dan moet ikzelf ook het concept natie verwerpen.
Nooit is er een betere voedingsbodem voor nationalisme (dus de macht van de staat) dan in oorlogstijden. De romantiek van de strijd voor de eigen natie, regio, continent of unie wordt dan makkelijk door machthebbers gecultiveerd op grond van de haat voor de vijand. Daaraan hebben zowel Bush, Saddam, Aznar (anti-ETA), Stalin en vele andere al dan niet subtiele volksverkrachters hun macht te danken. De machthebbers van staten genereren elkaar: door anti-andere-naties gevoelens en ook doordat ze elkaar macht verschaffen als het in het plaatje past (zo is Saddam kind van Amerika). De gevoelens voor iets abstracts als ‘de natie' ‘de unie' of ‘de religie' is gevaarlijk omdat het de vorm romantiseert, en de inhoud uit het oog verliest. De ideologie en politiek die de eigen natie voert stuit nooit minder verzet als onder de dekking van nationalistische gevoelens. Idem dito voor religieuze romantiek. Deze anti-oorlogsgolf kan nog alle kanten op!

Als we een beetje verder staan en de kapitalistische Amerikaanse producten erkennen als een deel van het probleem, dan kunnen we om te beginnen met een boycot beginnen. Staan we nog ietsje verder dan kunnen we ALLE producten van kapitalistische oorsprong beginnen vermijden (dat is een serieuze uitdaging) en alle onderwerpen voor betogingen eens in hetzelfde plaatje beginnen plaatsen… Dat zou al heel wat zijn en dan zou ik nog eens ten volle kunnen feesten!

Ik heb er alle hoop in dat het nu of nooit is. We zien elkaar voor de ambassade en doen dan hopelijk eens een klapke! Een comment hieronder wordt ook geapprecieerd!

Ik denk dat het belangrijk is een onderscheid te maken tussen pacifisten en antimilitaristen. Ik zie me als een antimilitarist. Naties (altijd onstaan via huwelijkspolitiek, machtspolitiek, oorlogen,...), volkeren (zijn imagined communities die gebruik van een grensmetafoor maken tussen een 'wij' en een 'zij' en van een familiemetafoor met ingebeelde voorouders), culturen (iedere cultuur is een bastaardcultuur), ... zijn menselijke constructies, maar worden door individuen als iets natuurlijks beleefd. Valse voorstellingen van de werkelijkheid worden als ware beleefd. Ik zie mezelf als een antimilitarist en niet als een pacifist. Nooit zou ik strijden voor een land, een volk, een geloof, een cultuur,... wel voor vrije associaties, of coöperatieven, vrijstaten, losse federaties die gebaseerd zijn op de 'vrije' wil van het individu om er deel vanuit te maken en op 'vrije' keuze. Ik wil me niet laten verstikken door en wil geen gevangene zijn van een bepaald geloof, volk, cultuur,... omdat ik toevallig op die plaats geboren ben waar die waarden en normen heersen zijn. De heersende waarden en normen zijn immers steeds de waarden en normen van de heersende elite.
Anarchistische groeten en tot aan de ambassade

Bart

Ik voelde woede bij heel wat manifestanten voor de ambassade. Vergeleken met donderdag hadden de manifestanten zaterdag al een concretere eis: Sluit die terroristische ambassade. Op dat vlak maakten ze vooruitgang: niet meer alleen `geen oorlog roepen`, maar ook concrete doelen voorop stellen om de VS het zo moeilijk mogelijk te maken. Niet dat 1 actietje in Brussel veel helpt, maar alle acties tezamen (Egypte, Australië, Jemen, Griekenland, de VS, overal ter wereld) kunnen op termijn misschien wel iets uithalen. Maar we moeten volhouden

Sinds oktober heb ik al zeker 5 keer gemanifesteerd tegen de `nakende oorlog in Irak`. Op 15 februari en 15 maart liep ik erbij met gemende gevoelens: enerzijds vond ik het hartverwarmend dat er zoveel mensen op de been waren, anderzijds wist ik dat de oorlog onafwendbaar was en dat we naar andere actievormen moeten grijpen.

Vroeger was ik meer misschien `pacifist`, dan zou ik nu misschien gedacht hebben: dat de Irakezen zich nu maar snel overgeven, om nog meer bloedvergieten te vermijden. Maar dat is korte termijn denken. Nu wil ik juist dat de Irakezen zich verzetten. Die oorlog is misdadig is en ik juich bij elke Amerikaanse en Britse nederlaag.
En toch, ik zie niet graag mensen sterven, ook niet die piepjonge-idiote-Amerikaanse soldaten die zot zijn gemaakt door hun regering. Maar militairen die een soeverein land binnenvallen, moeten maar de consequenties dragen...

De VS zullen geen vrede brengen, een ook geen `vrijheid`. Na Irak staan een heleboel andere doelwitten te wachten en daar moeten we ons tegen verzetten.
Een Europees leger zie ik ook niet als oplossing (de natte droom van België, Duitsland en Frankrijk). Want uiteindelijk staat Europa voor dezelfde economische neokoloniale idealen als de VS, alleen staat Europa nu nog te zwak.
Het zal van de gewone mensen moeten komen, overal ter wereld; en dat houdt waarschijnlijk in dat ze geconfronteerd zullen worden met de repressie van de eigen regering die haar eigenbelang boven de wereldvrede stelt. Maar of er geweld aan te pas zal komen hangt in de eerste plaats niet af van die mensen, maar van de manier waarop `de staat` zal reageren.

Ik moet toch wel iets kwijt aan die vriendelijke GO's (Gentils Organisateurs) van die anti-Bush manifestaties.

