arch/ive/ief (2000 - 2005)

In tal van landen stopt men dwarsliggende journalisten in de cel. In België stuurt men parlementaire onderzoekscommissies op grote problemen af en die zorgen er vervolgens deskundig voor dat de pijnpunten netjes toegedekt worden. Dat zou je alvast kunnen besluiten na de recente ervaringen inzake het Sabena-failliet en de 'commissie Grote Meren'. Die laatste onderzocht de rol van Belgische bedrijven bij de plundering van Congo's rijkdommen. De commissie bracht de voorbije week een rapport uit dat geen enkel Belgisch bedrijf schuldig bevond. "Totaal ongeloofwaardig en uiterst zwak" bestempelde de CD&V-oppositie het rapport. "Tandeloos rapport; Forrest heeft niet de volledige waarheid verteld", titelde De Morgen van 21/02.

Ongeveer gelijktijdig bracht Le Soir-journaliste Colette Braeckman een getuigenis-boek uit over de oorlog die Congo verscheurt: "Les nouveaux prédateurs" (Editions Fayard, 309 p., 19 Euro). In Le Soir van 18/02 noemde de Congolese historicus Isidore Ndaywele het boek "un véritable cri." Hij stelde o.a. vast dat "ce n'est pas un hasard si la guerre au Congo a été silencieuse, obscure, indigne de l'écran de CNN."

Volgens Ndaywele herinnert Braeckman er ons aan dat het het 'Amerika van de democraat Bill Clinton was dat Kabila ter dood veroordeelde, net zoals het Amerika van de republikein Eisenhower dat eerder deed met Lumumba." Want Kabila was niet "le criminel" die de hele wereld, in hem zag. Kabila werd gediaboliseerd maar was een echte nationalist en daarom stond hij velen in de weg.

Ludo Martens zal het met die visie roerend eens zijn. Martens schreef zopas het boek "Kabila et la révolution congolaise, panafricanisme ou néocolonialisme, tome 1" (EPO, Berchem, 720 p., 40 Euro). Ludo en Laurent-Désiré kenden elkaar van in 1797 toen AMADA de PVDA werd en Kabila eregast werd. De jongste jaren heeft Martens veel tijd doorgebracht in Congo en vanuit zijn marxistisch- leninistische opstelling Kabila en zijn regime gesteund. Martens hangt overigens ook nog altijd Stalin aan: het PVDA-weekblad Solidair van 19/02 meldde dat Martens op 5 maart aan de ULB zal spreken over "Stalin en de overwinning in de antifascistische oorlog"... Het is echter maar de vraag of men omwille van die opstelling van Martens, ook zijn visie op het Congo van Kabila naar de prullenmand mag verwijzen. In De Standaard der Letteren van 6 februari, deed Walter Zinzen dat onder de titel "Laurent-Désiré heeft altijd gelijk." Zinzen eindigde zo: "De breuk tussen Kabila en zijn voormalige Rwandese beschermheren wordt door Martens toegeschreven aan de consequente nationalistische politiek van president Kabila: Rwanda en Oeganda zijn in augustus 1998 in opdracht van de V.S. de oorlog tegen Kabila begonnen met de bedoeling de neokoloniale orde te herstellen. Meteen worden in één zin de moordenaars van Laurent-Désiré aangeduid: de Amerikanen. De bewijzen voor deze stelling hopen we te vinden in het tweede deel."

Zinzen moet het boek van Colette Braeckman eens lezen. We kijken uit naar zijn recensie ervan in De Standaard der Letteren.

DIOGENE(S) 41

Kleine rechtzetting: Martens en Kabila kennen elkaar al lang, maar sedert 1797 is een beetje te lang. Het moet uiteraard zijn sedert 1979.
Artikels van de hannd van Ludo Martens over Congo vind je op http://www.solidair.org en op http://www.lai-aib.be
Tenslotte nog vermelden dat het boek van Martens verkrijgbaar is via http://www.epo.be

Uiteraard was het 1979; anders had het om hun voorvaderen moeten gaan. Wat ook niet uitgesloten is natuurlijk.