arch/ive/ief (2000 - 2005)

Er is veel meer aan de hand dan gewoon een simpele oorlog tegen Irak, het olieland van onmenselijk dictator Saddam Hoessein. Irak kan aangewend worden door de vredesbeweging om haar ledental de hoogte in te jagen en dat is maar goed ook.
Maar laten we toch niet de andere oorlogen vergeten, de verborgen tragedieën, met name in Afrika. Ik denk dan aan de talrijke conflicten in West-Afrika, met name Liberia, Sierra Leone en Ivoorkust. Ook in Oost-Afrika is het straatarme Ethiopië slachtoffer van een kapitalistische dictatuur die volledig afhangt van de WHO en de US voor voedselhulp en ontwikkeling. Wat zal er met dit land gebeuren na de geldverslindende oorlog tegen Irak; een oorlog die enkel gevoerd wordt mbt het vrijwaren van de wereldwijde oliebelangen...
Daarom deze oproep voor dag X en 21 maart: maak pamfletten en spandoeken om ook deze andere vredesproblemen aan te kaarten; vergeet even over Irak en recupereer dit, grijp dit aan om mensen hiervan bewust te maken. Irak is slechts een korreltje zand op het strand!
DOE MEE EN MAAK MENSEN BEWUST VAN DE PROBLEMEN WERELDWIJD.
De vredesbeweging nu lijkt groter dan ooit...

Bedankt voor uw inbreng.

Inderdaad: Saddam is een onnoemeijk wrede dictator. In sommige kringen mag dat "momenteel" niet gezegd worden "omdat niet opportuun en in de kaart spelende van Bush & Co". Een houding die vragen oproept.

Dat mensen aangesproken worden op hun vredeswens is een goede zaak. Als we zien dat op kop van de stoeten politici lopen die hightech wapens verkopen aan het VK, militaire transporten toelaten en wie weet wat wij (nog) niet weten doen om de oorlog vooruit te helpen dan roept dat ook vragen op.

Een oorlog is een prima zaak om mensen; zij het pro of contra (in essentie zijn we toch allemaal contra niet?); rond te mobiliseren doch ook om de aandacht af te leiden en, niet te vergeten, om een aanval op de leefomstandigheden van de werkmens mee te rechtvaardigen.
Ook over dit alles hoor je niet veel vandaag; zelfs niet eens zoveel in meedraaiende "progressieve kringen".

Het was al heel wat toen we een getuigenissen-avond organiseerden met als thema "Geluiden uit de hedendaagse oorlogen" en we naast Palestina Irak op de affiche wouden. Toen we Tjechenië (nog zo'n (bewust?) vergeten ellendeoord) erbij wouden dreigden de PVDA-entourage compleet af te haken. Voor alles zijn natuurlijk argumenten te vinden en ja, alle gedrag roept vragen op. Vragen stellen hoort tot het bewustwordingsproces evenals leren op eigen krachten te steunen.

Doffe doch niet niet te overwinnen ellende in dagen van strijd en oorlog.

Ibrahim Hublou

Een interessante en terechte bijdrage.

Even ingaan op één citaat: "Toen we Tjechenië (nog zo'n (bewust?) vergeten ellendeoord) erbij wouden dreigden de PVDA-entourage compleet af te haken"

.... Tiens tiens. De Tsjetsjenen waren zijn niet ook slachtoffers van vadertje Stalin ? Sommigen beweren dat de discussie over de rode dictator én één van de blijvende bronnen van inspiratie voor de PVDA nu niet moet gevoerd worden. Ik heb wel zin om daar nu ook even over te zwijgen gezien de dwingende actualiteit, maar uit de praktijk blijkt telkens weer dat je er niet omheen kan.

Laten we consequent zijn: Alle dictators (kapitalistische en andere) moeten bestreden worden. Overal ter wereld moet de strijd voor vrijheid en solidariteit zonder oogkleppen gevoerd worden.