Betreffende Irak, ik herinner me niet dat tijdens de aanval van Irak op Iran julie gemanifesteerd hebben. Ik herinner me ook niet van enige manifestatie toen dezelfden Kuwait aangevallen hebben. Ik herinner me nog minder van enige reaktie van julie toen het iraaks regime eigen mensen vergastten, noch de honderduizenden die ze vermoordden.
Dit zou dus veronderstellen dat julie dit regime steunen.

Betreffende Jugoslavie herinner ik me niet dat er een kat op straat kwam toen de Serviers hun zuiveringen begonnen. Ook niet toen het vaststond dat de E.U. geen oplossing vond voor het conflict maar weer eens beroep moest doen op de amerikanen om de kastanjes uit het vuur te halen. Toen de NATO militair ingreep in Kosovo stonden julie plots terug op straat.
Dit zou dus veronderstellen dat julie het regime van Milosovic genegen waren.

Bij de génocide in Rwanda herinner ik me niet julie op straat gezien te hebben. Ook niet toen de UNO toe stond te kijken op de manier waarop de mensen afgeslacht werden.
Voor julie was dit dus geen manifestatie waard.

Er zijn zo nog tientallen voorbeelden. Indien julie een beetje meer geloofwaardig willen overkomen, protesteer dan op een objektieve wijze. Nu komen julie alleen op straat wanneer er van ver of dichtbij een amerikaan bij te pas komt. Kom op straat om te protesteren tegen zij die het amerikaans overwicht in de hand gewerkt hebben.

Because I found this debate important I have also translated it to English (also for the frenchspeaking belgians). It is also put in this feature. It's titled:
how recyclable is pacifism and antiamericanism...

Beste Birgit en anderen hierop tot nogtoe gereageerd,

Ik ben het grotendeels eens met Birgit (maar toch op een aantal punten niet). De motieven van de manifestaties dienen inderdaad in de eerste plaats niet te zijn of er nu al dan niet burgerslachtoffers vallen of niet. Natuurlijk gaat het om veel meer dan dat. Ik denk echter dat het voor de meeste mensen wel degelijk gaat over meer dan over Irakese burgerslachtoffers. Ik denk dat het voor een grote groep mensen, het wel degelijk gaat over het structureel geweld van multinationale ondernemingen, oliegiganten, kapitalistische hegemonie, enz...

Ik wil hier toch eens benadrukken dat je hier misschien de fout maakt die veel burgers zullen maken die niet op de betoging aanwezig waren, namelijk dat je je oordeel vormt op basis van reportages op 'televisie'. Die 'televisie' (VTM en helaas ook VRT) heeft nu al zo'n vertekend beeld gegeven van de demonstratie dat het heel naief is om daarop af te gaan.
Waarom maak je die veralgemening over vredesmanifestanten op basis van enkele interviews op 'televisie'? Dit is, naar mijn bescheiden mening, een dubbele fout: veralgemenen en het voor-waar-nemen van wat deze media brengt. Het hoeft toch geen betoog dat deze berichtgeving de burger maar al te goed wil laten geloven dat de betogende menigte werd samengesteld door 'naievelingen' enerzijds en 'criminele jongeren' anderzijds ('Bush-shit'). Ik hoop dat deze media ook eens een beetje volwassen worden, zich beginnen te bezinnen over hun rol in de samenleving en hun impact op de gebeurtenissen. Dat ze misschien eens bij ethici, cultuur/moraal-filosofen ten rade gaan als ze het zelf niet kunnen. Misschien zou het een goed begin zijn als ze bescheidenheid zouden tonen en melding maken van hun 'eigen' opinie i.p.v. zaken voor te stellen als 'de waarheid'. Soit, dat is een ander verhaal.

Natuurlijk zijn er ook veel betogers die deelnemen vanuit een betrokkenheid met ('enkel') de burgerbevolking. En dan?! Veel mensen voelen dat er iets schort aan deze (en/of alle) oorlog(en), dat er iets niet klopt... Velen hebben misschien nog niet zo'n weg afgelegd om te beseffen dat er meer schort aan deze wereld dan deze oorlog. Maar alstublieft, het is toch een begin. Wie ben jij en ik om anderen te bekritizeren?

Ja, ik vind het ook verschrikkelijk dat alles eerst zo karikaturaal absurd moet zijn (als het met deze oorlog is) vooraleer het tot veel mensen in het Westen doordringt dat er iets schort.

De miljoenen Congolezen die in de 'Grote Meren' regio in de laatste tien jaren omkomen door een burgeroorlog, de kind-soldaten, de Chiapas indianen, de mensenrechtenschendingen in Myanmar, de Koerden in Turkije, de Tibetanen, de vluchtelingen aan de grenzen van burcht Europa.... Sla de webpagina's van Amnesty International en Human Rights Watch erop na. Ga na wat organisaties als het NCOS en 11.11.11 te vertellen hebben en vele landencommitees.

Het valt me op dat er in al deze opiniestukken (van Birgit, Mara, Theo) zo sterk gegeneraliseerd wordt: 'De' pacifisten', 'de' vredesmanifestanten, 'de' antimilitaristen, 'de' communisten. Sorry hoor, maar ik heb het gevoel dat het ook een beetje op 'ons' en 'hen' begint te lijken. Het sterkste vind ik nog den Theo met diens GO's (Gentils Organisateurs). Dit is ronduit belachelijk. Ben jij, Theo, dan op straat gekomen ter verdediging van de Chiapas, de Tibetanen, de bevolking van Myanmar, de Congolezen, tegen de duizenden kindsoldaten, tegen de doodstraf in de VS, tegen de opsluiting van homosexuelen en gewetensgevangenen in Griekenland? Weet je soms hoe dik de raporten van Amnesty International zijn. Ik hoop maar dat je, net zoals ik, al gans je leven de auto afzweert, zo veel mogelijk 'Fair Trade' produkten koopt, vegetarisch eet, Coca Cola afzweert en 'Linux' draait i.p.v software die een symbool is van de dominantie van het kapitalisme. Voor alle duidelijkheid, ik behoor niet tot de organisatoren maar ik vraag wel een beetje respect voor mensen die uit de grond van hun hart iets willen bijdragen aan een rechtvaardiger wereld (wat het ook weze!). Wanneer gaat het eens stoppen met te zoeken naar verdeeldheid tussen mensen met goede bedoelingen. Is het niet dat jouw reactie komt uit een gevoel van onmacht? Soms vraag ik me af of deze reacties niet veeleer komen uit een

Ik vind Bart's stuk een interessante bijdrage (vooral omdat hij tenminste voor zichzelf spreekt). Daar ben ik iets mee. Bedankt. Toch vind ik het jammer dat je niet verder inging op jouw eerste zin en eens vertelde hoe jij dan 'pacifisten' ziet.

