arch/ive/ief (2000 - 2005)

Men zou kunnen vragen: als Rusland en Frankrijk contracten hebben voor het exploiteren van olievelden (na een opheffing van het embargo), waarom kan er dan ook geen contract komen voor de Amerikanen (en Britten) en het hele probleem is van de baan?

Hier wordt het zaakje misschien helder: omdat dat een onevenwicht zou veroorzaken. Welk?
Eventjes nadenken: veel materiaal in Irak is van Duits-Franse makelij, tiens,tiens en hoe is de EU weer ontstaan? Uit de EGKS, de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal, een naoorlogs verbond (over grondstoffen) tussen Frankrijk en Duitsland. (Waarom is Straatsburg een belangrijke plek voor de Europese politiek? De naam klínkt Duits, maar het ligt in Frankrijk, voorwaar geen toeval…)
En Saoudie-Arabië heeft de grootste oliereserves ter wereld, en is een partner van de USA (en Groot-Brittannië). Irak heeft de tweede grootste oliereserves ter wereld, en Frankrijk (+Duitsland) en Rusland hebben contracten met Irak.
Mogelijk verloor Rusland onlangs haar vat op Afghanistan, dus misschien is Irak een beetje van het goede teveel, en weigert Rusland daarom een nieuwe resolutie te aanvaarden. En Europa (het zogenaamde ‘oude' dan), die wil haar poot in de cruciale energiebronnen voor haar industriële samenleving niet verliezen.
Als het middenoosten twee-polig was, dan waren de cruciale polen Irak aan de ene kant en Israël (en Saudi-Arabië) aan de andere kant.

Irak is de sleutel tot alleenheerschappij van de USA, zo gaan ze de wereld de komende 50 jaar domineren. Als het lukt. En waarom doen dat handvol landen in Europa mee met Groot-Brittannië? Gewoon naijver t.o.v. Duitsland en Frankrijk, denk ik. Zij zullen blijkbaar beter gepositioneerd zijn ná dit débacle dan ervóór. Grof tijdsgewricht zou ik zeggen, de USA zegt kernwapens te willen inzetten. Frankrijk (+Duitsland) botsen met de ‘anglo.balisten', Europa kraakt..

En de veiligheidsraad? De bedoeling van de veiligheidsraad is te voorkomen dat 1 van de 5 industriëel-nucleaire concurrenten (Frankrijk,Engeland,USA,Rusland,China) serieus wordt bedreigd door 1 of meerdere van de 4 anderen. Die ene kan in dat geval gewoon nee (veto) zeggen en de kous is af. Zo wordt een nucleaire oorlog voorkomen. Het evenwicht van na WO2 is in realiteit een onevenwicht geworden. Rusland is gereduceerd tot een krielkip met ‘poetin de haan' die wat mag doen alsof. Enfin, ze hebben nog wel kernwapens, maar geen nagel om aan hun Russische reet te krabben, dus ze zijn lekker omkoopbaar. Uiteindelijk zal gelden: wiens brood men eet, diens woord men spreekt.

En Frankrijk vormt in alliantie met Duitsland (en België als contactlijm) nochtans een economische grootmacht én een nucleaire grootmacht.
De vroegere twee polen in Europa: Frankrijk en Duitsland, zijn vervangen door de polen: Engeland (met 7 vriendjes, zo wordt nu duidelijk) en Frankrijk (+Duitsland).
Waarom zet ik Duitsland soms tussen haakjes? Omdat Duitsland nog altijd een beetje gestraft in de hoek staat en niet écht ‘cowboy en indiaantje' mag spelen. Dat werkt Duitsland, en Japan ook eigenlijk, toch twee economische reuzen, al een tijdlang op de zenuwen. Ze zijn militair en deels economisch gekortwiekt, en de USA wil hen ‘kort' hóuden.

Nu ik eraan denk: misschien is het wel allemaal het opeisen van na-koude-oorlogs dividend. Een soort herschikking: Rusland geeft Afghanistan, Frankrijk geeft Irak, (en China geeft Noord-Korea)? En zo zijn we allemaal tevreden en kan de veiligheidsraad, ogenschijnlijk een bron van peis en vrede, in evenwicht blijven…

Mijn hoogst persoonlijke mening: Ik vind dat Frankrijk (+Duitsland en België) het been stijf moeten houden, de USA blúft, ondanks alle retoriek staan ze heel zwak, ze blúffen, dat zeg ik, en de tegenstanders moeten zeggen: No New Resolution! No War in Irak!

Graag reacties,
2stein1.