arch/ive/ief (2000 - 2005)

Het regime van Saddam is ondemocratisch, en de man heeft al verschillende keren aanvallen ondernomen op zijn onderdanen en buurlanden, oa met chemische en biologische wapens.

Dat het regime dus verre van ideaal is is duidelijk. Maar mijn vraag is: hoe kan je de situatie omkeren, en misschien vooral, kunnen wij vanuit het buitenland daar een rol in spelen?

Soms wordt gesuggereerd dat het embargo dan maar gestopt moet worden. De vraag kan gesteld worden of daarmee de positie van Saddam, die alle olieproductie genationaliseerd heeft, niet nog sterker wordt.

Dus welke optie kiezen we?

Waarom moeten wij Irak democratisch maken?

Waarom?

Er zijn meer dan 192 landen, meer dan de helft komt bijna niet in de media.

Waarom enkel spreken over het regime in Irak?

Waarom zouden wij Irak democratisch moeten maken, als we zelf in een "pseudo-parlementaire democratie" leven, alwaar mensen uit het "regime" ongestoord hun gang kunnen gaan.

Michel verandert de inhoud van de website van Buitenlandse Zaken , om het goed te kunnen praten dat er wapens aan Nepal geleverd worden.

Verhofstadt weigert vragen in de Kamer te beantwoorden.

België is al meerdere malen veroordeeld voor zijn asielbeleid, dat het onhumaan is.

Waarom niet in eigen boezem kijken ipv naar Irak?

Misschien is de optie te overwegen iest dergelijks over te laten aan het Iraakse volk.

Misschien kunnen we in de eerste plaats beginnen met dat land te ontwapen dat de groostste berdiging vormt voor de wereld vrede, en waar een prsident aan de macht is die niet eens werd verkozen, het land dat over de grooste hoeveelheid massa vernietigingswapens beschikt, .... namelijk de USA.

Alsof of dit een oorlog is voor de democratie, dit is gewoon een oorlog voor olie.
De twee landen die het meest UNO conveties overtreden zijn Israël en Turkije, samen goe voor 50% van alle overtredeingen van UNO resoluties.

Op deze site leeft duidelijk een anti-oorlogtendens. Zelf vind ik oorlog ook de laatst mogelijke optie.
Maar wat zijn de andere opties?

Het regime van Bush is ondemocratisch, en de man en zijn voorgangers hebben al verschillende keren aanvallen ondernomen op zijn onderdanen en buurlanden, oa met chemische en biologische wapens.

Dat het regime dus verre van ideaal is is duidelijk. Maar mijn vraag is: hoe kan je de situatie omkeren, en misschien vooral, kunnen wij vanuit het buitenland daar een rol in spelen?

...

Got the idea?

Claudio

aan guido:
We moeten inderdaad ook dicht bij huis kijken én verder dan irak kijken. Het eerste wat bij mij opkomt is dit: de laatste maanden zijn in diverse Europese landen mensen opgepakt die, waren ze niet opgepakt geweest, in Europa burgers zouden hebben gedood als politieke strategie. Vraag: hoe lossen we dit vraagstuk op?

aan claudio:
De vraag is dus: hoe maken we Irak en de VS democratisch?

I propose [ quickly ] that the so-called 'Axis Of Evil' make a clear ultimatum to the USA:

-1- Bush and his people have withdraw and go in exile, for example in Quatar or Lichtenstein. The same for the responsibles of Clinton and the administration of big multinatonals.

-2- The factories, enterprises and wealths have to be collectivized and under democratic controle of the people of USA and the rest of the world.

-3- If those demands aren't heard immediatly by the US mighties, an international coalition led by Cuba, Lybia, Irak, Iran, North Korea, EZLN, FARC, Nepalese Guerrilla and the Tutte Bianchi will attack the USA and all US interest through the world.

-4- European Union and Japan will follow if they don't surrender right now. NATO have to be dispersed and its general send to colonize the Moon or Mars.

Long Live To The Great Axis Of Evil !!!
No Mercy For The Empire !!!

=^_^= This sounds like a good proposal, isn't it ? =^_^=

if the USA rejects the ultimatum?

De handhaving van het handelsembargo maakt de positie van Saddam volgens mij sterker. Hij speelt graag in op anti-westerse gevoelens en daarmee ook op afkeer voor het vragen om democratisering van Irak en anti-islam reacties. Met de oorlog tegen Irak zal er een massale vluchtelingenstroom uit Irak op gang komen. Daarom is het nu al belangrijk er voor te pleiten dat de West-Europese staten hun grenzen openzetten voor deze mensen. Je spreekt over "wij vanuit het buitenland". Het is echter belangrijk dit "wij tegenover zij" denken in grote mate te doorbreken en geen irrationale anti-Westerse gevoelens bij Irakezen te cultiveren. Voorts kunnen "wij" tendenzen in Irak stimuleren die democratisering in de hand werken. Het zou zeker niet de eerste keer zijn in de geschiedenis dat een dictatoriaal regime zonder militair ingrijpen van buitenaf valt in een land. Het kan op termijn ook in Irak gebeuren.