Ik begrijp ook dat jullie zich soms in de strijd tegen het imperialistisch geweld en het geweld van het kapitaal alleen mogen voelen. Althans zo voel ik me soms ook.

Waar ik het absoluut niet mee eens ben is dat die 'zogenaamde pacifisten' (alsof het naief uitschot betreft) geen bedreiging vormen voor het grootkapitaal.
Ik vind dit ronduit een belediging. Ik denk dat je ook hier weer gemanipuleerd bent door de media die van pacifisten een karikatuur willen maken van 'geite wolle sokken jongens en meisjes die blijven hangen zijn in de sixties'. Dat beeld is alles behalve het beeld dat ik heb van pacifisme. Als je tijd hebt, bekijk dan misschien eens de film 'Gandhi' dan zal je begrijpen wat ik bedoel met pacifisme of 'geweldloos verzet' ook nog 'burgerlijke ongehoorzaamheid'. En ja, ik ben van oordeel dat er andere (geweldloze) strategieen zijn om verzet te breken.

Zelf heb ik het geluk gehad om ooit deel te nemen aan een dergelijke geweldloze aktie. En ik kan jou verzekeren dat we meer succes hebben geboekt dan met het gooien van projektielen.
Ik kan jou ook vertellen dat er voor dergelijk verzet enige vastberadenheid nodig is. Deze demonstratie duurde wel iets langer dan een middag. Na de derde dag waren we er nog, in het midden van de Australische outback (steppe/woestijn). Het resultaat; Een tachtigtal vluchtelingen ontsnapten met onze hulp uit een detentiecentrum gelegen in de outback, het detentiecentrum werd door de VN (jawel, die gasten) als een schending van de mensenrechten bestempeld en het werd enige maanden later gesloten. Het algemene probleem is niet opgelost en de strijd van de activisten gaat onverminderd verder tot alle gesloten centra gesloten worden.
En zal ik jullie een anekdote vertellen: Toen ons tentenkamp 's nachts belegerd werd door een politie-eenheid en we met een mensenketting weerstand en bescherming boden aan vluchtelingen werd er door vrienden Chai en curry bedeeld aan mede-aktievoerders zowel als (jawel!) aan de politiemensen. Er werd zacht gezongen maar we hebben geen duimbreed toegegeven en weet je, tegen de wil in van minister Rudock die bevel gaf om ons tentenkamp met geweld te laten neerhalen, hebben deze zelfde politiemensen dit geweigerd. Sommigen hebben ons zelfs gefeliciteerd. Grappig toch, hee.
Geloof je me niet? Speur maar eens in de Indymedia site van Australie van precies een jaar geleden. Het detentiecentrum heette 'Woomera'.

Ik wil niet speculeren over de gebeurtenissen van zaterdag aan de ambassade. Maar ik denk dat er een veel krachtiger signaal zou gegeven zijn mochten we er met zijn allen een soort 'embassy for peace'-tentenkamp hebben opgeslaan (midden op de openbare weg) i.p.v. met projektielen te smijten. Dan was het aan de politie geweest om ons te verwijderen. Dan zou de pers niet anders gekunnen hebben dan dit beeld op het netvlies van alle thuisblijvenden te projekteren. Welke impact dit zou gehad hebben op de VTM- en VRT-kijkers als zou meegedeeld worden dat duizenden mensen op straat hun matrassen rustig uitrolden en geholpen/bevoorraad werden door bewoners en mede-aktivisten in de buurt? Dat er zelfs eten en wijn/bier en crack aangeboden werd aan de politiemensen.

A propos, het gaat trouwens niet over het feit of het mandarijntjes, eitjes of vierde delen of halve tegels waren waarmee gesmeten werd. Wat bereik je ermee ?
Een hint: als je dan toch smijt naar een traangas-kanon, laat het dan tenminste verf zijn (en met schone kleurkes). Zo zullen de inzittenden niet meer kunnen richten. Maar laat het allemaal in respect gebeuren met de mensen die dat (onrechtvaardig) 'ambt' uitvoeren. Stenen is geen oplossing. Hoogst ineffectief en heel dom. Ooit bij stil gestaan dat je de inzittenden verwond? Het zijn slechts 'politiemensen', zeg je mij? Of is dat dan slechts 'collateral damage'? Hiervan heb ik een 'deja vu'-gevoel. Ik heb anderen dat onlangs nog horen zeggen over 'Irakezen' en 'terroristen'. Bepaal zelf in welk kamp je zit. Dat van de aggresor of hij/zij die het te doen is om een eerlijker en vredelievender wereld ?

Ik hoop dat we hierin allen meer convergentie bereiken, want de wereld wacht. Het draait niet om ons.

'Stay Human'

P.S. Vergeet ook niet de boycot van Amerikaanse produkten meer informatie op de web-site: http://www.boycotthewar.org. Deze actie is geen actie tegen Amerika, noch pro-Saddam. De boycot gebeurt in nauw overleg met Amerikaanse vredesgroepen en -mensen.

