arch/ive/ief (2000 - 2005)

Dat er niet één bewijs is gevonden van massavernietigingswapens in Irak keert zich nu tegen de VS. Het wakkert de haat en het verzet van de volkeren nog meer aan. En nu de tegenstellingen met de imperialistische machten van Europa nog toenemen, begint de politieke autoriteit van supermacht Amerika te tanen.

"Drie keer in de voorbije twee weken stelden Frankrijk, Duitsland en België hun veto tegenover de vraag van de VS dat de Navo al een aantal maatregelen zou treffen in voorbereiding tot een eventuele oorlog tegen Irak... Het gaat om de verdediging van Turkije (lees een uitvalsbasis om Irak vanuit het noorden binnen te vallen). Maar ook om de vervanging van de Amerikaanse en Britse troepen die uit de Balkan en het Middellandse-Zeegebied zijn teruggetrokken om naar Irak te worden gestuurd", zo schrijft de beurskrant Wall Street Journal .1

Omstreden supermacht
VS-minister van Defensie Donald Rumsfeld kon zijn woede niet verbergen. Op 8 februari, in Munchen, noemde hij de houding van de drie Europese landen "niet te rechtvaardigen" en "onbegrijpelijk". De Franse minister van Defensie ging in de tegenaanval en beschuldigde de VS ervan de kaart van de Navo te trekken uit puur eigenbelang.2 Op 10 februari stuurden de drie landen zelfs een officieel veto naar de Navo.

Nog meer woede bij de regering Bush wanneer ze via de pers moet vernemen dat eertijds trouwe bondgenoten als Duitsland, Frankrijk en België met een alternatief plan afkomen dat volstrekt tegengesteld is aan het hare.

Mirage, zoals in luchtspiegeling...
Het Frans-Duitse plan mag dan al indruisen tegen de Amerikaanse plannen, dat is niet uit respect voor de soevereiniteit en de onafhankelijkheid van Irak. In plaats van een Amerikaans-Britse militaire interventie stelt het plan een massale bezetting van Irak voor, met duizenden blauwhelmen of een andere formule die geen nieuwe Uno-resolutie zou vergen.

Die troepen moeten dienen als dekking van de wapeninspecteurs die drie keer meer mankracht krijgen. Ze moeten ook toezien op een nog striktere toepassing van het embargo. Ondertussen blijven de 150.000 VS-soldaten in de buurt van Irak, voor het geval dat.

De bezetting zou erg lang duren om te verhinderen dat Irak zich zou herbewapenen. Over heel het Iraakse grondgebied zou een vliegverbod heersen, behalve dan voor de bewakingsvliegtuigen, de Franse Mirages, de Duitse spionagevliegtuigen Luna-Drohne en de Amerikaanse U2's... Vandaar de codenaam voor de operatie: Mirage.

De Amerikanen hebben het voorstel al afgewezen. "Wat er ook in dat plan staat, het gaat om een afleiding niet om een oplossing", zei Colin Powell, die ook nog herhaalde dat de VS een oorlogscoalitie kunnen aanvoeren zonder een nieuwe Uno-resolutie.

Wat Duitsland, Frankrijk en België er niet bij vertellen
De Iraakse crisis weerspiegelt de groeiende oppositie van een deel van de Europese burgerij tegen een herverdeling van de wereld op maat van de Amerikaanse belangen.

Fransen, Duitsers en Belgen zijn het er met de Amerikanen over eens dat Saddam Hussein absoluut moet ontwapend worden en liefst ook uit de weg geruimd. Geen enkele imperialist heeft er belang bij in de Derde Wereld regeringen aan de macht te houden die hij te onafhankelijk vindt. Ze sluiten hoegenaamd niet uit een beroep te doen op oorlog.

Maar een VS-agressie zou alleen de Amerikaanse belangen dienen, ten nadele van de Franse belangen. Het is geweten dat de Franse oliemaatschappij TotalFinaElf de beste Iraakse petroleumvelden in concessie kregen, waar tal van Brits-Amerikaanse maatschappijen op azen. De drie Europese landen vrezen ook dat heel het Midden-Oosten in een oorlog wordt meegesleurd. Dan zouden alleen de VS in staat zijn hun overheersing op te leggen aan het hele gebied. Ten koste van de andere monopolies en imperialistische grootmachten.

