arch/ive/ief (2000 - 2005)

De dokwerkers hebben zich zowel afgelopen vrijdag als vandaag in Straatsburg geweerd als duivels in een wijwatervat. Ze vochten letterlijk voor het behoud van hun sociaal statuut en hun job. Zoals Katleen Vandenbrempt (Europarlementslid van de Spa) kwam te zeggen, slaagde Europa er vandaag beter in om het Europees parlement een bescherming te bieden dan haar arbeiders, de dokwerkers. Door de afbouw van hun statuut (zie eerdere artikels hier) dreigen de arbeiders óf hun job te verliezen óf nog meer onder druk te komen staan.
Daarom staakten de havenarbeiders 2 dagen en trokken ze naar Brussel en Straatsburg om te protesteren. Zij lieten zich daarbij niet zomaar intimideren. Dat de politie daarbij het overmatig gebruik van traangas, waterkanonnen en agressie weer niet schuwde, verbaast de trouwe Indymedia-bezoeker wellicht niet. Maar het is wel opvallend dat de dokwerkers zich daardoor niet laten afschrikken. Vanuit de media (VRT-VTM) kwam natuurlijk weer naar voren als zouden de dokwerkers vernielingen aangericht hebben en rellen gestookt. Maar misschien kunnen mensen die vandaag naar Straatsburg reisden ons hier vertellen waar het échte geweld vandaan kwam. Of waren zíj het die traangas meebrachten naar de straten van de stad?
Het is hartverwarmend te zien dat sociale strijd nog door arbeiders kan beleefd worden en dat zij niet opgeven. Van de 5000 betogers in Straatsburg kwam het meerendeel uit België. We krijgen internationaal nog een mooie naam en traditie met onze strijd. Laten we daarom ook de strijd tegen het anti-sociale Europa, de globalisering en het imperialisme van Amerika en de G8 en de strijd voor vrede en verdraagzaamheid spiegelen aan de strijd van de dokwerkers.

welle, eigenlijk zouden al degenen die zich nu anders-globalisten noemen de dokwerkers zei het in gedachten, zij het met directe actie moeten steunen!!!
deze beslissing van het Europa is het schoolvoorbeeld van waar wij tegen vechten, de belangen van het volk, meer bepaald de dokwerkers, zijn duidelijk onderdanig aan de belangen van de bedrijven in europa...

ik heb lang gewacht op een reactie vanuit de anders-globalistische hoeken maar zoveel word er blijkbaar zelf niet over gezegd. jammergenoeg moet ik hieruit de conclusie trekken dat deze beweging, waar ik mijzelf ook bijreken, wel vecht tegen de theorie van liberalisering, maar als de kans er is om zich t.o.v. de publieke opinie als vechters voor het goede doel te profileren ze een steek laat vallen.

Laten we ons nu eindelijk eens van ons imago van onruststokers ontdoen en samen met de dokwerkers gaan 'vechten' tegen de liberalisering van de europese economie!!!!

hopelijk zijn er wel al veel initiatieven genomen, en zijn die me gewoon volledig ontgaan!!!!

groenten
stan

Stan,
een belangrijke actie die je je misschien herinnert was de betoging tegen de GATS, dus tegen de wereldwijde liberalisering en privatisering van diensten en nutsvoorzieningen, op 9 februari 2003 (10 à 15 duizend manifestanten in Brussel); daar namen ook de Antwerpse dokwerkers aan deel. zie voor een verslag o.a. http://archive.indymedia.be/front.php3?article_id=48299&group=webcast#nl
Belangrijk wordt ook de manifestatie van 21 maart in Brussel, een actie voor een sociaal Europa, waar de vakbonden onder meer de mislukking van de "Europese Conventie" zullen aanklagen.
Jij komt toch ook?

Wat zijn we, als beweging, met betogingen voor of tegen een algemeen principe indien we, wanneer het geconcretiseerd wordt, afhaken en niet meer ondersteunen?