Beste Birgit en anderen hierop tot nogtoe gereageerd,

Ik ben het grotendeels eens met Birgit (maar toch op een aantal punten niet). De motieven van de manifestaties dienen inderdaad in de eerste plaats niet te zijn of er nu al dan niet burgerslachtoffers vallen of niet. Natuurlijk gaat het om veel meer dan dat. Ik denk echter dat het voor de meeste mensen wel degelijk gaat over meer dan over Irakese burgerslachtoffers. Ik denk dat het voor een grote groep mensen, het wel degelijk gaat over het structureel geweld van multinationale ondernemingen, oliegiganten, kapitalistische hegemonie, enz...

Ik wil hier toch eens benadrukken dat je hier misschien de fout maakt die veel burgers zullen maken die niet op de betoging aanwezig waren, namelijk dat je je oordeel vormt op basis van reportages op 'televisie'. Die 'televisie' (VTM en helaas ook VRT) heeft nu al zo'n vertekend beeld gegeven van de demonstratie dat het heel naief is om daarop af te gaan.
Waarom maak je die veralgemening over vredesmanifestanten op basis van enkele interviews op 'televisie'? Dit is, naar mijn bescheiden mening, een dubbele fout: veralgemenen en het voor-waar-nemen van wat deze media brengt. Het hoeft toch geen betoog dat deze berichtgeving de burger maar al te goed wil laten geloven dat de betogende menigte werd samengesteld door 'naievelingen' enerzijds en 'criminele jongeren' anderzijds ('Bush-shit'). Ik hoop dat deze media ook eens een beetje volwassen worden, zich beginnen te bezinnen over hun rol in de samenleving en hun impact op de gebeurtenissen. Dat ze misschien eens bij ethici, cultuur/moraal-filosofen ten rade gaan als ze het zelf niet kunnen. Misschien zou het een goed begin zijn als ze bescheidenheid zouden tonen en melding maken van hun 'eigen' opinie i.p.v. zaken voor te stellen als 'de waarheid'. Soit, dat is een ander verhaal.

Natuurlijk zijn er ook veel betogers die deelnemen vanuit een betrokkenheid met ('enkel') de burgerbevolking. En dan?! Veel mensen voelen dat er iets schort aan deze (en/of alle) oorlog(en), dat er iets niet klopt... Velen hebben misschien nog niet zo'n weg afgelegd om te beseffen dat er meer schort aan deze wereld dan deze oorlog. Maar alstublieft, het is toch een begin. Wie ben jij en ik om anderen te bekritizeren?

Ja, ik vind het ook verschrikkelijk dat alles eerst zo karikaturaal absurd moet zijn (als het met deze oorlog is) vooraleer het tot veel mensen in het Westen doordringt dat er iets schort.

De miljoenen Congolezen die in de 'Grote Meren' regio in de laatste tien jaren omkomen door een burgeroorlog, de kind-soldaten, de Chiapas indianen, de mensenrechtenschendingen in Myanmar, de Koerden in Turkije, de Tibetanen, de vluchtelingen aan de grenzen van burcht Europa.... Sla de webpagina's van Amnesty International en Human Rights Watch erop na. Ga na wat organisaties als het NCOS en 11.11.11 te vertellen hebben en vele landencommitees.

Het valt me op dat er in al deze opiniestukken (van Birgit, Mara, Theo) zo sterk gegeneraliseerd wordt: 'De' pacifisten', 'de' vredesmanifestanten, 'de' antimilitaristen, 'de' communisten. Sorry hoor, maar ik heb het gevoel dat het ook een beetje op 'ons' en 'hen' begint te lijken. Het sterkste vind ik nog den Theo met diens GO's (Gentils Organisateurs). Dit is ronduit belachelijk. Ben jij, Theo, dan op straat gekomen ter verdediging van de Chiapas, de Tibetanen, de bevolking van Myanmar, de Congolezen, tegen de duizenden kindsoldaten, tegen de doodstraf in de VS, tegen de opsluiting van homosexuelen en gewetensgevangenen in Griekenland? Weet je soms hoe dik de raporten van Amnesty International zijn. Ik hoop maar dat je, net zoals ik, al gans je leven de auto afzweert, zo veel mogelijk 'Fair Trade' produkten koopt, vegetarisch eet, Coca Cola afzweert en 'Linux' draait i.p.v software die een symbool is van de dominantie van het kapitalisme. Voor alle duidelijkheid, ik behoor niet tot de organisatoren maar ik vraag wel een beetje respect voor mensen die uit de grond van hun hart iets willen bijdragen aan een rechtvaardiger wereld (wat het ook weze!). Wanneer gaat het eens stoppen met te zoeken naar verdeeldheid tussen mensen met goede bedoelingen. Is het niet dat jouw reactie komt uit een gevoel van onmacht? Soms vraag ik me af of deze reacties niet veeleer komen uit een

Ik vind Bart's stuk een interessante bijdrage (vooral omdat hij tenminste voor zichzelf spreekt). Daar ben ik iets mee. Bedankt. Toch vind ik het jammer dat je niet verder inging op jouw eerste zin en eens vertelde hoe jij dan 'pacifisten' ziet.

Ik begrijp ook dat jullie zich soms in de strijd tegen het imperialistisch geweld en het geweld van het kapitaal alleen mogen voelen. Althans zo voel ik me soms ook.

Waar ik het absoluut niet mee eens ben is dat die 'zogenaamde pacifisten' (alsof het naief uitschot betreft) geen bedreiging vormen voor het grootkapitaal.
Ik vind dit ronduit een belediging. Ik denk dat je ook hier weer gemanipuleerd bent door de media die van pacifisten een karikatuur willen maken van 'geite wolle sokken jongens en meisjes die blijven hangen zijn in de sixties'. Dat beeld is alles behalve het beeld dat ik heb van pacifisme. Als je tijd hebt, bekijk dan misschien eens de film 'Gandhi' dan zal je begrijpen wat ik bedoel met pacifisme of 'geweldloos verzet' ook nog 'burgerlijke ongehoorzaamheid'. En ja, ik ben van oordeel dat er andere (geweldloze) strategieen zijn om verzet te breken.