VS én Europa azen op de olie
"De Amerikanen voeren oorlog om andere redenen dan ze zeggen. Ze zijn uit op macht, op de olie", zegt de Belgische minister Louis Michel terecht.3 Maar de drijfveren van Europa zijn niet nobeler... Europa beschouwt het Midden-Oosten en Noord-Afrika als haar strategische energiebronnen. De Europese commissaris van Energie en Transport, Loyola de Palacio, verklaarde dat "de Europese Unie haar geopolitieke en geostrategische belangen moet beschermen... Rechtstreekse toegang tot de bevoorrading vanuit het Midden-Oosten moet een van onze prioriteiten blijven."4

En als Europese landen in de Navo proberen de dictatuur van de VS te beperken, dan is dat om zelf beter aan bod te komen in die oorlogsalliantie.

Want in afwachting dat hun eigen euroleger machtig genoeg is, moeten ze hun oorlogen tegen de Derde Wereld en de landen waar ze hun oog op hebben laten vallen wel mét de Amerikanen en mét de Navo kunnen voeren. Dat was duidelijk in de oorlog tegen Joegoslavië.

Tegenstellingen leidden al twee keer tot wereldoorlog
Wat lijkt 1989 veraf te liggen. Twaalf jaar geleden, toen het socialisme in het Oostblok omvergegooid werd, voorspelden sommigen een eengemaakte wereldgemeenschap waar nooit meer oorlog zou heersen.

Meer dan veertig jaar lang stonden de imperialistische grootmachten samen pal tegen wat zij als de grootste dreiging beschouwden, de socialistische landen. Eens het socialistisch blok grotendeels opgeruimd, werden de tegenstellingen alsmaar intenser. De enige "westerse waarde" die ze gemeen hebben, is de voortdurende toename van hun winsten. En daartoe moeten ze de werkende mensen en de volkeren van de Derde Wereld steeds feller uitbuiten. Maar ook elkaar op leven en dood bekampen om elkaars markten en grondstoffen in te pikken.

Twee keer al in de wereldgeschiedenis hebben die tegenstellingen tussen de imperialistische machten geleid tot wereldoorlogen. Vandaag zien we er een derde op ons afkomen.

Ontbinding van de Navo moet meer dan ooit
Vandaag kunnen Irak en de andere landen van het Midden-Oosten profijt halen uit de tegenstellingen tussen bepaalde Europese landen en de Amerikanen. Ze zullen de voorkeur geven aan het minder moorddadige Frans-Duitse plan boven een regelrechte aanval van de Amerikaanse en Britse troepen, ook al vertrapt dat plan hun nationale rechten en hun waardigheid evenzeer.

Ons werk als communisten moet erin bestaan de belangen te verdedigen van de volkeren van het Midden-Oosten, hun soevereiniteit, hun nationale onschendbaarheid en hun recht hun economie te ontwikkelen op basis van hun inkomsten uit de petroleum. Alle buitenlandse troepen en legerbasissen moeten weg uit de Golf. Het moordend embargo moet onmiddellijk opgeheven worden. Palestina moet het volle recht hebben zijn eigen staat op te richten, met Jeruzalem als hoofdstad.

En in Europa moeten we onophoudelijk de ontbinding van de Navo blijven eisen en elke samenwerking met de VS blijven weigeren, ook de verscheping van Amerikaanse troepen via de havens van Antwerpen, Rotterdam en Bremen.

1 Wall Street Journal, 07/02/2003 · 2 The Guardian, 10/02/2003 · 3 De Morgen, 10/02/2003 · 4 Loyola de Palacio, Institut Français des Relations Internationales, 05/07/2001.

De Frans-Belgische oliebelangen in Irak (totalfinaelf is ook een belgische maatschappij) zijn echt niets waard zolang het embargo van kracht blijft, dus zolang Saddam aan de macht is.

Het lijkt mij dan ook een drogreden om te stellen dat het daarom is dat Frankrijk en België tegen een oorlog in Irak zijn.