Dokwerkers verlenen een dienst en die dienstverlening dreigt geliberaliseerd te worden. Zo eenvoudig is dat. En als beweging moeten wij onze nek daarvoor uitsteken want dat is de enige manier om banden te smeden mensen buiten de beweging, om te groeien.

Maar wat gebeurt er in België? Ieder apart groepje houdt zich met zijn eigen specialiteit bezig en vertoeft in haar eigen intellectueel universum terwijl de realiteit zich voor onze neuzen afspeelt en we niet in staat zijn daarop in te spelen. Deze beweging moet verdomme dringend wakker worden!

Ik ben anders-globalist en uiteraard solidair met de strijd van de dokwerkers maar toch niet geneigd om onvoorwaardelijk de 'directe actie' te steunen , 'samen te vechten' etc... Ik heb gezien hoe, bij een vorige staking een groep dokwerkers naar de Sleepstraat in Gent trok om daar wat migranten ineen te slaan. Ik heb gehoord hoe dokwerkers in Antwerpen de politie toeschreeuwde of zij niet beter 'die bruine smeerlappen' eens zouden 'aanpakken en op hun muil kloppen'. Solidariteit hé? Wakker worden hé?
Verdraagzaam zijn hé? Ik maak mij al lang geen illusies meer en neen het zijn niet zomaar randverschijnselen. Trouwens, waarom blijven dokwerkers onverstoord schepen volladen met Amerikaans oorlogsmateriaal dat moet dienen om Irakezen stuk te schieten? Het ene (globalisering, liberalisering...) en het andere (racisme, oorlog...)zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. De weg is lang...

Wat "brecht F." schrijft (optreden van dokwerkers in Gent en geroep naar de politie in Antwerpen) is wel pijnlijk.
"De dokwerker" is inderdaad niet meer de model-syndicalist ('t zijn "durvers" en dus durven ze ook al eens ongegeneerd de racist uithangen); ze drinken zich lazerus en gaan dan op de vuist en uit de bol voor het oog van de camera's...
Maar hun strijd tegen de privatisering en liberalisering van alle sociale verworvenheden in naam van de godin Europa is wel terecht.
Over die eigenaardige relatie tussen antiglobalisme en kortzichtig nationalisme of corporatisme (ik denk ook aan de controverse over de nationaal verankerde universitaire diploma's contra de universele Bologna-visie) moeten we toch eens grondig doordiscussieëren.

Aan solidariteit vanop de luie zetel heeft niemand iets, brecht. Maar je hebt wel degelijk een punt, hoewel het belang van je punt voor mij niet vaststaat.

Een voorbeeld: stel dat je een journalist bent in Duitsland midden de jaren dertig wanneer de vervolging van Joden op gang begint te komen. De krant waarvoor je werkt vraagt je een artikel te schrijven over een corrupte Joodse handelaar. Wat doe je dan? Ontslag nemen en de spiraal proberen te doorbreken of het artikel schrijven en de vooroordelen bevestigen?

De dokwerkers vechten momenteel voor hun job, die bedreigd wordt door Europsese liberalisering. Als die strijd niet slaagt, zijn er binnenkort geen dokwerkers meer. Probeer die mensen dan nog maar eens te bereiken en te vragen solidair met anderen te zijn ...

Alles wat de arbeidersklasse verdeelt verzwakt haar. Racisme is absoluut verwerpelijk, hetr schaadt uiteraard de migranren, maar door de verdeeldheid die ze zaait schaadt ze ook de dokwerkers. Brecht F, je moet de dokwerkers niet in de steek laten omdat er (vermeende) racisten tussen zitten, je moet intyegendeel tussenkomen en trachten de racistische dokwerkers proberen te overtuigen van de noodzaak aan eenheid. Nu speel je de kapitalisten gewoon in de kaart, door de verdeeldheid tussen Belg en migrant in stand te houden, door de verdeeldheid tussen dokwereker en antiglobalist in stand te houden.

Flupke