Zelf heb ik het geluk gehad om ooit deel te nemen aan een dergelijke geweldloze aktie. En ik kan jou verzekeren dat we meer succes hebben geboekt dan met het gooien van projektielen.
Ik kan jou ook vertellen dat er voor dergelijk verzet enige vastberadenheid nodig is. Deze demonstratie duurde wel iets langer dan een middag. Na de derde dag waren we er nog, in het midden van de Australische outback (steppe/woestijn). Het resultaat; Een tachtigtal vluchtelingen ontsnapten met onze hulp uit een detentiecentrum gelegen in de outback, het detentiecentrum werd door de VN (jawel, die gasten) als een schending van de mensenrechten bestempeld en het werd enige maanden later gesloten. Het algemene probleem is niet opgelost en de strijd van de activisten gaat onverminderd verder tot alle gesloten centra gesloten worden.
En zal ik jullie een anekdote vertellen: Toen ons tentenkamp 's nachts belegerd werd door een politie-eenheid en we met een mensenketting weerstand en bescherming boden aan vluchtelingen werd er door vrienden Chai en curry bedeeld aan mede-aktievoerders zowel als (jawel!) aan de politiemensen. Er werd zacht gezongen maar we hebben geen duimbreed toegegeven en weet je, tegen de wil in van minister Rudock die bevel gaf om ons tentenkamp met geweld te laten neerhalen, hebben deze zelfde politiemensen dit geweigerd. Sommigen hebben ons zelfs gefeliciteerd. Grappig toch, hee.
Geloof je me niet? Speur maar eens in de Indymedia site van Australie van precies een jaar geleden. Het detentiecentrum heette 'Woomera'.

Ik wil niet speculeren over de gebeurtenissen van zaterdag aan de ambassade. Maar ik denk dat er een veel krachtiger signaal zou gegeven zijn mochten we er met zijn allen een soort 'embassy for peace'-tentenkamp hebben opgeslaan (midden op de openbare weg) i.p.v. met projektielen te smijten. Dan was het aan de politie geweest om ons te verwijderen. Dan zou de pers niet anders gekunnen hebben dan dit beeld op het netvlies van alle thuisblijvenden te projekteren. Welke impact dit zou gehad hebben op de VTM- en VRT-kijkers als zou meegedeeld worden dat duizenden mensen op straat hun matrassen rustig uitrolden en geholpen/bevoorraad werden door bewoners en mede-aktivisten in de buurt? Dat er zelfs eten en wijn/bier en crack aangeboden werd aan de politiemensen.

A propos, het gaat trouwens niet over het feit of het mandarijntjes, eitjes of vierde delen of halve tegels waren waarmee gesmeten werd. Wat bereik je ermee ?
Een hint: als je dan toch smijt naar een traangas-kanon, laat het dan tenminste verf zijn (en met schone kleurkes). Zo zullen de inzittenden niet meer kunnen richten. Maar laat het allemaal in respect gebeuren met de mensen die dat (onrechtvaardig) 'ambt' uitvoeren. Stenen is geen oplossing. Hoogst ineffectief en heel dom. Ooit bij stil gestaan dat je de inzittenden verwond? Het zijn slechts 'politiemensen', zeg je mij? Of is dat dan slechts 'collateral damage'? Hiervan heb ik een 'deja vu'-gevoel. Ik heb anderen dat onlangs nog horen zeggen over 'Irakezen' en 'terroristen'. Bepaal zelf in welk kamp je zit. Dat van de aggresor of hij/zij die het te doen is om een eerlijker en vredelievender wereld ?

Ik hoop dat we hierin allen meer convergentie bereiken, want de wereld wacht. Het draait niet om ons.

'Stay Human'

P.S. Vergeet ook niet de boycot van Amerikaanse produkten meer informatie op de web-site: http://www.boycotthewar.org. Deze actie is geen actie tegen Amerika, noch pro-Saddam. De boycot gebeurt in nauw overleg met Amerikaanse vredesgroepen en -mensen.

heb de tekst+comments pas gelezen en zal er zeker goed over nadenken, maar het doet mij plots denken aan een beeld dat al een hele tijd in mijn hoofd spookt en telkens opnieuw opduikt. Misschien is het hier op zijn/haar plaats, ook al is het beeld simplistisch en heb ik het nog niet helemaal nader onderzocht. Het beeld is dit:

"extreem links levert de anti-amerikaanse humus, en extreem-rechts de pro-europese, het centrum gaat met die twee een europees leger kweken."

(feed-back is welcome, I'm human)

Beste Birgit en anderen hierop tot nogtoe gereageerd,

Ik ben het grotendeels eens met Birgit (maar toch op een aantal punten niet). De motieven van de manifestaties dienen inderdaad in de eerste plaats niet te zijn of er nu al dan niet burgerslachtoffers vallen of niet. Natuurlijk gaat het om veel meer dan dat. Ik denk echter dat het voor de meeste mensen wel degelijk gaat over meer dan over Irakese burgerslachtoffers. Ik denk dat het voor een grote groep mensen, het wel degelijk gaat over het structureel geweld van multinationale ondernemingen, oliegiganten, kapitalistische hegemonie, enz...

