arch/ive/ief (2000 - 2005)

Aangezien we hier een tijdje in Praag verblijven en de wereld nu eenmaal verder zijn gang gaat zonder te wachten tot ik terug in Belgie ben om te betogen meegedaan aan de vredesbetoging hier ter plaatse.
Het verzet tegen de oorlog staat hier nog tamelijk wankel voornamelijk omdat de mensen hier voorlopig voor hen andere dingen aan hun hoofd hebben (een paar jobs om rond te komen en vorige week nog verkiezingen). Enige verandering in de mentaliteit kwam er vorige week toen een student aan zelfverbranding deed (Zdenek Adamec) op net dezelfde plaats als waar Jan Palach in 1968 (als ik mij niet vergis) zijn protest liet horen tegen het heersende communistische regime (afscheidsbrief te vinden via Indymedia Praag).
Op de betoging zelf was er een paar honderd man aanwezig en via een trajekt trokken we van de Iraakse ambassade naar de VS ambassade. Wat mij wel opviel was dat er hier veel evenwichtiger aandacht werd besteed aan de twee partijen en het zeker geen pro-saddam betoging was. In haar afsluitende rede verwees één van de organisatrices naar de bevrijding van haar eigen land (Tsjechoslowakije indertijd) : het was slechts doordat Gorbatsjov de Sovjet troepen terug trok uit ons land dat we ons konden bevrijden van de militaire dictatuur, niet doordat er meer troepen in ons land kwamen.`
Volgende week opnieuw betoging : 16.03 op 14 uur op het Marktplein.