arch/ive/ief (2000 - 2005)

Gisteren, maandag 24 februari 2003, voerden de leerlingen van het Kon. Atheneum Antwerpen te Rooseveltplaats een actie tegen de wanordelijke leiderschap van hun directie. Deze leerlingen voelen verwaarloosd en vooral gediscrimineerd door hun leerkrachten. Ik heb vandaag (dinsdag 25/02/2003) enkele leelingen hun verhaal laten doen:

WAT IS ER JUIST AAN DE HAND?

samira: Wij hebben op school niets te zeggen als het om islam gaat, het is inderdaad een multiculturele school, wij mogen marokkaanse koekjes en turkse baklava naar school brengen en ze laten proeven maar zolang we onze godsdienst achterwege houden is het goed.
Wij zijn het beu om vies bekeken te worden in de klas door de schijnheilige leerkrachten, en hun onnozele racistische moppen hangen ons de keel uit. Wij kunnen natuurlijk niks terug doen , anders pakken ze ons met de examens. Zie wat ze nu doen met Abdelwahid, deze jongen is de braafste jongen op school. Het verschil tussen hem en ons is dat hij niet schijnheilig doet, hij komt voor zijn godsdienst openlijk uit. Sinds hij een lokaal op school heeft gekregen waar hij elke vrijdag zijn gebed verrichtte (duurt 5minuten tijdens de middagpauze), kregen de leerkrachten het, zij zijn gaan klagen bij de directie en noemden hem een verdachte terrorist.
Wij zijn boos geworden , hij is onze moslimleider, als we iets verkeerd doen op speelplaats komt hij steeds op ons af en legde ons steeds uit waarom zulk gedrag niet toegestaan is in de islam. hij is een lieve jongen.

IN DE KRANT STAAT DAT DE DIRECTRICE HEM TE OUD VOND VOOR DE SCHOOL EN DAT HIJ EEN LAGERE STUDIERICHTING MOEST KIEZEN.

Samira: Zeg, wij zijn allemaal oud hoor, we zijn allemaal meerderjarig. Jij moet niet vergeten dat we buiten de school ook nog werken. En, waarom zet ze mij niet buiten?
Fareda: Jij bidt niet op school, dus geen terrorist (lach). Zie die jongen is inderdaad 18 jaar, maar hij is bezig met vanalles en nog wat. Hij werkt in het weekend en is ziek ook nog. Hij heeft een geldige doktersattest waar op staat dat hij door zijn gezondheid soms niet bekwaam is om lessen te volgen. Hierdoor is hij een paar jaartjes verloren. Hij zou aangemoedigd moeten worden i.p.v. hem in een arbeidsschool te steken! Als hij een Belg was en met zo'n moed, awel dan kan ik ervoor wedden dat zelfs de premier van België hem persoonlijk zal komen feliciteren en moed inspreken.
Neen, die jongen moet gewoon blijven anders gaat het Atheneum zien.

DE SCHOOL IS TOCH EEN MULTICULTURELE SCHOOL EN HEEFT RESPECT VOOR JULLIE GODSDIENST. ANDERS ZOU FAREDA GEEN HOOFDDOEK MOGEN DRAGEN OP SCHOOL.

Fareda: De grondwet erkent mijn godsdienst ja en de scholen moeten de wet naleven. Maar er is toch nog een verschil tussen het toelaten van een hoofddoek en het respecteren van een hoofddoek.
Ik zeg het nog eens het Atheneum is een schijnheilige school en de leerkrachten hebben een enorme macht en dat werkt verstikkend op ons. Ik wil ook graag mijn gebeden op school verrichten tijdens de middagpauzes maar die durf heb ik niet, omdat ik geen perfekte leerling ben, ik moet heel veel studeren om het juist te halen. Want ik weet dat ik een hele racistische leeraren clan achter mij zal hebben.
Benjamin: En ja, wij hebben tijdens onze feest Aid aladha of offerfeest vrij gekregen omdat minister Vanderpoorterre het ons toegelaten heeft, en weet je die leerkrachten hebben een maand op voorhand zitten zeuren dat we sneller moesten werken want 'die offerfeest' komt er weer aan , en die ene dag zou een grote achterstand zorgen in hun schema zogezegd. Elke leerkracht heeft het gezegd, wij voelden ons dan allemaal onzeker. Ik was aan het twijfelen of ik toch naar school ga of niet, sommige deden het maar ik bleef thuis bij familie. De volgende dag heb ik te horen gekregen van de leerlingen die aanwezig waren dat ze allemaal 30/30 hebben gekregen op wiskunde omdat ze hun test samen hebben mogen afleggen. Dat is niet eerlijk en vorige jaren 'flikten' ze dat altijd.
Samira: Ja dat gebeurd altijd. Cultuur mag, is mooi en ze kunnen je dan ook uitlachen. Maar Islam is strikt verboden op school, sommigen mogen hun hoofddoek dragen gewoon omdat er een wet in belgië bestaat dat spreekt over godsdienstvrijheid.
Ach, ik ben dat beu om niet openlijk te zijn, wij moeten altijd in het geheim praten over ons godsdienst, ik kan er niet tegen. Ik ga hard studeren en ga een moslimschool oprichten want mijn kinderen zal ik niet naar zulke scholen waar ik heb gezeten. Neen zenne, wat voor moeder ben ik dan?