Ik wil hier toch eens benadrukken dat je hier misschien de fout maakt die veel burgers zullen maken die niet op de betoging aanwezig waren, namelijk dat je je oordeel vormt op basis van reportages op 'televisie'. Die 'televisie' (VTM en helaas ook VRT) heeft nu al zo'n vertekend beeld gegeven van de demonstratie dat het heel naief is om daarop af te gaan.
Waarom maak je die veralgemening over vredesmanifestanten op basis van enkele interviews op 'televisie'? Dit is, naar mijn bescheiden mening, een dubbele fout: veralgemenen en het voor-waar-nemen van wat deze media brengt. Het hoeft toch geen betoog dat deze berichtgeving de burger maar al te goed wil laten geloven dat de betogende menigte werd samengesteld door 'naievelingen' enerzijds en 'criminele jongeren' anderzijds ('Bush-shit'). Ik hoop dat deze media ook eens een beetje volwassen worden, zich beginnen te bezinnen over hun rol in de samenleving en hun impact op de gebeurtenissen. Dat ze misschien eens bij ethici, cultuur/moraal-filosofen ten rade gaan als ze het zelf niet kunnen. Misschien zou het een goed begin zijn als ze bescheidenheid zouden tonen en melding maken van hun 'eigen' opinie i.p.v. zaken voor te stellen als 'de waarheid'. Soit, dat is een ander verhaal.

Natuurlijk zijn er ook veel betogers die deelnemen vanuit een betrokkenheid met ('enkel') de burgerbevolking. En dan?! Veel mensen voelen dat er iets schort aan deze (en/of alle) oorlog(en), dat er iets niet klopt... Velen hebben misschien nog niet zo'n weg afgelegd om te beseffen dat er meer schort aan deze wereld dan deze oorlog. Maar alstublieft, het is toch een begin. Wie ben jij en ik om anderen te bekritizeren?

Ja, ik vind het ook verschrikkelijk dat alles eerst zo karikaturaal absurd moet zijn (als het met deze oorlog is) vooraleer het tot veel mensen in het Westen doordringt dat er iets schort.

De miljoenen Congolezen die in de 'Grote Meren' regio in de laatste tien jaren omkomen door een burgeroorlog, de kind-soldaten, de Chiapas indianen, de mensenrechtenschendingen in Myanmar, de Koerden in Turkije, de Tibetanen, de vluchtelingen aan de grenzen van burcht Europa.... Sla de webpagina's van Amnesty International en Human Rights Watch erop na. Ga na wat organisaties als het NCOS en 11.11.11 te vertellen hebben en vele landencommitees.

Het valt me op dat er in al deze opiniestukken (van Birgit, Mara, Theo) zo sterk gegeneraliseerd wordt: 'De' pacifisten', 'de' vredesmanifestanten, 'de' antimilitaristen, 'de' communisten. Sorry hoor, maar ik heb het gevoel dat het ook een beetje op 'ons' en 'hen' begint te lijken. Het sterkste vind ik nog den Theo met diens GO's (Gentils Organisateurs). Dit is ronduit belachelijk. Ben jij, Theo, dan op straat gekomen ter verdediging van de Chiapas, de Tibetanen, de bevolking van Myanmar, de Congolezen, tegen de duizenden kindsoldaten, tegen de doodstraf in de VS, tegen de opsluiting van homosexuelen en gewetensgevangenen in Griekenland? Weet je soms hoe dik de raporten van Amnesty International zijn. Ik hoop maar dat je, net zoals ik, al gans je leven de auto afzweert, zo veel mogelijk 'Fair Trade' produkten koopt, vegetarisch eet, Coca Cola afzweert en 'Linux' draait i.p.v software die een symbool is van de dominantie van het kapitalisme. Voor alle duidelijkheid, ik behoor niet tot de organisatoren maar ik vraag wel een beetje respect voor mensen die uit de grond van hun hart iets willen bijdragen aan een rechtvaardiger wereld (wat het ook weze!). Wanneer gaat het eens stoppen met te zoeken naar verdeeldheid tussen mensen met goede bedoelingen. Is het niet dat jouw reactie komt uit een gevoel van onmacht? Soms vraag ik me af of deze reacties niet veeleer komen uit een

Ik vind Bart's stuk een interessante bijdrage (vooral omdat hij tenminste voor zichzelf spreekt). Daar ben ik iets mee. Bedankt. Toch vind ik het jammer dat je niet verder inging op jouw eerste zin en eens vertelde hoe jij dan 'pacifisten' ziet.

Ik begrijp ook dat jullie zich soms in de strijd tegen het imperialistisch geweld en het geweld van het kapitaal alleen mogen voelen. Althans zo voel ik me soms ook.

Waar ik het absoluut niet mee eens ben is dat die 'zogenaamde pacifisten' (alsof het naief uitschot betreft) geen bedreiging vormen voor het grootkapitaal.
Ik vind dit ronduit een belediging. Ik denk dat je ook hier weer gemanipuleerd bent door de media die van pacifisten een karikatuur willen maken van 'geite wolle sokken jongens en meisjes die blijven hangen zijn in de sixties'. Dat beeld is alles behalve het beeld dat ik heb van pacifisme. Als je tijd hebt, bekijk dan misschien eens de film 'Gandhi' dan zal je begrijpen wat ik bedoel met pacifisme of 'geweldloos verzet' ook nog 'burgerlijke ongehoorzaamheid'. En ja, ik ben van oordeel dat er andere (geweldloze) strategieen zijn om verzet te breken.

