arch/ive/ief (2000 - 2005)

Toen ik rond tienen arriveerde stonden honderden mensen op straat aan te schuiven, we werden slechts mondjesmaat toegelaten. Het duurde dan ook meer dan anderhalf uur voor ik binnenraakte. Hoewel de ijzige wind sneed was het daar tussen al die mensen helemaal niet koud.

Nog net op tijd om een deel van een debat met Eddy Boutmans mee te pikken. Opgemerkte uitspraak: hou nu eens op met vragen wanneer de groenen uit de regering zullen stappen, zij proberen dingen aan te kaarten en te verwezenlijken die tot nog toe niet op de agenda stonden. Het was al langer duidelijk dat Boutmans niet voor oorlog te vinden is, en hij legde er de nadruk op dat de banden met ontwikkelingslanden verder moeten worden uitgebouwd. België scoort hoog bij die landen, onder andere door de inspanningen die de regering deed in de regio rond de Afrikaanse Grote Meren. Mijn excuses voor de andere sprekers maar ik kende geen van hen bij naam. Niet echt veel nieuws in dit debat, eerder een soort gelijkstemming van de violen, toch ook niet onbelangrijk. Het is wel duidelijk dat de mensen de solo-slim van Bush en co niet langer zien zitten, en dat de VS zichzelf isoleren door de hele waslijst internationale akkoorden die ze de laatste tijd hebben opgezegd. Iemand in de zaal vond het jammer dat het publiek niet aan het debat kon deelnemen en vond dat ook België's geheime agenda ter sprake moest worden gebracht. Hij doelde op de belangen in Irak van TotalFina Elf, een Frans-Belgisch bedrijf. Ik stond wel eventjes verwonderd dat meer dan vijfenzeventig procent van de zitjes gevuld bleef terwijl elders in de Vooruit verschillende voortreffelijke artiesten en muzikanten het onderste uit de kan aan 't halen waren. Toch een teken aan de wand dat het met het engagement van deze vele mensen nog niet zo slecht gesteld is.

Nadien nam ik de tijd om een beetje rond te dwalen door de verschillende ruimtes en te genieten van de muziek die overal weerklonk. Op de ritmiek van Flat Earth Society gingen mijn benen als vanzelf aan 't dansen. Mo en Benoellie draaiden het ritme nog op zodat ik geen ledemaat meer stil kon houden. Ik heb dan maar met plezier toegegeven en de hele nacht doorgedanst.

Aan al de mensen die dit hebben mogelijk gemaakt en iedereen die mee die toffe sfeer bepaalde: bedankt! Mijn energie is weer helemaal opgeladen, en ik wil er met vernieuwde goesting tegenaan gaan, die leefbare wereld tegemoet.