Volgens mij willen die leraren gewoon duidelijk maken dat je als islamiet geen toekomst hebt, zoals ze vroeger wilden duidelijk maken dat je geen toekomst had met lang haar, tatoeages, piercings, slordige kleding (wat vaak ook klopte en eigenlijk voor veel sectoren nog steeds klopt)...

Als ik in een islamitische traditie geboren werd zou ik mij waarschijnlijk op een vriendelijke manier proberen losmaken van die traditie, eigenlijk uit opportunisme/pragmatisme. Je kunt dat volgens mij op een manier doen die toch respect afdwingt bij familie en vrienden.

Ik ben zelf vrij katholiek opgevoed, maar ben vrijzinnig atheïst geworden, niet voor de kerk getrouwd, kinderen niet gedoopt... Niet uit opportunisme, het werd er op die manier zeker niet makkelijker op voor mij, integendeel, maar mijn familie en vrienden respecteren het. Toch zou ik als islamiet opportunisme niet schuwen om vooruit te komen in het leven. Indien ik geloofde in Allah zou ik dat voor mezelf houden en daar zeker geen strijdpunt van maken. 't Is weinig verheven misschien, maar in ons land lachen ze met mensen die heel gelovig zijn/doen. Kijk naar Jehova's Getuigen, paterkes, nonnekes, Koningin Fabiola...

Ik weet wel dat in tijden van lijden de gebedshuizen voller zitten (zie Vlaanderen tijdens W.O.II) -en ik twijfel er niet aan dat veel islamieten lijden- maar je haalt geen redding in de moskee of uit een gebed in België op dit moment. Je moet praktisch zijn. Eerst ervoor zorgen dat de mensen van je houden en dan misschien eens iets zeggen over je geloof (indien iemand daar iets over zou vragen). Maar door opzichtig en ijverig een goede moslim te willen zijn, gaat het grootste deel van de Belgen volgens mij niet van je houden. Integendeel, je isoleert je erdoor zodat ze je gaan haten.

Lang haar, tatoeages, piercings, slordige kleding: het is ieders recht dit te hebben, net als iedereen het recht heeft om moslim te zijn én dit te uiten. Maar brengt het je verder in deze samenleving?

Hey Pragmaticus,
Ik ben ook voor een gezond opportunisme, en geloof niet in zuiverheid, maar dit is over de grens. Ooit gehoord van trots, zelfrespect en waardigheid? Als iedereen dacht en handelde als u, zou ik liever niet in deze wereld willen wonen. En wat wilt ge dan wel bereiken met uw flexibiliteit? Een toffe job, mooi huisje,...

"Men is afgunstig op wat men niet heeft, de mens in opstand verdedigt juist,wat hij is. Hij volstaat niet met iets te eisen, een goed dat hij niet bezit of waarvan men hem beroofd zou hebben. Zijn verzet is er juist op gericht, iets te doen erkennen, dat hem toebehoort en dat voor hem in de meeste gevallen veel meer betekenis heeft, dan wat hij anderen zou kunnen benijden. Het verzet is niet berekenend." ...
"De mens in opstand daarentegen verzet zich, in z'n eerste impuls, dat men aan wat hij is. Hij wil dat mijn een belangrijk deel van zijn wezen onberoerd en onaangetast laat. Hij wil niet in de eerste plaats iets veroveren, hij wil aanvaard worden zoals hij is."

Albert Camus 'Mens in opstand'

...was ook een opportunist, en dat heeft hem zeker geen windeieren gelegd...

Overigens, een moslim kan toch ook met trots afstand doen van zijn geloof.

Ik ben er zelf ook behoorlijk trots op vrijzinnig atheïst te zijn, na lang geloofd te hebben in God, hemel en hel. Toch heb ik het psychologisch soms moeilijk omdat ik niet kan terugvallen op God... Ook ik heb het gevoel dat ik mij voor mijn keuze en overtuiging soms moet 'verantwoorden' ten aanzien van mijn traditionelere vrienden en familie.

Voor mij was mijn 'verandering' geen stap voorwaarts of achterwaarts. Voor een moslim in België ben ik ervan overtuigd dat het wél een stap voorwaarts kan zijn (inderdaad: toffe job, mooi huisje, vriendelijke buren - ik begrijp niet dat jij daar zo op neerkijkt; 90% van de mensen dromen hiervan!) om openlijk afstand te doen van hun geloof, zoals het net andersom een stap voorwaarts kan zijn om als christen openlijk moslim te worden in een moslimland.

Ik probeer ook maar wijze raad te geven, hé...
Teveel trots botst.

MVG