Zelf heb ik het geluk gehad om ooit deel te nemen aan een dergelijke geweldloze aktie. En ik kan jou verzekeren dat we meer succes hebben geboekt dan met het gooien van projektielen.
Ik kan jou ook vertellen dat er voor dergelijk verzet enige vastberadenheid nodig is. Deze demonstratie duurde wel iets langer dan een middag. Na de derde dag waren we er nog, in het midden van de Australische outback (steppe/woestijn). Het resultaat; Een tachtigtal vluchtelingen ontsnapten met onze hulp uit een detentiecentrum gelegen in de outback, het detentiecentrum werd door de VN (jawel, die gasten) als een schending van de mensenrechten bestempeld en het werd enige maanden later gesloten. Het algemene probleem is niet opgelost en de strijd van de activisten gaat onverminderd verder tot alle gesloten centra gesloten worden.
En zal ik jullie een anekdote vertellen: Toen ons tentenkamp 's nachts belegerd werd door een politie-eenheid en we met een mensenketting weerstand en bescherming boden aan vluchtelingen werd er door vrienden Chai en curry bedeeld aan mede-aktievoerders zowel als (jawel!) aan de politiemensen. Er werd zacht gezongen maar we hebben geen duimbreed toegegeven en weet je, tegen de wil in van minister Rudock die bevel gaf om ons tentenkamp met geweld te laten neerhalen, hebben deze zelfde politiemensen dit geweigerd. Sommigen hebben ons zelfs gefeliciteerd. Grappig toch, hee.
Geloof je me niet? Speur maar eens in de Indymedia site van Australie van precies een jaar geleden. Het detentiecentrum heette 'Woomera'.

Ik wil niet speculeren over de gebeurtenissen van zaterdag aan de ambassade. Maar ik denk dat er een veel krachtiger signaal zou gegeven zijn mochten we er met zijn allen een soort 'embassy for peace'-tentenkamp hebben opgeslaan (midden op de openbare weg) i.p.v. met projektielen te smijten. Dan was het aan de politie geweest om ons te verwijderen. Dan zou de pers niet anders gekunnen hebben dan dit beeld op het netvlies van alle thuisblijvenden te projekteren. Welke impact dit zou gehad hebben op de VTM- en VRT-kijkers als zou meegedeeld worden dat duizenden mensen op straat hun matrassen rustig uitrolden en geholpen/bevoorraad werden door bewoners en mede-aktivisten in de buurt? Dat er zelfs eten en wijn/bier en crack aangeboden werd aan de politiemensen.

A propos, het gaat trouwens niet over het feit of het mandarijntjes, eitjes of vierde delen of halve tegels waren waarmee gesmeten werd. Wat bereik je ermee ?
Een hint: als je dan toch smijt naar een traangas-kanon, laat het dan tenminste verf zijn (en met schone kleurkes). Zo zullen de inzittenden niet meer kunnen richten. Maar laat het allemaal in respect gebeuren met de mensen die dat (onrechtvaardig) 'ambt' uitvoeren. Stenen is geen oplossing. Hoogst ineffectief en heel dom. Ooit bij stil gestaan dat je de inzittenden verwond? Het zijn slechts 'politiemensen', zeg je mij? Of is dat dan slechts 'collateral damage'? Hiervan heb ik een 'deja vu'-gevoel. Ik heb anderen dat onlangs nog horen zeggen over 'Irakezen' en 'terroristen'. Bepaal zelf in welk kamp je zit. Dat van de aggresor of hij/zij die het te doen is om een eerlijker en vredelievender wereld ?

Ik hoop dat we hierin allen meer convergentie bereiken, want de wereld wacht. Het draait niet om ons.

'Stay Human'

P.S. Vergeet ook niet de boycot van Amerikaanse produkten meer informatie op de web-site: http://www.boycotthewar.org. Deze actie is geen actie tegen Amerika, noch pro-Saddam. De boycot gebeurt in nauw overleg met Amerikaanse vredesgroepen en -mensen.

Het sterkste vind ik nog den Theo met diens GO's (Gentils Organisateurs). Dit is ronduit belachelijk. Ben jij, Theo, dan op straat gekomen ter verdediging van de Chiapas, de Tibetanen, de bevolking van Myanmar, de Congolezen, tegen de duizenden kindsoldaten, tegen de doodstraf in de VS, tegen de opsluiting van homosexuelen en gewetensgevangenen in Griekenland? Weet je soms hoe dik de raporten van Amnesty International zijn. Ik hoop maar dat je, net zoals ik, al gans je leven de auto afzweert, zo veel mogelijk 'Fair Trade' produkten koopt, vegetarisch eet, Coca Cola afzweert en 'Linux' draait i.p.v software die een symbool is van de dominantie van het kapitalisme. Voor alle duidelijkheid, ik behoor niet tot de organisatoren maar ik vraag wel een beetje respect voor mensen die uit de grond van hun hart iets willen bijdragen aan een rechtvaardiger wereld (wat het ook weze!). Wanneer gaat het eens stoppen met te zoeken naar verdeeldheid tussen mensen met goede bedoelingen. Is het niet dat jouw reactie komt uit een gevoel van onmacht? Soms vraag ik me af of deze reacties niet veeleer komen uit een

Dag Yves,

Bedankt voor je reaktie.
Ik ben niet op straat gekomen voor of tegen de Chiapas enz. omdat ik me al lang niet meer laat manipuleren door wat je kunt noemen "gerichte" akties. Maar ik durf er wel op wedden dat jij er ook niet waart.
Ik zweer de auto niet af, omdat hij voor mij een werktuig is waarmee ik voldoende verdien om belastingen op te hoesten voor het betalen van de schade aangericht door de (meestal gemaskerde) "frontliners" van die GO's.
Ik boycott geen enkel produkt uit geen enkele streek, omdat ik voor de beste produkten kies.
Wie zoekt er eigenlijk verdeeldheid onder de mensen, links, rechts, centrum, kapitalisten, imperialisten, communisten, christenen, moslims, joden, arbeiders, werkgevers, werklozen, manifestanten voor alles, manifestanten tegen alles....?
Wil je misschien de wereld veranderen door het preken van tolerantie, ontwapening, pacificatie?
Hoe kun je zo naief zijn. Sinds de mensheid bestaat is het al oorlog en geweld over de ganse lengte. En zij die zich vredelievend opstellen worden door de anderen als zwakkelingen beschouwd en onder de voet gelopen. Dat kun je allemaal in de rapporten van A.I. terugvinden, en in de geschiedenisboeken en andere bijbels.
Barbaren beschouwen diplomatie en overleg als zwakte. Zij kunnen alleen met sterkere hand dan de hunne tot rede gebracht worden. En om deze diepmenselijke trekjes te veranderen zullen we helaas moeten wachten tot wanneer de genetische manipulatie een voldongen feit zal zijn.