Perverse discussie als je weet dat hyet embargo aan ongeveer 1.500.000 mensen het leven kostte.

nog altijd erger.

Een mogelijk middel is misschien zoals de VS en consoorten in een ex-'communistisch' land deden tijdens de Koude Oorlog (was het Polen of waren het er meerdere?). De interne oppositie een duwtje in de rug geven. Clandestien natuurlijk, zeker in het begin. Zodat op termijn steeds meer mensen denken aan een alternatief. Het lukte toen, dus kan het zeker ook nu lukken.
Het feit dat dit nu niet overwogen wordt is misschien één van de zaken die erop wijst dat het inderdaad niet op democratie gaat, maar om olie.
Democratie zit dus niet in de intenties van de VS (hoewel het op termijn zou mogen als ze het onder controle kunnen houden) en zelfs bovenstaande strategie zou nog zorgen voor een pro-VS regime, maar de strategie op zich is zeker bruikbaar denk ik.

zoals ze (=VSA) de taliban en al-quaeda steunden tegen de Russen in Afghanistan, zeker?!

Behalve de zaak overlaten aan de bewoners van Irak - zoals Han voorstelt, maar wat misschien problematisch is in de mate dat het Irak van Saddam Hoessein nu eenmaal een dictatuur is, met een concrete buitenlandse supervijand (daar hebben de USA voor gezorgd) - is het enige alternatief: de VN rustig zijn werk laten doen.
En tegelijk trachten te verhinderen dat de USA de VN blijft domineren.
Frankrijk, Duitsland, België, Rusland en China doen momenteel hun best om de USA af te blokken in de VN. En dat moeten we toejuichen.
En wat moet de VN als wereldorganisatie dan doen, zult u vragen? Als een simpel Belgje een suggestie mag doen: dat de VN prioritair maar eens optreedt tegen de landen die VN-resoluties overtreden, en uiteraard in de logische volgorde waarbij eerst de landen die de meeste resoluties overtreden eerst worden aangepakt. We weten allemaal dat optreden tegen Israël dan de hoogste prioriteit heeft.
Om dat te realiseren zullen we inderdaad eerst de VN zelf en de westerse mogendheden die het beleid van de VN dicteren moeten democratiseren. Daar zullen we voorlopig onze handen mee vol hebben.
Als er deze eeuw nog tijd over is om ook Irak aan te pakken, tant mieux, maar ik vrees ervoor. En tegen dan hebben de Irakezen hun probleem waarschijnlijk zelf al opgelost.

"En wat moet de VN als wereldorganisatie dan doen, zult u vragen? Als een simpel Belgje een suggestie mag doen: dat de VN prioritair maar eens optreedt tegen de landen die VN-resoluties overtreden, en uiteraard in de logische volgorde waarbij eerst de landen die de meeste resoluties overtreden eerst worden aangepakt. We weten allemaal dat optreden tegen Israël dan de hoogste prioriteit heeft."

Denk je niet dat de VN eerst beter zou optreden in Soedan, Tchetchenie, Ivoorkust, Congo en andere landen waar de burgerbevolking zwaarder te leiden heeft onder het juk van hun dictators.

Het feit dat je onmiddellijk Israel wil aanpakken geeft wel een raar smaakje aan je contributie...

de strategie die jij beschrijft kan ook via gerichte consumptie gebeuren, het is eigenlijk in haar positieve vorm wat de wereldwinkel doet en de negatieve variant: de boycot. Ook geld storten of steun verlenen via vrijwilligerswerk of whatever is een mogelijkheid die op hetzelfde neerkomt. Het kan ook gezien worden als netwerkvorming. (of niet?)

Verder las ik in een recensie gisteren:
"Een belangrijk punt dat Todorov opwerpt, wordt maar al te vaak over het hoofd gezien: een militaire interventie van een macht die niet direct bij het conflict betrokken is, ontwricht de nationale staatsstructuur dermate dat het soms verkieslijker is om het originele, repressieve apparaat (pijnlijk) langzaam om te vormen, in plaats van het na een kortstondig VN-bewind in de totale anarchie te laten wegzinken."
Tvetan Todorov: 'Herinnering aan het kwaad, bekoring van het goede.'

ook (vond ik vroeger op IMC.be):
http://www.attac.org/belgie/zm021204/zm021204-2.html