Tot slot nog deze zeer persoonlijke mening: liever 100.000 amerikanen dan één ayatollah.

Theo

Beste Theo,

Jouw repliek puilt uit van de vooroordelen en veronderstellingen. Ik lees niets dan verbittering uit jouw mail. Dat is heel spijtig.
Jouw reactie is dan: Ik ga een beetje op het hek gaan zitten en een beetje kritiek spuien op al diegenen die een poging doen om een betere samenleving te creeren.

Vooreerst zou ik jou aanraden niet te veel te wedden, want je zou je weddingschap wel eens kunnen verliezen... Ten tweede, het zit jou heel erg diep als dat hetgeen is dat je uit de AI-rapporten, geschiedenisboeken en bijbels leest. Ten derde, is het zo dat de geschiedenis meer toont dan alleen geweld of ben je soms vergeten dat de rechten die je in deze samenleving hebt, verworven zijn. Ooit gehoord van gelijkheid, emancipatie, vakbondsvrijheid, milieubeleid, vrijheid van meningsuiting. Of ga je me nu vertellen dat dat allemaal met de wapens is afgedwongen.
Ten vierde, je betaalt heus wel belastingsgeld voor meer dan voor jouw GO's. Wie is hier naief ?

Dat van die genetische manipulatie vind ik wel een goeie.
Ik heb geen zin om hier verder op in te gaan want het gaat het niveau van de hele discussie sterk doen dalen.

De laatste zin uit jouw weerwoord spreekt boekdelen.

Allo, dacht niet dat je zo vlug op de bal ging spelen, maar je doet het fair.
Vertel jij ons eens even hoe we onze vrijheid, recht op meningsuiting, emancipatie, vakbonden enz. verkregen hebben.
Alleen door protest en manifestaties? Ik zou niet in uw plaats willen zijn op de 11 November vieringen, noch aan de Ijzertoren.

Ik geloof dat ik me niet duidelijk genoeg uitgedrukt heb. Het is niet tegen de gevolgen dat men moet optreden, maar tegen de oorzaken. In dit verband ga ik nog een beetje verder. Het is hoogtijd dat de UNO omgevormd word tot een organisatie die daadwerkelijk kan optreden. Het is onverantwoordt dat er zoveel miljoenen vluchtelingen in de wereld zijn alleen maar door het barbaars optreden van sommige enkelingen? De UNO moet de bevoegdheid krijgen om de verantwoordelijken van zulke situaties op het matje te roepen en er eventueel ook tegen optreden. Dan kunnen die mensen in hun eigen land blijven en moeten julie hier niet meer de straat op om te protesteren tegen hun al dan niet slechte opvang.

Wat er nu gebeurd in Irak is niet alleen om olie, het is ook om politiek en religie, vermeend goed tegen vermeend kwaad, ideologie en dominantie. Maak je maar geen illusies over de amerikaanse bedoelingen, ze zijn evenzeer gericht op het controleren van die regio als Europa. Denk maar niet dat de VS staan te trappelen om een EU te verwelkomen (met EU bedoel ik EUROPESE UNIE, niet dat lachwekkend clubje dat we nu kennen). Ze zullen er alles aan doen om het te verhinderen of tenminste zo lang mogelijk uit te stellen.

Dat je zo uw mening over me hebt is uw goed recht, daarvoor hebben we ook gevochten en zullen het blijven doen.

Misschien wel de diepste oorzaak van al deze conflicten wordt veelal vergeten. De door de Amerikanen zo verguisde Kant gaf het al aan. We bekijken het leven door een bepaalde bril, maar we kunnen die bril nooit afzetten. Beste Theo, uw zin: "liever 100 000 Amerikanen dan één Ayotollah", slaat werkelijk nergens op. De betekenis ontgaat mij volledig. Denkt u soms dat er op 100 000 Amerikanen niet enkele godsdienstfanaten zitten, die even fundamentalistisch zijn dan welke moslimleider dan ook. U sprak waarschijnlijk over uw eigen veiligheid. De reden dat we niet tegen elk onrecht betogen, heeft te maken met de media. We kunnen niet meer weten, dan dat wat we weten. Onze hersens werken vrij selectief, gaat u dat aan de protestbewegingen wijten? Indien we niets horen of zien over de honderdduizenden doden in Oost-Congo, waarom zouden we er dan tegen gaan protesteren? De selectiviteit van de media ligt toch niet aan de betogers?
U verwijt diezelfde betogers ook van gemaskerd te zijn en vernielingen aan te brengen. Zij zijn gemaskerd omdat de politie heel de betoging filmt. Dit wordt later gebruikt als bewijsmateriaal, wat geldt als geldig bewijsmateriaal in een rechtszaak. Voor het antwoord op het feit van de vernielingen geeft u zelf de voorzet. Dat oorlog een noodzakelijk kwaad is, lijkt mij zeer waarschijnlijk. Geen enkele revolutie kwam er zonder geweld. Dit geldt evenzeer voor het protest op deze oorlog. De allochtone gemeenschap weet als geen ander dat ze worden doodgezwegen als ze niet gewelddadig in actie komen. Zonder de Palestijnse zelfmoordenaars was het item Palestina al lang uit de media. Dat u tegen dit geweld protesteert, komt voort uit uw (kleine) betrokkenheid ermee. Een miniscuul deel van uw belastingen wordt ermee betaalt. Begrijpt u nu, liefste Theo, waarom zij zo woedend tegen dit onrecht ageren? Zij hebben geen kleine geldsom verloren, maar wel hun geliefde, hun huis, hun leven.
Vaarwel, Theo